Είπε “όχι” στις καταλήψεις και έπεσε θύμα ξυλοδαρμού – Η εξομολόγηση ενός φοιτητή: “Έχουμε φτάσει στο σημείο να φοβόμαστε το ίδιο μας το Πανεπιστήμιο…”

Σοκάρει η εξομολόγηση φοιτητή για το bullying μετά το “όχι” στις καταλήψεις. Ο ίδιος περιγράφει πως συμμετείχε την περασμένη Παρασκευή στη συνέλευση για τη συνέχιση ή μη των καταλήψεων ως τριετής φοιτητής στο Τμήμα Πολιτικών Επιστημών του ΑΠΘ.

Ωστόσο, όπως φάνηκε η άποψή του δεν ήταν… αρεστή και λίγη ώρα μετά τη συνέλευση έπεσε θύμα ξυλοδαρμού. «Στη συνέλευση διαπίστωσα πως δεν γινόταν πραγματικός διάλογος για το θέμα αυτό αλλά υπήρχε μία έντονη διαμάχη ανάμεσα στις παρατάξεις» ανέφερε, λέγοντας πως στην αρχή στη συνέλευση «ήταν 149 φοιτητές και στο τέλος πριν ψηφίσουμε 159». Ο ίδιος μάλιστα μίλησε για μία πολύωρη συνέλευση που ξεκίνησε στις τρεις το μεσημέρι μέχρι περίπου και τις επτά το απόγευμα.

«Εγώ καθόμουν ακριβώς στη μέση και παρακολουθούσα. Λίγο πριν τελειώσει πήγα μπροστά και είπα ότι αυτό που γίνεται εδώ είναι γελοίο, ότι εργαλειοποιούν την Συνέλευση για την προπαγάνδα τους και ότι δεν συζητάμε ουσιαστικά για το θέμα» είπε στο pressworkers.gr και στη συνέντευξη που έδωσε στη Γεωργία Λινάρδου.

Εξομολόγηση φοιτητή για το bullying μετά το “όχι” στις καταλήψεις: «Θέλουμε ένα ασφαλές περιβάλλον»

Ο νεαρός φοιτητής περιγράφει: «Γενικά είναι τραγικό αυτό που γίνεται στις σχολές με τις παρατάξεις. Εμάς τους απλούς φοιτητές δεν μας ενδιαφέρουν αυτά, δεν μας ενδιαφέρουν οι παρατάξεις και οι διαμάχες τους. Αυτό που μας ενδιαφέρει είναι τι θα γίνει με την εξεταστική μας. Πάνω κάτω αυτά είπα».

pixabay

Ωστόσο, ανέφερε ότι: «Έληξε όλο αυτό αλλά εγώ έμεινα λίγο παραπάνω γιατί είχα πιάσει την κουβέντα με διάφορα παιδιά. Φεύγοντας ακριβώς στην είσοδο βγήκαν δύο κουκουλοφόροι οι οποίοι ήρθαν κοντά με περικύκλωσαν – είχα το τζάμι στην πλάτη μου – στην αρχή με τραμπούκιζαν με έλεγαν “φασίστα” και μετά άρχισαν να με χτυπάνε. Ο πρώτος μου έδωσε κουτουλιά. Αντέδρασα και τότε έπεσε ξύλο.»

Και προσθέτει: «Οι περισσότεροι φοιτητές δεν ενδιαφερόμαστε καν για τα ιδιωτικά πανεπιστήμια. Εμείς θέλουμε την εξεταστική μας και ένα ασφαλές περιβάλλον. Δύο πράγματα τα οποία ειδικά αυτήν την περίοδο φαίνεται να μην τα έχουμε. Βέβαια, το ασφαλές περιβάλλον δεν το έχουμε χρόνια. Έχουμε παρατήσει πλέον κάθε ελπίδα. Ο Μητσοτάκης και η κυβέρνηση έχει δώσει πολλές υποσχέσεις αλλά μέχρι τώρα λόγια. Το ίδιο και η αντιπολίτευση. Έχουμε φτάσει στο σημείο να φοβόμαστε το ίδιο μας το Πανεπιστήμιο…»

Τα «Πλαίσια» των παρατάξεων στην ψηφοφορία

Ο τριτοετής φοιτητής κάνει ιδιαίτερη αναφορά και στη διαδικασία της ψηφοφορίας. «Πετάχτηκα άλλη μια φορά κάνοντας μία παρατήρηση για τα Πλαίσια διότι για κάποιο λόγο στα Πανεπιστήμια και τις Συνελεύσεις αντί να ψηφίζουμε άμεσα «ναι» ή «όχι» σχετικά με το κεντρικό ζήτημα, πρέπει να διαλέξουμε Πλαίσιο» λέει.

Όπως διευκρινίζει «αυτό σημαίνει ότι αν κάποιος θέλει να ψηφίσει “όχι” στις καταλήψεις, είναι αναγκασμένος να ψηφίσει για παράδειγμα το Πλαίσιο της ΔΑΠ. Και αν φοβάται να δηλώσει, να δείξει ότι στηρίζει ΔΑΠ, απλά δεν θα ψηφίσει “όχι”.»

Συγκεκριμένα, αναφέρει πως στη συγκεκριμένη περίπτωση «είχαν στηθεί τρία Πλαίσια. Εμείς έπρεπε να ψηφίσουμε Πλαίσιο και όχι «ναι» ή «όχι» στη συνέχιση των καταλήψεων».

Στην πράξη δηλαδή έπρεπε οι συμμετέχοντες να επιλέξουν κομματικό Πλαίσιο. «Το κάθε Πλαίσιο εμπεριέχει και λεπτομέρειες πχ μέχρι πότε θα πάει η κατάληψη, τι θα γλιτώσουμε κτλ., είναι “πακετάκια”, δεν είναι μία ξεκάθαρη ψηφοφορία με “ναι” ή “όχι”. Εκείνη την ημέρα ήταν τρία Πλαίσια. Το ένα ήταν ξεκάθαρα της ΔΑΠ -το έγραφε και από πάνω- ήταν το μόνο που έλεγε “όχι” στις καταλήψεις. Οπότε όποιος ήθελε να πει “όχι” αναγκαστικά ψήφιζε το Πλαίσιο της ΔΑΠ. Το άλλο Πλαίσιο επισήμως δεν ανήκε κάπου, αλλά φαινόταν ότι ήταν μία συσπείρωση διαφόρων παρατάξεων και το άλλο πλαίσιο ανεπίσημα μεν αλλά φανερά ανήκε στην ΚΝΕ. Αν εγώ για παράδειγμα ήθελα να ψηφίσω “όχι” στις καταλήψεις και φοβόμουν να σηκώσω το χέρι θα έπρεπε να περάσω από το Πλαίσιο της ΔΑΠ.»

Η καταγγελία στην αστυνομία και η στάση των Πρυτανικών Αρχών και των καθηγητών

Μετά την επίθεση που δέχθηκε απομακρύνθηκε και κάλεσε την αστυνομία. Μόλις έφτασαν οι αστυνομικοί έξω από το Πανεπιστήμιο τους είπε τι συνέβη. Τι έκαναν; Τίποτα, όπως περιγράφει ο τριτοετής φοιτητής. «Μου είπαν να το δηλώσω στο Τμήμα και αυτό έκανα. Εκεί μου είπαν ότι υπάρχουν συνέχεια τέτοια γεγονότα τα οποία είναι γνωστά στον Πρύτανη, αλλά ο Πρύτανης δεν κάνει τίποτα!» ανέφερε.

Και όπως υποστήριξε τέτοιου είδους περιστατικά είναι αρκετά. Πολλά εξ αυτών δεν γίνονται γνωστά. «Μια φορά ένα παιδί στο Ιστορικό έκανε “μαύρο χιούμορ” μέσα στο μάθημα. Μόλις βγήκε έξω του επιτέθηκαν δέκα κουκουλοφόροι και τον χτύπησαν. Αυτό το είδα με τα μάτια μου. Ποτέ δεν έγινε γνωστό…» είπε.

«Εγώ δεν θα πω ότι είναι καθημερινά, αλλά ο φόβος αυτός υπάρχει πάντα. Κανείς δεν εκφράζεται τελείως ανοιχτά στο Πανεπιστήμιο. Κι εμείς αυτό το έχουμε συνηθίσει, το θεωρούμε αυτονόητο. Γιατί να είναι αυτονόητο; Στο εξωτερικό κάποιος φοιτητής μπορεί να μιλήσει ελεύθερα για κάποιο θέμα ανεξαρτήτως πολιτικής άποψης. Σε εμάς αυτό δεν υπάρχει» τονίζει.

Περιγράφει, όμως, έναν ακόμη παράγοντα για τον οποίον φοιτητές στο ΑΠΘ δεν νιώθουν ότι βρίσκονται σε ένα «ασφαλές Πανεπιστήμιο» και δηλώνει: «Εμπόριο ναρκωτικών σε μεγάλο βαθμό. Εμένα κάθε φορά που περνάω από ένα συγκεκριμένο σημείο με ρωτούν αν θέλω κάτι. Είναι ένα θέμα γνωστό στις Αρχές, στον Πρύτανη αλλά και στο προσωπικό του Πανεπιστημίου. Τους γνωρίζουν, τους βλέπουν καθημερινά…»

Όσον αφορά τη στάση των καθηγητών θα πει: «Υπάρχουν οι μεν, υπάρχουν και οι δε. Οι περισσότεροι, ωστόσο ή δεν θα πάρουν θέση ή θα εκφράσουν συμπάθεια προς τις παρατάξεις και πρακτικά αυτός είναι ο λόγος που είτε σιωπούν είτε μιλούν υπέρ ή κατά κάποιων θέσεων. Πολύ σπάνια να βρεθώ ή να ακούσω καθηγητή να μιλά για τα προβλήματα που αντιμετωπίζουμε. Σπάνια, πολύ σπάνια»

Ακολουθήστε το dikastiko.gr στο Google News και δείτε πρώτοι όλες τις ειδήσεις

Διαβάστε όλες τις τελευταίες ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο στο dikastiko.gr