Κραυγή απόγνωσης από συγγενείς στο Μάτι: “Μας άφησαν να πεθαίνουμε μόνοι και δεν μας παρείχαν καμία βοήθεια! Από ΘΥΜΑΤΑ γίναμε ΘΥΤΕΣ…”

Σοκάρουν για άλλη μία φορά οι συγγενείς θυμάτων στο Μάτι, οι οποίοι έδωσαν συνέντευξη Τύπου σήμερα (7/4) και όπως κατήγγειλαν «όλα αυτά τα χρόνια μιλάμε, φωνάζουμε, μα δεν ακουγόμαστε».

Μιλούν για «ένα έγκλημα στο οποίο εάν αναγνώριζαν τα εγκληματικά λάθη τους από την πρώτη στιγμή και τιμωρούνταν οι υπεύθυνοι, όποιοι είναι, ενδεχομένως να μην υπήρχαν κι όσες τραγωδίες ακολούθησαν ή θα ακολουθήσουν…».

Όπως καταγγέλλουν: «Κατάφεραν να μιλούν «για εμάς» χωρίς εμάς. Να ντύνουν την αλήθεια μας με ψέματα, όπως και όπου βολεύει. Να την χαρακτηρίζουν ακόμη και ως «αντιπερισπασμό», επιχειρώντας δε να χειραγωγήσουν και μερίδα των Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης

Προσέθεσαν επίσης πως «δεν είναι τυχαίο ότι η εξαρχής προπαγάνδα του επιχειρήματος της κακής πολεοδομίας αποτέλεσε, μετά τις «ακραίες καιρικές συνθήκες», το επόμενο ψευδεπίγραφο επιχείρημα κάλυψης και συγκάλυψης της εγκληματικής ανικανότητας του κράτους να ανταποκριθεί στη θεμελιώδη συνταγματική υποχρέωσή του προς όλους εμάς τους πολίτες,  την προστασία μας!»

Οι εκφοβισμοί, τα ψέματα και η δικαστική δικαίωση

Οι συγγενείς των θυμάτων της τραγωδίας στο Μάτι ανέφεραν μάλιστα πως «αντιθέτως, κάποιους, έφτασαν να μας εκφοβίζουν, να μας απειλούν, ακόμη και σε προσωπικό επίπεδο, προκειμένου να σιωπήσουμε».

Κατά την συνέντευξή τους είπαν πως υπήρξαν «καθοδηγούμενοι υπερασπιστές άλλου «δικαίου», αυτόκλητοι εκπρόσωποι και σωτήρες άλλων συμφερόντων προσπάθησαν, από την πρώτη στιγμή, να πείσουν την κοινή γνώμη πως «αυτό που μας συνέβη» ήταν «ακραίο» ή και «αναμενόμενο» ενώ πολλοί θέλησαν και κατάφεραν να μας εργαλειοποιούν, για το όποιο δικό τους όφελος. Κατάφεραν να μιλούν «για εμάς» χωρίς εμάς. Να ντύνουν την αλήθεια μας με ψέματα, όπως και όπου βολεύει».

Όπως είπαν  «ζητούμε, από τους δικαστές, εάν δεν αναγνωρίσουν ότι όντως απαιτείται αναβάθμιση της κατηγορίας, που θα ήταν με βάση τα πραγματικά περιστατικά και τα αποδεικτικά στοιχεία το ορθό ειδικά για κάποιους εκ των κατηγορουμένων, μια απόφαση που:

• Να συνάδει με το κοινό αίσθημα για απόδοση Δικαιοσύνης, για ένα έγκλημα κατά της ζωής 104+57 ανθρώπων.
• Να δικαιωθούν οι νεκροί μας και να αγαλλιάσουμε όσοι ″ζούμε″ με καμένα σώματα και ψυχές, με την αναγνώριση της αλήθειας και των πραγματικών περιστατικών.
• Να σταθεί η Δικαιοσύνη στο ύψος των περιστάσεων, όταν υπενθυμίζουμε ότι το 72% των Ελλήνων Πολιτών στις δημοσκοπήσεις δεν έχουν πλέον εμπιστοσύνη στους Έλληνες Δικαστές και τους ταυτίζουν με τους πολιτικούς.

Οι ίδιοι δήλωσαν πάντως έτοιμοι να εξαντλήσουν κάθε νόμιμο μέσο σε εθνικό και διεθνές επίπεδο. «Δεν μπορούμε δυστυχώς να αξιώσουμε τη Δικαιοσύνη που στερήθηκαν τα εγκλήματα που έγιναν πριν από εμάς! Μπορούμε μόνο να αξιώσουμε Δικαιοσύνη για τα εγκλήματα που κρίνονται τώρα και που θα κρίνουν το νομικό πλαίσιο βάσει του οποίου θα κριθεί και κάθε άλλο που ακολουθεί!!» σημειώνουν.

Υποστηρίζουν ότι «δεδομένης της δυνατότητας που προσφέρει η νομοθεσία (εθνική και διεθνής) είμαστε διατεθειμένοι να προσφύγουμε όπου απαιτείται σε όποιο Ανώτατο επίπεδο, ατομικά και συλλογικά, προκειμένου να υπερασπιστούμε και αξιώσουμε δικαιοσύνη».

Απάντηση για την συνέντευξη: «Γιατί τώρα;»

Ιδιαίτερα σοκαριστικές είναι οι αναφορές των συγγενών. «Αμέσως μετά την ολική καταστροφή που υποστήκαμε, οι οικογένειες των νεκρών μας που ξεκληρίστηκαν, χάνοντας τους ανθρώπους τους, μετά τη μακρά και αδιανόητα επώδυνη διαδικασία αναγνώρισης στα νεκροτομεία των αγαπημένων τους προσώπων (παιδιά, αδέρφια, συζύγους, γονείς), μάζευαν τα κομμάτια τους προσπαθώντας να σταθούν στα πόδια τους, φέροντας βαριά την απώλεια τους για πάντα» είπαν.

Αντίστοιχα, πρόσθεσαν πως «για πολλούς μήνες, ακόμη και χρόνια, οι περισσότεροι από τους εγκαυματίες νοσηλευόμασταν σε πολύ κρίσιμη κατάσταση, ακόμη και σε κώμα, και έπειτα είχαμε να αντιμετωπίσουμε μια βασανιστική και μακρά διαδικασία αποκατάστασης που συνεχίζει μέχρι και σήμερα. Κληθήκαμε δε να προσαρμοστούμε σε μια πραγματικότητα εξαιρετικά οδυνηρή που δεν έχει καμία σχέση με ό,τι καλούσαμε και γνωρίζαμε πραγματικό έως τις 23/07/2018 και που ποτέ δεν θα έχει ξανά».

Αποκαλυπτικές υπήρξαν οι μαρτυρίες για τις κρίσιμες στιγμές της τραγωδίας. «Οι περισσότεροι ήμασταν μαζί μέσα στη φωτιά, είδαμε τους ανθρώπους μας που καίγονταν ή πνίγονταν, ακούγαμε τα ουρλιαχτά τους που μπλέκονταν με τα δικά μας όπως καιγόμασταν και χανόμασταν οι ίδιοι, ενώ οι προσπάθειες μας να βοηθήσουμε αλλήλους, δεν ήταν αρκετές…

Νιώθουμε εμείς τύψεις που δεν μπορέσαμε ή δεν προλάβαμε να βοηθήσουμε περισσότερους ή όλους. Αυτό από μόνο του μας φόρτωσε με ένα απίστευτο, ιδιαίτερο, ψυχικό βάρος που θα κουβαλάμε για πάντα.

Δεν ήταν καθόλου εύκολο, δε, δεδομένου ότι οι περισσότεροι βρεθήκαμε και χωρίς σπίτια και αντιμετωπίζουμε έκτοτε και πολλά προβλήματα διαβίωσης. Παρόλα αυτά προσπαθήσαμε να αντλήσουμε δυνάμεις που δεν διαθέτουμε, προκειμένου μέσω της Δικαιοσύνης να δικαιώσουμε όλους μας».

ΔΕΙΤΕ ΕΔΩ ΟΛΟΚΛΗΡΗ ΤΗ ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΤΥΠΟΥ

Ακολουθήστε το dikastiko.gr στο Google News και δείτε πρώτοι όλες τις ειδήσεις

Διαβάστε όλες τις τελευταίες ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο στο dikastiko.gr