Απίστευτο: Χρειάστηκαν 17 χρόνια και 9 μήνες για αναγνώριση διαιτητικής απόφασης
Πέρασε από εννέα βαθμούς δικαιοδοσίας. Οι καθυστερήσεις δεν οφείλονται σε υπαιτιότητα της προσφεύγουσας ή στην πολυπλοκότητα της υπόθεσης έκρινε το Δικαστήριο
Μία (ακόμη) απίστευτη ιστορία για τις δικαστικές καθυστερήσεις καταγράφεται καθώς όπως αποκαλύφθηκε χρειάστηκαν 17 χρόνια και 9 μήνες για αναγνώριση διαιτητικής απόφασης!
Σύμφωνα με την προσφυγή, απαιτήθηκε επίσης να περάσει από εννέα βαθμούς δικαιοδοσίας μέχρι να δικαιωθεί και για το λόγο αυτό αναγνωρίστηκε αποζημίωση ύψους 10.800 ευρώ.
Όπως αναφέρει απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (ΕΔΔΑ) στις 3 Σεπτεμβρίου 1993 η Αλβανική Κυβέρνηση διατάχθηκε να καταβάλει στην προσφεύγουσα εταιρεία 8.239.000.000 ιταλικές λίρες και ετήσιο επιτόκιο 13%, οφειλή την οποία το Υπουργείο Οικονομικών δήλωσε ότι θα εξοφλήσει μετά τη λήψη δανείου από αλλοδαπές τράπεζες. Η προσφεύγουσα εταιρεία υπέβαλε αίτημα εκούσιας δικαιοδοσίας να αναγνωρίσει το Εφετείο των Τιράνων τη διαιτητική απόφαση στην αλβανική έννομη τάξη.
Λίγο αργότερα δικαστικός επιμελητής διαβίβασε στο Υπουργικό Συμβούλιο τις πληροφορίες σχετικά με την οφειλή έναντι της προσφεύγουσας εταιρείας και συνέστησε στους διαδίκους να αρχίσουν διαπραγματεύσεις σχετικά με τους όρους πληρωμής, ωστόσο το Υπουργικό Συμβούλιο υπέβαλε στο Εφετείο των Τιράνων αίτηση εκπρόθεσμης έφεσης κατά των αρχικών αποφάσεων κήρυξης εκτελεστότητας, η οποία και έγινε δεκτή.
Όσον αφορά τη διάρκεια της διαδικασίας, το δικαστήριο διέκρινε δύο διαφορετικές περιόδους. Σύμφωνα με το Συνταγματικό Δικαστήριο, η πρώτη κρίσιμη περίοδος άρχισε στις 31 Μαρτίου 2009, όταν το Εφετείο των Τιράνων εξέδωσε την απόφασή του επί της ουσίας της υπόθεσης, και έληξε με την έκδοση της απόφασης του Ανωτάτου Δικαστηρίου στις 12 Απριλίου 2012. Η δεύτερη κρίσιμη περίοδος άρχισε στις 10 Ιουλίου 2013, όταν το Συνταγματικό Δικαστήριο εξέδωσε την πρώτη απόφασή του και έληξε στις 4 Οκτωβρίου 2013, όταν το Ανώτατο Δικαστήριο εξέδωσε τη δεύτερη απόφασή του.
Η προσφεύγουσα παραπονέθηκε ότι η διάρκεια της διαδικασίας σχετικά με την αναγνώριση της διαιτητικής απόφασης δεν ήταν εύλογη.
17 χρόνια και 9 μήνες για αναγνώριση διαιτητικής απόφασης: Παραβίαση ευλόγου χρόνου, λέει το ΕΔΔΑ
Όσον αφορά τη διάρκεια των διαδικασιών, το ΕΔΔΑ διαπίστωσε ότι η διαδικασία διήρκεσε 17 χρόνια και 9 μήνες σε εννέα βαθμούς δικαιοδοσίας, ωστόσο η καθυστέρηση αυτή δεν μπορούσε να αποδοθεί στη συμπεριφορά της προσφεύγουσας.
Τέλος, το Δικαστήριο δεν δέχθηκε τον ισχυρισμό της Κυβέρνησης ότι οι καθυστερήσεις προκλήθηκαν από την πολυπλοκότητα της υπόθεσης, η οποία αφορούσε τον καθορισμό του ζητήματος της εκτελεστότητας της διαιτητικής απόφασης στην Αλβανία.
Το Δικαστήριο δεν μπόρεσε να ακολουθήσει τη διαπίστωση του Συνταγματικού Δικαστηρίου ότι η διαδικασία κινήθηκε στις 31 Μαρτίου 2009, όταν το Εφετείο των Τιράνων εξέδωσε την τελευταία του απόφαση επί της ουσίας. Διαπίστωσε, σύμφωνα με την πάγια νομολογία της, ότι η επίμαχη διαδικασία κινήθηκε στις 11 Μαρτίου 1998, όταν η προσφεύγουσα υπέβαλε την αίτησή της για αναγνώριση της διαιτητικής απόφασης στην Αλβανία.
Η κρίσιμη περίοδος έληξε στις 22 Δεκεμβρίου 2015, ημερομηνία κατά την οποία το Συνταγματικό Δικαστήριο εξέδωσε την απόφασή του επί του ζητήματος, σηματοδοτώντας έτσι την περάτωση της διαδικασίας. Ως εκ τούτου, η διαδικασία διήρκεσε 17 χρόνια και 9 μήνες σε εννέα βαθμούς δικαιοδοσίας.
Το ιστορικό της υπόθεσης
Το Δικαστήριο επεσήμανε ότι σημειώθηκε αρχική καθυστέρηση 5 ετών και 8 μηνών μεταξύ της πρώτης απόφασης του 1998 που αναγνώρισε την εκτελεστότητα της διαιτητικής απόφασης και μέχρι την απόφαση του Εφετείου των Τιράνων του 2003 που δέχθηκε εκπρόθεσμα το αίτημα του Υπουργικού Συμβουλίου να ασκήσει έφεση. Από κανένα στοιχείο δεν προκύπτει ότι η μη επίδοση των αρχικών αποφάσεων στο Υπουργικό Συμβούλιο οφειλόταν στην προσφεύγουσα.
Μεταγενέστερες καθυστερήσεις οφείλονταν στο γεγονός ότι οι αρχικές αποφάσεις κήρυξης της εκτελεστότητας δεν εκδικάστηκαν κατ’ αναίρεση ενώπιον του Ανωτάτου Δικαστηρίου, ούτε και η απόφαση του Eφετείου των Τιράνων της 14ης Φεβρουαρίου 2006. Μολονότι στο πλαίσιο αυτό δεν εναπόκειται στο Δικαστήριο να αναλύσει την ποιότητα της λήψης αποφάσεων των εθνικών δικαστηρίων, η παραπομπή υποθέσεων για επανεξέταση διατάσσεται συνήθως ως αποτέλεσμα σφαλμάτων που διαπράττονται από τα κατώτερα δικαστήρια και οι διαδοχικές παραπομπές στο πλαίσιο της ίδιας διαδικασίας ενδέχεται να αποκαλύψουν σοβαρή ανεπάρκεια του δικαστικού συστήματος, σημαντική παράταση της συνολικής διάρκειας των διαδικασιών. Επιπλέον, η κατάσταση αυτή καταλογίζεται στις αρχές και όχι στους προσφεύγοντες.
Μια καθυστέρηση ενός έτους και έξι μηνών σημειώθηκε μεταξύ της 26 Σεπτεμβρίου 2007, όταν το Ανώτατο Δικαστήριο ακύρωσε την πρώτη απόφαση, και της 31 Μαρτίου 2009, όταν το Εφετείο Τιράνων αποφάνθηκε εκ νέου επί του θέματος. Μια περαιτέρω καθυστέρηση σχεδόν τριών ετών σημειώθηκε μεταξύ της απόφασης του Εφετείου Τιράνων της 31 Μαρτίου 2009 και της απόφασης του Ανωτάτου Δικαστηρίου της 12 Απριλίου 2012. Φαίνεται, ειδικότερα, ότι κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου το Ανώτατο Δικαστήριο δεν πραγματοποίησε καμία ακρόαση ή δεν προέβη σε οποιαδήποτε άλλη διαδικαστική ενέργεια για την εξέταση της υπόθεσης.
Τέλος, καθυστέρηση σημειώθηκε επίσης λόγω του γεγονότος ότι η απόφαση του Ανωτάτου Δικαστηρίου της 12 Απριλίου 2012 αναιρέθηκε και παραπέμφθηκε προς επανεξέταση από το Συνταγματικό Δικαστήριο.
Οι καθυστερήσεις αυτές δεν μπορούν να αποδοθούν στη συμπεριφορά της προσφεύγουσας. Εάν οι ισχυρισμοί της τελευταίας ενώπιον των εθνικών δικαστηρίων ήταν ελλιπείς, όπως υποστήριξε η Κυβέρνηση, τα εθνικά δικαστήρια είχαν τη δυνατότητα να καταλήξουν σε αυτό το συμπέρασμα εντός εύλογου χρονικού διαστήματος.
Ως εκ τούτου, το Δικαστήριο διαπίστωσε ότι ο ισχυρισμός της Κυβέρνησης ότι η καθυστέρηση προκλήθηκε από τη συμπεριφορά της ίδιας της προσφεύγουσας εταιρίας δεν έχει τεκμηριωθεί.
Ούτε το Δικαστήριο μπόρεσε να δεχθεί τον ισχυρισμό της Κυβέρνησης ότι οι καθυστερήσεις προκλήθηκαν από την πολυπλοκότητα της υπόθεσης, η οποία αφορούσε τον καθορισμό του ζητήματος της εκτελεστότητας της διαιτητικής απόφασης στην Αλβανία. Ακόμη και αν η υπόθεση ήταν κάπως περίπλοκη, αυτό από μόνο του δεν θα μπορούσε να δικαιολογήσει νομικές διαδικασίες που διήρκεσαν 17 χρόνια και 9 μήνες.
Πηγή: www.echrcaselaw.com
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
Εισαγγελική παραγγελία Αδειλίνη για ομοφοβικά επεισόδια: “Να διακριβωθούν αυτεπαγγέλτως διωκόμενες αξιόποινες πράξεις” “Αυλαία” στην Εξεταστική Επιτροπή για τα Τέμπη: Εγκρίθηκε η πρόταση της Νέας Δημοκρατίας Επεισόδια στη Θεσσαλονίκη: Τα πρώτα λόγια του αστυνομικού που χτυπήθηκε με κράνος – “Μην κάνεις κάτι και σε βρουν” είπε στην κόρη του – ΒΙΝΤΕΟ Έκρηξη σε κάβα στην Καλλιθέα: Βίντεο Ντοκουμέντο από την μηχανή των δραστώνΑκολουθήστε το dikastiko.gr στο Google News και δείτε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Διαβάστε όλες τις τελευταίες ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο στο dikastiko.gr