X. Οικονομόπουλος κατά Αρχής Ξεπλύματος: “H διαπίστωση ενός γεγονότος δεν μπορεί να είναι δυσφήμιση”.

Καμία σκοπιμότητα, έστω και εάν υπηρετεί δημόσιο συμφέρον ή οιασδήποτε μορφής συναλλαγές των πολιτών με το κράτος, δεν δικαιολογεί την παραβίαση του Συντάγματος, ιδιαίτερα από ανώτατους δικαστικούς λειτουργούς από τους οποίους οι πολίτες περιμένουν και απαιτούν να το/τους προστατεύουν. Η ανυπόγραφη και χάριν δημοσίων σχέσεων «καταγγελία» της «Αρχής Καταπολέμησης Μαύρου Χρήματος» (https://bit.ly/2z5QkMS), που κυριολεκτικά εκδόθηκε «στην τούρλα του Σαββάτου», όχι μόνο δεν απαντά επί της ουσίας σε κανένα από τα θέματα που τέθηκαν, αλλά επιβεβαιώνει πλήρως την εγκυρότητα της νομικής βάσης του άρθρου που δημοσιεύθηκε από το dikastiko.gr την Τετάρτη 7 τρέχοντος. Η Αρχή δηλώνει και ομολογεί, ρητά και κατηγορηματικά, ότι ήταν και είναι «διοικητική υπηρεσία» ενώ «οι δεσμεύσεις της αποτελούν (εξαιρετικό) διοικητικό μέτρο».

Γράφει ο δικηγόρος Χάρης Οικονομόπουλος*

Η δήλωση αυτή, δυστυχώς για το κύρος και την αποτελεσματικότητα του οφειλόμενου αγώνα όλων μας κατά του οργανωμένου εγκλήματος, στερεί από την Αρχή το μοναδικό νομικό επιχείρημα που θα μπορούσε να επικαλεστεί για να αντικρούσει την τεκμηριωμένη αντισυνταγματικότητα της σύνθεσής της. H δήλωση της Αρχής επιβεβαιώνει πλέον και με τη σφραγίδα της, ότι κάθε σχετική πράξη της Προέδρου της απαγορεύεται από το Σύνταγμα, είναι μη νόμιμη και, για το λόγο αυτό, ακυρωτέα. Αντί οι συντάκτες της ανακοίνωσης i) να αντιληφθούν την άμεση ανάγκη της θεσμικής αποκατάστασης της νομιμότητας, την οποία το άρθρο θέλησε εποικοδομητικά να επισημάνει, αντί ii) να επισπεύσουν την αλλαγή του νόμου που προβλέπει την συμμετοχή ως Προέδρου της δικαστικού λειτουργού εν ενεργεία, καθώς την καθιστά αντισυνταγματική και σε κακή σύνθεση, αντί iii) να προτείνουν, οι ίδιοι, στο ικανό διάστημα που είχαν στη διάθεσή τους, την άμεση απενεργοποίηση αυτής της νομικής νάρκης που είτε ανοήτως, είτε από κυνισμό είτε σκόπιμα αποδέχονται, αντί iv) να σπεύσουν να επαναλάβουν, αμέσως μετά, όσες πράξεις δέσμευσης έχουν επιβληθεί σε όσους ελέγχονται για σοβαρές κακουργηματικές πράξεις, ώστε να τις καταστήσουν απρόσβλητες, αντί, τέλος, v) να ζητήσουν οι ίδιοι τη θέση ενός εύλογου και σύντομου χρονικού ορίου που θα αφορά η δέσμευση καθώς και να προβλέψουν σύντομη και απλή διαδικασία αποδέσμευσης -είτε εφόσον δεν ακολουθήσει ποινική δίωξη μέσα σε εύλογο χρονικό όριο, είτε εφόσον ο καθ’ ού η δέσμευση ελεγχόμενος απαλλαγεί αμετάκλητα- αναλίσκονται σε αοριστολογίες δημοσίων σχέσεων και φληναφούν συκοφαντώντας. Ως διοικητική υπηρεσία, λοιπόν, η έστω και έτσι ευαισθητοποιηθείσα Αρχή καλείται να απαντήσει στα εξής ερωτήματα:

1. Πόσες δεσμεύσεις περιουσίας έχει πραγματοποιήσει, αναλυτικά, κάθε χρόνο, από το 2008 μέχρι και σήμερα;
2. Πόσα χρόνια μπορεί να διαρκεί το απώτατο χρονικό όριο  του «προσωρινού» κάθε δέσμευσής της;
3. Ποιό το συνολικό οικονομικό ύψος των απαιτήσεων του Δημοσίου από το 2011 έναντι των για πλημμεληματικές πράξεις ελεγχομένων και, φυσικά, ποιά η αξία της συνολικά δεσμευθείσας περιουσίας τους;
4. Tί ποσοστό από αυτές τις δεσμεύσεις, ανα χρόνο δέσμευσης, αφορά από το 2011  βασικά αδικήματα που διώκονται ως κακουργήματα και τί αδικήματα που αφορούν «μη καταβολές βεβαιωμένων οφειλών προς το Δημόσιο» ή άλλα πλημμελήματα που τιμωρούνται με ποινές φυλάκισης έξι μηνών;
5. Για πόσες από τις παραπάνω δεσμεύσεις έχουν επιβληθεί αμετάκλητες δικαστικές καταδίκες των, κατα την Αρχή, «ελεγχομένων ως υπόπτων»;
6. Τί ποσοστό από όσα έχει δεσμεύσει η Αρχή, έστω τα τελευταία δέκα χρόνια, έχει περιέλθει οριστικά στο Δημόσιο και τί έχει αποδεσμευθεί στους ιδιοκτήτες του;
7. Η Αρχή, στο τέλος της τέταρτης παραγράφου της ανακοίνωσής της αναφέρει πως, «τα δικαιώματα των θιγομένων προσώπων διασφαλίζονται από το Νόμο, που προβλέπει δυνατότητα προσφυγής στις δικαστικές αρχές». Πόσες, λοιπόν, προσφυγές κατα τέτοιων πράξεων του/της Προέδρου της Αρχής, για παράδειγμα έχουν υποβληθεί από το 2011, έστω στην Εισαγγελία Πρωτοδικών Αθηνών αν δεν διαθέτουν στοιχεία για την επικράτεια. Τί ποσοστό από αυτές τις προσφυγές έχει γίνει δεκτό;
8. Οι πράξεις μιάς διοικητικής υπηρεσίας, όπως η «Αρχή», υπόκεινται κατα το Σύνταγμα στην ελεγκτική αρμοδιότητα των ποινικών ή των διοικητικών δικαστηρίων;
9. Σε πόσους από τους μη διωχθέντες ή αμετάκλητα αθώους έχουν αποδοθεί τα δεσμευθέντα περιουσιακά στοιχεία τους και σε πόσο χρόνο κατα μέσο όρο από την ημερομηνία δέσμευσής τους (για τους ουδέποτε διωχθέντες) ή την αμετάκλητη αθώωσή τους (για τους διωχθέντες);
10. Με βάση ποιά συγκεκριμένει διαδικασία, μπορεί ο εκάστοτε Πρόεδρος μιάς τέτοιας διοικητικής υπηρεσίας , χωρίς καν να διώκεστε, να δεσμεύσει την περιουσία οποιουδήποτε από εσάς που διαβάζετε αυτό το κείμενο;
11. Ποιός και πώς αιτιολογεί, εντός της Αρχής και πριν την έκδοση κάθε πράξης του Προέδρου της, το αστυνομική φύσεως «εξαιρετικό» μέτρο της «προληπτικής» διοικητικής δέσμευσης της περιουσίας οιουδήποτε από εσάς και όχι, μόνο, του κάθε Άκη Τσοχατζόπουλου, Μάκη Ψωμιάδη και λοιπών ούτως αμετάκλητα καταδικασθέντων;
12. Oι πάνω από τέσσερα εκατομμύρια κατασχέσεις λογαριασμών από την ΑΔΑΕ και οι κατασχέσεις που πραγματοποιεί στα ακίνητα όσων οφείλουν βεβαιωμένα χρέη προς το Δημόσιο, που γίνονται ελεύθερα και χωρίς καν να χρειάζεται να κοινοποιούνται στους κατόχους λογαριασμών, δεν αρκούν για την σχετική «προστασία του δημοσίου συμφέροντος»;

Κλείνοντας, καλώ τον ανώνυμο συντάκτη της δήλωσης της παραπάνω διοικητικής υπηρεσίας, αφού δηλώσει πώς λέγεται, να κατονομάσει και τα συγκεκριμένα οικονομικά συμφέροντα που, κατα την ανακοίνωση, εκπροσωπώ και στα οποία η Αρχή, με την νομικά άκριτη ομολογία της, έθεσε η ίδια  τη σφραγίδα για την ακύρωση των δεσμεύσεών της. Αν δεν το πράξει, δεν θα είναι τίποτα περισσότερο από κοινός συκοφάντης. Για όσων, δε, η μνήμη είτε ελλείπει, είτε χρειάζεται βοήθεια βλ. https://bit.ly/2FfYrvE. Ο νομικός και κοινωνικός έλεγχος των «εξαιρετικών», δηλαδή «δικτατορικών» αρμοδιοτήτων οποιασδήποτε διοικητικής υπηρεσίας, πολλώ δε μάλλον της συγκεκριμένης,  συνιστά καθήκον και όχι δυσφήμιση. Εάν οι αρμόδιοι κρίνουν ότι οι κρινόμενες πράξεις και παραλείψεις τους (τη φύση των οποίων με την ίδια τους την ανακοίνωση ομολογούν) τους δυσφημούν, οφείλουν πρώτιστα να τις διορθώσουν. Πέρα από τη θεσμική παρέμβαση, που έχει ήδη δρομολογηθεί, καλό θα ήταν οι ανώνυμοι συντάκτες της ανυπόγραφης ανακοίνωσης να μην επικαλούνται αόριστα, αναπόδεικτα και χάριν εντυπωσιασμού δήθεν «μεγάλο πλούτο », όπως η ανακοίνωση. Καλό θα ήταν οι ανώνυμοι συντάκτες της ανυπόγραφης ανακοίνωσης να μη λησμονούν ότι τον ίδιο όρκο που δίνουν οι δικαστές δίνουν και οι δικηγόροι. Χωρίς μάλιστα, οι τελευταίοι, να εισπράττουν πάντα μισθό για την τήρησή του. Με τον υπογράφοντα να χρηματοδοτεί εξ ιδίων, από το 1996, μάχες κατά συγκεκριμένων τέτοιων οικονομικών συμφερόντων  (βλ. https://bit.ly/2Fhx847). Στις μάχες αυτές ελάχιστοι εξ’ αυτών, εκτός εξουσίας, συμμετείχαν. Το αν και πώς θα τους κρίνει και θα τους αναφέρει η ιστορία,  αν δηλαδή θα μείνουν ως Εισαγγελείς και Δικαστές όχι, φυσικά, σαν τον Γεώργιο Τερτσέτη, τον Αναστάσιο Πολυζωίδη ή τον Κων/νο Ρακτιβάν αλλά, τουλάχιστον, σαν τον Γιάννη Ντεγιάννη, τον Κω/νο Φαφούτη και τον Μιχαήλ Ζαφειρόπουλο και όχι σαν συγχρόνους τους, όπως π.χ τον Κων/νο Κόλλια,  ίσως και να παραμένει στο χέρι τους.

*Δικηγόρος στον Άρειο Πάγο και το Συμβούλιο της Επικρατείας

^〈1〉 Ελάχιστοι  δε εξ’ αυτών αντιλαμβάνονται ή ενδιαφέρονται, μπροστά στο «κοινωνικοπολιτικό τους επιχείρημα» είτε τη σημασία της προστασίας των θεμελιωδών ατομικών δικαιωμάτων εκάστου για τη Δημοκρατία, ούτε το ότι χωρίς και μεγάλο πλούτο (η δημιουργία ή κατοχή του οποίου δεν αποτελεί ποινικό αδίκημα αλλά ιδεολογικό τους απαράδεκτο) ούτε ανάπτυξη θα υπάρξει, ούτε το 1.500.000 Ελλήνων του ιδιωτικού τομέα που έχασε τις δουλείες του θα ξαναβρεί κάποιες, ούτε το 50% των νέων που, εδώ, παραμένουν μακροχρόνια άνεργοι θα μείνει ή θα επιστρέψει στην Ελλάδα, ούτε οι μισθοί ή οι συντάξεις των δημοσίων υπαλλήλων, έστω και οι παράνομα κουτσουρεμένες, θα καταβάλονται.

Ακολουθήστε το dikastiko.gr στο Google News και δείτε πρώτοι όλες τις ειδήσεις

Διαβάστε όλες τις τελευταίες ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο στο dikastiko.gr