Παναγιώτης Τσιμπούκης: Ο τραυματισμός γνωστού δικηγόρου στο Μόναχο και η εγκατάλειψή του μέσα στο αεροδρόμιο
Όπως μου είπε ο φίλος δικηγόρος, η αγανάκτησή του για τη συμπεριφορά των αστυνομικών, αλλά και των υπαλλήλων του αεροδρομίου είναι μεγάλη, καθώς ακόμη τους ψάχνει αλλά δεν τους βρίσκει πουθενά.
Του Παναγιώτη Τσιμπούκη
Απρόσμενη αρνητική και απάνθρωπή αντιμετώπιση είχε γνωστός δικηγόρος των Αθηνών ο οποίος διαδραμάτισε σημαντικό ρόλο επί σειρά ετών στο Διοικητικό Συμβούλιο του Δικηγορικού Συλλόγου Αθηνών, μόλις έφτασε στο Μόναχο και είχε την ατυχία να υποστεί σοβαρό τραυματισμό στο πόδι του.
Από το αεροδρόμιο Ελ. Βενιζέλος πήρε μαζί με τη σύζυγό του την πρωινή πτήση για το Μόναχο και έφτασε στο αεροδρόμιο της Γερμανικής πόλης περίπου 8 π.μ.
Πήγε ν΄ ανέβει στο λεωφορείο του αεροδρομίου στο οποίο οι επιβάτες επιβιβάζονται για να οδηγηθούν στην λεγόμενη φυσούνα των κεντρικών κτιρίων του αεροδρομίου, προκειμένου να γίνει ο έλεγχος, να παραλάβουν τις αποσκευές τους και να αναχωρήσουν για τον προορισμό του.
Όμως, σκόνταψε στο σιδερένιο σκαλί του λεωφορείου και κτύπησε στη κνήμη. Αμέσως άρχισε να τρέχει πολύ αίμα, καθώς το τραύμα ήταν βαθύ.
Έτρεξαν, δύο- τρεις να βοηθήσουν με γάζες και αντισηπτικά, κ.λπ., ωστόσο το λεωφορείο έφτασε στο κτίριο του αεροδρομίου.
Εκεί ο έλεγχος ήταν αυστηρός και εξονυχιστικός και ο δικηγόρος δεν άντεξε από το πόνο και το αίμα που έχανε ακατάπαυστα και κάθισε στο δάπεδο.
Δίπλα του δύο Γερμανοί αστυνομικοί συνέχιζαν με μεγάλη επιμέλεια τους ελέγχους των επιβατών, αδιαφορώντας παντελώς για την δικηγόρο ο οποίος ήταν στο πάτωμα γεμάτος αίματα και η αιμορραγία συνέχιζε, κάνοντας σημάδια στο πάτωμα.
Οι αστυνομικοί του αεροδρομίου αγνοούσαν παντελώς την κατάσταση στην οποία είχε περιέλθει ο δικηγόρος, δείχνοντας απάνθρωπη και αδιάφορη συμπεριφορά, σαν να μην έτρεχε τίποτα.
Μετά από αρκετή ώρα ήλθαν κάποιοι του υπάλληλοι του αεροδρομίου και τους είπαν να περιμένουν τον γιατρό και τους έδειξαν το χώρο στον οποίο υπήρχαν καρέκλες με ιατρικό σήμα.
Ωστόσο πέρασαν 20 λεπτά και το τραύμα συνεχώς αιμορραγούσε, αλλά κανένας γιατρός ή υπάλληλος του αεροδρομίου δεν εμφανιζόταν.
Η σύζυγος του δικηγόρου κάτω την αδιαφορία των Γερμανικών αρχών και βλέποντας τον άνδρα της να συνεχίζει να αιμορραγεί, αλαφιασμένη πήγε στο Αστυνομικό Τμήμα του αεροδρομίου. Εκεί, -εκτός εαυτού πλέον- άρχισε με φωνές να διαμαρτύρεται, αλλά οι αστυνομικοί αδιαφορούσαν επιδεικτικά. Τελικά, τους είπε ότι ήταν απαράδεκτοι και έφυγε, μη μπορώντας κάτι άλλο να κάνει.
Όμως, μετά η γυναίκα, λόγω της δομής του αεροδρομίου, δεν μπορούσε να επιστρέψει στο σύζυγό της που είχε μείνει στην τύχη του αβοήθητος, ούτε είχε πάρει μαζί της την τσάντα της πού είχε τα χρήματα και το κινητό τηλέφωνο της. Έτσι, δεν μπορούσε να επικοινωνήσει με το σύζυγό της, να μάθει τι κάνει, αν πήγε κάποιος γιατρός, κ.λπ.
Μετά μισή ώρα από την επίσκεψη στο Αστυνομικό Τμήμα του αεροδρομίου και ενώ το αίμα εξακολουθούσε να τρέχει, εμφανίσθηκαν οι αστυνομικοί οι οποίοι έκαναν τον έλεγχο των διαβατηρίων, με αλλαγμένοι θετική συμπεριφορά αυτή τη φορά και ειδοποίησαν κρατικό ασθενοφόρο (το αντίστοιχο του Ελληνικού ΕΚΑΒ).
Οι τραυματιοφορείς προσπάθησαν να καθησυχάσουν τον δικηγόρο, ενώ το αίμα δεν σταματούσε να τρέχει, καθώς το τραύμα ήταν βαθύ και δίπλα σε κεντρική φλέβα.
Μεταφέρθηκε στο νοσοκομείο klinicum Freising εκεί τον έβαλαν στο χειρουργείο και με τοπική αναισθησία έραψαν το τραύμα, παρά το γεγονός ότι το πόδι του είχε τουμπανιάσει. Και ενώ πίστεψε ότι η περιπέτεια του είχε πάρει καλό δρόμο, εμφανίστηκαν 5 γυναίκες γιατροί και εξέταζαν το τραυματισμένο πόδι.
Η γνωμάτευση των γιατρών ήταν ότι δημιουργήθηκε αιμάτωμα και έπρεπε να μπει άμεσα και πάλι στο χειρουργείο. Τώρα αυτή τη φορά με ολική νάρκωση.
Το μόνο καλό, όπως ο ίδιος ο δικηγόρος αφηγήθηκε, ήταν ότι ο αναισθησιολόγος ήταν Έλληνας από την Κω και οι γυναίκες γιατροί ήταν χαμογελαστές και του έδιναν ψυχολογική τόνωση και τον ενθάρρυναν, αλλά και γενικά όλο το προσωπικό του νοσοκομείου ήταν πρόθυμο και ευγενικό.
Όπως μου είπε ο φίλος δικηγόρος, η αγανάκτησή του για τη συμπεριφορά των αστυνομικών, αλλά και των υπαλλήλων του αεροδρομίου είναι μεγάλη, καθώς ακόμη τους ψάχνει αλλά δεν τους βρίσκει πουθενά.
Επισήμανε μάλιστα, ότι θεωρεί αδιανόητο να μην υπάρχει ένας γιατρός στο αεροδρόμιο της Γερμανικής πόλης. Μάλιστα, μου είπε χαρακτηριστικά: «Πάντως γιατρό του αεροδρομίου δεν είδαν, όσο κι αν τον έψαξαν. Αστυνομικούς είδαν παντού, να ψάχνουν εξονυχιστικά τις ταυτότητες για εγκληματίες».
Και προσέθεσε ακόμη ο φίλος δικηγόρος, κλείνοντας την κουβέντα μας: «Το μόνο που λειτουργεί άψογα στο Μόναχο είναι το σύστημα υγείας και αυτό εξηγείται γιατί υπάρχουν Έλληνες γιατροί, όπως ήταν ο αναισθησιολόγος στην περίπτωση τη δική μου».
Δεν παρέλειψε ακόμη να τονίσει ότι ασφαλώς η δική μας Αστυνομία είναι ανθρώπινη, ανεξάρτητα από όσα τις καταλογίζουμε κατά διαστήματα.
Α, και κάτι τελευταίο που μου είπε ο φίλος δικηγόρος: «Οι αρμόδιες γερμανικές αρχές όπως φυσικά και η Γερμανική Πρεσβεία στην Ελλάδα, κωφεύουν, ούτε ένα απλό συγγνώμη για την ταλαιπωρία δύο πολιτών της μικρής χώρας που λέγεται Ελλάδα».
Ακολουθήστε το dikastiko.gr στο Google News και δείτε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Διαβάστε όλες τις τελευταίες ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο στο dikastiko.gr