Αποζημίωση πάνω από 7.000 ευρώ για ατύχημα σε χώρο πίστας “καρτ” επέβαλαν οι δικαστικές αρχές

Μία έξοδος για ψυχαγωγία  σε πίστα “καρτ” κατέληξε σε τραυματισμό ενός 20χρονου, ο οποίος αναγκάστηκε να  παραμείνει στο νοσοκομείο μερικές ημέρες, αλλά και να απέχει από την εργασία του για διάστημα δύο μηνών.

Μετά από προσφυγή του κατά των ιδιοκτητών πίστας “καρτ” , αλλά και του υπεύθυνου λειτουργίας τη συγκεκριμένη στιγμή, το Μονομελές Εφετείο Πατρών ακύρωσε προηγούμενη απόφαση του Πρωτοδικείου και έκανε δεκτά τα αιτήματά του, επιδικάζοντας αποζημίωση 7.320 ευρώ.

Όπως αναφέρεται “στις 12/10/2008 ο 20χρονος επισκέφθηκε μαζί με τους φίλους του … και … την εν λόγω πίστα για να ψυχαγωγηθούν και να αθληθούν. Αφού ο ενάγων πλήρωσε το αντίτιμο των 10 ευρώ για δεκάλεπτη χρήση της πίστας  “καρτ”και προμηθεύθηκε από τον υπάλληλο .. το προστατευτικό κράνος, εισήλθε στην πίστα “καρτ” και ξεκίνησε τη διαδρομή. Μετά τη δεύτερη στροφή κι ενώ είχε διανύσει περί τα 70 μέτρα κινούμενος με ταχύτητα 20-30χλμ/ώρα εισερχόμενος σε αριστερή διαμορφωμένη στροφή, χωρίς ο ίδιος να κάνει κάποια ιδιαίτερη ενέργεια, παρά μόνο στροφή του τιμονιού και μείωση ταχύτητας αφήνοντας το γκάζι, εξαιτίας της κακής κατασκευής του χωμάτινου οδοστρώματος, στο οποίο πλησίον των στροφών υπήρχαν χωμάτινα αναχώματα, το όχημα του σηκώθηκε στις δύο δεξιές ρόδες και ανατράπηκε με αποτέλεσμα τον τραυματισμό του ενάγοντος”.

Όπως κατήγγειλε υπήρξε αποκλειστική υπαιτιότητα (αμέλεια) των εναγομένων, οι οποίοι δεν είχαν λάβει τα απαραίτητα μέτρα ασφαλείας λειτουργίας της πίστας “καρτ”και για το λόγο αυτό έλαβε χώρα το ατύχημα, με αποτέλεσμα να υποστεί τις εκτιθέμενες σωματικές βλάβες.

Σύμφωνα με τα αναφερόμενα στην απόφαση του Εφετείου “το έτος 2008 σε χώρο, επί της οδού . στη θέση «Μ» του Δήμου Πατρών, που είχε παραχωρηθεί από το Ελληνικό Δημόσιο προκειμένου να χρησιμοποιηθεί για διάφορες εκδηλώσεις, το δεύτερο εναγόμενο, αθλητικό σωματείο με την επωνυμία «Α Σ .», λειτουργούσε, ως ιδιοκτήτης, πίστας προορισμένη για ψυχαγωγία με βενζινοκίνητα αυτοκινητίδια ανοικτού τύπου “κάρτ”.

Δεν πήρε την απαιτούμενη άδεια

Συγκεκριμένα στο χώρο αυτό το αθλητικό σωματείο όρισε υπεύθυνο λειτουργίας και διαμόρφωσε πίστα “καρτ” με ανώμαλο έδαφος και στροφές χωρίς ωστόσο να αιτηθεί και να λάβει την απαιτούμενη άδεια από τον οικείο Δήμο για τη νόμιμη λειτουργία της, ώστε να πιστοποιείται η καταλληλότητα της διαμόρφωσης της πίστας “καρτ” και να εξασφαλίζεται η ασφάλεια των χρηστών της.

«Με τα δεδομένα αυτά, αποκλειστικά υπαίτιοι για το ατύχημα είναι το δεύτερο εναγόμενο σωματείο, στο οποίο ανήκε η εν λόγω πίστα, η οποία λειτουργούσε χωρίς νόμιμη άδεια και ο υπ’ αυτού προστηθείς πρώτος εναγόμενος, ως υπεύθυνος λειτουργίας της πίστας “καρτ” και διευθυντής της. Ειδικότερα η υπαιτιότητα τους συνίσταται στο ότι το δεύτερο εναγόμενο σωματείο ως ιδιοκτήτης της πίστας, λειτουργούσε την πίστα, την οποία διέθετε στο κοινό, χωρίς την κατ’ άρθρο 81 Ν. 3463/2006 σε συνδυασμό με το ΠΔ 12/2005 (ΦΕΚ 10.18.1.2005 Τεύχος Α) απαιτούμενη άδεια, η οποία προϋποθέτει τον προηγούμενο έλεγχο κι έγκριση της ορθής και σύννομης λειτουργίας της εγκατάστασης, ο δε πρώτος εναγόμενος προστηθείς από το δεύτερο εναγόμενο σωματείο, έχοντας της ιδιότητα του διευθυντή-υπευθύνου λειτουργίας της πίστας, στον οποίο είχαν ανατεθεί καθήκοντα σχετικά με τη διαμόρφωση, επίβλεψη και την ευθύνη λειτουργίας της, δεν έλαβε κανένα προστατευτικό μέτρο ασφάλειας για τους κινούμενους με οχήματα στην πίστα πελάτες.

Συγκεκριμένα δεν είχε διαμορφώσει το χωμάτινο οδόστρωμα της πίστας κατά τρόπο ασφαλή κι ομοιόμορφο αλλά αντιθέτως είχε τοποθετήσει πλησίον των στροφών εδαφικά μικρά αναχώματα, τα οποία μπορούσαν να προκαλέσουν ατύχημα επιπλέον δε αν και γνώριζε ότι το δεύτερο εναγόμενο σωματείο δεν είχε εφοδιασθεί με την απαιτούμενη άδεια λειτουργίας, έθεσε σε λειτουργία την ανωτέρω εγκατάσταση κι επέτρεψε στο κοινό να τη χρησιμοποιεί, ενώ έπρεπε να αρνηθεί να εκτελέσει την εντολή του δεύτερου εναγόμενου και να μην επιτρέπει τη χρήση της πίστας μέχρι να ληφθεί η απαιτούμενη νόμιμη άδεια για την ασφαλή χρήση της».

Σημειώνεται δε ότι «όπως προκύπτει από την από 19/5/2010 αναφορά του Αστυνόμου Α’ . προς το Α’ Αστυνομικό Τμήμα Πατρών κατόπιν επιτόπιου ελέγχου, που διενεργήθηκε στις 14/5/2010 στην ανωτέρω χωμάτινη πίστα, αυτή δεν λειτουργούσε, ενώ τα υλικά της ήταν υπό απομάκρυνση από εταιρεία ανακύκλωσης, λόγω αδυναμίας εκδόσεως σχετικής άδειας για πίστα κάρτ, ένεκα ελλείψεων. Συνεπώς άπαντες οι εναγόμενοι ευθύνονται εις ολόκληρον ένεκα των παράνομων πράξεων και παραλείψεων τους, που είχαν ως αποτέλεσμα τον τραυματισμό του ενάγοντος».

Το κόστος της αποζημίωσης

Το Εφετείο επιδίκασε αποζημίωση για την ηθική βλάβη που υπέστη ο τότε 20χρονος, αλλά και για τις παροχές φροντίδας που έλαβε από τη μητέρα του. Το συνολικό ποσό ανέρχεται στα 7.320 ευρώ.

«Το Δικαστήριο, λαμβάνοντας υπόψη τις συνθήκες κάτω από τις οποίες έλαβε χώρα το ένδικο ατύχημα που περιγράφηκαν παραπάνω, την αποκλειστική υπαιτιότητα των εναγομένων, το είδος και την έκταση της σωματικής βλάβης του ενάγοντος και των επιγενομένων συνεπειών της στην προσωπική και κοινωνική ζωή του, του σωματικού πόνου που υπέστη και της ψυχικής και σωματικής ταλαιπωρίας του λόγω της χειρουργικής επέμβασης στην οποία υποβλήθηκε σε συνδυασμό με το άγχος του για τις πιθανές επιπλοκές στην υγεία του, την ηλικία του (20 ετών κατά το χρόνο του ατυχήματος), την οικονομική και κοινωνική κατάσταση των διαδίκων και επίσης λαμβάνοντας υπόψη και την αρχή της αναλογικότητας, κρίνει ότι η εύλογη χρηματική ικανοποίηση, λόγω ηθικής βλάβης που δικαιούται ο ενάγων ανέρχεται στο ποσό των 6.000 ευρώ.

Συνεπώς, το Πρωτοβάθμιο Δικαστήριο, το οποίο έκρινε ότι οι εναγόμενοι δεν είναι οι κατά νόμο υπεύθυνοι για τον τραυματισμό του ενάγοντος κι εν συνεχεία απέρριψε την αγωγή ως ουσιαστικά αβάσιμη, εσφαλμένα εφάρμοσε το νόμο και εκτίμησε τις αποδείξεις, δεκτού γενομένου του σχετικού λόγου έφεσης ως ουσιαστικά βάσιμου».

Παράλληλα, όμως, αναφέρει πως αποδείχθηκε ότι αμέσως μετά το ατύχημα ο ενάγων διακομίσθηκε στο Πανεπιστημιακό Γενικό Νοσοκομείο Πατρών, στην ορθοπεδική κλινική, όπου οι θεράποντες ιατροί διαπίστωσαν ότι υπέστη κάταγμα διαφύσεως κερκίδας ωλένης (ΔΕ) αντιβραχίου, το οποίο αντιμετωπίσθηκε με χειρουργική επέμβαση εσωτερικής οστεοσύνθεσης. Ο ενάγων παρέμεινε νοσηλευόμενος στο ανωτέρω νοσοκομείο έως τις 15/10/2008, ενώ κρίθηκε ανίκανος για εργασία επί δίμηνο.

Επισημαίνεται: «Στο χρονικό διάστημα της νοσηλείας του από 12/10/2008 έως 15/10/2008 στο ανωτέρω νοσοκομείο, επί 3 ημέρες ο ενάγων δεχόταν τις περιποιήσεις της μητέρας του για την ικανοποίηση των βασικών αναγκών του. Αν προς τούτο είχε προσλάβει υποκατάστατη δύναμη, θα δαπανούσε το ποσό που θα αναλογούσε στην πλασματική αμοιβή της τελευταίας για παροχή εργασίας σε μία οκτάωρη βάρδια ανά ημέρα, ύψους κατά την κρίση του δικαστηρίου 40 ευρώ ημερησίως και συνολικά για τις τρεις ημέρες νοσηλείας του το ποσό των 120 Ευρώ (3ημέρες Χ 40€).

Το ποσό αυτό κρίνεται δικαιολογημένο τόσο ως προς την αναγκαιότητα της δαπάνης όσο και ως προς το ύψος του και ο ενάγων το δικαιούται (βλ. και Εφ.ΑΘ 5163/96, ΕλλΔ 38,650), καθώς οι ως άνω ανάγκες του καλύφθηκαν από υπερένταση των προσπαθειών της μητέρας του, το είδος δε και το μέγεθος των παροχών της, ενόψει της κατάστασης της υγείας του ενάγοντος, υπερέβαινε κατά πολύ το μέτρο της συνεισφοράς της προς αυτόν λόγω του οικογενειακού τους δεσμού, απορριπτόμενων ως αβασίμων των περί του αντιθέτου ισχυρισμών των εναγομένων (βλ. και Κρητικό «Αποζημίωση από Τροχαία αυτοκινητικά ατυχήματα», έκδοση 1998, παρ. 224-5 και 437 και συμπλήρωμα 2002 παρ. 224α-225α και εκεί παραπομπές σε θεωρία και νομολογία).

Μετά την έξοδο του από το νοσοκομείο και για χρονικό διάστημα δύο μηνών, ήτοι από 15/10/2008 έως 15/12/2008, ο ενάγων λόγω της κατάστασης της υγείας του δεν μπορούσε να αυτοεξυπηρετηθεί, έχοντας συνεχώς ανάγκη της συνδρομής της μητέρας του, δικαιούμενος του ποσού των 600 ευρώ μηνιαίως, το οποίο κατ’ ελάχιστον θα κατέβαλλε αν για την ικανοποίηση των ίδιων αναγκών είχε προσλάβει υποκατάστατη δύναμη, σύμφωνα με τα προλεχθέντα, λαμβανομένου υπόψη ότι όταν πρόκειται για χρονικό διάστημα μεγαλύτερο του μηνός η αμοιβή τρίτου προσώπου υπολογίζεται σε μηνιαία βάση.

Επομένως από την ανωτέρω αιτία ο ενάγων δικαιούται το ποσό των 1.200€ (2 Χ600) και συνολικά αναφορικά με το κονδύλιο δαπάνης για απασχόληση τρίτου προσώπου το συνολικό ποσό των 1.320 ευρώ».

Ακολουθήστε το dikastiko.gr στο Google News και δείτε πρώτοι όλες τις ειδήσεις

Διαβάστε όλες τις τελευταίες ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο στο dikastiko.gr