Γιατί ζητάει δικαίωση και μία συγγνώμη ο Γιάννος Παπαντωνίου

Την απίστευτη, πρωτοφανή ταλαιπωρία, τον διασυρμό, το ανθρώπινο και οικονομικό κόστος που υπέστη κατά την φυλάκισή του επί ενάμιση χρόνο περιέγραψε ο πρώην υπουργός Γιάννος Παπαντωνίου κατά την παρουσίαση του βιβλίου του «Προσωπική Μαρτυρία» (Εκδόσεις Παπαζήση).

Η παρουσίαση έγινε διαδικτυακά από τον ΙΑΝΟ την Πέμπτη με ομιλητές τον συνταγματολόγο Κώστα Μποτόπουλο και τον οικονομολόγο Πλάτωνα Τήνιο και συντονιστή τον δημοσιογράφο Αθανάσιο Παπανδρόπουλο. Αναφερόμενος στην «Οδύσσεια» του, όπως την έχει αποκαλέσει στο παρελθόν, ο κ. Παπαντωνίου υποστήριξε πως ζητάει για τους λόγους αυτούς δικαίωση το ταχύτερο δυνατόν και μία συγγνώμη για τις περιπέτειες του.

«Αυτό που καθιστά την περίπτωσή μου πρωτοφανή είναι ότι μετά από 17 μήνες προφυλάκιση, και μετά την απόρριψη τεσσάρων αιτήσεων αποφυλάκισης με ψέματα και παραποιήσεις καταθέσεών μου, οι δικαστικές αρχές παραδέχτηκαν ότι οι κατηγορίες είναι έωλες, δεν  στοιχειοθετούνται, και ότι χρειάζεται περαιτέρω έρευνα» σημείωσε.

«Είναι αδιανόητη η στέρηση ελευθερίας ενός ανθρώπου, και μάλιστα για τόσο μεγάλο χρονικό διάστημα, χωρίς να υπάρχει οιονεί βεβαιότητα ενοχής του. Αυθαίρετες προφυλακίσεις αποτελούν βάναυση παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και, ειδικότερα, του θεμελιώδους δικαιώματος του habeas corpus» πρόσθεσε.

Το δόγμα Πολάκη και ο συντονιστής Τσίπρας

Κατά την παρουσίαση του βιβλίου του ο πρώην υπουργός υποστήριξε πως η προφυλάκισή του διατάχθηκε 9 μέρες μετά την εξαγγελία του «δόγματος Πολάκη». Όπως είπε: «Έχω την εντύπωση ότι χρησιμοποίησα πρώτος τον όρο, που έχει πλέον εισαχθεί στο πολιτικό λεξιλόγιο. Το δόγμα Πολάκη κατέγραψε μια γενικότερη αντίληψη αυταρχικών πολιτικών ηγετών, που επιχειρούν να θεμελιώσουν την παραμονή τους στην εξουσία πάνω στην ηθική και πολιτική εξόντωση των αντιπάλων τους. Ο Τσίπρας και η ομάδα του βάδισαν στα χνάρια του Τσάβες, του Ερντογάν και του Πούτιν».

Και ισχυρίστηκε ότι «ήμουν προφανής στόχος τέτοιων μεθοδεύσεων. Ταυτιζόμουν με τα θετικά επιτεύγματα της διακυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ, και ιδιαίτερα την ένταξη της χώρας στο ευρώ. Όλες οι αντιπολιτευόμενες δυνάμεις από τη Νέα Δημοκρατία μέχρι το ΣΥΡΙΖΑ, περνώντας και από το αντι-εκσυγχρονιστικό τμήμα το ΠΑΣΟΚ, επιδίωξαν να δυσφημήσουν την οκταετία Σημίτη. Η θητεία μου στο υπουργείο Άμυνας αμέσως μετά τη βεβαρημένη περίοδο του προκατόχου μου Άκη Τσοχατζόπουλου πρόσφερε άφθονες ευκαιρίες για λασπολογικές επιθέσεις. Ήμουν εν δυνάμει ύποπτος, έτοιμος να ενοχοποιηθώ».

Απέδωσε δε τη διαγραφή του από τον Γιώργο Παπανδρέου το 2006 σε πολιτική «εκκαθαρίσεων» προσώπων που θα μπορούσαν να τον αμφισβητήσουν και άφησε για άλλη μία φορά σαφέστατες αιχμές για το ρόλο του πρώην πρωθυπουργού Αλέξη Τσίπρα.

«Ο Τσίπρας δεν ήταν απλός συμμέτοχος. Ήταν συντονιστής. Γνώριζε τα πάντα, ή τουλάχιστον τα βασικά, γιατί η πολιτική εξόντωσης των αντιπάλων του τον εξέφραζε, ενώ δεν είχε αναστολές παρέμβασης σε ανεξάρτητους θεσμούς της κατ’ αυτόν «αστικής» δημοκρατίας. «Πήραμε την κυβέρνηση, αλλά όχι την εξουσία», ακουγόταν συχνά σε κύκλους προσκείμενους στην ηγεσία της κυβέρνησης» τόνισε.

«Τα άλλα πρόσωπα, όπως ο Παπαγγελόπουλος, μέλη των ανωτέρων κλιμακίων του Αρείου Πάγου, η Τουλουπάκη και ορισμένοι άλλοι δικαστές διαφόρων βαθμίδων ήταν εκτελεστικά όργανα. Προκαλεί το δημόσιο αίσθημα η έκταση που προσέλαβε η χειραγώγηση της Δικαιοσύνης από τον ΣΥΡΙΖΑ» πρόσθεσε.

Το μέλλον της Δικαιοσύνης

Στη λειτουργία της Δικαιοσύνης αναφέρθηκε επίσης ο πρώην υπουργός. «Η στοχοποίησή μου προσέλαβε όλα τα χαρακτηριστικά μιας πολιτικής σκευωρίας: ενιαίο πολιτικο-δικαστικό σχεδιασμό, συντονισμό  ενεργειών για την υλοποίηση του σχεδίου, ανακρίβειες, ψέματα, παρανομίες και, τελικά, εκτροπή από το κράτος δικαίου με την αυθαίρετη δεκαεπτάμηνη προφυλάκιση. Αποτελεί ένα θλιβερό κεφάλαιο για την ελληνική Δικαιοσύνη. Αποκαλύπτει, ιδιαίτερα, πόσο εύκολη είναι η διάβρωση της ανεξαρτησίας της σε σχέση με άλλες χώρες» σημείωσε.

Και κατέληξε: «Προέρχομαι από οικογένεια δημοσίων και δικαστικών λειτουργών, που έχουν υπηρετήσει τη χώρα με ακεραιότητα  και αυταπάρνηση. Έχω εμπιστοσύνη στην ελληνική Δικαιοσύνη. Είμαι βέβαιος ότι, μετά την περιπέτεια της προηγούμενης διακυβέρνησης, θα βρει το δρόμο της. Πρέπει όμως, η πολιτεία να βοηθήσει».