Ένωση Ποινικολόγων και Μαχόμενων Δικηγόρων: “Μια αντιδικηγορική απόφαση- “..να μην είχατε αναλάβει αυτή την υπόθεση κύριε συνήγορε”

Για μια απόφαση του Αρείου Πάγου που δημιουργεί καθαρά αντιδικηγορικό νομολογιακό προηγούμενο, κάνει λόγο με ανάρτησή της η Ενωση Ποινικολόγων και Μαχόμενων Δικηγόρων η οποία ενέκρινε ως νομικά ορθή δικαστική απόφαση που απέρριψε αίτημα αναβολής εξαιτίας κωλύματος του συνηγόρου υπεράσπισής του , ο οποίος είχε άλλο δικαστήριο με κατηγορούμενο προσωρινά κρατούμενο πρόσωπο.

Αναφέρουν:

“…..Η με αριθμό 9/2020 απόφαση του Ζ! ποινικού Τμήματος του Αρείου Πάγου, «τιμωρεί» τους δικηγόρους που τυχαίνει να έχουν την ίδια μέρα παράλληλα, δύο υποθέσεις σε διαφορετικά δικαστήρια, αφού θεώρησε ότι ορθώς και αιτιολογημένως το δικαστήριο ουσίας απέρριψε το υποβληθέν από τον εξουσιοδοτημένο από τον κατηγορούμενο να παραστεί συνήγορο Ε.Α. (με άγγελο συνεργάτη του), αίτημα αναβολής για λόγους ανωτέρας βίας-κωλύματος συνηγόρου, καθότι υπερασπιζόταν, ενώπιον άλλου δικαστηρίου, άλλον εντολέα του, προσωρινά κρατούμενο, του οποίου η υπόθεση εκδικαζόταν κατόπιν διαδοχικών διακοπών, την ίδια μέρα.

Ειδικότερα στην εν λόγω απόφαση διαλαμβάνεται ότι «….δεν αποτελεί κατά την κρίση του Δικαστηρίου ανωτέρα βία που να συνιστά κατάσταση η οποία δεν μπορούσε να προβλεφθεί, δεδομένου ότι αυτός γνώριζε την ανάληψη υποχρεώσεών του απέναντι στους εντολείς του στο Τριμελές Εφετείο Πειραιά, όταν του δόθηκε η εντολή από τον κατηγορούμενο-εκκαλούντα Z. K. να τον υπερασπισθεί στο Δικαστήριο τούτο στην σημερινή δικάσιμο και παρά ταύτα προέκρινε άλλες επαγγελματικές του υποχρεώσεις, δίχως να προσδιορίζει ειδικότερα ανυπέρβλητο κώλυμα γι’αυτές, καθόσον τελευταία μετά διακοπή συνεδρίαση στην ως άνω υπόθεση στο Τριμελές Εφετείο Πειραιά ήταν πριν αυτή της σημερινής δικασίμου, η 23/4/2019, την εξουσιοδότηση προς αυτόν ο εκκαλών Z. K. υπέγραψε την 05-5-2019 και ο συνήγορος ετοιμάζοντας το αίτημά του για αναβολή, ήδη από 03-5-2019 έλαβε βεβαίωση από την Προϊσταμένη του Ποινικού Τμήματος Εφετείου Πειραιώς για την πορεία των από διακοπή συνεδριάσεων της ως άνω υπόθεσης των εντολέων του…»

Η συγκεκριμένη όμως απόφαση δημιουργεί ένα επικίνδυνο, εσφαλμένο και καθαρά αντιδικηγορικό νομολογιακό προηγούμενο, στο οποίο η Ένωση μας είναι κάθετα αντίθετη, αφενός διότι με αυτό τον τρόπο, περιορίζεται το εύρος της επαγγελματικής δραστηριότητας κάθε δικηγόρου, που τυχαίνει για χίλιους δυο λόγους που συνήθως δεν εξαρτώνται από τον ίδιο (καθυστέρηση διαδικασίας, μεγάλος αριθμός υποθέσεων στα πινάκια και άγνωστος αυτών που θα δικαστούν, υπηρεσιακοί λόγοι δικαστικών λειτουργών, κωλύματα άλλων παραγόντων κλπ) αλλά και για δικούς του βιοποριστικούς λόγους, που τον υποχρεώνουν να αναλαμβάνει και να υπερασπίζεται κατηγορούμενους που δικάζονται σε δύο διαφορετικά δικαστήρια την ίδια μέρα, αφετέρου διότι έτσι νομολογείται (contra σε ότι ίσχυε για πολλές δεκαετίες μέχρι σήμερα) ότι δεν αποτελεί πλέον δικαιολογημένο λόγο ανωτέρας βίας και κώλυμα στο πρόσωπο του συνηγόρου, η ανειλημμένη (επαγγελματική και δικονομικά) παρουσία του συνηγόρου σε άλλο δικαστήριο”.