Ν. Βούτσης: Να αποσυρθεί άμεσα το “περιβαλλοντοκτόνο” νομοσχέδιο της Κυβέρνησης

Ο τέως Πρόεδρος της Βουλής και βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ, Νίκος Βούτσης, με τοποθέτησή του στην Ολομέλεια της Βουλής, ζήτησε να αποσυρθεί άμεσα το “περιβαλλοντοκτόνο” νομοσχέδιο της Κυβέρνησης.

Ο κ. Βούτσης κατηγόρησε την κυβέρνηση για «απίστευτη και αδικαιολόγητη εμμονή σε θέσφατα ακραίου νεοφιλελευθερισμού και σε στερεότυπα που βρίσκονται πίσω από περιβαλλοντικά εγκλήματα και την κλιματική κρίση, την οποία αντιμετωπίζουμε».

Όπως είπε, υπάρχει «Πλήρης αδυναμία και έλλειψη ορίζοντα από την πλευρά της Κυβέρνησης στο να απαντηθούν τα προβλήματα που δημιουργεί η πανδημία την ώρα που ολόκληρη η ανθρωπότητα καλείται να δει με «καινούργιο» μάτι και νέα προοπτική τα σύγχρονα και μελλοντικά επίδικα για το περιβάλλον»

ΒΙΝΤΕΟ ΤΗΣ ΟΜΙΛΙΑΣ:

ΟΛΟΚΛΗΡΗ Η ΟΜΙΛΙΑ (από τα πρακτικά της Βουλής):

ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΒΟΥΤΣΗΣ: Κύριε Πρόεδρε, κύριοι Υπουργοί, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, καταρχήν για να διευκρινίσουμε κάτι που αφορά την πρωινή διαδικασία και από την εξέλιξη της διαδικασίας το πρωί για τη συζήτηση επί της ουσίας, φάνηκε ότι είναι προδήλως αντισυνταγματικά μία σειρά από άρθρα του νομοσχεδίου και άρα ήταν μία πάρα πολύ χρήσιμη διαδικασία, η οποία πιστεύω ότι κατέδειξε ακριβώς τον πυρήνα της προσπάθειας που γίνεται από την κυβέρνηση πέραν του Συντάγματος να νομοθετήσει, με μόνο πρόκριμα και τεκμήριο μία εξαιρετικά λαθεμένη αντίληψη για την επανεκκίνηση της οικονομίας.

Επίσης, θα ήθελα να τονίσω ότι από την πλευρά μας –καθώς ποτέ δεν ετέθη ζήτημα διακοπής των εργασιών της Βουλής- μπήκε ζήτημα ευθύτατα ότι, εφόσον επανεκκινεί η χώρα στη δεύτερη φάση που βρισκόμαστε, ίσα ίσα το παράδειγμα έπρεπε να το δώσει η Βουλή επανεκκινώντας είτε κατ’ αναλογία με τα θερινά Τμήματα είτε με θερινά Τμήματα, καθώς πλέον έχουμε Μάιο, δηλαδή με εκατό βουλευτές αντί των εξήντα τελικά που αποφασίστηκε να λειτουργήσει κανονικά. Αυτή ήταν η θέση μας.

Προηγούμενα είμαι σίγουρος ότι η κυρία Μπακογιάννη δεν ήξερε το θέμα. Γι’ αυτό αναφέρθηκε και γι’ αυτό είμαι υποχρεωμένος να το πω. Η δημοκρατική επιμονή εκ μέρους του εισηγητού και του Κοινοβουλευτικού Εκπροσώπου του ΣΥΡΙΖΑ για να γίνει η διαδικασία κατά τον Κανονισμό –γιατί μόνο έτσι έπρεπε να γίνει, δηλαδή δι’ εγέρσεως των Βουλευτών- προφανώς δεν είχε μέσα της το αριθμητικό κριτήριο. Δηλαδή πάντοτε διά της εγέρσεως των Βουλευτών τεκμαίρεται κιόλας, με βάση ποιων κομμάτων εγείρονται οι Βουλευτές, η πλειοψηφία.

Αλίμονο, εάν υπήρχε διάθεση με κόλπο, όπως ειπώθηκε πριν από λίγο –λυπάμαι-, να υπάρξει μία άλλη πλειοψηφία δι’ αυτού του τρόπου. Δεν είναι έτσι. Αντίθετα, ήταν λάθος και δημιουργεί λάθος προηγούμενο, κακό προηγούμενο, για το μέλλον και για κρίσιμες φάσεις, εφόσον έρθουν, τελικά η διαδικασία η οποία ακολουθήθηκε.

Θέλω να σας πω δε –και προς τη Νέα Δημοκρατία απευθύνομαι- όταν αποφασίστηκε να λειτουργήσει η Βουλή από εδώ και πέρα με εξήντα Βουλευτές, αυτό δεν σημαίνει πως ανάλογα με το πόσες μέρες κρατά ένα νομοσχέδιο, αυτοί οι Βουλευτές διαιρούνται διά του δύο, διά του τρία κ.οκ. Το λέω ευθέως. Κακώς δεν ήσασταν τριάντα δύο –ή πόσοι σας αναλογούν- το πρωί. Είναι άλλο οι ομιλητές, παραδείγματος χάρη ότι επτά θα μιλήσουν σήμερα από τον ΣΥΡΙΖΑ και επτά αύριο και αντιστοίχως περισσότεροι από τη Νέα Δημοκρατία ή από τα άλλα κόμματα, και άλλο ότι μέσα στη Βουλή σήμερα έπρεπε να ήμασταν οι εξήντα, όπως είχε οριστεί!

Ήταν τόσο αυθαίρετο αυτό και σωστά ο κ. Κακλαμάνης, ο οποίος είναι πάρα πολύ έμπειρος ως Πρόεδρος δεν το είπε δημοσίως, αλλά το υπέδειξε στον κ. Τζανακόπουλο. Αναφέρομαι σ’ αυτά και χάνω τον χρόνο μου. Η κ. Μπακογιάννη προηγούμενα προφανώς –επαναλαμβάνω- λόγω του ότι δεν γνώριζε αυτό το ζήτημα είπε το πρωί ότι η Αντιπολίτευση θέλει να κάνει ένα αντιδημοκρατικό κόλπο, δηλαδή ότι ήρθαν όλοι που δεν δικαιούντο να έρθουν. Προφανώς δικαιούντο να έρθουν όλοι απ’ όλα τα κόμματα. Από τη Νέα Δημοκρατία προφανώς δεν είχε γίνει αντιληπτό αυτό και ήρθαν οι μισοί. Δεν θα άλλαζε κάτι στο αν πηγαίναμε πραγματικά με τα βήματα του δημοκρατικού Κανονισμού γι’ αυτά τα πράγματα.

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, κύριοι Υπουργοί, πραγματικά αναλύθηκαν και από τους εκπροσώπους της Αντιπολίτευσης, τους εισηγητές ιδιαίτερα και από την Αξιωματική Αντιπολίτευση όλα τα ζητήματα που έχουν να κάνουν με μια αυστηρή κριτική και εναντίωση μ’ αυτό το περιβαλλοντοκτόνο νομοσχέδιο, όπως έχει αναφερθεί. Εγώ δεν θέλω να επαναλάβω αυτά και ούτε θέλω να επαναλάβω πραγματικά το καινοφανές, ότι μετά από τόσους μήνες διαβούλευσης ήρθε ένα διπλάσιο νομοσχέδιο, όπου και στην πρώτη του μορφή, δηλαδή στο μισό νομοσχέδιο, αλλά και στο τελική του μορφή το σύνολο όλων των μορφών των περιβαλλοντικών οργανώσεων αλλά και των αρχών είναι εναντίον. Ο Συνήγορος του Πολίτη είναι ανεξάρτητη αρχή και έχει λόγο σε σχέση μ’ αυτά τα ζητήματα, όπως και άλλες αρχές. Έχουν κάνει μια σειρά εμπεριστατωμένων και τεκμηριωμένων κριτικών.

Επίσης, δεν αναφέρομαι σ’ αυτά που με σαφήνεια ή υπαινικτικά εντοπίζονται και επισημαίνονται αναλυτικά σε σχέση με άρθρα του νομοσχεδίου από την επιστημονική επιτροπή της Βουλής, σε έναν τόμο που μας δόθηκε. Επαναλαμβάνω ότι αυτά αναλύθηκαν, ειπώθηκαν, κατατέθηκαν κι είμαι σίγουρος ότι και μέχρι αύριο θα τεκμηριωθούν περισσότερο για να εμπεδώσουν την ανάγκη να αποσυρθεί το νομοσχέδιο. Είναι ζήτημα της Κυβέρνησης να το κάνει μέχρι αύριο αυτό.

Θέλω να βάλω μια επιπλέον πτυχή, πολύ σοβαρή, κατά τη γνώμη μου, με βάση την οποία η Κυβέρνηση δεν θα έπρεπε να είχε φέρει αυτό το νομοσχέδιο με την προετοιμασία που έγινε και με τις ενστάσεις που είχε σήμερα -όχι απλά σήμερα, ίσως για ένα μεγαλύτερο χρονικό διάστημα- προς συζήτηση και προς νομοθέτηση στη Βουλή.

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, στην προηγηθείσα συζήτηση σε επίπεδο αρχηγών κομμάτων πριν από μερικές μέρες ο κύριος Πρωθυπουργός με την πρωτομιλία του και τη δευτερομιλία του σε κάτι ήταν πάρα πολύ σαφής, που δεν ήταν καν δημιουργική ασάφεια, στο «βλέποντας και κάνοντας». Αυτό, αν θέλετε, είναι ένα στοιχείο σε σχέση με τις προβλέψεις, σε σχέση με την τεράστια αβεβαιότητα που υπάρχει για το είδος του ιού και των συμπαρομαρτούντων σε όλα τα επίπεδα διεθνώς, παγκοσμίως, στην Ευρώπη, στην Ελλάδα, για το τι έρχεται, για το ποιες θα είναι οι συνέπειες. Όμως, δεν δεσμεύτηκε. Βεβαίως, την ίδια μέρα -και αυτό μας προκάλεσε κατάπληξη- έστειλε η Κυβέρνηση κάποιους υπολογισμούς –έχει τους δικούς της- για 4,9% ύφεση, για ανεργία 19,9% κλπ. Μένει ο γρήγορος χρόνος να δούμε τα ευρωπαϊκά και τα διεθνή δεδομένα και που θα πάει και πως θα ισορροπήσει αυτή η κατάσταση σ’ αυτή τη δεύτερη και τρίτη φάση σε σχέση με τα οικονομικά μεγέθη.

Πολύ σωστά, λοιπόν, αποδέχθηκε, απ’ ό,τι φαίνεται, και ο Πρωθυπουργός την πρόκληση που δυο φορές έχει κάνει ο Αρχηγός της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης ότι οτιδήποτε παραπάνω από 4%, αφού και ο ίδιος συμπαρατάχθηκε με τη βασική πρόβλεψη του Διοικητού της Τραπέζης της Ελλάδας, θα είναι κάτι το οποίο θα προέρχεται από την οικονομική πολιτική που ακολουθεί ή που θα ακολουθήσει η παρούσα Κυβέρνηση. Το κρατάμε αυτό δίπλα. Πλην, όμως, κρατάω θετικά, για να αξιοποιήσω στη σκέψη μου την οποία θα σας πω, τη γενική αβεβαιότητα που κατατέθηκε και η οποία είναι εύλογη. Και δεν είναι τυχαίο πως όλοι οι οργανισμοί μιλάνε για ποσοστά τα οποία απέχουν μεταξύ τους πολλαπλασίως για την ύφεση σε διεθνές και ευρωπαϊκό επίπεδο, για το οικονομικό κλίμα κλπ.

Θα έλεγα, λοιπόν, το εξής: Έχουμε συνειδητοποιήσει, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, όλοι και όλες εδώ μέσα και όλες οι πολιτικές παρατάξεις ότι είναι προφανές ότι καθώς βρεθήκαμε και βρισκόμαστε μέσα σ’ αυτή την κρίση αυτού του εύρους κι αυτού του βάθους, θα πρέπει να ψαχτούμε για το πως θα υπάρξει αντιμετώπιση, με βάση πια πρότυπα, ποιες αξίες, ποιες κατευθύνσεις σε πράγματα που θεωρούντο μέχρι τώρα θέσφατα για την οικονομική πολιτική, για το παραγωγικό μοντέλο, για τη σχέση του ανθρώπου με τη φύση και για τις παρακινδυνεύσεις για επιπλέον υγειονομικές κρίσεις, για την κλιματική κρίση, που πριν μερικούς μήνες ήταν το πρώτο ζήτημα με βάση το οποίο γινόταν και η συζήτηση στην Ευρώπη. Όλοι νομίζω το κάνουν ήδη, όπως κάποια διανοητικά φόρα και πολιτικές παρατάξεις και κράτη.

Αυτά όλα δημιουργούν ένα πεδίο προγραμματικών αποκλίσεων, συγκλίσεων, διερευνήσεων. Οι διερευνήσεις –επαναλαμβάνω- είναι διανοητικές και με βάση δεδομένα τα οποία θα πρέπει να δει η ανθρωπότητα με καινούριο μάτι, με καινούρια οπτική και όχι στη βάση των στερεοτύπων με βάση τα οποία φτάσαμε στην κρίση. Ήταν αυτό που λέγαμε για το πως έφτασε στην κρίση και τη χρεοκοπία η χώρα ώστε να μην βγούμε ύστερα και ακολουθηθούν τα ίδια μοντέλα.

Δεν θα επαναλάβω αυτά που προηγούμενα είπε ο Γραμματέας του ΚΚΕ. Και στις επιτροπές και εδώ αναλυτικά και τεκμηριωμένα ανάφεραν οι εισηγητές των κομμάτων, ο εισηγητής και ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του ΣΥΡΙΖΑ, δηλαδή στις ενστάσεις, στις απορρίψεις που υπήρχαν και τον Οκτώβρη και τον Φλεβάρη. Τώρα, όμως, που όλοι υποτίθεται πως θα έπρεπε να ψαχνόμαστε, πώς δικαιολογείται αυτή η απίστευτη, κυριολεκτικά, απροσχημάτιστη εμμονή σε νεοφιλελεύθερα δόγματα και στερεότυπα σε σχέση με το τι είδους ανάπτυξη πρέπει να υπάρξει, ποια πρέπει να είναι η σχέση του ανθρώπου με τη φύση –μιλάμε για την Ελλάδα- ποιο πρέπει να είναι το τουριστικό προϊόν για την Ελλάδα, ποια πρέπει να είναι η χημεία και το μείγμα της οικονομίας μας, προς τα που να αναπτυχθεί, σε ποιες κατευθύνσεις; Είναι κολοσσιαία ζητήματα τα οποία όχι απλά τα ψάχνουν τώρα όλοι, αλλά προφανώς παίρνουν και τις πολιτικές τους θέσεις, τις πολιτικές τους κατευθύνσεις.

Από την πλευρά μας έχει διαμορφωθεί και ένα πρόγραμμα και γίνεται μια μεγάλη προσπάθεια σε κλίμακα Ευρώπης να υπάρξει μια ουσιαστική σύγκλιση με τις δυνάμεις των σοσιαλιστών ή των πρασίνων που έχουν θέσει τέτοια ζητήματα μ’ αυτές τις ευαισθησίες, από πριν κιόλας. Δεν χρειάζεται αναπροσαρμογή; Δεν χρειάζεται μια νέα οπτική; Δεν είναι απλά το «πράσινο» deal και απλά η πραγματική εκφορά ενός λόγου και η εφαρμογή αποφάσεων των προηγούμενων διασκέψεων τις οποίες ο κ. Τράμπ έχει ρίξει στα σκουπίδια. Αυτά όλα είχαν τεθεί και προ της πανδημίας σαν ζητούμενα. Ήταν το corpus και το εφόδιο με βάση το οποίο οι περιβαλλοντικές οργανώσεις, οι ΜΚΟ, όλοι είχαν αντίρρηση για το παρόν νομοσχέδιο, για τις αδειοδοτήσεις, για τον τρόπο που γίνονται.

(Στο σημείο αυτό χτυπάει το κουδούνι λήξης της ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)

Ολοκληρώνω σε ένα λεπτό, κύριε Πρόεδρε.

Εδώ τίθενται από την αρχή ζητήματα και ερωτηματικά σε όλα τα ζητήματα που έχουν σχέση με το ποιο παραγωγικό μοντέλο, ποια η σχέση με τη φύση, ποιες οι κατευθύνσεις μιας αναπτυξιακής πρωτοβουλίας, τι είδους τουρισμός, τι είδους πρότυπα ζωής, τι είδους κατανάλωση, τι είδους τρόφιμα, ποιος είναι ο ρόλος του πρώτου παραγωγικού μοντέλου;

Αυτά όλα πού πηγαίνουν; Είναι σαν να κλείσατε τη στρόφιγγα, κλείσατε έναν διακόπτη τη μέρα που ξεκίνησε η επικινδυνότητα της πανδημίας, πριν και από το lockdown, και επανέρχεστε τώρα με βιαστικό τρόπο -ονομάστηκε και αντιδημοκρατικός τρόπος μιας εκβίασης λειτουργίας της Βουλής με έναν τέτοιο τρόπο- για να επαναφέρετε τι; Τι είπατε; Ποιο ήταν το βασικό στοιχείο της σκέψης που καταθέσατε το πρωί, κύριε Υπουργέ; Επανεκκίνηση της οικονομίας.

Άρα, λέτε ότι όλα αυτά, τα οποία ήταν τα θέσφατα του ακραίου νεοφιλελευθερισμού, αυτά που ζήταγε ο ΣΕΒ τα προηγούμενα χρόνια και σε σύγκρουση με την Κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ, αν θέλετε, με τους Πράσινους κ.λπ., πρέπει τώρα επειγόντως μέσα στην κρίση, πριν δοκιμάσουμε την δεύτερη φάση, να νομοθετηθούν, διότι είναι μονόδρομος για να επανεκκινήσει η ελληνική οικονομία.

Με όλες προφανώς, λοιπόν, τις στρεβλώσεις, τις επικινδυνότητες, τα ερωτηματικά που συνοδεύουν την απλή σκέψη όλων μας, συλλογικά και ατομικά, για το τι έφερε και για το πώς είμαστε υποχρεωμένοι να ανταπεξέλθουμε και να ανταποκριθούμε στα καινούρια μεγάλα ζητήματα που μπαίνουν, τα οποία προφανώς θα έχουν ανατροπές -και για τις εξορύξεις και για το ενεργειακό μείγμα και για όλα αυτά στα οποία αναφερθήκατε το πρωί ως κεφάλαια και τα οποία συμπεριλαμβάνονται εκεί μέσα, όπως και για τη NATURA, τις ΑΠΕ, τις αδειοδοτήσεις και για τον ρόλο του δημοσίου- αυτό είναι το κεντρικό πολιτικό πρόβλημα. Κύριοι συνάδελφοι, πραγματικά αισθάνθηκα την ανάγκη, γονιμοποιώντας τη συζήτηση που έχει γίνει μέχρι τώρα, να το θέσω ευθέως, ευθύτατα, διότι δείχνει ότι αυτό «το βλέπουμε και κάνουμε» δεν έχει να κάνει μόνο με την αίσθηση που έχει ο Πρωθυπουργός -κατά τη γνώμη μου δικαίως ως προς αυτό-, ότι υπάρχει μια ισχυρή αβεβαιότητα ως προς τα μεγέθη, αλλά έχει να κάνει και με μια εμμονή, απίστευτη και αδικαιολόγητη, σε θέσφατα και σε στερεότυπα που οδήγησαν μέχρι εδώ που οδήγησαν και σίγουρα δεν απαντάνε στα νέα προβλήματα με βάση τα οποία πρέπει η ανθρωπότητα, αλλά και ο λαός μας να πορευτεί.

Ευχαριστώ.

Ακολουθήστε το dikastiko.gr στο Google News και δείτε πρώτοι όλες τις ειδήσεις

Διαβάστε όλες τις τελευταίες ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο στο dikastiko.gr