Δίκη της Νυρεμβέργης: Η ιστορική καταδίκη των Ναζί – ΒΙΝΤΕΟ

Η Δίκη της Νυρεμβέργης έχει χαρακτηριστεί ως η μεγαλύτερη στην ιστορία. Διήρκησε από τις 20 Νοεμβρίου του 1945 μέχρι την 1η Οκτωβρίου 1946, με κατηγορούμενους 24 μέλη του Εθνικοσοσιαλιστικού Γερμανικού Εργατικού Κόμματος και οκτώ ναζιστικές οργανώσεις.

Το Δικαστήριο που συστάθηκε ήταν αποτέλεσμα μιας συμφωνίας, την οποία υπέγραψαν οι Κυβερνήσεις των Ηνωμένων Πολιτειών, της Μεγάλης Βρετανίας και της Ένωσης Σοβιετικών Σοσιαλιστικών Δημοκρατιών στις 8 Αυγούστου 1945 στο Λονδίνο για την δίκη και πιθανή καταδίκη όλων των εγκληματιών πολέμου των προερχόμενων από τον Άξονα.

Η συμφωνία αυτή προέβλεπε ότι το Δικαστήριο θα απαρτιζόταν από τέσσερα μέλη, καθένα από τα οποία θα είχε και ένα αναπληρωματικό. Τόσο τα τακτικά, όσο και τα αναπληρωματικά μέλη, θα ορίζονταν από τις υπογράφουσες τη συμφωνία Κυβερνήσεις. Απαρτία θεωρείται ότι έχει το Δικαστήριο μόνον όταν παρίστανται και τα τέσσερα μέλη του (τακτικά ή αναπληρωματικά). Αφέθηκε ανοικτό το θέμα να υπάρξουν και άλλες δίκες, αν προέκυπτε τέτοια ανάγκη κατά την ακροαματική διαδικασία. Στο Δικαστήριο συμμετείχε, επίσης, και η Γαλλία.

Ως τόπος διεξαγωγής της δίκης αρχικά είχε προταθεί, από τους Σοβιετικούς, το Βερολίνο. Αυτό, όμως, ήταν πρακτικά αδύνατο, λόγω των καταστροφών που είχε υποστεί η πόλη. Τελικά, επελέγη η Νυρεμβέργη, στη περιοχή της Βαυαρίας της Γερμανίας, (μεταξύ των πόλεων Λουξεμβούργου και Βερολίνου), επειδή αφενός διέθετε Δικαστικό Μέγαρο μεγάλων διαστάσεων, το λεγόμενο “Μέλαθρον της Δικαιοσύνης”, το οποίο είχε υποστεί ελάχιστες καταστροφές, που είχε και συμβολική σημασία ως γενέτειρα του εθνικοσοσιαλισμού, (εκεί διεξαγόταν, κάθε χρόνο, το Συνέδριο του Εθνικοσοσιαλιστικού Κόμματος (NSDAP), αλλά και αφετέρου, οι Αμερικανοί και Βρετανοί προτιμούσαν την πόλη αυτή επειδή βρισκόταν ήδη στη δική τους ζώνη κατοχής.

«ΤΟ ΒΗΜΑ», 2 Οκτωβρίου 1946, Ιστορικό Αρχείο «ΤΟ ΒΗΜΑ» & «ΤΑ ΝΕΑ»

Από τους «επιφανέστερους» ναζιστές που κάθισαν στο εδώλιο της Νυρεμβέργης ήταν:

• ο Χέρμαν Γκαίριγκ, αναπληρωτής του Χίτλερ στην πολιτική ηγεσία της Γερμανίας
• ο Μάρτιν Μπόρμαν, αναπληρωτής του Χίτλερ, μετά την διαφυγήν του Εςς στην Αγγλίαν, στην ηγεσία του κόμματος
• Ο Καρλ Ντένιτς, αρχιναύαρχος του γερμανικού στόλου και διάδοχος του Χίτλερ στην αρχικαγκελαρία του Ράιχ.
• Ο Γιοάχιμ φον Ρίμπεντροπ, διπλωματικό όργανο του Χίτλερ
• Οι Βίλχελμ Κάιτελ και Άλφρεντ Γιόντλ, αρχηγοί προσωπικού του Χίτλερ και του Γερμανικού Επιτελείου
• Ο δρ. Άλφρεντ Ρόζεμπεργκ, φιλοσοφικός θεμελιωτής του Εθνικοσοσιαλισμού
• Ο Φριτς Ζάουκελ, οργανωτής καταναγκαστικών έργων, που υποχρέωσε σε εργασία, προς όφελος της Γερμανίας, τουλάχιστον 5 εκατομμύριων Ευρωπαίων εργατών.

«ΤΟ ΒΗΜΑ», 2 Οκτωβρίου 1946, Ιστορικό Αρχείο «ΤΟ ΒΗΜΑ» & «ΤΑ ΝΕΑ»

Δίκη της Νυρεμβέργης: Η απόφαση

«Το Διεθνές Στρατιωτικόν Δικαστήριον κατεδίκασεν τους εκ των 21 κατηγορουμένων ηγετών του Εθνικοσοσιαλιστικού «Ράιχ»: Γκαίριγκ, Ρίμπεντροπ, Κάϊτελ, Ρόζεμπεργκ, Φράνκ, Φριχ, Στράιχερ, Ζάουκελ, Ζάις – Ίνκουαρτ, Κάλτενμπρούννερ και Γιόλντ εις θάνατον δι’ απαγχωνισμού. Τους Εςς, Ράιντερ και Φούνκ εις ισόβια δεσμά, τους φον Σίραχ και Σπέερ εις 20 ετών δεσμά, τον φον Νώυρατ εις 15 ετών δεσμά και τον Νταίνιτς εις 10 ετών ειρκτήν. Επίσης κατεδίκασεν εις θάνατον ερήμην τον Μπόρμαν, ηθώωσε δε τους φον Πάπεν, Σαχτ και Φρίτσε»

Είχε φτάσει η στιγμή της ανακοίνωσης των ποινών.

«Η εξαγγελία των ποινών εγένετο χωριστά προς έκαστον κατηγορούμενον, προσαγόμενον τον καθένα ιδιαιτέρως ενώπιον του δικαστηρίου»

Ο άλλοτε ισχυρός και ατρόμητος Χέρμαν Γκαίριγκ, που είχε σκορπίσει τον τρόμο σε ολόκληρη την Ευρώπη ήταν ο πρώτος που σηκώθηκε από το εδώλιο.

«Ο πρώτος προσαχθείς υπήρξεν ο Γκαίριγκ, ο οποίος προσήλθε, κατά τα τηλεγραφήματα των δημοσιογράφων, πελιδνός (σ.σ. ωχρός) και ‘πιο γκρίζος από την γκρίζα στολή του’, αι δε χείρες του έτρεμαν, όταν ετοποθέτει τα περίφημα μεταφραστικά ακουστικά εις τα αυτιά του. Η αγωνία του παρετάθη επί τινα λεπτά ως εκ του γεγονότος, ότι τα ακουστικά δεν ελειτούργουν κανονικώς και εχρειάσθη να αλλαχθούν.

Ταχέως απεχώρησεν, υπό συνοδείαν πάντοτε, της αιθούσης ο Γκαίριγκ μετά το άκουσμα της εις θάνατον διά της αγχόνης καταδίκης του, εις την θέσιν του δε προσήχθη δεύτερος ο Εςς, ο οποίος, με την αδιάφορον στάσιν του, πάντοτε, ηρνήθη να φορέση ακουστικά.

Τρίτος προσεκομίσθη προ του δικαστηρίου ο Εβραιοφάγος Ιούλιος Στράιχερ, ακολουθηθείς υπό του Κάιτελ, ο οποίος ουδεμίαν εφανέρωσε συγκίνησιν και εν συνεχεία υπό των υπολοίπων ηγετών του Εθνικοσοσιαλιστικού Ράιχ»

Αργότερα ανακοινώθηκαν οι λεπτομέρειες της εκτέλεσης των ποινών.

«Το Διασυμμαχικόν Συμβούλιον Ελέγχου απεφάσισε σήμερον όπως αι εις θάνατον καταδίκαι των Ναζί εγκληματιών πολέμου εκτελεσθούν την 16ην Οκτωβρίου εις Νυρεμβέργην. Επίσης θα αποφασίση επί πάσης λεπτομερείας περί του ποιοι θα επιτραπή να παρακολουθήσουν τας εκτελέσεις και ποια μέθοδος απαγχονισμού θα εφαρμοσθή»

Τα ΜΜΕ της εποχής αναζήτησαν και το παραμικρό στοιχείο σχετικά με την τελευταία πράξη του δράματος του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου. Έτσι δημοσιεύσαν λεπτομέρειες ακόμα και για το σκοινί που θα χρησιμοποιήθηκε για τον απαγχονισμό των Ναζιστών.

«ΤΟ ΒΗΜΑ», 2 Οκτωβρίου 1946, Ιστορικό Αρχείο «ΤΟ ΒΗΜΑ» &«ΤΑ ΝΕΑ»

Δίκη της Νυρεμβέργης: Η αυτοκτονία

H 16η Οκτωβρίου, η ημέρα της εκτέλεσης των καταδικασθέντων σε θάνατο ηγετικών στελεχών του ναζιστικού καθεστώτος είχε φτάσει.

Όμως ο Χέρμαν Γκαίρινγκ δεν έφτασε ως την αγχόνη. Λίγες ώρες πριν την έναρξη των απογχονισμών ο δεύτερος ισχυρότερος άνδρας της Ναζιστικής Γερμανίας μετά τον Αδόλφο Χίτλερ βρέθηκε νεκρός στο κελί του.

Οι σοροί των εκτελεσθέντων και του Γκαίρινγκ που είχε ήδη αυτοκτονήσει αποτεφρώθηκαν και οι στάχτες ρίχθηκαν στον ποταμό Ίσαρ.

Με τη μέθοδο αυτή οι συμμαχικές αρχές θέλησαν να εμποδίσουν «τους φανατικούς ναζιστάς να μετατρέψουν τον τόπον του ενταφιασμού των ως τόπον προσκυνήματος».

ΠΗΓΕΣ: wikipedia.org/Ιστορικό Αρχείο «ΤΟ ΒΗΜΑ» &«ΤΑ ΝΕΑ»

Ακολουθήστε το dikastiko.gr στο Google News και δείτε πρώτοι όλες τις ειδήσεις

Διαβάστε όλες τις τελευταίες ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο στο dikastiko.gr