Βούλευμα Βόλου: Ύμνος στην ελεύθερη έκφραση ιδεολογίας, «εξάψαλμος» στην προσωπικότητα Κουφοντίνα
Ύμνο στην ελευθερία έκφρασης της ιδεολογίας κάθε προσώπου ως αναφαίρετο δικαίωμα , το οποίο δεν αξιολογείται ποινικά, αλλά «εξάψαλμο» στην προσωπικότητα του Δημ. Κουφοντίνα, αποτελεί το βούλευμα των δικαστών του Βόλου με το οποίο απέρριψαν για τρίτη φορά το αίτημα αδείας του πολυισοβίτη της 17Ν. Είναι μάλιστα χαρακτηριστικό ότι αναφέρουν πως αφενός μεν «αποτελεί κατακτημένο κανόνα των σημερινών κοινωνιών ότι, το πνεύμα δεν δεσμεύεται», αφετέρου δε πως ουσιαστικά αποτελεί τον βασικό υποκινητή «των αλληλέγγυων». Αναφέρουν:
«Η ιδεολογία κάθε ανθρώπου είναι αναφαίρετο δικαίωμά του, δεν ελέγχεται, δεν επιτρέπεται η ποινική της αξιολόγηση, ούτε αποτελεί ένδειξη σωφρονισμού. Πράγματι, αποτελεί κατακτημένο κανόνα των σημερινών κοινωνιών ότι, το πνεύμα δεν δεσμεύεται, σε αντίθεση με το σώμα, το οποίο, σε ευνομούμενες κοινωνίες, μπορεί να δεσμευθεί σε περίπτωση παραβάσεως των κειμένων νόμων, οι οποίοι καθορίζουν, τις απειλούμενες στερητικές της ελευθερίας ποινές.
Ελευθερία του πνεύματος, γενική επιδίωξη και κατάκτηση του ανθρώπου, σημαίνει ότι αυτό παραμένει ελεύθερο, μη δυνάμενο να δεσμευθεί, χαλιναγωγηθεί, τιθασευτεί ή άλλως πως περιοριστεί. Το αξίωμα αυτό δεν ισχύει μόνο για τους εν ελευθερία διαβιούντες κοινωνούς, αλλά και για εκείνους που για κάποια παράβαση των κανόνων της κοινωνίας ευρίσκονται σε καθεστώς δέσμευσης της ελευθερίας της κινήσεως, όπως συμβαίνει με τους εγκλείστους στις φυλακές καταδίκους. Τα ανωτέρω, ισχύουν και για την περίπτωση του ελέγχου, κατά το άρθρο 55 του Σωφρονιστικού Κώδικα, της αιτήσεως του καταδίκου για παροχή τακτικής αδείας.
Η προσωπικότητα
Κατ’ ακολουθίαν αυτών, και η προκείμενη έρευνα των υπό κρίση αποφάσεως και αιτήσεως, θα αφορά την «προσωπικότητα» του συγκεκριμένου καταδίκου, όπως αυτή διαγράφεται από τις πράξεις του και την εν γένει συμπεριφορά του κατά το στάδιο τού περιορισμού του και όχι τις ιδέες του, την κοσμοθεωρία του, την επαναστατική του αντίληψη «περί κράτους τρομοκράτη» και τα συναφή «πιστεύω» του.
Έτσι, το Δικαστικό Συμβούλιο θα ερευνήσει, εκτός από την «προσωπικότητα» του καταδίκου, και την τυχόν ύπαρξη «κινδύνου τελέσεως κατά τη διάρκεια της αδείας, νέων εγκλημάτων», «την εν γένει συμπεριφορά του μετά την τέλεση των πράξεών του, κατά την διάρκεια της κράτησής του» και την «ωφέλεια την οποία μπορεί να έχει για την προσωπικότητά του και τη μελλοντική του εξέλιξη, η λήψη μέτρων για τη σταδιακή επάνοδό του σε καθεστώς πλήρους ελευθερίας», όπως ορίζει ο Σωφρονιστικός Κώδικας, χωρίς να ασχοληθεί με το εάν μετέγνωσε, μετανόησε ή απέρριψε τους ιδεολογικούς λόγους, για τους οποίους τέλεσε τα εγκλήματα για τα οποία καταδικάστηκε και κρατείται».
Ζητούν ουσιαστικά νέα δίωξη
Οι δικαστές του Βόλου, προσπέρασαν την απόφαση του Ποινικού Τμήματος του Αρείου Πάγου που ζητούσε να του δοθεί άδεια, αναφέροντας πως μεν έχει τις τυπικές προϋποθέσεις για να πάρει άδεια πλην δεν έχει τις ουσιαστικές. Και σε αυτές τοποθετεί το γεγονός ότι τον θεωρεί (ουσιαστικά δηλαδή «σχηματίζει» δικογραφία σε βάρος του) υποκινητή των αλληλέγγυων: Αναφέρουν δηλαδή πως υπάρχει «σοβαρός κίνδυνος, κατά τη διάρκεια της άδειάς του, ο κρατούμενος να τελέσει και νέες αξιόποινες πράξεις, και να σχεδιάσει και να καθοδηγήσει τις ως άνω αναφερόμενες οργανώσεις, ομάδες και συλλογικότητες του αναρχικού – αντιεξουσιαστικού χώρου, με τις οποίες ο ίδιος δηλώνει «αλληλέγγυος» και εξακολουθεί ακόμη και μέσα από τη φυλακή να διατηρεί ισχυρούς δεσμούς, στην τέλεση και νέων αξιόποινων πράξεων βίας σε βάρος προσώπων και πραγμάτων, λαμβάνοντας υπόψη ότι όντας ήδη κρατούμενος δεν διστάζει επανειλημμένως να διεγείρει τους «αλληλέγγυους συντρόφους» του, όπως ο ίδιος τους αποκαλεί, στην τέλεση (τουλάχιστον) πλημμελημάτων που ενέχουν πράξεις βίας (ή και απειλής βίας) κατά προσώπων και πραγμάτων, εκθέτοντας κατ’ αυτόν τον τρόπο σε κίνδυνο τη δημόσια τάξη, προκειμένου να επιτύχει το σκοπό του, και δη τη χορήγηση άδειας από το κατάστημα κράτησης όπου κρατείται».
Συνεπώς υπάρχει «βάσιμη προσδοκία ότι τοιουτοτρόπως ο εν λόγω κρατούμενος θα κάνει κακή χρήση της άδειάς του και η λήψη μέτρων για τη σταδιακή επάνοδό του σε καθεστώς πλήρους ελευθερίας, με την παροχή αδειών, ουδεμία ωφέλεια μπορεί να έχει για την προσωπικότητά του».
Δεν μετάνιωσε
Οι δικαστές αναφέρονται πάντως και στις αναφορές του σχετικά με τη δράση του: «Περαιτέρω, και μέσα από την προώθηση του συγγραφικού του έργου, ο κρατούμενος εξέφρασε την επιμονή του στην τέλεση αδικημάτων για τα οποία δικάσθηκε και εκτίει την ανωτέρω ποινή. Ειδικότερα, στον πρόλογο του ……………στο βιβλίο «………….», που βασίζεται σε συνεντεύξεις δημοσιογράφου με τον εν λόγω κρατούμενο, περιλαμβάνεται και το ακόλουθο σχόλιο : «Δηλώνει απερίφραστα…, μετά δεκατέσσερα χρόνια εγκλεισμού κατά τα οποία προφανώς επαναστοχάστηκε, επανεκτίμησε, αναθεώρησε, ίσως, πολλές σκέψεις-πράξεις του: “Και σήμερα το ίδιο θα έκανα”» (…………………….)».
Ακολουθήστε το dikastiko.gr στο Google News και δείτε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Διαβάστε όλες τις τελευταίες ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο στο dikastiko.gr
