“Κόκκινη κάρτα” στην Ελλάδα: Έβαλε σε δικαστικές περιπέτειες άνω των 9 ετών πολίτη για αναγνώριση πατρότητας της κόρης του – Επεδίωκε εξωδικαστική διαδικασία

Σε μία πρωτοφανή δικαστική διαδικασία αναγκάστηκε να συμμετέχει πολίτης, ο οποίος απέκτησε τέκνο εκτός γάμου και θέλησε οικειοθελώς να αναγνωρίσει την πατρότητα του. Μάλιστα, ο ίδιος είχε προτείνει να γίνει εξωδικαστικά σε συμβολαιογράφο η αναγνώριση.

Χρειάστηκε, όμως τελικά, η υπόθεση να περάσει από τρία επίπεδα δικαιοδοσίας των δικαστικών αρχών και να παρέλθει χρονικό διάστημα 9 ετών και 4 μηνών από την αρχική έκφραση της βούλησής του να αναγνωρίσει το παιδί, με αποτέλεσμα να μην μπορεί να ασκεί την επιμέλεια όλο αυτό το διάστημα.

Ο συγκεκριμένος πολίτης ενημερώθηκε τον Ιανουάριο του 2007 από την Ε.Κ., μια γυναίκα με την οποία είχε προηγουμένως σχέση πως κίνησε διαδικασία αναγνώρισης πατρότητας, ισχυριζόμενη ότι ήταν ο πατέρας της κόρης της που είχε γεννηθεί το 2002.

Όπως της απάντησε ο ίδιος ήθελε να αναγνωρίσει το παιδί, ως πατέρας, ενώπιον συμβολαιογράφου – δηλαδή χωρίς προσφυγή στα δικαστήρια – εφόσον πρωτίστως μια εξέταση DNA πιστοποιούσε ότι ήταν πράγματι ο πατέρας.

Τον Ιανουάριο του 2008 το Πρωτοδικείο Αθηνών διέταξε τη διενέργεια εξέτασης DNA, με την οποία διαπιστώθηκε η πατρότητα του προσφεύγοντος σχετικά με το παιδί.

EUROKINISSI/ΤΑΤΙΑΝΑ ΜΠΟΛΑΡΗ

Στη συνέχεια κάλεσε την Ε.Κ. τον Μάιο του 2008 για να εμφανιστεί ενώπιον συμβολαιογράφου ώστε να ολοκληρωθεί η διαδικασία αναγνώρισης της πατρότητας. Από τη δικογραφία προκύπτει ότι η Ε.Κ. δεν παρευρέθηκε.

Τον Ιανουάριο του 2010 το Πρωτοδικείο Αθηνών έκρινε ότι ήταν ο πατέρας του παιδιού. Ο τελευταίος άσκησε έφεση, δηλώνοντας ότι είχε γνωστοποιήσει στη μητέρα την πρόθεσή του να αναγνωρίσει την πατρότητα του παιδιού οικειοθελώς χωρίς προσφυγή στα δικαστήρια. Η έφεσή του απορρίφθηκε.

Τον Απρίλιο του 2016, η αναίρεση του προσφεύγοντος απορρίφθηκε με την αιτιολογία ότι τα συμφέροντά του δεν επηρεάστηκαν αρνητικά. Πρακτικά, η διαδικασία σε αυτή την υπόθεση είχε ξεκίνησε στις 18 Ιανουαρίου 2007 και έληξε στις 25 Απριλίου 2016, δηλαδή σε εννέα χρόνια και τέσσερις μήνες σε τρία επίπεδα δικαιοδοσίας.

Προσφυγή και δικαίωση από το ΕΔΔΑ

Μετά την περιπέτεια ο Έλληνας πολίτης και πατέρας προσέφυγε στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (ΕΔΔΑ), το οποίο υπήρξε ιδιαίτερα επικριτικό στην απόφασή του για τους χειρισμούς των κρατικών αρχών και επιδίκασε αποζημίωση 10.800 ευρώ στον προσφεύγοντα.

«Το εθνικό δίκαιο δεν επέτρεπε στον προσφεύγοντα κατά τον χρόνο των πραγματικών περιστατικών να ασκήσει τη γονική μέριμνα ακόμα και όταν κάτι τέτοιο θα ήταν προς το βέλτιστο συμφέρον του παιδιού. Ούτε ήταν δυνατό να εκδοθεί δικαστική απόφαση για να υπερπηδήσει την άρνηση  συγκατάθεσης της μητέρας για την από κοινού γονική μέριμνα, παρόλο που δεν είχε αρνηθεί την πατρότητά του» αναφέρει το ΕΔΔΑ.

«Ο προσφεύγων ισχυρίστηκε ότι δεν του δόθηκε η ευκαιρία να προβεί σε εκούσια αναγνώριση της πατρότητας της κόρης του και ότι αυτό είχε ως συνέπεια τον περιορισμό της γονικής του μέριμνας και επομένως υφίσταται διάκριση σε βάρος του. Υποστήριξε ότι η γονική μέριμνα ήταν «πλήρης» μόνο όταν η πατρότητα αναγνωριζόταν οικειοθελώς και ότι μια δικαστική απόφαση, στην οποία είχε αντιταχθεί, δεν θα του επέτρεπε να ασκήσει οποιαδήποτε γονική μέριμνα εκτός εάν ήταν σύμφωνοι και οι δύο γονείς» προσθέτει.

Freepik

Ανυπόστατοι οι ισχυρισμοί των αρχών

Το Δικαστήριο του Στρασβούργου – όπως επισημαίνεται – «δεν πείστηκε από τον ισχυρισμό της κυβέρνησης ότι η σχέση μητέρας-παιδιού ήταν διαφορετική από τη σχέση πατέρα-παιδιού. Αν και προφανώς αυτό μπορεί να ισχύει σε συγκεκριμένες περιπτώσεις, το επιχείρημα δεν μπορούσε να χρησιμοποιηθεί σε αυτήν την περίπτωση για να στερήσει αυτόματα από τον προσφεύγοντα  την άσκηση της γονικής μέριμνας».

Το Δικαστήριο σημείωσε σχετικά ότι το άρθρο 1515 του Αστικού Κώδικα είχε τροποποιηθεί το 2021 και πλέον προέβλεπε ότι τα δικαστήρια θα μπορούσαν επίσης να επιτρέψουν την άσκηση γονικής μέριμνας από τον πατέρα τέκνου που γεννήθηκε εκτός γάμου, μετά από αίτησή του, όπου το απαιτούν τα συμφέροντα του παιδιού.

«Έτσι, δεν ανατέθηκε πλέον η γονική μέριμνα αυτόματα στη μητέρα και μόνο. Έχοντας υπόψη το ευρύ περιθώριο εκτίμησης των αρχών σε θέματα γονικής ευθύνης, το ΕΔΔΑ επανέλαβε την προηγούμενη διαπίστωσή του ότι το σημείο εκκίνησης στην πλειονότητα των κρατών μελών  φαινόταν να είναι το ότι οι αποφάσεις σχετικά με τη γονική μέριμνα έπρεπε να βασίζονται στο συμφέρον του παιδιού και έπρεπε να υπόκεινται σε έλεγχο από τα εθνικά δικαστήρια σε περίπτωση σύγκρουσης μεταξύ των γονέων» τονίζεται.

Και υπογραμμίζει: «Το Δικαστήριο έκρινε ότι η Κυβέρνηση δεν είχε εξηγήσει επαρκώς γιατί ήταν απαραίτητο, στον εν λόγω χρόνο, για το εσωτερικό δίκαιο να ορίζει μια τέτοια διαφορά μεταχείρισης μεταξύ των γονέων των παιδιών που γεννήθηκαν εκτός γάμου και παιδιών που γεννήθηκαν εντός γάμου».

Πηγή: www.echrcaselaw.com

Ακολουθήστε το dikastiko.gr στο Google News και δείτε πρώτοι όλες τις ειδήσεις

Διαβάστε όλες τις τελευταίες ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο στο dikastiko.gr