Χρειάστηκαν 10 χρόνια για να εξεταστούν μηνύσεις ενδοοικογενειακής βίας – Αποτέλεσμα η παραγραφή των αδικημάτων

Άσκησε πολλές μηνύσεις για ενδοοικογενειακή βία και απειλή κατ’ εξακολούθηση από τον σύζυγο της για μεγάλο χρονικό διάστημα από το έτος 2004 έως το 2012.

Ασκήθηκαν διώξεις ωστόσο σε πολλές περιπτώσεις ο πρώην σύζυγος απαλλάχθηκε λόγω παραγραφής των αδικημάτων γιατί η εκδίκαση τους ολοκληρώθηκε και στους 2 βαθμούς δικαιοδοσίας ακόμα και 10 χρόνια μετά την τέλεση της πράξης.

Σε όλο αυτό το διάστημα δεν ελήφθησαν προληπτικά μέτρα υπέρ της προσφεύγουσας, η οποία ένοιωθε μία διαρκή απειλή και παρακολουθούνταν συνεχώς από τον πρώην σύζυγο της.

Freepik

Αυτό είναι το συμπέρασμα του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (ΕΔΔΑ) , το οποίο όχι μόνο τη δικαίωσε εξευτελιστική μεταχείριση από τις ιταλικές αρχές, αλλά επιδίκασε και αποζημίωση 10.000 ευρώ για ηθική βλάβη.

Κατά το Ανώτατο Δικαστήριο, τα αδικήματα που συνδέονται με την ενδοοικογενειακή βία, παρόλο που διαπράττονται από ιδιώτες θα πρέπει να κατατάσσονται στα σοβαρότερα αδικήματα. Είναι ασυμβίβαστο με τις διαδικαστικές υποχρεώσεις που απορρέουν από το άρθρο 3 για έρευνες σε τέτοια αδικήματα, να παραγράφονται από την αδράνεια των αρχών.

freepik

Εν προκειμένω διαπίστωσε ότι κατά την πρώτη περίοδο, από τις 19 Ιανουαρίου 2007 έως τις 21 Οκτωβρίου 2008, οι αρχές δεν είχαν εκπληρώσει το καθήκον τους να προβούν σε άμεση και προληπτική αξιολόγηση του κινδύνου κατ’ εξακολούθηση ενδοοικογενειακής βίας κατά της προσφεύγουσας και να ληφθούν προληπτικά μέτρα για να μετριάσουν αυτόν τον κίνδυνο.

Κατά συνέπεια διαπίστωσε παραβίαση της ουσιαστικής πτυχής του άρθρου 3 της ΕΣΔΑ. Αντιθέτως στην δεύτερη περίοδο από 21 Οκτωβρίου έως 5 Ιανουαρίου 2018, το ΕΔΔΑ έκρινε ότι οι αρχές είχαν συμμορφωθεί με τους όρους και την θετική υποχρέωση βάσει του άρθρου 3 για την προστασία της προσφεύγουσας από την ενδοοικογενειακή βία και δεν υπήρξε παραβίαση της ουσιαστικής πτυχής του άρθρου 3.

Ωστόσο διαπίστωσε ότι οι αρχές δεν επέδειξαν την απαιτούμενη επιμέλεια και οι υποθέσεις εκδικάστηκαν αφού είχαν υποπέσει σε παραγραφή. Έτσι έκρινε ότι παραβιάστηκε η διαδικαστική πλευρά του συγκεκριμένου άρθρου της ΕΣΔΑ.

Ενδοοικογενειακή βία: Το ιστορικό της υπόθεσης

Η προσφεύγουσα είναι Ιταλίδα υπήκοος που γεννήθηκε το 1962. Είναι δικηγόρος και ζει στο Τίτο (Ιταλία). Στις 18 Απριλίου 2004 υπέβαλε μήνυση ισχυριζόμενη ότι υπέπεσε θύμα κακομεταχείρισης από τον σύζυγο της D.P. Στις 19 Ιανουαρίου 2007 ο σύζυγος της πήγε στο γραφείο της για να συζητήσει τον χωρισμό τους. Η συζήτηση έγινε παρουσία της προσφεύγουσας, του κουνιάδου της L.S. και ενός συναδέλφου της.

Κατά τη συζήτηση ο D.P. προσπάθησε να της επιτεθεί και τραυμάτισε τον L.S στο πόδι με μαχαίρι όταν ο τελευταίος προσπάθησε να την υπερασπιστεί. Το ίδιο βράδυ η M.S. υπέβαλε μήνυση στην αστυνομία. Στις 20 Ιανουαρίου 2007 η αστυνομία ενημέρωσε τον εισαγγελέα για τα ποινικά αδικήματα που ο D.P. διέπραξε στις 7 Φεβρουαρίου, 24 Μαρτίου και 27 Απριλίου 2007.

Στις 24 Οκτωβρίου 2007 ο εισαγγελέας ζήτησε από τον ανακριτή να ασκήσει ποινική δίωξη εναντίον του D.P. για τα αδικήματα που διαπράχθηκαν στις 19 Ιανουαρίου 2007.

Επτά χρόνια μετά τα γεγονότα, στις 27 Ιουνίου 2014, το Επαρχιακό Δικαστήριο της Ποτέντσα έκρινε τον D.P. ένοχο για τα αδικήματα για τα οποία είχε παραπεμφθεί και του επιβλήθηκε ποινή φυλάκισης ενός έτους για την σωματική βλάβη που προκάλεσε στον L.S. και ένα έτος φυλάκιση για την απόπειρα ενδοοικογενειακής βίας εναντίον της προσφεύγουσας . Η απόφαση καθαρογράφθηκε περίπου εννέα μήνες αργότερα, τον Μάρτιο του 2015. Ο D.P. άσκησε έφεση στις 23 Μαΐου 2015. Με απόφαση της 10 Ιουνίου 2016 το Εφετείο έκρινε ότι τα αδικήματα είχαν παραγραφεί.

Νωρίτερα στις 7 Φεβρουαρίου 2007, η M.S. είχε υποβάλει και άλλη μήνυση και είχε ζητήσει από τη δικαστική αρχή να παρέμβει προκειμένου να τεθεί τέλος στην παρενόχληση της από τον σύζυγο της.

Στις 27 Απριλίου 2007 η προσφεύγουσα υπέβαλε άλλη μήνυση, ισχυριζόμενη ότι είχε λάβει απειλές από άγνωστο άτομο παρουσία του συζύγου της καθώς και ανώνυμα τηλεφωνήματα, και ότι ένα από τα παιδιά της είχε παρακολουθηθεί από τον σύζυγο της. Ζήτησε από τον εισαγγελέα να εκδώσει εισαγγελική παραγγελία προς τον D.P. να σταματήσει να την παρενοχλεί και να την πλησιάζει.

Στις 16 Ιουνίου 2008 η M.S. υπέβαλε και άλλη μήνυση ισχυριζόμενη ότι συνέχιζε να δέχεται απειλές από τον D.P. Στις 19 Σεπτεμβρίου 2008 υπέβαλε νέα μήνυση για ενδοοικογενειακή απειλή. Στις 7 Οκτωβρίου 2008 κλήθηκε η αστυνομία μετά από αναφορά για επίθεση έξω από ένα μπαρ. Ο D.P. είχε χτυπήσει την Μ.S. στο κεφάλι και σε άλλα μέρη του σώματός της χρησιμοποιώντας ένα ραβδί. Της δόθηκε αναρρωτική άδεια 10 ημερών.

Freepik

Ξεκίνησε νέα δέσμη ποινικών διαδικασιών

Στις 21 Οκτωβρίου 2008 η αστυνομία ζήτησε από τον εισαγγελέα να διατάξει παρεπόμενη ποινή, τονίζοντας ότι ο D.P. είχε συμπεριφερθεί βίαια στην προσφεύγουσα. Στις 21 Νοεμβρίου 2008 ο ανακριτής εξέδωσε βούλευμα υποχρεωτικής διαμονής για τον D.P. Το πρωί της 20ης Φεβρουαρίου 2009 ο δικαστής διαπίστωσε ότι τα αδικήματα είχαν παραγραφεί. Ο εισαγγελέας, ζήτησε να αντικατασταθεί το βούλευμα υποχρεωτικής διαμονής από απαγόρευση διαμονής στο δήμο Ποτέντζας με υποχρεωτική εμφάνιση στο αστυνομικό τμήμα.

Ο δικαστής που ερευνούσε την υπόθεση έκρινε το αίτημα αβάσιμο, γιατί δεν είχαν προκύψει νέα στοιχεία που να υποδηλώνουν ότι συγκεκριμένοι λόγοι που δικαιολογούσαν το μέτρο (το οποίο είχε διαπιστωθεί ότι ήταν αναποτελεσματικό) είχαν αποδειχθεί πιο ισχυροί. Εξέδωσε απόφαση που απαγόρευε στον D.P. να διαμένει στον δήμο Ποτέντζας αλλά του επέτρεπε να παρίσταται στις ακροάσεις.

Στις 10 Απριλίου 2015, περίπου έξι χρόνια αργότερα, το Επαρχιακό Δικαστήριο έκρινε τον D.P. ένοχο και του επέβαλε ποινή φυλάκισης 16 μηνών, με αναστολή. Ωστόσο, το δικαστήριο έκρινε ότι η δίωξη του για αδικήματα ενδοοικογενειακής βίας είχαν παραγραφεί.

Μετά από έφεση του D.P. το Εφετείο έκρινε στις 10 Μαρτίου 2016 ότι τα αδικήματα ενδοοικογενειακής βίας είχαν παραγραφεί. Καταδίκασε τον D.P. σε φυλάκιση ενός έτους για την σωματική βλάβη που προκάλεσε στην προσφεύγουσα με το ραβδί.

Freepik

Οι νέες μηνύσεις

Στο μεταξύ, στις 26 Μαΐου 2010, η M.S. υπέβαλε και άλλη μήνυση , ισχυριζόμενη ότι απειλούνταν και παρενοχλούνταν συνεχώς. Μια άλλη μήνυση υποβλήθηκε στις 27 Μαΐου 2010, στην οποία η προσφεύγουσα ισχυρίστηκε ότι παρακολουθούνταν και απειλούνταν από τον D.P. Αυτή η μήνυση συμπληρώθηκε και από άλλα στοιχεία που κατατέθηκαν στις 2 Αυγούστου 2010. Στις 7 Σεπτεμβρίου 2010 η M.S. υπέβαλε άλλη μια μήνυση, στην οποία ισχυρίστηκε ότι ένα φορτηγό την ακολουθούσε ενώ οδηγούσε. Ξεκίνησε έρευνα. Στις 7 Μαΐου 2012 η προσφεύγουσα εκ νέου υπέβαλε μήνυση ισχυριζόμενη ότι ο D.P. συνέχιζε να την απειλεί και να την ακολουθεί.

Στις 11 Ιουνίου 2012 ο D.P. δέχθηκε επίπληξη από την αστυνομία και έγινε υπόδειξη σε αυτόν να συμπεριφερθεί σύμφωνα με τον νόμο. Έγιναν συστάσεις ότι θα μπορούσε να παραπεμφθεί στις δικαστικές αρχές σε περίπτωση τέτοιας συμπεριφοράς .

Σε απόφαση που εκδόθηκε στις 5 Νοεμβρίου 2020, οκτώ χρόνια μετά την έναρξη της διαδικασίας, το Επαρχιακό Δικαστήριο καταδίκασε τον D.P. σε 3 χρόνια φυλάκιση για παρενόχληση και τον αθώωσε για το αδίκημα της εκβίασης.

Στις 12 Ιουλίου 2013 η M.S. υπέβαλε μήνυση ισχυριζόμενη ότι είχε παρενοχληθεί από τον πρώην σύζυγό της τηλεφωνικά και την είχε ακολουθήσει ενώ οδηγούσε στο σπίτι. Η ίδια δήλωσε ότι, παρά το γεγονός ότι η αστυνομία είχε εκδώσει προειδοποίηση στον πρώην σύζυγό της στις 11 Ιουνίου 2012 να παύσει να την ακολουθεί με τη συμπεριφορά του, ένιωσε να κινδυνεύει.

Στις 16 Ιουλίου 2013, η προσφεύγουσα ζήτησε την εφαρμογή προστατευτικού μέτρου. Στις 17 Ιανουαρίου 2017 ο D.P.. παραπέμφθηκε σε δίκη με κατηγορίες παρενόχλησης σε σχέση με γεγονότα που είχαν συμβεί μεταξύ 4 και 20 Νοεμβρίου 2013. Η διαδικασία εκκρεμεί ακόμη.

Πηγή: echrcaselaw.com

Ακολουθήστε το dikastiko.gr στο Google News και δείτε πρώτοι όλες τις ειδήσεις

Διαβάστε όλες τις τελευταίες ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο στο dikastiko.gr