Μαθητικές και φοιτητικές πορείες στη μνήμη Γρηγορόπουλου

«Δεν είπαμε ακόμη την τελευταία λέξη, αυτές οι μέρες είναι του Αλέξη» ήταν το κεντρικό σύνθημα πορείας στο κέντρο της Θεσσαλονίκης.

EUROKINISSI

Μέλη φοιτητικών συλλόγων συγκεντρώθηκαν αρχικά στην Καμάρα και στη συνέχεια πραγματοποίησαν πορεία από τις οδούς Εγνατίας, Βενιζέλου, Ιασωνίδου με κατάληξη την Καμάρα, όπου και διαλύθηκαν.

Το χρονικό της δολοφονίας που “μάτωσε” την Ελλάδα

Η ώρα είναι 9.00 το βράδυ όταν ένα περιπολικό κινείται στους δρόμους των Εξαρχείων στο πλαίσιο τυπικού ελέγχου. Νεαροί που είναι συγκεντρωμένοι στον πεζόδρομο της Μεσολογγίου έρχονται σε λεκτική αντιπαράθεση με τους αστυνομικούς που περιπολούν. Εκείνοι αποχωρούν αλλά το περιπολικό επιστρέφει λίγη ώρα αργότερα. Οδηγός και συνοδηγός αποβιβάζονται από το περιπολικό και πεζοί κατευθύνονται προς την ομάδα των νεαρών. Η λεκτική αντιπαράθεση οδηγεί σε ένταση και ξαφνικά… ο ένας αστυνομικός πυροβολεί προς το μέρος των συγκεντρωμένων.

Ο χρόνος “παγώνει” και “ματώνει” καθώς μια σφαίρα βρίσκει στην καρδιά ένα 15χρονο παιδί. Τον Αλέξανδρο Γρηγορόπουλο. Δεν περνούν λίγες στιγμές και το μικρό παιδί ξεψυχάει ξεκινώντας το ταξίδι στην αιωνιότητα. Το παιδί που κανονικά θα έπρεπε εκείνο το Σαββατόβραδο να “αλητέψει” με τους κολλητούς του και να γυρίσει σπίτι του να κοιμηθεί και να…ονειρευτεί!

O έφηβος Αλέξης μεταφέρεται στον “Ευαγγελισμό” όμως κανείς δεν μπορεί να κάνει τίποτα. Μήτε Θεός, μήτε θνητός. Σύμφωνα με τον ιατροδικαστή η σφαίρα που χτύπησε τον Αλέξη διαπέρασε την καρδιά του και καρφώθηκε στον 10ο θωρακικό σπόνδυλο, με αποτέλεσμα να βρει ακαριαίο θάνατο.

eurokinissi

Η είδηση της δολοφονίας ενός 15χρονου παιδιού γεννά αισθήματα οργής και αγανάκτησης. Η ατμόσφαιρα μυρίζει μπαρούτι και μέσω των social media το κακό μαντάτο ταξιδεύει με ταχύτητα φωτός.

Σχεδόν μία ώρα μετά ξεκινούν οι πρώτες αντιδράσεις στα Εξάρχεια, στήνονται τα πρώτα οδοφράγματα και η πρωτεύουσα παίρνει φωτιά. Μια φωτιά που θα καίει για μέρες πυροδοτώντας επεισόδια με πρωταγωνιστές από τη μια το εξεγερμένο πλήθος και από την άλλη τους άνδρες των ΜΑΤ.

Οι δηλώσεις Ρωμανού: “Δεν παραδίδω ούτε χιλιοστό. Από τον ματωμένο πεζόδρομο της Μεσολογγίου, τα ανακριτικά γραφεία, τους γκρίζους διαδρόμους των φυλακών”

Σε μία ανακοίνωσή του μετά την προφυλάκιση στην υπόθεση Αμπελοκήπων ο Νίκος Ρωμανός, ο οποίος ήταν την ημέρα εκείνη με τον Αλέξανδρο Γρηγορόπουλο δήλωσε για την νέα εμπλοκή του πως «έγινα ένα περιφερόμενο λάφυρο προς πάσης φύσεως εκμετάλλευση. Ένα έκθεμα στις προθήκες των μουσείων του ψεύδους και της λήθης. Με κρεμασμένη την ταμπέλα του «τρομοκράτη» στο παράρτημα «ένοχοι παντός καιρού», προς παρατήρηση από συνήθως αφελείς, αλλά κυρίως τρομαγμένους και φιλήσυχους επισκέπτες.

Για όσους παίζουν ανθρώπινες ζωές στα ζάρια ενός χυδαίου και πρόστυχου πολιτικού τζόγου, για όσους θεωρούν ότι η εξουσία που κατέχουν τους δίνει τη δυνατότητα να συνθλίβουν ψυχές για τους δικούς τους λόγους, θα επαναλάβω τα αυτονόητα.

Facebook

Από τον ματωμένο πεζόδρομο της Μεσολογγίου, τα ανακριτικά γραφεία, τους γκρίζους διαδρόμους των φυλακών, τα δικαστικά έδρανα, τον αργό θάνατο του εγκλεισμού. Από τις επιλογές που έκανα με όλη μου την ψυχή, επιλογές χαραγμένες με πραγματικό αίμα, με μεγάλο κόστος και αλύγιστα γόνατα, δεν παραδίδω ούτε χιλιοστό.

Είναι κομμάτι της ιστορίας μίας γενιάς ανθρώπων που εξεγέρθηκε και στις πλάτες της οποίας, μεγάλα τμήματα του πολιτικού συστήματος ξέπλυνε τις αμαρτίες του κρεμώντας την στα μανταλάκια του κατασταλτικού και μιντιακού κανιβαλισμού.

Όμως τώρα δεν βρίσκομαι στη φυλακή επειδή έκανα συνειδητές επιλογές που κουβαλούσαν και αντίστοιχα ρίσκα. Αντίθετα, η ζωή μου πουλιέται ως ένα πολιτικό προϊόν, στο ράφι του επικοινωνιακού σούπερ μάρκετ, με το τίμημα της σακούλας να χρεώνεται σε εμένα, περιμένοντας τους επίδοξους ψηφοφόρους να ψωνίσουν κομμάτι-κομμάτι το εμπόρευμα μέχρι την επόμενη φορά».