Γ. Φλωρίδης: “Να μην νικήσουν πάλι όσοι αρνούνται αλλαγές”- “Τίποτα δεδομένο για τον δικαστικό χάρτη, θα ακουστούν όλοι”

«Τίποτα δεν πρόκειται να γίνει εν κρυπτώ και οποιαδήποτε προσπάθεια αλλαγής οφείλει να προέρχεται μέσα από έναν αναλυτικό διάλογο έτσι ώστε όλοι να μπορούν να εκφραστούν για να πετυχαίνουμε το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα», δήλωσε ο Υπουργός Δικαιοσύνης κ. Γιώργος Φλωρίδης, στην τακτική Γενική Συνέλευση της Ένωσης Δικαστών και Εισαγγελέων (ΕνΔΕ), αναφερόμενος στον νέο Δικαστικό Χάρτη αλλά και στις αλλαγές στον Ποινικό Κώδικα και τον Κώδικα Ποινικής Δικονομίας.

Ιδιαίτερη αναφορά έκανε στην άρνηση κάποιων ανθρώπων να δεχτούν και να συμφωνήσουν με τις προτεινόμενες αλλαγές ανά τα χρόνια, τονίζοντας ότι «Όλοι όσοι νικούσαν ή νόμιζαν ότι νικούσαν, χωρίς να νοιάζονται για το μέλλον, είδαν ξαφνικά τη χώρα να χρεοκοπεί. Το θέμα λοιπόν είναι εάν εμείς που δρούμε τώρα, κάθε φορά, έχουμε στο νου μας και το κοντινό ή το απώτερο μέλλον. Αν έχουμε στο νου μας τα παιδιά μας. Και η χρεοκοπία μας έδειξε με οδυνηρό τρόπο ότι σκεφτόμαστε μόνο το παρόν αδιαφορώντας για το μέλλον».

Την 147η θέση της Ελλάδας στην κατάταξη ως προς το επίπεδο λειτουργίας της Δικαιοσύνης σχολιάσε, σημαίνοντας “συναγερμό” και επισημαίνοντας ότι οι επενδυτές δεν θα επενδύσουν σε μια χώρα “η οποία δεν ανταποκρίνεται στις σύγχρονες ανάγκες και στις ανάγκες του ελληνικού λαού. Οι ξένοι που θέλουν να επενδύσουν στην Ελλάδα 2 πράγματα κοιτάνε: Αν υπάρχει πολιτική σταθερότητα και σε τι κατάσταση βρίσκεται η δικαιοσύνη. Διότι κανένας δεν θέλει να επενδύσει τα χρήματα του σε μία χώρα όπου μια δικαστική εμπλοκή κρατάει χρόνια”.

Αιχμές για τα συμφέροντα των δικηγόρων που συμμετέχουν στις νομοπαρασκευαστικές επιτροπές άφησε ο υπουργός, λέγοντας, «στις Επιτροπές Εργασίας θα υπάρχουν ειδικοί, οι οποίοι ξέρουν, αλλά και οι οποίοι δεν έχουν άλλου είδους δεσμεύσεις δεν μετέχουν σε Νομοπαρασκευαστικές Επιτροπές για να νομοθετήσουν για τους δικούς τους πελάτες.»

Φλωρίδης στην Γενική Συνέλευση: Αναλυτικά οι δηλώσεις του

«Αν κοιτάξει κάποιος την πορεία της χώρας ιστορικά, θα διαπιστώσει ότι, πολλές φορές στη διαδρομή μας, έχουμε συμπεριφορές και αντιλήψεις από τους ανθρώπους, που δρουν σε μια συγκεκριμένη εποχή, οι οποίοι αντιπαρατίθεται σε προτεινόμενες αλλαγές. Αρνούνται αλλαγές. Κι αν έχουν δεσπόζουσα θέση στη λειτουργία της ελληνικής κοινωνίας, επιβάλλουν το να μη γίνονται οι αλλαγές. Αυτό, όσο προχωράμε, θεωρείται τη συγκεκριμένη ιστορική στιγμή, που οι απόπειρες αλλαγών δεν προχωράνε, νίκη από αυτούς που αντιδρούν. Στα χρόνια που περάσανε, πολλές κοινωνικές ομάδες θεώρησαν ότι πετύχαιναν διαρκώς νίκες απέναντι σε ένα κράτος, λες και οι ομάδες αυτές δεν ήταν το ίδιο το κράτος. Νίκες, νίκες, νίκες παντού. Όλοι, νίκες απέναντι στο κράτος αλλά αυτές οι νίκες, όχι όλες, κάποιες, εμπεριείχαν το σπέρμα μιας τραγικής εθνικής ήττας η οποία εκδηλώθηκε με τη χρεοκοπία της χώρας. Όλοι όσοι νικούσαν ή νόμιζαν ότι νικούσαν, χωρίς να νοιάζονται για το μέλλον, είδαν ξαφνικά τη χώρα να χρεοκοπεί» και πρόσθεσε: «Το θέμα λοιπόν είναι εάν εμείς που δρούμε τώρα, κάθε φορά, έχουμε στο νου μας και το κοντινό ή το απώτερο μέλλον. Αν έχουμε στο νου μας τα παιδιά μας. Και η χρεοκοπία μας έδειξε με οδυνηρό τρόπο ότι σκεφτόμαστε μόνο το παρόν αδιαφορώντας για το μέλλον».

(ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΑΓΟΠΟΥΛΟΣ/EUROKINISSI)

«Τι σημαίνει όταν η χώρα κατατάσσεται στο επίπεδο της λειτουργίας της δικαιοσύνης 147^η στον κόσμο. Είναι τίτλος τιμής για εμάς; Είναι στατιστικό στοιχείο αυτό απλό; Αυτό δεν έπρεπε να σημάνει συναγερμό για όλους μας; Αλλά συνήθως, όταν έρχεται αυτό ως μία ανακοίνωση στην παγκόσμια κατάταξη τότε ο ένας, ο καθένας μας, δείχνει τον άλλον. Όχι εγώ εσύ.»

«Έχουμε όμως καταλάβει τι σημαίνει το 147; Σημαίνει πρώτα στο εσωτερικό, ότι δεν έχουμε μια λειτουργία της δικαιοσύνης εν τω συνόλω η οποία να ανταποκρίνεται στις σύγχρονες ανάγκες και στις ανάγκες του ελληνικού λαού. Είναι το φωτάκι που ανάβει στους ξένους επενδυτές. Οι ξένοι που θέλουν να επενδύσουν στην Ελλάδα για να μπορέσουν τα παιδιά μας να βρουν δουλειά, για να μπορέσει να αναπτυχθεί η οικονομία, να μπορέσει να έχει έσοδα η οικονομία, να μπορεί να πληρώνει μισθούς η οικονομία… βλέπουν το φωτάκι αυτό. Δύο πράγματα κοιτάνε: Αν υπάρχει πολιτική σταθερότητα και σε τι κατάσταση βρίσκεται η δικαιοσύνη. Διότι κανένας δεν θέλει να επενδύσει τα χρήματα του σε μία χώρα όπου μια δικαστική εμπλοκή κρατάει χρόνια.»

«Το ζήτημα λοιπόν που απασχολεί και τη συνέλευσή σας, του Δικαστικού Χάρτη, υπάρχουν δύο κείμενα – αναφέρθηκε η κυρία Πρόεδρος- το κείμενο της Επιτροπής και το κείμενο της Παγκόσμιας Τράπεζας. Αυτά μόλις παρελήφθησαν από το Υπουργείο, την επόμενη ή την μεθεπόμενη μέρα απεστάλησαν και είναι στα χέρια της Ένωσης. Έχουμε πει ότι τίποτα δεν πρόκειται να γίνει εν κρυπτώ και οποιαδήποτε προσπάθεια αλλαγής οφείλει να προέρχεται μέσα από έναν αναλυτικό διάλογο έτσι ώστε όλοι να μπορούν να εκφραστούν για να πετυχαίνουμε το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα.»

«Κατά συνέπεια λοιπόν, μέσα σ’ αυτή τη διαδικασία δεν υπάρχει λόγος ανησυχίας ότι δεν θα ακουστούν ή ότι δεν θα συζητηθούν οι προτάσεις. Δεν υπάρχει τίποτα δεδομένο.»

«Ένα από τα θέματα που τέθηκε ήταν η καθυστέρηση στην ψήφιση της αναπροσαρμογής τριών βασικών επιδομάτων των δικαστικών λειτουργών. Στο άρθρο 39 του Σχεδίου Νόμου, που κατατέθηκε χθες το βράδυ στη Βουλή των Ελλήνων και θα συζητηθεί και θα ψηφιστεί στις 18 και 19 Δεκεμβρίου, προβλέπεται η αναπροσαρμογή αυτή όπως ακριβώς την είχε εξαγγείλει η Κυβέρνηση. Η ισχύς της θα είναι από την 1^η Ιανουαρίου του 2024. Το δεύτερο, ήταν η ανάγκη επαναφοράς της δυνατότητας στους δικαστικούς λειτουργούς που παραλείπονται στις προαγωγές, να προσφεύγουν στις Ολομέλειες των Ανωτάτων Δικαστηρίων. Το Υπουργικό Συμβούλιο στη συνεδρίαση της 30ης Νοεμβρίου, πριν λίγες μέρες, ενέκρινε ομόφωνα την πρόταση του Υπουργού Δικαιοσύνης ώστε η διάταξη αυτή να επανέλθει. Περιλαμβάνεται στο Ερανιστικό Νομοσχέδιο το οποίο τις επόμενες μέρες θα δοθεί στη διαβούλευση. Άρα το θέμα αυτό επιλύεται. Το τρίτο θέμα, ήταν ένας προβληματισμός που υπήρχε για την νομοθέτηση του κριτηρίου κατανομής των υποθέσεων στους Δικαστές σε κλίμακα 1-5. Θεωρήθηκε ότι αυτό, ειδικά στους μεγάλους σχηματισμούς, δημιουργεί προβλήματα. Και το Υπουργικό Συμβούλιο, στην ίδια συνεδρίασή του, ενέκρινε και την απάλειψη της διαδικασίας αυτής. Το τέταρτο που συζητήσαμε, ήταν η υπόσχεση που δώσαμε στην Ένωση ότι οποιαδήποτε πρωτοβουλία για αλλαγές θα είχε ως απαραίτητη προϋπόθεση την γνωστοποίηση τόσο στην Ένωση όσο και σε όλους τους φορείς, όλων των προτάσεων, των εκθέσεων και του υλικού που θα είχε το Υπουργείο Δικαιοσύνης στα χέρια του, προκειμένου να ξεκινήσει ένας διάλογος που θα διαμορφώσει την οριστική πρόταση του Υπουργείου Δικαιοσύνης, η οποία θα κατατεθεί προς συζήτηση με τους αρμόδιους φορείς», ανέφερε ο κ. Φλωρίδης.

 «Δεχόμαστε μία κριτική και δεν θα μασήσω τα λόγια μου. Εγώ δεν έχω πολιτικές δεσμεύσεις, δεν έχω άγχος εκλογής ή επανεκλογής».

«Στις Επιτροπές Εργασίας θα υπάρχουν ειδικοί, οι οποίοι ξέρουν, αλλά και οι οποίοι δεν έχουν άλλου είδους δεσμεύσεις δεν μετέχουν σε Νομοπαρασκευαστικές Επιτροπές για να νομοθετήσουν για τους δικούς τους πελάτες.»

Ο κ. Φλωρίδης, έκλεισε την ομιλία του με αναφορά στα λόγια του Γιώργου Σεφέρη, όταν παραλάμβανε το βραβείο Νόμπελ, στις 10 Δεκεμβρίου 1963: «Σαν αύριο πριν 60 χρόνια, τα λόγια με τα οποία έκλεισε την τότε αντιφώνηση του ήταν: “σ ’αυτό τον κόσμο που ολοένα στενεύει ο καθένας μας χρειάζεται όλους τους άλλους. Πρέπει να αναζητήσουμε τον άνθρωπο όπου κι αν βρίσκεται”. Στην πραγματικότητα, ο μεγάλος Σεφέρης ήθελε να πει πως, όλοι όσοι έχουμε δημόσια αξιώματα, πρέπει να έχουμε πάντα στο νου μας ότι η αποστολή μας είναι να υπηρετούμε τους άλλους, το λαό. Οι δικαστές εκδίδουν τις αποφάσεις τους στο όνομα του λαού κι αυτό δεν είναι τυχαίο. Οι δικαστές δικαίως, κατά το Σύνταγμα, έχουν ξεχωριστή θέση αλλά ή ξεχωριστή θέση συνοδεύεται από ξεχωριστές ευθύνες. Δεν είναι οι ευθύνες ενός απλού υπαλλήλου. Είναι οι ευθύνες ενός δικαστή. Δηλαδή ποιου; Του τελευταίου καταφύγιου που έχει ο πολίτης απέναντι στις αυθαιρεσίες, τις ενδεχόμενες, της εκτελεστικής εξουσίας και στις υπερβολές της νομοθετικής. Εκεί είναι το τελευταίο καταφύγιο. Αυτό το καταφύγιο οφείλουμε να το προστατεύσουμε. Οφείλουμε να το ενισχύσουμε και δεν είναι κάποιοι άλλοι μόνο αρμόδιοι να το κάνουν αυτό. Πρωτίστως είναι οι Δικαστικοί Λειτουργοί, στους οποίους πάντα, ό,τι και να γίνει, και στις πιο δύσκολες στιγμές ο κόσμος θα στρέφει εκεί το πρόσωπο του. Θα μεταφέρει τις αγωνίες του, θα περιμένει τη δίκαιη κρίση.»

Ακολουθήστε το dikastiko.gr στο Google News και δείτε πρώτοι όλες τις ειδήσεις

Διαβάστε όλες τις τελευταίες ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο στο dikastiko.gr