Δικαστικός καταπέλτης για ελλιπή μέτρα προστασίας θύματος ενδοοικογενειακής βίας: “Οι Αρχές δεν έκαναν όσα μπορούσαν”

Απήχθη από το σπίτι της το 2007, αφού ενημέρωσε τον σύντροφό της ότι διακόπτει τη σχέση τους. Στη συνέχεια φυλακίστηκε από αυτόν επί 11 ώρες και υπέστη βιασμό και κακομεταχείριση. Το θύμα είχε συνάψει το 2006 σχέση με τον δράστη, χωρίς να γνωρίζει ότι είχε ποινικό μητρώο και ότι έπασχε από ψυχολογικά προβλήματα.

Όμως, οι Αρχές γνώριζαν για τους κινδύνους και για το λόγο αυτό επιδικάστηκε σε βάρος τους αποζημίωση ύψους 52.000 ευρώ. Όπως αναφέρει το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (ΕΔΔΑ), στο οποίο προσέφυγε το θύμα, οι εγχώριες ελβετικές Αρχές που εμπλέκονταν στην υπόθεση «είχαν λάβει γνώση τόσο για τη σχέση της προσφεύγουσας με τον σύντροφό της όσο και για το ιστορικό του, το ποινικό του μητρώο και την πραγματική και επικείμενη φύση του κινδύνου που ήταν πιθανό να προκαλέσει».

Το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο διαπίστωσε, ωστόσο, ότι «δεν είχαν κάνει ό,τι θα μπορούσε ευλόγως να αναμένεται από αυτές για να αποτρέψουν τον πραγματικό και άμεσο κίνδυνο για τη ζωή της προσφεύγουσας, τον οποίο γνώριζαν ή όφειλαν να γνωρίζουν».

Παραπέμποντας στο γεγονός πως η προσφεύγουσα δεν είχε υποβάλει καταγγελία ούτε είχε ζητήσει συνδρομή», το ΕΔΔΑ αναφέρει ότι θα μπορούσε να εξηγηθεί από το γεγονός ότι δεν είχε πλήρη επίγνωση του κινδύνου στον οποίο βρισκόταν εκείνη την περίοδο.

«Δεδομένης της ευαλωτότητάς της, η οποία δεν είχε λάβει γνώση των πραγματικών στοιχείων που ήταν στην κατοχή των διαφόρων αρχών, το Δικαστήριο κατέληξε στο συμπέρασμα ότι αυτή η ανισορροπία στη διαθέσιμη πληροφόρηση, η οποία ήταν γνωστή στις ίδιες αυτές αρχές, θα έπρεπε να είχε αντισταθμιστεί από αυξημένη επαγρύπνηση εκ μέρους τους, που θα οδηγούσε σε ενδελεχή και επικαιροποιημένη εκτίμηση της σοβαρότητας του κινδύνου στον οποίο ήταν εκτεθειμένη» τονίζεται στην απόφαση.

Ελλιπή μέτρα προστασίας θύματος: Το βίαιο ιστορικό του δράστη

Σύμφωνα με το ιστορικό του δράστη, το 1995 καταδικάστηκε σε 12 χρόνια κάθειρξη για φόνο και βιασμό. Το 2001 αποφυλακίστηκε υφ’ όρον. Το 2006 ασκήθηκε νέα ποινική δίωξη εναντίον του, αυτή τη φορά για απειλές, εξαναγκασμό και κατάχρηση τηλεπικοινωνιακού συστήματος, καθώς και δυσφήμηση της τότε συντρόφου του.

Τέθηκε υπό προσωρινή κράτηση και αφέθηκε ελεύθερος τον επόμενο μήνα με την υποχρέωση να παρουσιάζεται στο αστυνομικό τμήμα και να υποβληθεί σε ψυχοθεραπεία. Του απαγορεύτηκε επίσης να επικοινωνεί με την τότε σύντροφό του. Μια ψυχιατρική έκθεση κατέληξε στο συμπέρασμα ότι, λόγω της περιορισμένης ικανότητάς του να αντιμετωπίζει δύσκολες καταστάσεις, ήταν αναμενόμενη η απειλητική συμπεριφορά του: κυρίως λεκτικές, αλλά και πιο σοβαρές βίαιες πράξεις, ιδίως εναντίον προσώπων με τα οποία είχε στενή σχέση και, ενδεχομένως, κατά των αρχών.

Στη συνέχεια, το 2006 ο δράστης συνάντησε την προσφεύγουσα.  Το 2007, λόγω της συμπεριφοράς του, η προσφεύγουσα επικοινώνησε με τον οικογενειακό της γιατρό, ο οποίος, χωρίς να δώσει λεπτομέρειες, της συνέστησε να τερματίσει τη σχέση της μαζί του, αλλά της συνέστησε να αποφύγει να το κάνει απότομα. Ενημέρωσε την αστυνομία για τη συζήτηση αυτή, με τη συγκατάθεση της προσφεύγουσας.

Την επόμενη ημέρα, ο αστυνομικός Α επικοινώνησε τηλεφωνικά με την προσφεύγουσα με δική του πρωτοβουλία. Η προσφεύγουσα του είπε ότι δεν έβλεπε κανένα μέλλον στη σχέση της με τον δράστη και επιθυμούσε να την λήξει, αλλά εκείνος δεν φαινόταν πρόθυμος να το δεχτεί  και την παρενοχλούσε συνεχώς μέσω τηλεφώνου και SMS.

Ο αστυνομικός Α την ρώτησε για την έκταση της παρενόχλησης και για το αν χρειαζόταν βοήθεια της αστυνομίας. Της είπε ότι ήταν καλύτερο για εκείνη να τερματίσει τη σχέση και την ενημέρωσε για τη δυνατότητα να υποβάλει μήνυση ή να επικοινωνήσει με τις υπηρεσίες υποστήριξης θυμάτων. Η προσφεύγουσα απάντησε ότι εξακολουθούσε να επιθυμεί να του δώσει λίγο χρόνο προτού τον εγκαταλείψει.Ο αστυνομικός, ο οποίος δεν γνώριζε το περιεχόμενο των ψυχιατρικών εκθέσεων για τον δράστη, δεν έκανε καμία αναφορά στο ποινικό του μητρώο. Ωστόσο, είπε στην προσφεύγουσα ότι θα μπορούσε να είναι επικίνδυνος.

Ο 11ωρος εφιάλτης του θύματος

Λίγες εβδομάδες αργότερα (περίπου στις 10 μ.μ. της 19ης Σεπτεμβρίου 2007), η προσφεύγουσα έστειλε στον δράστη ένα ηλεκτρονικό μήνυμα με το οποίο έβαλε οριστικό τέλος στη σχέση τους. Στη συνέχεια δέχθηκε αρκετές τηλεφωνικές κλήσεις από αυτόν, στις οποίες δεν απάντησε. Στη συνέχεια, γύρω στις 10.30 μ.μ., έφτασε στο σπίτι της, αλλά αυτή αρνήθηκε να ανοίξει την πόρτα.

Ωστόσο, κατάφερε να εισβάλει στο διαμέρισμα και την ανάγκασε να τον συνοδεύσει στο σπίτι του, όπου, αφού προσπάθησε να την πνίξει επί δύο ώρες στο γκαράζ, τη βίασε στο καπό του αυτοκινήτου του. Στη συνέχεια πήρε μια βαλλίστρα και πυροβόλησε τρεις φορές στο στήθος της προσφεύγουσας. Τέλος, ο ίδιος της πέρασε χειροπέδες από τα χέρια και τα πόδια, την έβαλε στο πορτμπαγκάζ του αυτοκινήτου του και οδηγούσε για αρκετές ώρες.

Την επόμενη ημέρα (γύρω στις 3.30 π.μ. της 20 Σεπτεμβρίου 2007), ο δράστης επέστρεψε με την προσφεύγουσα στο διαμέρισμά του, όπου συνέχισε να την απειλεί με μαχαίρι. Περίπου στις 9 π.μ. κάλεσε τον ψυχολόγο του και η προσφεύγουσα κατάφερε να ειδοποιήσει το άτομο αυτό ότι κάτι σοβαρό είχε συμβεί. Ο ψυχολόγος έφτασε στο σημείο περίπου στις 9.30 π.μ., ακολουθούμενος από ασθενοφόρο και την αστυνομία. Περίπου στις 10 π.μ., η προσφεύγουσα, η οποία ήταν σοβαρά τραυματισμένη, μεταφέρθηκε στο νοσοκομείο της Λουκέρνης. Ο δράστης έβαλε τέλος στη ζωή του δύο ημέρες αργότερα, ενώ βρισκόταν υπό αστυνομική κράτηση.

Ακολουθήστε το dikastiko.gr στο Google News και δείτε πρώτοι όλες τις ειδήσεις

Διαβάστε όλες τις τελευταίες ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο στο dikastiko.gr