Τετάρτη 30 Απριλίου 2025

Π. Μαρινάκης για συνταγματική αναθεώρηση: “Θα προτείνουμε να αλλάξει το άρθρο 86”

«Ένας διατελέσας υπουργός ή υφυπουργός, εφόσον υπάρχει κάτι το οποίο πρέπει να διερευνηθεί, δεν πρέπει να έχει διαφορετική τύχη από έναν οποιονδήποτε άλλον πολίτη. Δηλαδή τον φυσικό δικαστή»

NEWSROOM icon
NEWSROOM
Π. Μαρινάκης για συνταγματική αναθεώρηση: “Θα προτείνουμε να αλλάξει το άρθρο 86” (ΚΩΣΤΑΣ ΤΖΟΥΜΑΣ/EUROKINISSI)

«Είναι ένα αποτέλεσμα, όπως κάθε εκλογική διαδικασία, είναι αποτέλεσμα της ετυμηγορίας των πολιτών κάθε χώρας και είναι αρχή, νομίζω, κάθε δημοκρατικού κράτους να σέβεται αυτούς που ψηφίζουν οι πολίτες κάθε κράτους με την εκλογική διαδικασία και η κυβέρνησή μας να συνεργάζεται και να συνεννοείται με αυτές τις εκλεγμένες ηγεσίες. Έτσι λειτουργούν οι δημοκρατίες», τόνισε ο υφυπουργός στον πρωθυπουργός και κυβερνητικός εκπρόσωπος Παύλος Μαρινάκης σε ραδιοφωνική συνέντευξή του στον Σκάι, ερωτηθείς σχετικά με τις εκλογές στον Καναδά.

Για τα επεισόδια στον πολυχώρο «Ιανό» ανέφερε ότι «πολλές φορές αναρωτιόμαστε γιατί πολλοί φίλοι μας, γνωστοί μας, συγγενείς μας -όλοι έχουμε και στην οικογένειά μας ανθρώπους- όσο μεγαλώνουν, αν κάνουν μια μετάβαση, την κάνουν από την Αριστερά προς το κέντρο ή την Κεντροδεξιά, χωρίς να λέω ότι υπάρχουν χώροι που έχουν μόνο καλούς ή μόνο κακούς, για να μην παρεξηγηθώ. Ο λόγος είναι γιατί τα μεγαλύτερα σχολεία, τα μεγαλύτερα πανεπιστήμια, εντός ή εκτός εισαγωγικών, σε αυτή την χώρα, είναι οι χώροι εργασίας, οι χώροι έκφρασης της γνώμης, τα δημόσια πανεπιστήμια, όπου εκεί, όποιος σε αυτή την χώρα, γνωρίζει τι θα πει οι οργανώσεις αυτές των κομμάτων της Αριστεράς και των συνθετικών τους, καταλαβαίνει ότι ο μεγαλύτερος μύθος, από τους πολλούς που είχε και έχει η μεταπολιτευτική Ελλάδα με τα πολλά καλά της, είναι το ηθικό πλεονέκτημα της Αριστεράς. Και ο λόγος δεν είναι η στάση τόσο πολύ, την οποία σχολίασα χτες στην ενημέρωση πολιτικών συντακτών των ακροαριστερών φασιστών, γιατί οι φασίστες έχουν πολλά χρώματα, όπως επισήμανα και χτες. Και η χειρότερη μορφή του φασισμού, όπως δεν το έχουμε πει εμείς, αλλά ένας μεγάλος Έλληνας, ο Μίκης Θεοδωράκης, ο αριστερόστροφος φασισμός, ο λόγος δεν είναι τόσο αυτό που έγινε. Αυτό που επισημάνατε είναι ο λόγος: οι “αντιδράσεις” εντός πάρα πολλών εισαγωγικών, οι ανύπαρκτες, δηλαδή, αντιδράσεις των κομμάτων και, προφανώς, δεν μας εντυπωσιάζει η μη αντίδραση του ΣΥΡΙΖΑ. Είναι μακρά η ιστορία του ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος έμμεσα ή άμεσα πάντοτε βάζει πλάτη, έστω και δια της απουσίας του πολλές φορές, στην ακραία μορφή αυτών των ενεργειών».

Για τα Τέμπη: “Επιχειρείται τυμβωρυχία από την Αντιπολίτευση”

Πρόσθεσε ότι «πάνω σε ένα από τα πιο τραγικά δυστυχήματα, σε μια από τις πιο τραγικές ημέρες για την χώρα μας, το τραγικό δυστύχημα των Τεμπών, επιχειρήθηκε και επιχειρείται ακόμη, αλλά τώρα έχει αρχίσει και σβήνει λόγω του ότι έχουν βγει διάφορα στοιχεία, μία απίστευτη “τυμβωρυχία” από την Αντιπολίτευση πάνω στον πόνο των συγγενών, πάνω στην αγωνία της κοινωνίας, τη δικαιολογημένη απαίτηση για Δικαιοσύνη, σχεδόν το σύνολο της Αντιπολίτευσης στη χώρα μας προσπάθησε να παίξει το πιο άθλιο πολιτικό παιχνίδι σε μία λογική “συγκάλυψης”, “ξυλολίου”, πριν καλά – καλά η Δικαιοσύνη, έστω και σε προδικαστικό στάδιο πάρει κάποιες πρώτες αποφάσεις. Τι ήθελαν, λοιπόν, οι συμπολίτες μας να αναδείξουν; Είτε προέρχονταν από την Αριστερά στο παρελθόν είτε προέρχονταν από την Κεντροδεξιά -αυτό, ξέρετε, δεν έχει κόμμα και χρώμα, είναι μια κοινή διαπίστωση- να αναδείξουν κάτι τέτοιο. Αλλά, ακόμη και αν κάποιος διαφωνεί με αυτή την διαπίστωση, πλέον στην Ελλάδα δεν έχει τη δυνατότητα, όπως φαίνεται, να επιβάλλει με τον φασιστικό τρόπο αυτό την αντίθετη άποψη. Όσο και αν δεν αρέσει σε αυτούς τους ακροαριστερούς και κάθε φύσεως φασίστες, οι πολίτες πριν και πάνω από όλα θα αντιδρούν και, όπως φαίνεται και από τις αντιδράσεις της Αστυνομίας στις καταλήψεις που εκκενώνονται και η Πολιτεία, πλέον, αντιδρά και πρέπει να αντιδράσει και πολύ περισσότερο».

Όσον αφορά το άρθρο του Σ. Μουμτζή στην «Καθημερινή» για τα Τέμπη, ο κ. Μαρινάκης τόνισε: «Οκτώ στις δέκα ερωτήσεις που μου γίνονταν αυτούς τους περίπου 2 μήνες, που δόξα τω θεώ, είχαμε πάρα πολλές συζητήσεις με πολλούς συναδέλφους σας και εσάς, για το τραγικό δυστύχημα των Τεμπών, ξεκινούσαν, οκτώ στις δέκα συνεντεύξεις, με την ερώτηση “κύριε Εκπρόσωπε η συντριπτική πλειονότητα της κοινωνίας θεωρεί ότι υπάρχει συγκάλυψη”. Αυτή ήταν η ερώτηση, αυτό ήταν το επίδικο, ενώ θα έπρεπε να συζητάμε, πράγματι για τα πολύ σοβαρά αίτια και τις ενδεχόμενες ποινικές -για τις πολιτικές δεν το συζητάμε είναι αυτονόητες- ποινικές ευθύνες που μπορεί να έχει όποιος είχε, τέλος πάντων ευθύνη και όποιος κρίνει η Δικαιοσύνη για το τραγικό δυστύχημα των Τεμπών. Και αντί να συζητάμε για αυτό, με καθαρή ευθύνη των κομμάτων, γιατί και οι δημοσιογράφοι αναπαράγουν τις ανακοινώσεις των κομμάτων, τέλος πάντων, έτσι, συζητούσαμε για ξυλόλια, για συγκάλυψη… Είναι άλλο πράγμα να πεις τα κάνατε όλα λάθος, είναι άλλο πράγμα να πεις πρέπει να λογοδοτήσουν όσοι έχουν ευθύνη, στη Δικαιοσύνη, είναι προφανές αυτό ότι πρέπει να λέγεται από όποιον το πιστεύει και είναι άλλο πράγμα να λες ότι ένας πολιτικός σου αντίπαλος ή ένας δημοσιογράφος που μπορεί να έχει μια άποψη, είναι ακόμα και μέρος μιας συγκάλυψης ενός τόσο σοβαρού δυστυχήματος. Όλα αυτά, λοιπόν, καταρρέουν το ένα μετά το άλλο, το ξαναλέω, όχι η διερεύνηση των αιτιών, καταρρέουν τα μετά το δυστύχημα. Και ξαφνικά η Αντιπολίτευση θυμήθηκε πάλι τα αίτια του δυστυχήματος. Έστω και καθυστερημένα την καλωσορίζουμε στη σοβαρή συζήτηση».

Για τη διαβίβαση της δικογραφίας για τη σύμβαση ο κ. Μαρινάκης επεσήμανε ότι από σήμερα μετά και την τυπική ανακοίνωση από το Προεδρείο της Βουλής «θα μπορούμε να δούμε, θα μπορούν να δουν τα κόμματα, οι κοινοβουλευτικές ομάδες, τη δικογραφία, η πληροφόρηση που υπάρχει είναι ότι δεν αφορά την 717, αν δεν κάνω λάθος, με βάση τα δημοσιεύματα. Αλλά, μπορεί και να μην είναι σωστές και οι πληροφορίες, οπότε ας περιμένουμε να δούμε τελικά, επειδή μαθαίνουμε ότι είναι η δικογραφία των Τεμπών. Η δικογραφία του τραγικού δυστυχήματος των Τεμπών είναι αυτή η οποία ερευνάται από τον ειδικό εφέτη – ανακριτή, τον κύριο Μπακαΐμη, στη Λάρισα και αφορά τα αίτια που οδήγησαν και τις ενδεχόμενες πράξεις, συμπεριφορές, αμέλειες, παραβάσεις που οδήγησαν στο τραγικό δυστύχημα των Τεμπών, όπου έχασαν τη ζωή τους τόσο άδικα 57 συνάνθρωποί μας. Σε αυτή, λοιπόν, τη δικογραφία λένε οι πληροφορίες ότι αναφέρεται αυτή η διαβίβαση. Εμείς, λοιπόν, τι λέμε; Λέμε ότι θα διαβάσουμε το οτιδήποτε σχετίζεται με πολιτικά πρόσωπα -για τον κύριο Σπίρτζη, αυτό το είπα και χθες, αυτοί οι ηρωϊσμοί είναι “εκ των ων ουκ άνευ”, γιατί έχει καταφέρει, όχι ο ίδιος, δεν το πέτυχε ο ίδιος, ο νόμος τον έχει απαλλάξει από οποιαδήποτε ευθύνη. Τι έχει γίνει στη χώρα για να τα πάρουμε ένα – ένα. Δικογραφία. Διαβάζουμε τη δικογραφία και ό,τι περιγράφεται στη δικογραφία, γιατί η Δικαιοσύνη, όταν πέφτει πάνω σε έναν υπουργό ή πρώην υπουργό ή υφυπουργό, λόγω του νόμου περί ευθύνης υπουργών, σταματάει, περιγράφει ό,τι είναι να περιγράψει, σταματάει, δεν χαρακτηρίζει νομικά και το στέλνει στη Βουλή. Εμείς, λοιπόν, θα δούμε τι περιγράφει αντικειμενικά και ό,τι περιγράφεται θεωρούμε ότι πρέπει να προχωρήσει, χωρίς να σταθούμε εμπόδιο στη δικαιοσύνη, αλλά ένα – ένα τα βήματα».

Σχετικά με το άρθρο του Γ. Παπαχρήστου στα «ΝΕΑ» τόνισε ότι αρκετές φορές επιχειρεί η αντιπολίτευση «και ειδικά το ΠΑΣΟΚ να κάνει έναν αντιπερισπασμό με την 717. Δεν λέει κανείς ότι δεν είναι σοβαρό θέμα η διερεύνηση μιας σύμβασης τόσο σημαντικής, η οποία έχει σχέση, όχι με το δυστύχημα αυτό καθ’ αυτό».

Ειδικά για τη σύμβαση 717 και τη σύνδεση με την τραγωδία των Τεμπών υπογράμμισε ότι υπάρχει «μία εν εξελίξει άλλη δικογραφία ανοιχτή, η οποία διερευνάται. Είναι ένα αδίκημα με τον όποιο νομικό χαρακτηρισμό προβεί η Δικαιοσύνη, οικονομικής φύσεως. Εκεί, δηλαδή, εξετάζεται αν υλοποιήθηκε σύννομα η σύμβαση, στους σωστούς χρόνους, αν η κάθε παράταση ή όποια ενέργεια ήταν σωστή ή λανθασμένη. Εγώ θα πω απλά, χωρίς να κάνω τον ανακριτή, είναι κάτι αντικειμενικό, ότι έχουν δοθεί κάποιες απαντήσεις στη Δικαιοσύνη και για τις εγκρίσεις που δοθεί από το Ελεγκτικό Συνέδριο και όλα τα σχετικά. Και υπάρχει και κάτι άλλο. Αν κάτσει κανείς και ακούσει τη συζήτηση, κατηγορούνται κάποια πρόσωπα για τα αυτά και τα αντίθετά τους. Δηλαδή, κατηγορούνται γιατί παρέτειναν μία σύμβαση, έδωσαν, δηλαδή, μία παράταση-αναφέρομαι στην τελευταία παράταση επί των ημερών της Νέας Δημοκρατίας- που αν δεν δινόταν η παράταση, το έργο αυτό -γιατί που αναφέρεται η 717- δεν θα είχε τελειώσει ποτέ. Προσέξτε: Το τι έπρεπε να γίνει και το τι δεν έπρεπε να γίνει ποινικά, δεν θα το αποφασίσουμε εμείς. Απλά αναφέρουμε κάποια αντικειμενικά γεγονότα. Είναι άλλο πράγμα, λοιπόν, η διερεύνηση μια σύμβασης με οικονομικές προεκτάσεις και τις όποιες ενδεχόμενες ποινικές ευθύνες υπάρχουν, πάνω στην οποία διερεύνηση έκτισε ένα κατηγορητήριο το ΠΑΣΟΚ, όχι η Δικαιοσύνη, το ΠΑΣΟΚ το επεξέτεινε και το πήγε παρακάτω και είναι άλλο πράγμα αυτό που λέμε εμείς ότι διερευνάται το τραγικό δυστύχημα των Τεμπών στη Λάρισα, οι αιτίες οι οποίες οδήγησαν σε αυτό και υπάρχει ένας αντίστοιχος ποινικός χαρακτηρισμός. Αυτό για να καταλαβαίνει ο κόσμος τι προσπαθεί να κάνει συνεχώς η αντιπολίτευση για να δημιουργήσει εντυπώσεις».

“Θα προτείνουμε να αλλάξει το άρθρο 86”

Όσον αφορά ειδικά την ευθύνη υπουργών ο κυβερνητικός εκπρόσωπος θέλησε να ξεκαθαρίσει δύο πράγματα: «Το ένα ότι δεν πιστεύω ότι πρέπει να υπάρχουν πολίτες “δύο ταχυτήτων”. Και αυτό ως παράταξη, ως κυβερνητική πλειοψηφία, το δείξαμε στη στάση μας με βάση την ακολουθία όλης της νόμιμης διαδικασίας και στην περίπτωση Τριαντόπουλου. Αυτό που συζητάμε εδώ και κάποιες μέρες “μοντέλο Τριαντόπουλου“. Στην πραγματικότητα τι είναι; Η κατάληξη να δείχνει ότι ένας διατελέσας υπουργός ή υφυπουργός, εφόσον υπάρχει κάτι το οποίο πρέπει να διερευνηθεί, δεν πρέπει να έχει διαφορετική τύχη από έναν οποιονδήποτε άλλον πολίτη. Δηλαδή τον φυσικό δικαστή, ο οποίος θα κρίνει αν πρέπει να δικαστεί, αν δεν πρέπει να δικαστεί, αν πρέπει να δικαστεί για το άλφα ή βήτα αδίκημα κτλ. Απλά στην περίπτωση ενός πολιτικού, αν το δικαστικό συμβούλιο κρίνει ότι υπάρχει και κάτι άλλο, πρέπει να ξαναδώσει έγκριση η Βουλή. Γι’ αυτό και έχουμε αναγγείλει, ο πρωθυπουργός το είπε στη Βουλή, ότι ενόψει της συνταγματικής αναθεώρησης θα αλλάξουμε. Θα προτείνουμε να αλλάξει το άρθρο 86. Ελπίζουμε να βρούμε τις απαιτούμενες διευρυμένες πλειοψηφίες που σε μία από τις δύο περιόδους της Βουλής πρέπει να υπάρχουν για να μην έχουμε πλέον αυτή τη στρέβλωση, κατά τη γνώμη μου, όπου οι συσχετισμοί των κομμάτων μετά τις εκλογές, μπορούν να κρίνουν αν κάποιος, ενώ θα έπρεπε να δικαστεί, επειδή ήταν υπουργός, θα δικαστεί ή όχι. Αυτό, όπως και η αποσβεστική προθεσμία, θέλουμε να αλλάξει επί των ημερών μας. Λοιπόν, το δεύτερο που θέλω να πω είναι ότι αυτό το οποίο θα σας πω δεν έχει να κάνει ντε και καλά με τη δικογραφία που ήρθε, αλλά είναι μια γενική αρχή. Το να λέμε ότι ένας υπουργός, επειδή εγώ να πω ότι άργησε να προχωρήσει ένα έργο ή δεν το προχώρησε, δεν άκουσε κάποιες παρατηρήσεις, κάποιες επισημάνσεις και είχαμε επί των ημερών του, είχαμε μια τραγική κατάληξη είτε στην άσφαλτο είτε σε ένα σιδηροδρομικό δυστύχημα είτε οπουδήποτε εν πάση περιπτώσει, πρέπει να δικαστεί για κακούργημα, θεωρώ ότι μπαίνει σε μία σφαίρα λογικής, η οποία θα έχει τις εξής επιπτώσεις:

Παράδειγμα πρώτο, 112. Ο εισαγγελέας έδρας στο Μάτι βγήκε και είπε στην αγόρευση του, στην εισαγγελική πρόταση δηλαδή, την οποία απήγγειλε στο δικαστήριο, ότι αν υπήρχε το 112 εκείνη τη μοιραία ημέρα του 2018 ήταν πάρα πολύ πιθανό, πολλοί εκ των θανόντων να είχαν διασωθεί. Όταν εξελέγη κυβέρνηση η Νέα Δημοκρατία μέσα σε λίγους μήνες βγήκε πιλοτικά το 112 και μετά από λίγο χρονικό διάστημα τότε από τον κύριο Πιερρακάκη, τον υπουργό Ψηφιακής Διακυβέρνησης βγήκε το 112 σε πλήρη λειτουργία. Θα μπορούσε λοιπόν κανείς να πει, κακώς κατά τη γνώμη μου, ότι οι τότε υπεύθυνοι για να ολοκληρώσουν το 112 που δεν το ολοκλήρωσαν εγκαίρως και από ότι φάνηκε θα μπορούσαν πολύ γρήγορα, θα έπρεπε να πάνε να δικαστούν για κακούργημα με αιτιώδη σύνδεσμο, αιτιώδη συνάφεια τους θανάτους στο Μάτι. Δεν συμφωνώ. Προσέξτε, ενδεχομένως να έπρεπε να διερευνηθούν και τέτοιες περιπτώσεις, αμέλειες ή κινήσεις που δεν έπρεπε να γίνουν. Δεν μπαίνουμε σε αυτή τη συζήτηση. Δεν είμαστε εισαγγελείς. Όμως δεν συμφωνώ με αυτή τη λογική».

Αναφέρθηκε στο σημείο αυτό και στο παράδειγμα του δρόμου Πάτρας-Πύργου και σχολίασε συνολικά ότι «είναι δύο τα χαρακτηριστικά. Το ένα είναι η τυμβωρυχία, η εκμετάλλευση του ανθρώπινου πόνου, να το πούμε έτσι πιο απλά. Και το άλλο είναι τα μπρος πίσω. Ο κόσμος ζαλίστηκε».

Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ

Ακολουθήστε το dikastiko.gr στο Google News και δείτε πρώτοι όλες τις ειδήσεις

Διαβάστε όλες τις τελευταίες ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο στο dikastiko.gr

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΝΕΑ