Παναγιώτης Στάθης: Αυτό είναι το σχέδιο προσφυγής που ετοίμασε ο Νικ. Αγγελάρας για τους 800.000 συνταξιούχους (δημόσιους λειτουργούς και υπαλλήλους) κατά της εισφοράς αλληλεγγύης

Το σχέδιο προσφυγής κατά της εισφοράς αλληλεγγύης από 3 έως 14% που πληρώνουν εδώ και 15 χρόνια οι 800.000 συνταξιούχοι του δημοσίου (δημόσιοι λειτουργοί και υπάλληλοι) με αποδοχές άνω των 1.400 ευρώ μικτά, παρουσιάζει το dikastiko.gr. Πρόκειται για το κείμενο που συνέταξε (και ήδη κατέθεσε στο Ελεγκτικό Συνέδριο) ο πρόεδρος του Ανωτάτου Δικαστηρίου ε.τ., Νικ. Αγγελάρας, και κατόπιν αιτήματός μας δίνει στη δημοσιότητα, καθώς μπορεί να αποτελέσει “πιλότο” για τις διεκδικήσεις τόσο των συνταξιούχων του δημοσίου όσο και ιδιωτικού τομέα (οι τελευταίοι με προσφυγή στο Διοικητικό Πρωτοδικείο).

15 χρόνια

Η δικαστική διαδρομή της εισφοράς αλληλεγγύης, που επιβλήθηκε ως ένα από τα πρώτα μέτρα των μνημονίων το 2010, είναι πολυκύμαντη. Αφορά περίπου 800.000 συνταξιούχους με αποδοχές άνω των 1.400 ευρώ μικτά, μεταξύ των οποίων δικαστές, δημόσιοι υπάλληλοι και ιδιωτικοί. Το ποσό που καλούνται να καταβάλλουν κάθε μήνα οι συνταξιούχοι είναι σε πολλές περιπτώσεις υπέρογκο. Η εισφορά κρίθηκε αντισυνταγματική για όλους τους συνταξιούχους με δύο αποφάσεις της Ολομέλειας του Ελεγκτικού Συνεδρίου το διάστημα 2017-18 (244/17 και 32/18, πρόεδρος Νικ. Αγγελάρας), όμως η απόφαση αυτή δεν εφαρμόστηκε ποτέ από το δημόσιο.

Νέα απόφαση

Κι ενώ αυτή η απόφαση δεν εφαρμόστηκε, το 2021, η Ολομέλεια (1477/21 υπό την προεδρία του Ι. Σαρμά) ήρθε να ανατρέψει πάλι τα δεδομένα, αφού έκρινε πως η έκταση της αντισυνταγματικότητας που αποφάσισε η Ολομέλεια το 2017-18 εξαντλείται στις 31/12/2018, αφού άλλαξαν οι συνθήκες, παρότι πλέον η χώρα ήταν εκτός μνημονίων.

Το 2022 υποβλήθηκαν νέες προσφυγές από τους συνταξιούχους με αφορμή την κατάργηση της άλλης ειδικής (φορολογικής) εισφοράς αλληλεγγύης για τους εν ενεργεία υπαλλήλους και λειτουργούς. Οι συνταξιούχοι επικαλούνται αλλαγή συνθηκών για την κατάργηση ή περιορισμό της εισφοράς, αλλά πάνω από 3 χρόνια μετά δεν έχουν εκδικαστεί ακόμα!

EUROKINISSI

Ο κ. Αγγελάρας

Στην προσφυγή (σχέδιο για 800.000 συνταξιούχους) ο κ. Αγγελάρας παραθέτει καταιγιστικά νομικά και ουσιαστικά επιχειρήματα για την κατάργηση ή τον περιορισμό της εισφοράς αλληλεγγύης συνταξιούχων. Ενδεικτικά:

“Η δεκαπενταετής, επομένως, διατήρηση της ΕΑΣ συνιστά οπωσδήποτε εκδήλωση αυθαιρεσίας απολύτως ασυμβίβαστης με τις αρχές που διέπουν το Κράτος Δικαίου, αφού μερικοί συνταξιούχοι (αυτοί των οποίων οι ακαθάριστες μηνιαίες αποδοχές υπερβαίνουν τα 1400 ευρώ) απομονώνονται και συνεχίζουν να φέρουν μόνο αυτοί (και όχι οι αντίστοιχοι του ενεργού ασφαλισμένου πληθυσμού, μισθωτοί ιδιωτικού και δημόσιου τομέα, καθώς και ελεύθεροι επαγγελματίες), το εισοδηματικό βάρος της συγκρότησης αποθεματικού, το οποίο αποτελεί «…για τις μελλοντικές γενεές συνταξιούχων και όχι για την τρέχουσα, το εξασφαλιστικό μέσο κατά οποιασδήποτε δυσμενούς εξέλιξης των συνταξιοδοτικών δεδομένων» ( βλ. Ελ. Συν. Ολομ. 1477/2021, σκέψη 76).

Και τούτο διότι βάρος, που έχει επιβληθεί για την αντιμετώπιση των δημοσιονομικών προβλημάτων της χώρας και αποβλέπει στην εξασφάλιση πλέον συνταξιοδοτικής παροχής, αποκλειστικώς, υπέρ των μελλοντικών γενεών συνταξιούχων, δεν διατηρείται, ως πρόσφορο μέσο αντιμετώπισης των αβέβαιων προοπτικών της συγκυρίας, επιβαρύνοντας, στο πλαίσιο της ίδιας οικονομικής συγκυρίας, την κατηγορία μόνο των συνταξιούχων και δη αυτών των οποίων οι ακαθάριστες συντάξιμες αποδοχές τους υπερβαίνουν τα 1400 ευρώ μηνιαίως, αλλά κατανέμεται μεταξύ όλων των κατηγοριών των πολιτών, που τελούν υπό τις αυτές ή ουσιωδώς παρόμοιες συνθήκες, όσον αφορά την οικονομική τους δραστηριότητα και την εντεύθεν κτήση εισοδήματος, δεδομένου, μάλιστα, ότι η βιωσιμότητα του δημόσιου φορέα κοινωνικής ασφάλισης και γενικότερα των δημόσιων οικονομικών, επαναλαμβάνω και επισημαίνω, είναι προς όφελος όλων. Συνεπώς, ο κοινωνικοασφαλιστικός αυτός πόρος (ΕΑΣ) το να εξακολουθεί να διατηρείται, για την διασφάλιση συνταξιοδοτικής παροχής αποκλειστικώς υπέρ των μελλοντικών συνταξιούχων και σε βάρος μόνο και πάλι της ίδιας συγκεκριμένης κατηγορίας πολιτών, αυτής των εκάστοτε συνταξιούχων, αποτελεί γι’ αυτήν βάρος καταδήλως δυσανάλογο.

Επίσης, διότι αντλεί ο ενεργός ασφαλισμένος πληθυσμός άμεσα ωφέλεια από τον κοινωνικοασφαλιστικό αυτόν πόρο, με την περιέλευσή του στο Α Κ Α Γ Ε, για διασφάλιση και καταβολή των μελλοντικών του συντάξεων, χωρίς μάλιστα ο ενεργός αυτός ασφαλισμένος πληθυσμός, με πολλαπλάσια, ως επί το πλείστον, εισοδήματα έναντι των συνταξιούχων, να επιβαρύνεται με τον πόρο αυτόν. Ενώ, αντιθέτως, οι συνταξιούχοι, χωρίς να επωφελούνται, εξακολουθούν μόνο αυτοί, αν και έχουν υποστεί τις μεγαλύτερες έναντι πάντων περικοπές των συντάξεών τους (πρβλ και Ειδικό Δικαστήριο άρθρου 88 παρ.2 Συντάγματος 1 έως και 4/2018, σκέψεις 9,15 και 16), να συνεισφέρουν – να επιβαρύνονται με τον κοινωνικοασφαλιστικό αυτόν πόρο.

Περαιτέρω, διότι διατηρείται, παρά την μεταβολή των συνθηκών με την έξοδο της χώρας από το καθεστώς ενισχυμένης εποπτείας, και, ως εκ τούτου, δεν μπορεί να δικαιολογηθεί, ούτε εκ του λόγου ότι αποτελεί τμήμα ενός ευρύτερου προγράμματος δημοσιονομικής προσαρμογής που περιέχει δέσμη μέτρων για την εξυγίανση των δημοσίων οικονομικών και για τη βιωσιμότητα του συνταξιοδοτικού συστήματος, προϋπόθεση, η οποία δεν αποτελεί επαρκή όρο για τη συνταγματικότητά του σε βάρος μόνο μερικών συνταξιούχων, προδήλως πενέστερων έναντι των υπόχρεων της καταργηθείσας άλλης εισφοράς αλληλεγγύης (πρβλ. και ΣτΕ Ολομ. 1911/2022).

Τέλος, διότι διατηρείται και μάλιστα από το έτος 2011 αυξημένος από 40% έως και 50% περίπου σε βάρος μόνο μερικών συνταξιούχων, παρά το ότι το εισόδημά τους, κατά τα τελευταία έτη, δέχεται σημαντικές πιέσεις λόγω διαδοχικών και επάλληλων κρίσεων και παρά το ότι τα έσοδα από την παρακράτηση της ΕΑΣ μπορούν να αναπληρωθούν με άλλα διορθωτικά μέτρα (σύλληψη της φορολογητέας ύλης και αντιμετώπιση της διαφθοράς και της παραοικονομίας), καθώς και προσήκουσα εκ νέου ιεράρχηση και εκτίμηση των δημοσίων δαπανών και των δημοσίων σκοπών που εξυπηρετεί (βλ. το Γαλλικό σύστημα της Γενικευμένης Κοινωνικής Εισφοράς και της Εισφοράς για την Απόσβεση του Κοινωνικού Χρέους, στο πλαίσιο του οποίου σχετικός κοινωνικός πόρος – φορολογική επιβάρυνση «imposition de toute nature» έχει επιβληθεί στο σύνολο του ασφαλισμένου πληθυσμού της Γαλλίας, τόσο των ενεργών, όσο και των μη ενεργών, απόφαση. Γαλ. Συντ/κού Συμβουλίου Νο 90-285 της 28ης Δεκεμβρίου 1990).

-Η επιλεκτικά μονομερής δεκαπενταετής διατήρηση της ΕΑΣ σε βάρος μόνο της κατηγορίας των συνταξιούχων αποτελεί γι’ αυτήν υπέρμετρη θυσία, η οποία δεν τελεί, ως εκ του περιορισμού των υποκείμενων σ’ αυτήν, σε συνάρτηση με το σκοπό για τον οποίο διατηρείται, και, ως εκ τούτου, συνιστά άνιση μεταχείριση. Καθίσταται πλέον εμφανής η υπέρβαση των ορίων που θέτουν οι συνταγματικές αρχές της ισότητας ενώπιον του νόμου, της ισότητας στην κατανομή των δημόσιων βαρών και της αναλογικότητας, έκφανση της οποίας είναι και η αρχή της ανταποδοτικότητας ( άρθρα 4 παρ.1 και 5, 25 παρ. 1 και 4 του Συντάγματος). Συνεπώς, μη νομίμως, κατά την κύρια αυτή βάση, έχει παρακρατηθεί από τις συντάξιμες αποδοχές μου για την ΕΑΣ κατά τη χρονική περίοδο από 1. 1. έως και 31. 12. 2023 το ποσό των …………………………. και κατ’ αυτήν από 1. 1.έως και 31. 12. 2024 το ποσό των ………………….., συνολικώς δε το ποσό των ………………………… ευρώ, αντιστοίχως”.

-Η ρύθμιση αυτή δεν εμφανίζει μόνο λεπτομερειακό πρόβλημα στα όρια των εισοδηματικών κλιμακίων. Το πρόβλημα αυτό είναι απλώς το σύμπτωμα της παραβίασης της αρχής της αναλογικότητας, που γίνεται πρόδηλα εμφανής και έντονα συνειδητή ακριβώς στα όρια των κλιμακίων αυτών, διότι, εκεί, ο συσχετισμός του αποτελέσματος καθιστά προφανή την αντισυνταγματικότητα αυτών (των ρυθμίσεων). Άλλωστε, αυτόματα, ως στοιχειώδης σκέψη επιβαλλόμενη από την αρχή της αναλογικότητας, ο φόρος εισοδήματος ρυθμίστηκε (άρθρο 9 ν.2238/1994) και ρυθμίζεται (άρθρο 15 ν. 4172/2013) κατά κλιμάκια με προοδευτικό φορολογικό συντελεστή, που εφαρμόζεται σε καθένα από αυτά. Επίσης, ο φόρος κληρονομιών, δωρεών και γονικών παροχών (άρθρο29 ν.2961/2001), ο φόρος ακίνητης περιουσίας (άρθρο 36 ν. 3842/2010) και ο ενιαίος φόρος ιδιοκτησίας ακινήτων ( άρθρα 4 και 5 ν. 4223/2013) ακολουθούν την ίδια μορφή κλιμάκωσης με το φόρο εισοδήματος.

Η θεμελιώδης δηλαδή φορολόγηση του εισοδήματος και της περιουσίας ακολουθούν την ίδια ακριβώς λογική των κλιμακίων, ως αυτονόητη συνέπεια εφαρμογής των αρχών της αναλογικότητας και ισότητας των πολιτών, αντίθετα με τη ρύθμιση των, στην προκειμένη περίπτωση, διατάξεων για την Ε.Α.Σ.

Δεν είναι, όμως, δυνατόν και οι δύο αυτές μορφές να είναι σωρευτικά συμβατές με τις ανωτέρω αρχές της αναλογικότητας και της ισότητας. Η μεταξύ τους διάζευξη είναι αναγκαίως αποκλειστική. Η διάσπαση της αναλογικότητας και της ισότητας συνεπάγεται και την κατάλυσή τους, διότι η αποδοχή του ανωτέρω δυαδισμού είναι απλώς η αρχή της αναρχίας, αφού επιτρέπει την επινόηση, απεριορίστως, και κάθε άλλου περαιτέρω εισπρακτικού συστήματος.

-Η ισοπέδωση, στην οποία καταλήγει η ρύθμιση της ΕΑΣ, με τον ακραίο τρόπο που εμφανίζεται, πρωτίστως από την πλευρά της βίαιης ανόδου της κλίμακας ασύμμετρα προς την άνοδο του τελικού πραγματικού εισοδήματος από σύνταξη και δευτερευόντως από την πλευρά της επιβάρυνσης που εισάγει, όχι κατά κλιμάκια και με προοδευτικό, επί της διαφοράς, συντελεστή, αλλά επί του όλου(ακαθάριστου και όχι καθαρού) ποσού, σε συνδυασμό με τη μη επιβάρυνση μόνο των συντάξεων που δεν υπερβαίνουν τα 1.400 ευρώ και όχι όλων, δηλαδή με την απαλλαγή και αυτών που υπερβαίνουν τα 1400 ευρώ, είναι, προδήλως, μη συμβατή, με τα άρθρα 4 (παρ.1 και 5) και 25 (παρ. 1 και 4) του Συντάγματος, και, ως εκ τούτου, ανίσχυρη.

Συνεπώς, από το συνολικό μηνιαίο, ως άνω, ακαθάριστο ποσό των συντάξιμων αποδοχών μου, πρέπει να αφαιρείται το αναλογούν επ’ αυτού ποσό της υγειονομικής περίθαλψης και του φόρου εισοδήματος, καθώς και το απαλλασσόμενο από την ΕΑΣ ποσό των 1400 ευρώ. Περαιτέρω, από την εφαρμογή επί του υπολοίπου αυτού ποσού, των ισχυόντων και ανωτέρω αναφερομένων συντελεστών ανά 300 ευρώ, το μηνιαίο από τις συντάξιμες αποδοχές μου ποσό, το οποίο έπρεπε να παρακρατείται για την Ε.Α.Σ., ανέρχεται, κατά μεν την πρώτη χρονική περίοδο (1.1.έως 31.12.2023), όχι σe ………………. αλλά σε ………ευρώ [ακαθάριστες συντάξιμες αποδοχές …………..―υγειονομική περίθαλψη………. (…………….Χ6%) ― φόρος εισοδήματος ……………. ― απαλλασσόμενο από ΕΑΣ 1400 =………. ―300Χ3% ―300Χ6% ―300Χ7% ―300Χ9% ― 300Χ10% ― 300Χ12% ήτοι……………. ευρώ ], κατά δε τη δεύτερη χρονική περίοδο (1.1. έως 31.12.2024) όχι σε ………., αλλά σε ………….ευρώ [ακαθάριστες αποδοχές………..―υγειονομική περίθαλψη………….. (…………Χ6%) ― φόρος εισοδήματος ………… ― απαλλασσόμενο από ΕΑΣ 1400 = 1406,79 ― 300Χ3% ― 300 Χ6% ―300Χ7% ― 300 Χ 9%―300Χ10%―, 300Χ12%…………..ήτοι ……………….. .……..ευρώ ].

Υπό τα ανωτέρω δεδομένα μη νομίμως, κατά την επικουρική αυτή βάση, έχει παρακρατηθεί από τις συντάξιμες αποδοχές μου μηνιαίως για την ΕΑΣ την πρώτη χρονική περίοδο το ποσό των ……………. και τη δεύτερη το ποσό των ………….. ευρώ, αντιστοίχως. Συνολικώς δε τις χρονικές αυτές περιόδους το ποσό των ………………… ευρώ”.

ΔΕΙΤΕ ΕΔΩ ΟΛΟΚΛΗΡΟ ΤΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ΤΟΥ ΣΧΕΔΙΟΥ ΠΡΟΣΦΥΓΗΣ ΠΟΥ ΣΥΝΕΤΑΞΕ Ο ΝΙΚ. ΑΓΓΕΛΑΡΑΣ

Ακολουθήστε το dikastiko.gr στο Google News και δείτε πρώτοι όλες τις ειδήσεις

Διαβάστε όλες τις τελευταίες ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο στο dikastiko.gr