Απόφαση-Σταθμός από το ΕΔΔΑ: Ομπρέλα προστασίας έναντι της θανάτωσης ζώων χωρίς αναισθησία για θρησκευτικούς ή άλλους σκοπούς

Μία απόφαση – σταθμός του ΕΔΔΑ για τα ζώα αναγνωρίζει πως καλύπτονται από την Ευρωπαϊκή Σύμβαση Δικαιωμάτων, διευκρινίζοντας ότι η καλή μεταχείριση τους εντάσσεται στη δημόσια ηθική και τονίζοντας «η προστασία των δικαιωμάτων περιλαμβάνει και την μη ταλαιπωρία των ζώων και τη μη θανάτωσή τους χωρίς αναισθησία».

Όπως μάλιστα αναφέρει το Δικαστήριο «είναι η πρώτη φορά που το ΕΔΔΑ έπρεπε να αποφανθεί σχετικά με το ερώτημα εάν η προστασία της καλής μεταχείρισης των ζώων θα μπορούσε να συνδεθεί με έναν από τους στόχους που αναφέρονται στο άρθρο 9 της ΕΣΔΑ. Το Δικαστήριο του Στρασβούργου  έκρινε ότι η Σύμβαση δεν θα μπορούσε να ερμηνευθεί υπό την έννοια ότι προάγει την απόλυτη προάσπιση των δικαιωμάτων και ελευθεριών που κατοχυρώνει χωρίς να λαμβάνεται υπόψη η ταλαιπωρία των ζώων».

Η υπόθεση αφορούσε την απαγόρευση σφαγής ζώων χωρίς προηγούμενη αναισθησία και την απαγόρευση της σφαγής ζώων για θρησκευτική λατρεία στις περιφέρειες της Φλάνδρας και της Βαλλονίας του Βελγίου.

Απόφαση – Σταθμός του ΕΔΔΑ για τα ζώα: Επικαλέστηκαν παραβίαση της θρησκευτικής ελευθερίας

Οι προσφεύγοντες κατήγγειλαν ενώπιον του ΕΔΔΑ ότι το δικαίωμά τους στη θρησκευτική ελευθερία είχε παραβιαστεί λόγω της απαγόρευσης της λατρευτικής σφαγής ζώων χωρίς προηγούμενη αναισθητοποίηση σύμφωνα με τα σχετικά διατάγματα στις περιφέρειες Φλάνδρας και Βαλλονίας. Υποστήριξαν ότι θα ήταν δύσκολο, αν όχι αδύνατο, για τους Εβραίους και Μουσουλμάνους πιστούς να σφάζουν ζώα σύμφωνα με τις επιταγές της θρησκείας τους ή να λαμβάνουν κρέας από τέτοια ζώα.

freepik

Στην υπό κρίση υπόθεση το Στρασβούργο διαπίστωσε ότι, «τα διατάγματα, με τα οποία απαγορεύτηκε η σφαγή των ζώων χωρίς προηγούμενη αναισθητοποίηση στις περιφέρειες Φλάνδρας και Βαλλονίας, που επέτρεπαν παράλληλα την αναστρέψιμη αναισθητοποίηση για σφαγή στο πλαίσιο λατρευτικών τύπων, οι εθνικές αρχές δεν υπερέβησαν το «περιθώριο εκτίμησης» που διέθεταν  στην υπόθεση. Είχαν λάβει ένα μέτρο το οποίο ήταν καταρχήν δικαιολογημένο και μπορούσε να θεωρηθεί ανάλογο προς τον επιδιωκόμενο σκοπό, δηλαδή την προστασία της καλής διαβίωσης των ζώων ως στοιχείου της «δημόσιας ηθικής» κατά συνέπεια δεν υπήρχε παραβίαση των άρθρων 9 και 14 της ΕΣΔΑ».

Οι προσφεύγοντες ήταν 13 Βέλγοι υπήκοοι και επτά ΜΚΟ με έδρα το Βέλγιο. Οι προσφεύγοντες ήταν οργανώσεις που ισχυρίζονται ότι εκπροσωπούν τις μουσουλμανικές κοινότητες του Βελγίου, καθώς και εθνικές και τοπικές θρησκευτικές αρχές από τις τουρκικές και μαροκινές μουσουλμανικές κοινότητες του Βελγίου, Βέλγοι υπήκοοι μουσουλμανικού και εβραϊκού θρησκεύματος που διαμένουν στο Βέλγιο.

Όπως σημειώνεται στην απόφαση «στο Βέλγιο, ο νόμος της 14ης Αυγούστου 1986 για την προστασία και καλή διαβίωση των ζώων προβλέπει ότι, εκτός από περιπτώσεις ανωτέρας βίας ή ανάγκης, τα σπονδυλωτά δεν μπορούν να σφάζονται χωρίς αναισθησία ή αναισθητοποίηση (άρθρο 15)».

Ωστόσο, «η απαίτηση αυτή δεν ίσχυε για τη σφαγή που προβλέπεται από θρησκευτικό τυπικό», μέχρι που εκδόθηκαν Διατάγματα από ορισμένες περιφέρειες του Βελγίου, έναντι των οποίων προσέφυγαν.

Τι αναφέρει η απόφαση του ΕΔΔΑ

Το Δικαστήριο κατέληξε στο συμπέρασμα ότι, «εκδίδοντας τα διατάγματα που είχαν ως αποτέλεσμα την απαγόρευση της σφαγής ζώων χωρίς προηγούμενη αναισθητοποίηση στις περιφέρειες Φλάνδρας και Βαλλονίας, ενώ επέβαλαν αναστρέψιμη αναισθητοποίηση για σφαγή στο πλαίσιο λατρευτικών τύπων, οι εθνικές αρχές δεν υπερέβησαν το περιθώριο εκτίμησης που τους παραχωρήθηκε εν προκειμένω. Είχαν λάβει ένα μέτρο το οποίο ήταν καταρχήν δικαιολογημένο και μπορούσε να θεωρηθεί ανάλογο προς τον επιδιωκόμενο σκοπό, δηλαδή την προστασία της καλής διαβίωσης των ζώων ως πτυχής της «δημόσιας ηθικής».

Όσον αφορά την κατάσταση των προσφευγόντων ως Εβραίων και Μουσουλμάνων πιστών σε σύγκριση με εκείνη των κυνηγών και των ψαράδων, το Δικαστήριο σημείωσε ότι δεν είχαν αποδείξει ότι βρίσκονταν σε ανάλογη ή σχετικά παρόμοια κατάσταση με εκείνη των κυνηγών και των ψαράδων.

Όπως εξάλλου επισήμανε και το ΔΕΕ, δεδομένου ότι η σφαγή στο πλαίσιο λατρευτικών τύπων πραγματοποιήθηκε σε εκτρεφόμενα ζώα, η θανάτωσή τους πραγματοποιήθηκε σε πλαίσιο διαφορετικό από εκείνο των άγριων ζώων που σφαγιάστηκαν στο πλαίσιο θήρας και ερασιτεχνικής αλιείας.

Τονίζοντας ότι η έννοια της «ηθικής» ήταν εγγενώς εξελικτική, το Δικαστήριο δεν διαπίστωσε κανένα λόγο να αντικρούσει το ΔΕΕ και το Συνταγματικό Δικαστήριο της χώρας, τα οποία είχαν διαπιστώσει ότι η προστασία της καλής μεταχείρισης των ζώων ήταν μια ηθική αξία στην οποία οι σύγχρονες δημοκρατικές κοινωνίες απέδιδαν αυξανόμενη σημασία.

Επιμέλεια: www.echrcaselaw.com

Ακολουθήστε το dikastiko.gr στο Google News και δείτε πρώτοι όλες τις ειδήσεις

Διαβάστε όλες τις τελευταίες ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο στο dikastiko.gr