Δ. Παπαδημούλης: Η ΝΔ χρησιμοποιεί τον κ. Τσιόδρα ολοένα και περισσότερο για πολιτική προπαγάνδα

«Ορισμένοι στο ηγετικό επιτελείο της ΝΔ χρησιμοποιούν τον κ. Τσιόδρα, κάθε μέρα και περισσότερο, για να ανακατεύουν την επιστημονική ενημέρωση με την πολιτική κομματική προπαγάνδα. Κι αυτό πρέπει να το προσέξουν, γιατί δεν κάνει καλό»

Σε συνέντευξή του ο Αντιπρόεδρος του Ευρωκοινοβουλίου και επικεφαλής της ευρωομάδας του ΣΥΡΙΖΑ – Προοδευτική Συμμαχία, Δημήτρης Παπαδημούλης, επεσήμανε:

Όσο περισσότερο δυναμώσει η πίεση για ευρωομόλογο, τόσο καλύτερος θα είναι ο συμβιβασμός Η ευρωπαϊκή ηγεσία είναι αυτή τη στιγμή κατώτερη των περιστάσεων και δραματικά ανεπαρκής στο να αντιμετωπίσει αυτό το τσουνάμι της υγειονομικής κρίσης, αλλά και της ύφεσης και της ανεργίας που προκαλεί σε όλη την Ευρώπη και ειδικά στις χώρες του ευρωπαϊκού Νότου.

Όταν η ΕΕ δεν μπορεί να δείξει έμπρακτα ότι ενδυναμώνει τους μηχανισμούς συνεργασίας κι αλληλεγγύης κι αποκτά εργαλεία αντιμετώπισης των αρνητικών επιπτώσεων, ενισχύει με την ανεπάρκειά της την ευρωάρνηση και τον ευρωσκεπτικισμό, τρέφοντας τη λογική του εθνικού εγωισμού και της ακροδεξιάς. Η πρώτη αντίδραση στο Eurogroup πριν λίγες μέρες ήταν «business as usual», η πιστωτική γραμμή, που πρότεινε ο Στουρνάρας και για μας όταν βγαίναμε από τα μνημόνια, η ECCL, που σημαίνει δάνειο με ένα μνημόνιο. Αυτό, σωστά, ξεσήκωσε τεράστιες αντιδράσεις, γιατί θα βάθαινε και την ύφεση και τις εσωτερικές αντιθέσεις, προκαλώντας αποσυνθετική κρίση στην ΕΕ.

Το ευρωομόλογο, το οποίο ο ΣΥΡΙΖΑ και δυνάμεις της Αριστεράς το ζητάμε εδώ και 10 χρόνια, αυτή τη φορά έχει αποκτήσει πολλούς περισσότερους υποστηρικτές. Το συνυπέγραψε ως πρόταση ακόμα κι ο Μητσοτάκης, και το πιστώνω στα θετικά του, αλλά συναντά την ισχυρή αντίδραση της Γερμανίας, της Ολλανδίας και των συμμάχων τους. Μες τη Γερμανία, όμως, αναπτύσσεται μια κριτική όχι μόνο από τον Τύπο, αλλά και από μεγάλη μερίδα του πολιτικού της συστήματος, που λέει ότι «αν καταρρεύσουν οι χώρες στις οποίες εξάγουμε – Ιταλία, Ισπανία, Ελλάδα – πού θα εξάγουμε; Άρα θα πάθουμε κι εμείς ζημιά».

«Πρώτη προτεραιότητα να ενισχυθούν δραστικά οι κοινές πολιτικές. Χρειάζεται ένας ισχυρότερος και σωστά προσανατολισμένος ευρωπαϊκός προϋπολογισμός, κοινή ευρωπαϊκή πολιτική υγείας και περισσότερα κονδύλια για την έρευνα».

Και τώρα, με καθυστέρηση ως συνήθως, αναζητείται ένας συμβιβασμός. Όσο περισσότερο δυναμώσει η πίεση για ευρωομόλογο, τόσο καλύτερος θα είναι ο συμβιβασμός. Κι αυτό που θα μπορούσε να προκύψεις στις συναντήσεις των επόμενων ημερών – EuroWorking Group, Eurogroup, Σύνοδος Κορυφής- θα ήταν, αν όχι ευρωομόλογο που είναι η καλύτερη λύση, ένα μεγάλο ευρωπαϊκό ταμείο με πολλαπλάσια ποσά από αυτά που έχει ο ESM, αλλά χωρίς προϋποθέσεις, με μηδενικά επιτόκια και χωρίς μνημόνια.

Αυτή τη στιγμή, για να ευλογήσουμε και τα γένια μας, στο Ευρωκοινοβούλιο αναπτύσσεται μια πλειοψηφική δυναμική, που θεωρεί ανεπαρκή αυτά που προτείνει η Κομισιόν και πιέζει για έναν πιο φιλόδοξο προϋπολογισμό, προσανατολισμένο στη δημόσια Υγεία, το κοινωνικό κράτος και σε αντι-υφεσιακές πολιτικές.

Πρώτη προτεραιότητα είναι να ενισχυθούν δραστικά οι κοινές πολιτικές. Χρειάζεται ένας ισχυρότερος και σωστά προσανατολισμένος ευρωπαϊκός προϋπολογισμός, κοινή ευρωπαϊκή πολιτική υγείας και περισσότερα κονδύλια για την έρευνα.

Χρειάζεται κι ένας εθνικός σχεδιασμός, πέρα από δραστικές παρεμβάσεις σε ευρωπαϊκό επίπεδο, ο οποίος αυτή τη στιγμή στην Ελλάδα απουσιάζει. Μπορεί η Ελλάδα, και αυτό πιστώνεται και στην κυβέρνηση και στην αξιωματική αντιπολίτευση, να μετρά λιγότερους θανάτους, γιατί πήραμε γρήγορα περιοριστικά μέτρα και με ευρύτατη στήριξη του ελληνικού λαού -θυμίζω ότι ο Τσίπρας πήρε τηλέφωνο τον Κικίλια και του ζήτησε περιοριστικά μέτρα πριν ακόμη κλείσουν τα σχολεία από την κυβέρνηση-, αλλά στους άλλους τομείς, που είναι ένα μπαζούκας μέτρων για να μην έχουμε τεράστια ύφεση και φτωχοποίηση, εκεί η βαθμολογία στην κυβέρνηση είναι κάτω από τη βάση, καθώς κάνει πολύ λιγότερα και με δόσεις, βλέποντας και κάνοντας από αυτά που κάνουν άλλες ευρωπαϊκές οικονομίες.

Και υπάρχουν άλλα δύο σημεία όπου η βαθμολογία έχει ενδιαφέρον: Στη μεν κομματική προπαγάνδα η κυβέρνηση της ΝΔ παίρνει άριστα, και στα δώρα στους ισχυρούς, στην αναμπουμπούλα της κρίσης, εκεί παίρνει έναν βαθμό κοντά στο μηδέν. Και εννοώ τα δώρα στους καναλάρχες, τους κλινικάρχες ή τους σχολάρχες με αυτό το απαράδεκτο και μειωτικό για τους επιστήμονες κουπόνι.

Η πρώτη προτεραιότητα είναι να ενισχυθούν δραστικά οι κοινές πολιτικές. Και δίπλα στο ευρωομόλογο χρειάζεται ένας ισχυρότερος και σωστά προσανατολισμένος ευρωπαϊκός προϋπολογισμός, πολύ πάνω από το 1% που δίνουν οι ευρω-τσιγκούνηδες του βορρά και των δεξιόστροφων κυβερνήσεων, κοινή ευρωπαϊκή πολιτική υγείας και περισσότερα κονδύλια για την έρευνα. Γιατί τα τελευταία χρόνια, μετά τον SARS το 2003, ξοδεύτηκαν ελάχιστα για την αντιμετώπιση της επόμενης πανδημίας, ενώ ξοδεύτηκαν πάρα πολλά με κριτήριο το κέρδος για να βρεθεί το Viagra ή φάρμακα για το Αλτσχάιμερ ή πανάκριβα φάρμακα για τους καρκίνους από ιδιωτικές φαρμακευτικές εταιρείες και από τους κρατικούς προϋπολογισμούς πάρα πολλά λεφτά για πυρηνικά.

«Αυτή η κρίση είναι μία πρόκληση από την οποία πηγάζουν κίνδυνοι, αλλά και μια ευκαιρία για τις αριστερές και προοδευτικές δυνάμεις να μπουν επιθετικά με μία διεκδικητική, προγραμματική ατζέντα για να πάρουν τολμηρά μέτρα στήριξης της οικονομίας και της κοινωνίας»

Η κρίση αυτή, επειδή θα αλλάξουν πολλά κατά τη διάρκειά της και στο πώς θα βγούμε από αυτήν, φέρνει στην ατζέντα και επικαιροποιεί βασικά στοιχεία της φιλοσοφίας και του προγράμματος του ΣΥΡΙΖΑ και των προοδευτικών δυνάμεων. Και είναι ευκαιρία τώρα να κάνουμε εμείς και τις δικές μας αναπροσαρμογές, προβάλλοντας και το πρόγραμμά μας ενόψει και του συνεδρίου, που αναγκαστικά μετατίθεται λόγω κορονοϊού. Γιατί οι πάντες πια –αναγκαστικά, υποκριτικά, για τα μάτια του κόσμου, το κρίνει ο καθένας- ανακαλύπτουν την αξία του εθνικού δημόσιου συστήματος Υγείας, του κοινωνικού κράτους, των κρατικών παρεμβάσεων στην οικονομία, της στήριξης των πιο αδύναμων.

Και σε αυτά τα θέματα νομίζω ότι πρέπει και ο ΣΥΡΙΖΑ να ξεδιπλώσει την πολιτική του πρόταση, ως μία δύναμη αριστερής προγραμματικής αντιπολίτευσης, που λέει τα σύκα σύκα και την σκάφη σκάφη. Ένα καθαρό «ναι» στα περιοριστικά μέτρα, αλλά το ότι στηρίζουμε αυτά δεν σημαίνει ότι σιωπούμε στα στραβά ή ότι σταματάμε να πιέζουμε εκεί που γίνονται ανεπαρκή πράγματα, όπως είναι και η στήριξη του ΕΣΥ.

Κι επειδή εισαγωγικά κάτι είπατε για τον κ. Τσιόδρα, νομίζω ότι είναι πολύ καλός ως ειδικός επιστήμονας -και σημειώνω αυτό που είχε πει κι ο τομεάρχης μας Υγείας, Ανδρέας Ξανθός, ότι και εμείς ως κυβέρνηση τον είχαμε στην επιτροπή κι αυτόν θα βάζαμε επικεφαλής σε μια τέτοια πανδημία- αλλά άλλο η επιστημονική ενημέρωση κι άλλο η κομματική προπαγάνδα. Κι έχω την εντύπωση ότι ορισμένοι στο ηγετικό επιτελείο της ΝΔ χρησιμοποιούν τον κ. Τσιόδρα, κάθε μέρα και περισσότερο, για να ανακατεύουν την επιστημονική ενημέρωση, που είναι μία χαρά, με την πολιτική κομματική προπαγάνδα. Κι αυτό πρέπει να το προσέξουν – και ο ίδιος ο κ. Τσιόδρας- γιατί δεν κάνει καλό.

Αυτή η κρίση είναι μία πρόκληση από την οποία πηγάζουν κίνδυνοι, αλλά και μια ευκαιρία για τις αριστερές και προοδευτικές δυνάμεις να μπουν επιθετικά με μία διεκδικητική, προγραμματική ατζέντα για να πάρουν τολμηρά μέτρα στήριξης της οικονομίας και της κοινωνίας.

Ορισμένοι χρησιμοποιούν, και ο Όρμπαν είναι ένα κορυφαίο παράδειγμα, τον κορονοϊό ως πρόσχημα για να καταργήσουν τη δημοκρατία. Αυτά που έκανε ο Όρμπαν στην Ουγγαρία είναι αντιγραφή καρμπόν αυτού που έκανε ο Χίτλερ το 1933, που έκλεισε τη Βουλή με προσχήματα άλλα, κι ο Μεταξάς το 1936 στην Ελλάδα. Οι ευρωβουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ αναδείξαμε το θέμα από την πρώτη στιγμή με κοινή μας καταγγελία και παρέμβαση. Η αντίδραση της Κομισιόν μέχρι τώρα είναι χλιαρή, το Συμβούλιο σφυρίζει αδιάφορα, κάνει ότι δεν καταλαβαίνει, ενώ στο Ευρωκοινοβούλιο, μετά από πιέσεις, επιστολή που έστειλα εγώ και στον Πρόεδρο του ΕΚ και στους προέδρους όλων των πολιτικών ομάδων, χθες η διάσκεψη των προέδρων αποφάσισε κατά πλειοψηφία να ζητήσει από την Κομισιόν επιτέλους αυστηρότερα μέτρα κατά αυτών των ακραίων και αντιδημοκρατικών πρακτικών -έχουμε έναν «κορονοδικτάτορα», γιατί περί αυτού πρόκειται,- με την ενεργοποίηση του άρθρου 2 της Ευρωπαϊκής Συνθήκης, που παραβιάζει κατάφωρα ο Όρμπαν.

Την απόφαση αυτή τη στήριξαν η Αριστερά, οι Σοσιαλιστές, οι Πράσινοι κι η ομάδα Renew. Στο ΕΛΚ υπάρχει μια θολή στάση, αλλά αν εμείς ενισχύσουμε την πίεση νομίζω ότι έφτασε η ώρα, αυτό που ψευδώς μας λέγανε πριν από τις ευρωεκλογές, ότι δηλαδή έχουν πετάξει τον Όρμπαν εκτός ΕΛΚ, να γίνει τώρα πράξη. Ο Όρμπαν και το κόμμα του ανήκουν ακόμη στο Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα και πρέπει να τον πετάξουν από εκεί και να πάει εκεί που πραγματικά ανήκει, δηλαδή στην Ευρωπαϊκή Ακροδεξιά.

Αυτή η κρίση είναι μία πρόκληση από την οποία πηγάζουν κίνδυνοι, μία μεγάλη ζημιά στη δημοκρατία, μία μεγάλη ύφεση και μία μεγάλη φτωχοποίηση, που μπορεί να αλλάξει δραματικά προς το χειρότερο τα πάντα, ή μία ευρωπαϊκή κρίση που να οδηγήσει στο κλείσιμο της ενότητα της ΕΕ. Είναι όμως και μία ευκαιρία -και αυτό είναι πρωταρχικό καθήκον της Αριστεράς και των προοδευτικών δυνάμεων- να μπούμε επιθετικά με μία διεκδικητική, προγραμματική ατζέντα για να πάρουμε τολμηρά μέτρα στήριξης της οικονομίας, της κοινωνίας, των ανέργων, των εργαζομένων, των κοινωνικά αποκλεισμένων, των δημόσιων συστημάτων Υγείας, του κοινωνικού κράτους και να βγούμε και με μία πιο ενισχυμένη ευρωπαϊκή και διεθνή συνεργασία μέσα από αυτή την κρίση, γιατί εδώ είναι και το κλειδί: Κανείς δεν μπορεί μόνος του. Όσοι πιστεύουν ότι «μένω στο καβούκι μου ή γυρίζω στο κράτος-έθνος και λύνω το πρόβλημα», ο ιός -που δρα πλανητικά- τους υπογραμμίζει ότι αυτό δεν μπορεί να γίνει, γιατί είναι επικίνδυνο.

Ακολουθήστε το dikastiko.gr στο Google News και δείτε πρώτοι όλες τις ειδήσεις

Διαβάστε όλες τις τελευταίες ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο στο dikastiko.gr