Επιστολή Ν. Αγγελάρα προς dikastiko και Π. Τσιμπούκη για τις συντάξεις των απόμαχων δικαστών

"Έχει απόλυτο δίκιο ο κ. Αγγελάρας όταν αναφέρει ότι οι ενέργειές του (δηλαδή η προσφυγή του στο Μισθοδικείο και Ελεγκτικό Συνέδριο) 'ήταν και είναι εκτός από συνταγματικώς επιτρεπτές, νόμιμες και απολύτως ηθικές'", απαντά ο Π. Τσιμπούκης.

NEWSROOM
Επιστολή Ν. Αγγελάρα προς dikastiko και Π. Τσιμπούκη για τις συντάξεις των απόμαχων δικαστών

Δημοσιεύεται η επιστολή του πρώην προέδρου του Ελεγκτικού Συνεδρίου Νικολάου Αγγελάρα που απέστειλε στο dikastiko και τον Παναγιώτη Τσιμπούκη και αφορά δημοσίευμα του τελευταίου (9 Οκτωβρίου 2023) για τις αποφάσεις της μείζονος Ολομέλειας του Ανωτάτου Δημοσιονομικού Δικαστηρίου που εκδόθηκαν, σχετικά με τις τρεις αποφάσεις του για τις αναδρομικές συντάξεις των δικαστών, των εισαγγελέων και των μελών του Νομικού Συμβουλίου και για την αρνητική θέση που έλαβαν κορυφαία κυβερνητικά στελέχη ως προς το «δια ταύτα» των επίμαχων αυτών αποφάσεων.

Παράλληλα, στην συνέχεια δημοσιεύεται η απάντηση του Παναγιώτη Τσιμπούκη στην επιστολή του Νικολάου Αγγελάρα.

Επιστολή Νικολάου Αγγελάρα

 Αθήνα, 17 Οκτωβρίου 2023

Κύριε Τσιμπούκη,

Στο από 9 Οκτωβρίου 2023 άρθρο σας στο «www.dikastiko.gr» αναφέρεται ότι «…Άλλο το συνταγματικό και νόμιμο και άλλο το ηθικό. Και αυτό γιατί δεν μπορεί οι δικαστές, στο συντεχνιακό –δυστυχώς- πλαίσιο που κινούνται να αποφασίζουν ότι όλοι οι πολίτες, λόγω μνημονίων, κ.λπ., δεν δικαιούνται αυξήσεις, ενώ αντίθετα οι ίδιοι δικαιούνται να λάβουν αναδρομικά».

            1.Τα ανωτέρω είναι προδήλως ανακριβή. Και τούτο διότι, όπως και εσείς γνωρίζετε, όλες οι ενέργειές μου, ήταν και είναι ατομικές και όχι συντεχνιακές. Ήταν και είναι εκτός από συνταγματικώς επιτρεπτές, νόμιμες και απολύτως ηθικές, αφού στο ρεπορτάζ σας στις 12 Δεκεμβρίου 2021 αποδέχεστε και εσείς ότι οι κατέχοντες, κατά την έξοδο από την υπηρεσία τους, ανώτατους βαθμούς και τις αντίστοιχες θέσεις αυξημένης ευθύνης δικαστικοί λειτουργοί, όπως οι πρόεδροι των Ανωτάτων Δικαστηρίων, δηλαδή οι επικεφαλής της τρίτης κρατικής λειτουργίας, έχουν υποστεί τις μεγαλύτερες μειώσεις στις συντάξιμες αποδοχές τους.

Και ότι η μηνιαία σύνταξη μου, η οποία διαμορφώθηκε με τους νόμους 4093/2012 και 4387/2016, στο ποσό των 1.500 ευρώ περίπου για μεγάλο χρονικό διάστημα, υπολείπονταν και υπολείπεται, καθόσον ουδεμία αύξηση έχω λάβει, των αποδοχών ενεργείας των ομοιόβαθμών μου κατά ποσοστό σαφώς ανώτερο του 65%, «γεγονός που συνεπάγεται πράγματι ανατροπή της συνταγματικώς επιβαλλόμενης σταθερής αναλογίας των συντάξεων και των αποδοχών ενεργείας των δικαστών».

  1. Σας γνωρίζω, περαιτέρω, χάριν της επιβεβλημένης ακριβούς ενημέρωσης τόσο της δικής σας, όσο και των συναδέλφων σας στο «www.ProtoΤhema.gr» (οι οποίοι, επανειλημμένα, μεταλλάσσουν ή αποκρύπτουν επιμελώς τα ακριβή στοιχεία, καταγράφουν, αντιθέτως, σε γνώση τους προδήλως ψευδή και συκοφαντικά και καταλήγουν σε εσφαλμένα συμπεράσματα και, ως εκ τούτου, σε σημαντική προσβολή της προσωπικότητας μου) συνοπτικά τα ακόλουθα:

Α. Μετά τη διαπίστωση, με την 2010/182 απόφαση του Συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης της 16ης Φεβρουαρίου 2010 (L.83/13), της κατάστασης της Ελληνικής Οικονομίας θεσπίσθηκαν και διατηρούνται για τους συνταξιούχους δικαστικούς λειτουργούς οι νόμοι:

 – 3833, 3845 και 3847/2010 (κατάργηση επιδομάτων εορτών Χριστουγέννων και Πάσχα και του επιδόματος αδείας)

– 3865/2010 και 4002/2011 (Εισφορά Αλληλεγγύης Συνταξιούχων) μείωση 14%

– 4024/2011 (Συνταξιοδοτικές ρυθμίσεις…..) μείωση 20%

– 4046/2012 (Περιλαμβάνει περαιτέρω προσαρμογές-μειώσεις των συντάξεων).

 – 4051/2012 (Συνταξιοδοτικές ρυθμίσεις) μείωση 12%.

Οι μειώσεις και οι προσαρμογές αυτές των συντάξεων των δικαστικών λειτουργών από τους ως άνω νόμους ήταν και είναι ιδιαιτέρως μεγάλες λόγω των υψηλών συντάξιμων αποδοχών (μισθών) τους, οι οποίες προκύπτουν από τις αποδοχές ενέργειας, τις ασφαλιστικές εισφορές και τα πολλά (38 έως 42) χρόνια δικαστικής τους υπηρεσίας.

Β. Οι συνταξιούχοι δικαστικοί λειτουργοί υποβλήθηκαν, παραλλήλως, και στο σύνολο των γενικής φύσεως οικονομικών και φορολογικών μέτρων που ελήφθησαν για την αντιμετώπιση του δημοσιονομικού προβλήματος της Χώρας. Τέτοια δε μέτρα ήταν, μεταξύ άλλων, η σταδιακή μείωση του αφορολόγητου ορίου, ο περιορισμός των κλιμακίων και φορολογικών εκπτώσεων και η αύξηση των συντελεστών φορολογίας εισοδήματος.

Γ. Τα Ανώτατα Δικαστήρια και συγκεκριμένα αυτά του άρθρου 88 παρ. 2 του Συντάγματος και του Ελεγκτικού Συνεδρίου, δηλαδή αυτά που χαρακτηρίζετε «Γιάννης κερνά Γιάννης πίνει», έχουν κρίνει, με πολλές αποφάσεις τους, ότι οι περικοπές που θεσπίστηκαν με τους, ως άνω, νόμους δεν καταργούνται, αλλά διατηρούνται και μετά τις αποφάσεις 1/2018, 255 και 256/2021, 2/2022 και 1330/2023. Και αυτό διότι δεν υπερβαίνουν το αναγκαίο μέτρο και, ως εκ τούτου, δεν συνιστούν προσβολή των συνταγματικών αρχών της διάκρισης των λειτουργιών και της δικαστικής ανεξαρτησίας, λαμβανομένων υπόψη του ύψους, των χαρακτηριστικών τους και των συνθηκών υπό τις οποίες θεσπίσθηκαν.

Δ. Με τις αμετάκλητες αυτές αποφάσεις των Ανωτάτων Δικαστηρίων υποστηρίζεται ψευδώς, από το «www.protothema.gr» της 7ης Οκτωβρίου 2023, ότι δίδεται για τους προέδρους αυτών «αύξηση 2.924 και 3.107,50 ευρώ μηνιαίως».

Επισημαίνεται ότι το καθαρό ποσό της αναπροσαρμογής – αύξησης των συντάξιμων αποδοχών των Προέδρων των Ανωτάτων Δικαστηρίων, με βάση το νέο ποσοστό αναπλήρωσης, που πλέον, σύμφωνα με τις ανωτέρω αποφάσεις, ισχύει και εφόσον τηρηθεί αυτό, είναι σημαντικά χαμηλότερο από το ως άνω ψευδές ποσό, που αναγράφεται, αναφέρεται καθημερινά και δεν ξεπερνά ούτε τα 750 ευρώ.

Ε. Έχω ενημερώσει από την 3η Δεκεμβρίου 2021 τον ασφαλιστικό φορέα (e-ΕΦΚΑ), τον αρμόδιο Υπουργό Εργασίας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων και τον τότε Αντιπρόεδρο της Κυβέρνησης ότι επιθυμώ την εφαρμογή των ανωτέρω αμετάκλητων αποφάσεων, χωρίς αναδρομικά. Επίσης, έχω διαβεβαιώσει τους ανωτέρω, με συγκεκριμένα στοιχεία, ότι η δημοσιονομική δαπάνη είναι ιδιαιτέρως μικρή, δεν κινδυνεύει η δημοσιονομική σταθερότητα και, συνεπώς, δεν υφίσταται κίνδυνος «δημοσιονομικού εκτροχιασμού».

Έχω, επίσης, ενημερώσει τους ανωτέρω από την ίδια, ως άνω, ημερομηνία (3 Δεκεμβρίου 2021) ότι «οι αποφάσεις του Ειδικού αυτού Δικαστηρίου, σύμφωνα προς την αρχή του κράτους δικαίου, τα άρθρα 20 παρ.1,26,95 παρ.5 του Συντάγματος και τα άρθρα 6 παρ.1 και 13 της Ευρωπαϊκής Σύμβασης για την προστασία των δικαιωμάτων του ανθρώπου και των θεμελιωδών ελευθεριών (ΕΣΔΑ), παράγουν άμεσα τα αποτελέσματά τους, ώστε η παρεχόμενη δικαστική προστασία να είναι πλήρης και αποτελεσματική. Δεσμεύουν, ως προς τα κριθέντα και επιλυθέντα νομικά ζητήματα, τα όργανα τόσο της εκτελεστικής (στην υπό κρίση περίπτωση αυτά του Υπουργείου Εργασίας και Κοινωνικών Υποθέσεων), όσο και της νομοθετικής λειτουργίας, τα οποία υποχρεούνται, εντός εύλογου χρόνου, να συμμορφώνονται και να λαμβάνουν όλα τα απαιτούμενα για το σκοπό αυτό μέτρα [βλ. τα πρακτικά από τις Συνεδριάσεις ΚΕ/12.11.2014 και ΚΣΤ΄/13.112014 της Βουλής, από τα οποία φαίνεται ότι τόσο η κυβερνητική πλειοψηφία, όσο και η αντιπολίτευση δέχονται ότι πρέπει να ληφθούν τα απαραίτητα μέτρα προς συμμόρφωση με την 88/2013 απόφαση του Δικαστηρίου αυτού, καθώς και πρβλ. ΣτΕ πρακτικό 10/2014 του κατ’ άρθρο 2 του ν. 3068/2002 Συμβουλίου Συμμόρφωσης και μάλιστα τη χρονική περίοδο που κινδύνευε με άμεση χρεωκοπία και έξοδο η Ελλάδα από την ευρωζώνη].

Επίσης, δεσμεύουν, ως προς τα κριθέντα και επιλυθέντα νομικά ζητήματα, και το Δικαστήριο της παραπομπής, στην προκείμενη περίπτωση το Ελεγκτικό Συνέδριο, το οποίο υποχρεούται, σύμφωνα με το άρθρο 8 του ν. 3038/2002 και 5 παρ. 1 του ν. 4700/2020, να συμμορφώνεται με το περιεχόμενό τους [βλ. τις αποφάσεις του Ειδικού, ως άνω, Δικαστηρίου 1/2018, 127/2016, 83/2013, 154/2011,του ΑΕΔ 14/2013, του ΣτΕ Ολομ. 2034/2011,του Ελ. Συν Ολομ.1477/2021και, κατ’ αναλογία, του ΕΔΔΑ Παπαϊωάννου κατά Ελλάδας της 2.6.2016 σκέψη 41. Επίσης, τις αποφάσεις του Ελ. Συν. 958/2021,1097, 1095, 1093/2019 κ. ά., σύμφωνα με τις οποίες το Ανώτατο Δημοσιονομικό Δικαστήριο εφαρμόζει απαρέγκλιτα την 1/2018 απόφαση του Ειδικού αυτού Δικαστηρίου και υποχρεώνει το Δημόσιο σε καταβολή αναδρομικών αποδοχών εντόκως].

Συνεπώς, δεν υφίσταται ούτε «δημοσιονομικός εκβιασμός», ούτε αιφνιδιασμός των Υπουργείων Εργασίας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων και Εθνικής Οικονομίας και Οικονομικών.

  1. Κατόπιν πάντων των ανωτέρω αποδεικνύεται ότι όλες μου οι ενέργειες ήταν και είναι συνταγματικά επιτρεπτές, νόμιμες, ενημερωτικές και προδήλως ηθικές, προς διαφύλαξη, αποκλειστικώς, της ανθρώπινης αξιοπρέπειάς μου [βλ. άρθρα 2 παρ.1 του Συντάγματος και 1 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, καθώς και πρβλ. απόφασή του Δικαστηρίου της 9ης Οκτωβρίου 2001 στην υπόθεση C-377/98 Κάτω Χώρες κατά Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και Συμβουλίου, Συλλ. 2001, σ. Ι-7079, στις παραγράφους 70 έως 77 του σκεπτικού].

 Νικόλαος Αντ. Αγγελάρας

 Πρόεδρος Ελεγκτικού Συνεδρίου επί τιμή

dikastiko.gr

Οι θέσεις-απάντηση του Παναγιώτη Τσιμπούκη

 Κατ΄ αρχάς μας τιμά το γεγονός ότι ο πρώην πρόεδρος του Ελεγκτικού Συνεδρίου Νικόλαος Αγγελάρας είναι επιμελής αναγνώστης τόσο του dikastiko.gr, όσο και του υπογράφοντα.

Κατά δεύτερον, πρέπει να διευκρινίσω ότι το ηθικό από όποια οπτική γωνιά και αν το διαβάσεις, παραμένει σταθερά ηθικό. Οι μεταλλάξεις του ηθικού επιχειρούνται από πολλούς, κατά περίπτωση, χωρίς ωστόσο να επιφέρουν κάποιο ουσιαστικό αποτέλεσμα και συνήθως η προσπάθεια αυτή εξελίσσεται σε μπούμερανγκ.

Πέρα από τη θεωρητική πλευρά της ηθικής, ο κ. Αγγελάρας από υπερβολική ευαισθησία εξέλαβε ότι η αναφορά του δημοσιεύματος, υπό τον τίτλο «Κυβερνητικός τραγέλαφος και άγνοια για τις συντάξεις των δικαστών», της 9η Οκτωβρίου 2023, δηλαδή, ότι «…Άλλο το συνταγματικό και νόμιμο και άλλο το ηθικό….», τον φωτογραφίζει και τον θίγει.

Μάλλον, ο κ. Αγγελάρας διάβασε το επίμαχο κείμενο αρκετά βιαστικά (διαγώνια όπως συνηθίζεται να λέγεται) γιατί του διέφυγαν αρκετές γραμμές, αλλά και το όλο πνεύμα του δημοσιεύματος αυτού, που ουσιαστικά επικρίνει τις κυβερνητικές αρνητικές δηλώσεις πάνω στο θέμα των αποφάσεων του Ελεγκτικού Συνεδρίου, για τις αυξήσεις των συντάξεων των απόμαχων δικαστών.

Στο ίδιο δημοσίευμα υπογραμμίζεται η αναγκαιότητα εφαρμογής των αποφάσεων του Ελεγκτικού Συνεδρίου για τις συντάξεις των δικαστών και μάλιστα με επίκληση της νομοθεσίας και της νομολογίας (Ευρωπαϊκής και Ελληνικής), κάτι που και πάλι διέφυγε από τον πρώην πρόεδρο του Ελεγκτικού Συνεδρίου.

Κάτω από το βάρος της δημοσιότητας που έλαβε το ονοματεπώνυμο του κ. Αγγελάρα (με αφορμή τις αποφάσεις του Ελεγκτικού Συνεδρίου) του διέφυγε ότι το θέμα του ηθικού δεν αναφέρεται ούτε στις αποφάσεις του Ελεγκτικού Συνεδρίου, ούτε φυσικά σε εκείνον, αλλά στις σχετικές αποφάσεις του Μισθοδικείου και σε άλλους συναδέλφους τους.

Όπως, γνωρίζει καλλίτερα από όλους ο κ. Αγγελάρας, οι πρόσφατες αποφάσεις της Ολομέλειας του Ανωτάτου Δημοσιονομικού Δικαστηρίου είναι φυσική-νομική «ουρά» των αποφάσεων του Μισθοδικείου.

Το Μισθοδικείο είναι αυτό που έχει τον καθοριστικό ρόλο στις μισθολογικές, συνταξιοδοτικές, κ.λπ. διαφορές των δικαστών και σε εκτέλεση των αποφάσεων του, επιλαμβάνεται το Ελεγκτικό Συνέδριο.

Ο κ. Αγγελάρας δεν συμμετείχε στη σύνθεση του Μισθοδικείου, κατά συνέπεια το ερώτημα είναι πως το θίγει το ζήτημα του ηθικού για αποφάσεις στις οποίες δεν συμμετείχε ως μέλος;

Μικρή παρένθεση: Όταν όμως δημοσιεύτηκε η απόφαση του Μισθοδικείου το 2021, ο υπογράφων τότε το σχετικό κείμενο τιτλοφόρησε («βάπτισε») την απόφαση αυτή «Απόφαση Αγγελάρα». Το 2021 δεν υπήρχε θέμα ηθικότητας, είναι ένα άλλο ερώτημα.

Το ότι προσέφυγε ο κ. Αγγελάρας στο Μισθοδικείο και εν συνεχεία στο Ελεγκτικό Συνέδριο, είναι αναμφίβολα δικαίωμά του και κοντολογίς πολύ καλά έκανε, αφού ο κάθε εργαζόμενος και συνταξιούχος, επιδιώκει καλύτερες και ανθρώπινες συνθήκες ζωής, που δικαιούται. Και εγώ στη θέση του το ίδιο θα έκανα.

Έχει απόλυτο δίκιο ο κ. Αγγελάρας όταν αναφέρει ότι οι ενέργειές του (δηλαδή η προσφυγή του στο Μισθοδικείο και Ελεγκτικό Συνέδριο) «ήταν και είναι εκτός από συνταγματικώς επιτρεπτές, νόμιμες και απολύτως ηθικές».

Ξεκάθαρα, το ηθικό δεν ανάγεται στις ενέργειες του κ. Αγγελάρα, αλλά στο γεγονός ότι οι ίδιοι δικαστές που συμμετείχαν στις συνθέσεις του Μισθοδικείου, συμμετείχαν και στις συνθέσεις άλλων δικαστηρίων, οι οποίες έκριναν τα ίδια αιτήματα με αυτά των δικαστών, με μόνη τη διαφορά ότι ήταν από άλλες κοινωνικές ομάδες (μη δικαστές).

Και οι νομικές σκέψεις και το αποτέλεσμα για τις άλλες κοινωνικές ομάδες, ήταν εντελώς αντίθετο με αυτό που αφορούσε τους δικαστές. Με άλλα λόγια δεν δικαιώθηκαν οι απλοί πολίτες, σε αντίθεση με τους δικαστές που δικαιώθηκαν πανηγυρικά, παρά το γεγονός ότι είχαν τις ίδιες διεκδικήσεις, με τους λοιπούς πολίτες.

Δεν μπορεί η Δικαιοσύνη να έχει δύο ζυγαριές, άλλη για τους δικαστές και άλλη για όλους τους άλλους πολίτες. Το Σύνταγμα μπορεί να κατατάσσει τη Δικαιοσύνη σε μία από τις τρείς εξουσίες, με ιδιαίτερα οικονομικά και άλλα προνόμια, αλλά δεν τους παρέχει (και δεν μπορεί) το δικαίωμα της αυθαιρεσίας κάτω από το πέπλο της ανεξαρτησίας και του ανέλεγκτου των αποφάσεων τους. Τότε στην περίπτωση αυτή οδηγούμεθα σε κράτος δικαστών.

Ενδεικτικά, δεν μπορεί πρόεδρος Ανωτάτου Δικαστηρίου να μην κινεί πειθαρχικές διαδικασίες κατά δικαστών που δίνουν σε μια υπόθεση 70, 64, κ.λπ. αναβολές σε βάθος χρόνου 15ετίας και πλέον, ενώ την ίδια στιγμή η πρόεδρος και άλλοι δικαστές του ίδιου δικαστηρίου να συμμετέχουν σε πειθαρχικά συμβούλια ή για να κρίνουν πειθαρχικές αποφάσεις των αρμοδίων οργάνων ή για να επικυρώσουν αποφάσεις που απολύουν ή για να επιβάλλουν χρηματικά πρόστιμα, κ.λπ., σε άλλες κατηγορίες πολιτών. Υπάρχουν δυο κριτήρια, δύο λογικές, δύο σκέψεις, δύο ηθικές, στον ίδιο δικαστή;

Και την ίδια στιγμή, υπουργοί Δικαιοσύνης κάνουν επιδεκτικά και προκλητικά τα στραβά μάτια σε όλα αυτά τα κραυγαλέα τραγικά των καθυστερήσεων και αναβολών, που εξελίσσονται στην Δικαιοσύνη, έχοντας στην πίσω μεριά του μυαλού τους άλλες σκέψεις για τους δικαστές που με αποφάσεις τους ελέγχουν το κυβερνητικό έργο και μετά την συνταξιοδότησή τους τοποθετούνται σε άλλες θέσεις.

Το νόμιμο μπορεί να έχει καρκινική ανάγνωση, αλλά πάντα παραμένει νόμιμο και το ηθικό έχει μόνο μια ανάγνωση, που δυστυχώς δεν μπορούν να την συλλαβίσουν όλοι.

Το ζητούμενο είναι ποίος αμφισβήτησε το ηθικό του κ. Αγγελάρα, μάλλον πρόκειται για μια πρόχειρη παρερμηνεία που έκανε κάτω από καθεστώς έντασης, που του δημιούργησαν τα μέσα ενημέρωσης.

Αν ενόχλησε η αναφορά του επίμαχου δημοσιεύματος στο συντεχνιακό χαρακτήρα που λειτουργούν οι δικαστές, διαβεβαιώνω τον κ. Αγγελάρα ότι «ναι» έτσι λειτουργούν οι δικαστές και τα στοιχεία και τα παραδείγματα είναι πολλά, αλλά δεν είναι της παρούσης η αναφορά τους.

Τέλος, οι αναφορές του κ. Αγγελάρα σε άλλα ηλεκτρονικά μέσα ενημέρωσης, δεν αφορούν το dikastiko.gr και τον υπογράφοντα.

Ακολουθήστε το dikastiko.gr στο Google News και δείτε πρώτοι όλες τις ειδήσεις

Διαβάστε όλες τις τελευταίες ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο στο dikastiko.gr