Νέα αγωγή εγκλωβισμένων κατά της Αττικής Οδού: Ξεπερνούν τα 633.000 ευρώ οι διεκδικήσεις αποζημιώσεων

Στους 30 έχουν φτάσει οι πολίτες, που έμειναν εγκλωβισμένοι επί ώρες και κατέθεσαν προσφυγές κατά της εταιρείας. Διεκδικούν 161.000 ευρώ με την τελευταία αγωγή.

NEWSROOM
Νέα αγωγή εγκλωβισμένων κατά της Αττικής Οδού: Ξεπερνούν τα 633.000 ευρώ οι διεκδικήσεις αποζημιώσεων

Μία νέα αγωγή – την τέταρτη κατά σειρά – από εγκλωβισμένους της κακοκαιρίας «Ελπίς» κατά της Αττικής Οδού αποκαλύπτει το dikastiko.gr. Για άλλη μία φορά επισημαίνεται πως «αν και η Αττική Οδός είναι ένας οδικός άξονας υπό ιδιωτική εκμετάλλευση με υψηλές χρεώσεις, προκειμένου να εξασφαλίζει στους χρήστες της, ασφαλή διέλευση… δεν ανταποκρίθηκαν στις υποχρεώσεις τους, αντιθέτως φέρουν μεγάλες ευθύνες για τις εγκληματικές παραλείψεις αναφορικά με την διαχείριση της κακοκαιρίας, οι οποίες οδήγησαν στον εγκλωβισμό χιλιάδων οδηγών, μεταξύ των οποίων και ηλικιωμένων, ασθενών, παιδιών και εγκύων, που βρίσκονταν στα οχήματα τους, χωρίς θέρμανση, τροφή και νερό για διάρκεια που ξεπερνούσε ακόμη και τις 24 ώρες και χωρίς την παραμικρή βοήθεια από τα αρμόδια όργανα» της εταιρείας.

Σύμφωνα με την νέα προσφυγή από τη δικηγόρο Κατερίνα Φραγκάκη, όπως είχε γράψει και το dikastiko.gr «οι πολίτες δεν είχαν καμία ενημέρωση για το χάος που επικρατούσε στην Αττική Οδό, κανείς υπάλληλος της πρώτης και δεύτερης των εναγομένων (σ.σ. της Αττικής Οδού), δεν τους πληροφορούσε, κανείς υπάλληλος δεν τους βοηθούσε! Οι ίδιοι υπέφεραν προσπαθώντας να απεγκλωβιστούν βιώνοντας μεγάλη αγωνία τόσο οι ίδιοι όσο και οι συγγενείς τους. Κάποιοι πολίτες μάλιστα, προκειμένου να απεγκλωβιστούν μετά από πολλές ώρες, αναγκάστηκαν να παρατήσουν τα οχήματα τους και να περπατήσουν πολλά χιλιόμετρα σε συνθήκες ψύχους και χιονοθύελλας για να βρεθούν σε ασφαλές σημείο».

Όπως επισημαίνεται, με ανακοίνωση τους επιχειρούν να μεταθέσουν «τις τεράστιες ευθύνες τους στην  τροχαία και στην πολιτική προστασία, για το χάος που επικράτησε στον ιδιωτικό οδικό άξονα, που τους έχει παραχωρηθεί, αν και είναι ξεκάθαρο ότι η πρώτη και η δεύτερη των εναγομένων είναι υπαίτιες για όλες τις ζημίες και την ηθική βλάβη που υπέστησαν οι εγκλωβισμένοι πολίτες».

Και οι περιγραφές όσων βίωσαν οι εγκλωβισμένοι δεν έχουν τέλος, όπως φαίνεται και στη νέα προσφυγή που κατατέθηκε.

Μαρτύριο δίχως τέλος με άρρωστο παιδί

«Ο υιός μας πάσχει από σάρκωμα στο πόδι (Ewing), με αποτέλεσμα να επισκεπτόμαστε ανά τακτά διαστήματα το ως άνω νοσοκομείο, προκειμένου να υποβάλλεται το παιδί στις απαραίτητες ιατρικές εξετάσεις.

Την 24-01-2022 πήγαμε στο Παίδων για να υποβληθεί το παιδί σε βιοχημικές και αιματολογικές εξετάσεις. Στην Αθήνα φτάσαμε νωρίς το πρωί και συγκεκριμένα στις 09.05 περάσαμε από την Αττική Οδό, πληρώσαμε τα διόδια και κανείς δεν μας ενημέρωσε για προβλήματα στην κυκλοφορία, κάθε άλλο μας αντιμετώπισαν σαν όλα να έβαιναν ομαλά» σημειώνει ο πατέρας του παιδιού.

«Αφού το παιδί υποβλήθηκε στις απαραίτητες εξετάσεις, αποχωρήσαμε αμέσως από το νοσοκομείο με προορισμό το σπίτι μας, καθώς έβλεπα πως η χιονόπτωση άρχισε να γίνεται έντονη. Στις 11.10 αποχωρήσαμε από το Παίδων και περί τις 11.27 εισήλθαμε στην Αττική Οδό από το σταθμό διοδίων της Κατεχάκη, πληρώνοντας το σχετικό κόμιστρο μέσω της συσκευής e-pass που διαθέτω … Στο σταθμό διοδίων οι υπάλληλοι δεν μας ενημέρωσαν για πρόβλημα στην κυκλοφορία των αυτοκινήτων, αντιθέτως μας διαβεβαίωσαν πως ο δρόμος ήταν καθαρός, καθώς περνούσαν μαζί με εμάς πάρα πολλά οχήματα.

Δυστυχώς όμως κατάφερα να κάνω με το όχημά μου μόλις περί τα δύο χιλιόμετρα και ειδικότερα ήταν λίγο πριν τη γέφυρα της Δουκίσσης Πλακεντίας που το αμάξι ακινητοποιήθηκε πλήρως. Τότε ξεκίνησε για εμάς ένα μαρτύριο δίχως τέλος, για τις επόμενες ώρες.

Μείναμε αποκλεισμένοι, εντός του οχήματός μας, μέσα στο κρύο, σε πολικές θερμοκρασίες, με ένα παιδί στο πίσω κάθισμα, άρρωστο και ταλαιπωρημένο από το ταξίδι που είχε κάνει τα ξημερώματα της ίδιας ημέρας, αλλά και τις εξετάσεις στις οποίες είχε υποβληθεί.

eurokinissi

Σύμφωνα με τον προσφεύγοντα πατέρα του παιδιού «κάλεσα αμέσως στη γραμμή επικοινωνίας της Αττικής Οδού, μάταια όμως, αφού κανείς δεν απαντούσε στις κλήσεις μου. Κάλεσα εν συνεχεία την Άμεση Δράση, για να λάβω, προς μεγάλη μου απογοήτευση, την απάντηση πως δεν μπορούσαν να κάνουν κάτι, αφού την ευθύνη την έχει η Αττική Οδός» περιγράφει.

«Το τέκνο μας, το οποίο ήταν ξαπλωμένο στο πίσω κάθισμα και ανησυχούσε πολύ για την κατάσταση που βιώναμε. Όλη αυτή η ταλαιπωρία και ο παγετός το είχαν εξαντλήσει ακόμη περισσότερο. Ευτυχώς το αμάξι είχε αρκετά καύσιμα για να είναι η θέρμανση ανοιχτή, όμως κάποια στιγμή  προς το απόγευμα, τα καύσιμα εξαντλούνταν και αναγκάστηκα να κλείσω τη θέρμανση, καθώς ακολουθούσε και το μακρινό ταξίδι της επιστροφής, κατά το οποίο δεν γνωρίζαμε τι θα αντιμετωπίζαμε και αν θα βρίσκαμε σταθμό ανεφοδιασμού. Έπρεπε λοιπόν να υπομείνουμε το υπόλοιπο αυτού του μαρτυρίου σε πολικές θερμοκρασίες.

Σε όλη αυτή την περιπέτεια το μόνο εφόδιο που είχαμε μαζί μας ήταν 3 μπουκαλάκια νερό που είχαμε προμηθευτεί φεύγοντας από το νοσοκομείο. Για καλή μας τύχη στο σημείο που αποκλειστήκαμε βρέθηκε ένα φορτηγό εταιρείας catering το οποίο προμήθευσε εμάς και όλους τους υπόλοιπους εγκλωβισμένους με σάντουιτς, χυμούς και αναψυκτικά.

Όπως ήταν λογικό, μετά από τέτοια ταλαιπωρία και με τέτοιες καιρικές συνθήκες δεν ήταν δυνατό να πάρουμε τον δρόμο της επιστροφής προς τα Ιωάννινα. Αποφασίσαμε λοιπόν, να διανυκτερεύσουμε στο ξενοδοχείο … στην περιοχή των Αμπελοκήπων, προκειμένου να ξεκουραστούμε, αλλά κυρίως για να βρει ζεστασιά το παιδί μας, που ήδη είχε τραβήξει πολλά.

Αποχωρήσαμε εν τέλει το επόμενο πρωί, περί τις 10.30, αφού φάγαμε πρωινό, με προορισμό το σπίτι μας, ακολουθώντας την Παλαιά Εθνική Οδό, αφού όπως μας είχαν ενημερώσει από την ΓΑΔΑ, όπου είχαμε καλέσει, ο δρόμος αυτός ήταν ασφαλής. Έτσι λοιπόν, φτάσαμε στο σπίτι μας εξαντλημένοι και καταρρακωμένοι ψυχολογικά, το απόγευμα της Τρίτης 25-01-2022 περί τις 16.00, μετά από σχεδόν 30 ώρες από τη στιγμή που ξεκινήσαμε για να επιστρέψουμε από το νοσοκομείο» αναφέρει.

Αττική Οδός: Ο επαγγελματίας οδηγός

«Κατά τις 10.30 π.μ. η εταιρεία που εργάζομαι ενημέρωσε όλους τους υπαλλήλους πως απαλλάσσονταν από τις εργασίες τους για την ημέρα, προκειμένου να εξασφαλιστεί η ασφαλής επιστροφή στην κατοικία μας.

eurokinissi

Χωρίς δεύτερη σκέψη, αποφάσισα ότι ο πιο ασφαλής δρόμος επιστροφής θα ήταν μέσω της Αττικής Οδού, τον αυτοκινητόδρομο που πληροί όλες τις προδιαγραφές για μία σίγουρη και ασφαλή διαδρομή. Ήδη από τις 10.00 π.μ.τα καιρικά φαινόμενα είχαν επιδεινωθεί και χιόνιζε στο Κορωπί, όπου βρίσκεται η εταιρεία που εργάζομαι και επομένως ήταν η αφετηρία για την επιστροφή μου. Επιβαλλόταν προσεκτική οδήγηση και ευτυχώς σε αυτό με βοήθησε η πολύχρονη οδηγική μου εμπειρία» κατέθεσε.

«Βλέποντας την κατάσταση στους δρόμους περιμετρικά της Αττικής Οδού ενισχύθηκε η θέληση μου να εισέλθω στον εν λόγω αυτοκινητόδρομο, έχοντας την προσδοκία ότι θα έχω μία ασφαλή επιστροφή στην κατοικία μου. Κατά τις 12.00 π.μ. εισήλθα από την είσοδο του κόμβου «ΠΑΙΑΝΙΑ» (όπως κάνω όλα αυτά τα χρόνια) πληρώνοντας το αναλογούν κόμιστρο με τη συσκευή e-pass που διαθέτω. Με μεγάλη μου έκπληξη είδα πως η διέλευση των αυτοκινήτων ήταν ελεύθερη από τα διόδια και πως δεν υπήρχε κάποιος που να διευκρινίζει για ποιο λόγο συνέβαινε αυτό. Ούτε μας ενημέρωσε κάποιος για προβλήματα σχετικά με τη διέλευση των οχημάτων. Χωρίς καμία ενημέρωση από κάποιον υπάλληλο, ούτε από τους πίνακες σημάνσεων και δίχως να χάσω χρόνο, αφού ο καιρός επιδεινωνόταν ολοένα και περισσότερο, κινήθηκα άμεσα και προχώρησα μέσα στον αυτοκινητόδρομο της Αττικής Οδού με κατεύθυνση προς Ελευσίνα. Προορισμός μου ήταν η έξοδος «ΗΡΑΚΛΕΙΟ», λέει.

«Οδήγησα για λίγα μέτρα και συνάντησα δυσκολία να συνεχίσω την διαδρομή μου. Βλέποντας την «ουρά» που είχε σχηματιστεί από οχήματα διαφόρων ειδών σε όλες τις λωρίδες άρχισα να συνειδητοποιώ πως η καθυστέρηση στην επιστροφή μου θα ήταν σίγουρη. Αρνητική εντύπωση μου έκανε ο αρκετά μεγάλος αριθμός βαρέων οχημάτων που συνάντησα και εκεί άρχισα να ανησυχώ πραγματικά για την έκβαση της κατάστασης. Με τέτοια σφοδρή χιονόπτωση μπορούσα να προβλέψω, μέσα από την εμπειρία μου ως οδηγός, πως θα ξεκινούσαν μεγάλα προβλήματα με τις νταλίκες και τα φορτηγά. Το άγχος μου άρχισε να εντείνεται όταν συνεχίζοντας την παρατήρηση γύρω μου, είδα πως τα οχήματα που θα έπρεπε να κάνουν ρίψη άλατος ήταν εγκλωβισμένα ανάμεσα στα οχήματά μας!

Τα καύσιμα στο αμάξι μου ήταν λίγα, επομένως έπρεπε να χρησιμοποιήσω με φειδώ τον κλιματισμό του οχήματος προκειμένου να διατηρήσω τη θερμοκρασία του εσωτερικού της καμπίνας σε φυσιολογικά επίπεδα, αφού η εξωτερική θερμοκρασία ήταν υπό του μηδενός και εγώ δεν ήμουν κατάλληλα ντυμένος για να αντέξω τέτοιες θερμοκρασίες χωρίς θέρμανση. Δεν είχα εφόδια για να μπορέσω να σιτιστώ κατά τη διάρκεια του αποκλεισμού μου, ενώ έπρεπε να προσέχω μήπως τελειώσει η μπαταρία του κινητού μου, γιατί σε περίπτωση που έκλεινε θα έχανα κάθε δίαυλο επικοινωνίας με τον έξω κόσμο» είπε.

«Η ανακοίνωση από τους υπεύθυνους της Αττικής Οδού ήρθε γύρω στις 16.00 μετά από  πέντε (5) ώρες που βρισκόμουν ήδη μέσα στο όχημά μου, επί της Αττικής Οδού. Πέντε ώρες χωρίς νερό, χωρίς τροφή, χωρίς να μπορώ να εξυπηρετήσω τις ανάγκες μου. Χωρίς ενημέρωση για το τί γίνεται. Ενώ ξεκίνησα απλά να γυρίσω από τη δουλειά μου στην κατοικία μου, Κορωπί-Ηράκλειο Αττικής, για μία διαδρομή 30 λεπτών με το αυτοκίνητο. Στην Αθήνα. Στην πρωτεύουσα στης Ελλάδας, στο ηπειρωτικό τμήμα της χώρας. Στον δρόμο που καθημερινά πληρώνω κόμιστρο για να μετακινηθώ με ασφάλεια. Και όχι για να ζήσω σε συνθήκες περιπέτειας, που μπορεί να απειληθεί μέχρι και η ζωή μου.

EUROKINISSI

Μετά από ώρες και εφόσον δεν έβλεπα να φτάνει βοήθεια στο σημείο που βρισκόμουν εγκλωβισμένος μέσα στο όχημά μου, αποφάσισα να κινηθώ προς την ΕΚΟ Καλυψώ με σκοπό να προμηθευτώ κάτι φαγώσιμο. Μαζί μου κινήθηκε και ο οδηγός του διπλανού οχήματος του δικού μου. Η ώρα περίπου 20.15 και βρεθήκαμε να περπατάμε κάτω από αντίξοες συνθήκες χιονοθύελλας, ανάμεσα στα εγκλωβισμένα οχήματα, περίπου 20 λεπτά. Μία απόσταση που κάτω από κανονικές συνθήκες είναι περίπου 10 λεπτά. Φτάνοντας στο πρατήριο της ΕΚΟ ανακαλύψαμε πως δυστυχώς δεν υπήρχαν μπουκάλια νερού προς πώληση και τα ράφια με τα τρόφιμα ήταν σχεδόν άδεια.

Προμηθευτήκαμε ό,τι υπήρχε διαθέσιμο εκείνη τη στιγμή και στη συνέχεια αποφασίσαμε από κοινού να κατευθυνθούμε προς το ξενοδοχείο HOLIDAYINN, ελπίζοντας να βρούμε ζεστό κατάλυμα. Φτάνοντας εκεί οι υπεύθυνοι του ξενοδοχείου μας ενημέρωσαν πως ΔΕΝ υπήρχαν διαθέσιμα δωμάτια προς ενοικίαση για εκείνο το βράδυ και μας υπέδειξαν το “lobby” του ξενοδοχείου για να περάσουμε την νύχτα» προσθέτει.

«Εκεί υπήρχαν 2 χώροι όπου ήταν γεμάτοι από κόσμο, κυρίως εγκλωβισμένους της Αττικής Οδού από την κακοκαιρία. Μας προσέφεραν 1 μπουκάλι νερό 500ml και μας επέτρεψαν να παραμείνουμε στο χώρο. Δυστυχώς δεν υπήρχαν αρκετά καθίσματα με αποτέλεσμα οι περισσότεροι από εμάς να καθίσουμε στο πάτωμα. Εκεί πολλοί, ανάμεσα τους κι εγώ, κοιμηθήκαμε στο πάτωμα, χωρίς κάποιο σκέπασμα, κατά τη διάρκεια της νύχτας.

Παρόλο που η σύντροφός μου με ενημέρωσε τηλεφωνικά πως είχε ξεκινήσει νέα επιχείρηση της Πολιτείας (και όχι της Αττικής Οδού Α.Ε.) σε έξι σημεία του αυτοκινητόδρομου, όπου και θα περιμένανλεωφορεία που θα μετέφεραν τους εγκλωβισμένους πολίτες σε ασφαλές μέρος, στο σημείο που βρισκόμασταν (Παιανία) δεν έφτασε κάποιος κατά τη διάρκεια της νύχτας.

Το πρωί περίπου στις 8.00 π.μ. αποφάσισα να επιστρέψω στο σημείο που βρισκόταν το όχημα μου. Ακριβώς έξω από την ΕΚΟ βρισκόταν ένα περιπολικό της Αστυνομίας όπου ρώτησα σε ποια κατάσταση βρισκόταν ο αυτοκινητόδρομος μετά την ανατολή του ηλίου. Μας ενημέρωσαν ότι είχε μόλις ανοιχτεί μία δίοδος ανάμεσα στις λωρίδες, στο ρεύμα που υπήρχε το πρόβλημα (προς Ελευσίνα), και μπορούσαν κάποια οχήματα να απεγκλωβιστούν. Με προτροπή της αστυνομίας θα έπρεπε να κινηθούμε αντίθετα προς τη της κατεύθυνσης, προκειμένου να βγούμε από την Αττική Οδό.

Τους παρακάλεσα να με μεταφέρουν με το περιπολικό λίγο πιο κοντά στο όχημά μου, καθώς το χιόνι ήταν πολύ και δεν είχα τον κατάλληλο ρουχισμό. Δέχτηκαν και με πήγαν όσο πιο κοντά ήταν εφικτό, καθώς ήταν εγκλωβισμένα πολλά αυτοκίνητα.Στη συνέχεια βρήκα το αυτοκίνητο μου καλυμμένο με χιόνια και προσπάθησα με τα χέρια να το καθαρίσω, ώστε να μπορεί να κινηθεί. Ταυτόχρονα, την ώρα εκείνη απελευθερώθηκε χώρος ώστε να μπορώ να ξεκινήσω πορεία, με πολύ προσοχή, καθώς δεν είχε καθαριστεί επαρκώς ο δρόμος» περιγράφει στην προσφυγή του, επισημαίνοντας πως κατάφερε να φτάσει στο σπίτι του μετάμετά από 24 ώρες εγκλωβισμού στην Αττική Οδό!

eurokinissi

Αττική Οδός: Θερμοκρασίες υπό του μηδενός

Ξεκίνησαν από το σπίτι με το δρόμο καθαρό και δεν χρειάζονταν αλυσίδες για την διέλευση των οχημάτων. «Περί τις 11.30 εισήλθαμε από τον σταθμό διοδίων της Μεταμόρφωσης. Πληρώσαμε κανονικά το κόμιστρο των διοδίων και συνεχίσαμε την πορεία μας, αφού οι υπάλληλοι μας καθησύχασαν πως ο δρόμος ήταν καθαρός. Δεν προλάβαμε δυστυχώς να κάνουμε λίγα μέτρα εντός της Αττικής Οδού, όταν συνειδητοποιήσαμε πως η κυκλοφορία γινόταν με τεράστια δυσκολία και τα οχήματα προχωρούσαν μόλις λίγα μέτρα μέσα στην ώρα. Καταφέραμε να περάσουμε τη Δουκίσσης Πλακεντίας, όταν τρία χιλιόμετρα πριν την έξοδο προς Γέρακα το όχημά μας ακινητοποιήθηκε πλήρως. Αυτό συνέβη περί τις 3 το μεσημέρι της Δευτέρας 24-01-2022. Από το πρωί μέχρι εκείνη τη στιγμή είχαμε καταφέρει να διανύσουμε μετά κόπων και βασάνων μία απόσταση που υπό κανονικές συνθήκες θα είχε διανυθεί μέσα σε 15 λεπτά» σχολιάζουν στην προσφυγή.

Και προσθέτουν: «Το γεγονός αυτό σήμανε την έναρξη ενός εφιάλτη χωρίς τέλος, αφού δεν περιμέναμε το πρωί που θα φεύγαμε από το σπίτι μας πως θα μέναμε εγκλωβισμένοι μέσα στο αμάξι μας για μία ολόκληρη σχεδόν ημέρα χωρίς νερό και τρόφιμα. Επειδή μάλιστα μας τελείωναν τα καύσιμα στο όχημά μας, δεν μπορούσαμε να κρατήσουμε άλλο ανοιχτή τη θέρμανση, με αποτέλεσμα να πέσει απότομα η θερμοκρασία στο εσωτερικό της καμπίνας του αμαξιού και να φτάσει στα επίπεδα του εξωτερικού περιβάλλοντος, τα οποία βρίσκονταν υπό του μηδενός.

Η κατάσταση αυτή ήταν ιδιαίτερα πιεστική και αγχώδης, κάτι που δεν συνίστατο για την υγεία του τέταρτου εξ ημών, αφού μόλις πριν δύο έτη είχα υποβληθεί σε χειρουργείο κεντρικής αορτής. Όπως ήταν φυσιολογικό, δεν είχα μαζί μου τα φάρμακά μου, καθώς δεν περίμενα όταν έφευγα από την οικία μου πως θα περνούσα όλη την ημέρα μου μέσα στο αμάξι μου αποκλεισμένος από τον έξω κόσμο».

Στην προσφυγή επίσης αναφέρεται πως «η αδιαφορία των υπευθύνων ήταν πρωτοφανής. Μείναμε αποκλεισμένοι για 21 ώρες μέσα στο αμάξι μας και όλη αυτή την ώρα δεν εμφανίστηκε ούτε ένας άνθρωπος της Αττικής Οδού να μας προσεγγίσει να δει πως είμαστε και αν χρειαζόμαστε κάτι. Φυσικά, ούτε στα τηλέφωνα που υπάρχουν για την εξυπηρέτηση των χρηστών του δρόμου σε περίπτωση έκτακτης ανάγκης απαντούσε κάποιος, ενώ η Αστυνομία έλεγε πως δεν είναι εκείνη υπεύθυνη για την ασφάλεια των οδηγών, αλλά η Αττική Οδός».

eurokinissi

Αττική Οδός: Το συνεργείο του ΑΝΤ1

Ήταν να μεταβούν στη Νάξο για κάλυψη της κακοκαιρίας, αλλά η πτήση ματαιώθηκε. «Βρισκόμασταν εν ώρα εργασίας και συγκεκριμένα ως συνεργείο εξωτερικών μεταδόσεων, με σκοπό να μεταβούμε στους πρόποδες της Πάρνηθας για να καλύψουμε τα ακραία καιρικά φαινόμενα. Στο σημείο θα μεταβαίναμε από το Αεροδρόμιο Ελ. Βενιζέλος όπου βρισκόμασταν και μόλις μας είχαν ενημερώσει πως η πτήση μας για Νάξο, όπου θα πηγαίναμε για κάλυψη ρεπορτάζ, είχε ματαιωθεί λόγω κακοκαιρίας» ανέφεραν.

«Έκτοτε ξεκίνησε ένα μαρτύριο που όμοιο του δεν είχαμε αντιμετωπίσει στο παρελθόν, παρότι όλοι είχαμε πολυετή εμπειρία στις εξωτερικές μεταδόσεις και κάτω από τις πιο απίθανες συνθήκες. Δεν περιμέναμε λοιπόν ότι θα εγκλωβιζόμαστε επί 14 ώρες και μάλιστα σε έναν από τους πιο σύγχρονους και ίσως τον ασφαλέστερο οδικό άξονα της χώρας» υποστήριξαν.

«Ήμασταν όλες αυτές τις ώρες νηστικοί και με ελάχιστη θέρμανση, αφού τα καύσιμα του οχήματος που μας είχε παραχωρήσει ο σταθμός ήταν ελάχιστα και δεν θα μπορούσαμε να επιστρέψουμε πίσω στο σταθμό όταν κάποια στιγμή καταφέρναμε να απεγκλωβιστούμε. Ακόμη και υπό αυτές τις συνθήκες, με το τσουχτερό κρύο να μας παραλύει τα άκρα, μείναμε πιστοί στο καθήκον μας και παίρναμε συνεντεύξεις από τους εγκλωβισμένους, δίνοντάς τους βήμα να κάνουν γνωστή την ταλαιπωρία τους στο ευρύ κοινό, αλλά και στους υπεύθυνους, οι οποίοι καθ’ όλη τη διάρκεια του μαρτυρίου αυτού σφύριζαν αδιάφορα. Εις μάτην όμως, αφού ποτέ κανείς δεν ενδιαφέρθηκε για εμάς.

Από ένα σημείο και μετά έκλεισαν και τα κινητά μας, με αποτέλεσμα να μην μπορούμε να επικοινωνήσουμε με τους δικούς μας ανθρώπους. Ο καθένας από εμάς λοιπόν πέρασε τεράστια αγωνία και σύγχυση, για τους δικούς του ανθρώπους που όπως αναφέρουμε ήταν ολομόναχοι και περίμεναν τη φροντίδα μας, πέρα από την προσωπική ταλαιπωρία της υγείας του καθενός από εμάς ξεχωριστά» καταλήγουν.

Ακολουθήστε το dikastiko.gr στο Google News και δείτε πρώτοι όλες τις ειδήσεις

Διαβάστε όλες τις τελευταίες ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο στο dikastiko.gr