Είναι ο βασιλιάς υπεράνω του νόμου; Το νομικό πλαίσιο που προστατεύει πλήρως τον μονάρχη – Οι πριγκίπισσες που κάθισαν στο εδώλιο

Την ώρα που ο θάνατος της Βασίλισσας Ελισάβετ φέρνει κομβικές αλλαγές στη Βρετανία, αξισημείωτη είναι αναφορά στη βασιλεία και τη δικαιοσύνη, καθώς για αιώνες ο μονάρχης θεωρούνταν η πηγή της δικαιοσύνης.

Τι σημαίνει όμως αυτό και σημαίνει ότι η το πρόσωπο που φέρει τον τίτλο μπορεί να κάνει ό,τι θέλει χωρίς νομικές επιπτώσεις; Μία αναδρομή πίσω στις μέρες που οι μονάρχες έπαιζαν ζωτικό ρόλο στην απονομή της δικαιοσύνης για να δώσουμε μια ακριβή και άμεση απάντηση, μπορεί αν είναι κομβική για την κατανόηση του θέματος.

Πριν από πολλές εκατοντάδες χρόνια, οι βασιλεύοντες μονάρχες της Αγγλίας βρίσκονταν στην κορυφή του νομικού συστήματος. Οι ίδιοι ήταν η πηγή και η έδρα κάθε δικαιοσύνης, οι υπήκοοι του μονάρχη ήταν συνεχώς στο έλεος του βασιλιά τους, μερικές φορές ακόμη και για τα πιο ασήμαντα εγκλήματα.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: Βασιλιάς της Βρετανίας ο Κάρολος: Αλλαγή τίτλων στη βασιλική οικογένεια – Τι προβλέπει το πρωτόκολλο

Μέχρι πριν από λίγους αιώνες, η βασιλική εξουσία βρισκόταν στο αποκορύφωμά της, όπου ήταν προδοσία ακόμη και η φαντασίωση του θανάτου του ηγεμόνα. Η αμφισβήτηση της εξουσίας του Ηγεμόνα αποτελούσε την πιο ανυπόφορη μορφή προδοσίας στα μάτια του νόμου και της Μοναρχίας, η οποία συχνά κατέληγε σε θάνατο.

Ο λόγος για τον οποίο η Μοναρχία έπαιρνε τόσο μεγάλη θέση απέναντι σε κάθε μορφή αντιπολίτευσης ήταν διττός. Πρώτον, οι μονάρχες, στον Μεσαίωνα και πριν από αυτόν, έπρεπε να διατηρούν μια αδιαμφισβήτητη εξουσία. Εάν αμφισβητούνταν η καταλληλότητα του μονάρχη να βασιλεύει, άλλοι θα μπορούσαν να επωφεληθούν από αυτό και να αμφισβητήσουν τον μονάρχη για τον θρόνο. Η βασιλική εξουσία ήταν ο τρόπος τους να διασφαλίσουν ότι οι αμφισβητίες γνώριζαν πόσο ισχυρός και πανίσχυρος ήταν ο βασιλιάς τους. Δεύτερον, υπήρχε η αρχαία πεποίθηση ότι οι μονάρχες κυβερνούσαν με την εξουσία του Θεού και ότι οι βασιλείς είχαν σταλεί για να κυβερνούν τη γη και να κάνουν το έργο του Θεού.

unsplash

Η θέση των μοναρχών ως “υπεράνω του νόμου” έχει συζητηθεί εδώ και πολλά χρόνια. Είναι ο σημερινός βασιλιάς πραγματικά σε θέση υπεράνω του νόμου; Θα μπορούσε να ασκήσει αυτό το δικαίωμα χωρίς επιπτώσεις; Είναι σωστό γι’ αυτήν να έχει μια τέτοια θέση;

Σήμερα, η Αυτού Μεγαλειότης βρίσκεται στο επίκεντρο του συστήματος δικαιοσύνης στο Ηνωμένο Βασίλειο, όλες οι εξουσίες για τη δικαιοσύνη ασκούνται εκ μέρους του βασιλιά, οι δικαστές φέρουν το αξίωμα QC, που σημαίνει “Queen’s Counsel” (Σύμβουλος της Βασίλισσας) κάτι που αναμένεται να αλλάξει αφού πλέον τον τίτλο κατέχει ο Κάρολος. Οι υποθέσεις εισάγονται στο δικαστήριο από τους εισαγγελείς του Στέμματος και εκδικάζονται ως The Crown versus. Η Αυτού Μεγαλειότητα δεν παίζει πλέον ενεργό ρόλο στην απονομή της δικαιοσύνης, αλλά εξακολουθεί να βρίσκεται σε μια νομική θέση όπου θα μπορούσε, αν το ήθελε!

Ενώ εδώ συζητάμε για το αν ο βασιλιάς είναι υπεράνω του νόμου, αυτό σίγουρα δεν ισχύει για τα υπόλοιπα μέλη της βασιλικής οικογένειας, ακόμη και για τα υψηλόβαθμα.

Η πριγκίπισσα Άννα αντιμετώπισε δικαστικές κατηγορίες τον Μάρτιο του 2001, όταν παραδέχθηκε την ενοχή της για υπερβολική ταχύτητα ενώ κατευθυνόταν προς το κολέγιο Hartpury στο Gloucestershire. Της επιβλήθηκε πρόστιμο 400 λιρών από το δικαστήριο του Cheltenham Magistrate’s Court και προστέθηκαν πέντε βαθμοί στην άδεια οδήγησης. Υποτίθεται ότι είδε ένα περιπολικό της αστυνομίας και υπέθεσε ότι την συνόδευαν.

Τον επόμενο χρόνο, έγινε το πρώτο υψηλόβαθμο μέλος της βασιλικής οικογένειας που είχε ποινικό μητρώο, αφού καταδικάστηκε για αδίκημα βάσει του νόμου περί επικίνδυνων σκύλων του 1991. Δήλωσε ένοχη για την κατηγορία ότι ο σκύλος της, η Dotty, επιτέθηκε σε δύο παιδιά, ενώ εκείνη και ο σύζυγός της έκαναν βόλτα το σκύλο στο Windsor Great Park. Το δικαστήριο του Berkshire Magistrates’ Court επέβαλε στην πριγκίπισσα πρόστιμο 500 λιρών και διέταξε να εκπαιδεύσει περισσότερο τη Dotty.

Επιστροφή στη θέση του βασιλιά. Για να γίνει απολύτως σαφές: Ο βασιλεύων μονάρχης είναι υπεράνω του νόμου. Αυτό ισχύει εδώ και αιώνες και παραμένει αληθινό και εφαρμόσιμο και σήμερα. Ωστόσο, το σημαντικό είναι ότι η Μεγαλειότητά της δεν δοκιμάζει αυτό το προνόμιο. 

Αν και δεν μπορούν να ασκηθούν αστικές και ποινικές διαδικασίες κατά της Ηγεμόνα ως προσώπου σύμφωνα με το βρετανικό δίκαιο, σύμφωνα με τον επίσημο ιστότοπο της βασιλικής οικογένειας, “παρόλο που η αστική και ποινική διαδικασία δεν μπορεί να κινηθεί εναντίον της κυρίαρχου ως προσώπου σύμφωνα με τη νομοθεσία του Ηνωμένου Βασιλείου, η βασίλισσα φροντίζει να διασφαλίζει ότι όλες οι δραστηριότητές της υπό την προσωπική της ιδιότητα διεξάγονται σε αυστηρή συμφωνία με το νόμο”.  Η φράση αυτή αναμένεται να αλλάξει και η λέξη “βασίλισσα” αναμένεται να αντικατασταθεί από την λέξη “βασιλιάς”.

Πράγματι, η βασίλισσα Ελισάβετ δεν βρέθηκε ποτέ σε θέση όπου η νομική της υπόσταση τίθεται υπό αμφισβήτηση, ειδικά επειδή δεν μπορεί να υπάρξει καμία αμφισβήτηση. Ανεξάρτητα από το τι κάνει ο βασιλιάς, δεν μπορεί να κηρυχθεί παράνομο.

Ο λόγος για τον οποίο η Μεγαλειότητά της δεν πραγματοποιεί επιδεικτική επίδειξη της βασιλικής εξουσίας είναι προφανής. Εάν ο βασιλιάς βρισκόταν σε θέση όπου έκανε κάτι που αντιβαίνει στους βρετανικούς νόμους, θα υπήρχε σχεδόν αναμφίβολα κάποιου είδους εξέγερση από τον βρετανικό λαό για το πώς μπορεί να ξεφεύγει με κραυγαλέες παραβιάσεις του νόμου, μόνο και μόνο από την ιδιότητα! Και αυτό με τη σειρά του θα μπορούσε να σημάνει το τέλος της Μοναρχίας. Εξάλλου, τι είναι δίκαιο με μια μακρινή προσωπικότητα που ασκεί ένα “υπέρτατο δικαίωμα”;

Ακολουθήστε το dikastiko.gr στο Google News και δείτε πρώτοι όλες τις ειδήσεις

Διαβάστε όλες τις τελευταίες ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο στο dikastiko.gr