Η νέα άδεια πατρότητας

Αποβλέποντας στη δυνατότητα φροντίδας του νεογέννητου τέκνου, η άδεια δίνεται στον εργαζόμενο που γίνεται πατέρας και μάλιστα ανεξαρτήτως οποιασδήποτε άλλης ιδιότητας της οικογενειακής ή συζυγικής κατάστασης αυτού ( π.χ. αν είναι παντρεμένος με τη μητέρα ή όχι) , όπως ρητά ορίζεται στο άρθρο 27§2, αλλά και στην σχετική Κοινοτική Οδηγία.

Η άδεια περιλαμβάνει 14 εργάσιμες ημέρες οι οποίες, είτε α) χορηγούνται μετά τη γέννηση του τέκνου, είτε β) μοιράζονται σε δύο μέρη: οι 2 μέρες πριν από την αναμενόμενη ημέρα του τοκετού και οι 12 μέρες μετά από αυτήν, είτε συνολικά είτε τμηματικά, και σε κάθε περίπτωση εντός 30 ημερών.

Το ίδιο δικαίωμα σε άδεια πατρότητας έχει και ο μη βιολογικός πατέρας, δηλαδή το πρόσωπο που υιοθετεί νομίμως ή γίνεται ανάδοχος τέκνου, αρκεί το παιδί να είναι έως 8 ετών. Η άδεια εδώ δίνεται κατά τον χρόνο που «τοποθετείται» το παιδί στην οικογένεια.

Η άδεια πατρότητας είναι αυτοτελές δικαίωμα και δεν πρέπει να συγχέεται με την γονική άδεια ή άλλες συναφείς έννοιες.

Από τις κοινές περί αδειών διατάξεις του νέου νομοσχεδίου κατοχυρώνονται ορισμένα δικαιώματα προστατευτικά του εργαζόμενου-πατέρα αναφορικά με τη λήψη της άδειας πατρότητας. Έτσι, απαγορεύεται η οποιαδήποτε δυσμενής μεταχείριση των εργαζόμενων που αιτούνται ή λαμβάνουν την άδεια (απαγόρευση διακρίσεων). Συναφώς, ο εργαζόμενος δικαιούται μετά τη λήξη της άδειας να απασχοληθεί στην ίδια θέση εργασίας που είχε, ή έστω μια ισοδύναμη ή ανάλογη θέση εργασίας.

Πολύ σημαντική είναι επίσης και η απαγόρευση απόλυσης εξαιτίας αίτησης ή λήψης της άδειας. Βέβαια ο εργοδότης διατηρεί το δικαίωμα να απολύσει τον εργαζόμενο για κάποιον άλλο λόγο, όμως υποχρεούται να γνωστοποιήσει τον λόγο αυτό εγγράφως στον μισθωτό πατέρα. Αν δεν το κάνει, η απόλυση τεκμαίρεται ότι έγινε κατά παράβαση της παραπάνω απαγόρευσης, με αποτέλεσμα εκείνη να είναι άκυρη. Επιπλέον, ο εργαζόμενος-πατέρας αποκτά προστασία από την καταγγελία αντίστοιχη με αυτή που απολαμβάνει η μητέρα παραδοσιακά στο ελληνικό δίκαιο. Δηλαδή για 6 μήνες από τη γέννηση του παιδιού, ο πατέρας-εργαζόμενος απαγορεύεται να απολυθεί, όχι μόνο για λόγους που σχετίζονται με την άδεια, αλλά γενικά, εκτός αν υπάρχει σπουδαίος λόγος.

Προκειμένου να προστατευθεί, ο εργαζόμενος-πατέρας μπορεί, πέρα από τα πολιτικά δικαστήρια, να προσφύγει στην Επιθεώρηση Εργασίας. Την έννομη προστασία αυτή μπορούν να ζητήσουν στο όνομα του θιγόμενου- και κατόπιν συναίνεσης αυτού- νομικά πρόσωπα ή ενώσεις προσώπων που έχουν σχετικό έννομο συμφέρον.

Τέλος, κατά του εργοδότη που παραβιάζει τις διατάξεις για την άδεια πατρότητας απειλούνται οι διοικητικές και ποινικές κυρώσεις του άρ.24 ν.3996/2011, ενώ η παραβίαση της απαγόρευσης διακρίσεων γεννά υποχρέωση πλήρους αποζημίωσης του αστικού δικαίου.

Πηγή: dikigorosergatologos.gr

Ακολουθήστε το dikastiko.gr στο Google News και δείτε πρώτοι όλες τις ειδήσεις

Διαβάστε όλες τις τελευταίες ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο στο dikastiko.gr