Παραπέμφθηκε σε δίκη με… προαναγγελία της καταδίκης του – Το φραστικό “φάουλ” του δικαστηρίου
Σαφής παραβίαση του τεκμηρίου αθωότητας. Ο κατηγορούμενος παρέμεινε επίσης προσωρινά κρατούμενος με μη αιτιολογημένες παρατάσεις.
Κρίθηκε ένοχος πριν καν δικαστεί. Αυτό προέκυψε από το περιεχόμενο της απόφασης του δικαστηρίου, το οποίο κλήθηκε να καθορίσει το βάσιμο της κατηγορίας εναντίον του κατηγορούμενου προκειμένου να τον παραπέμψει σε δίκη. Η φρασεολογία που χρησιμοποίησε, ήταν σαν να προδίκαζε την έκβαση της δίκης.
Ειδικότερα, το δικαστήριο ανέφερε ότι παραπέμπει τον κατηγορούμενο σε δίκη «προκειμένου να κρίνει… την ποινική του ευθύνη». Η αναφορά αυτή, μετά και από προσφυγή του κατηγορούμενου στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (ΕΔΔΑ), κρίθηκε ως παραβίαση του τεκμηρίου αθωότητας και μαζί με άλλες παραβιάσεις που διαπιστώθηκαν επιδικάστηκε αποζημίωση ύψους 5.200 ευρώ για ηθική βλάβη και 3.000 για δικαστικά έξοδα στον προσφεύγοντα.
«Μια τέτοια ρητή και ανεπιφύλακτη αναφορά από τον ίδιο δικαστή, ο οποίος τελικά αποφάνθηκε για την ενοχή του προσφεύγοντος, μπορούσε να θεωρηθεί ότι σήμαινε ότι το Επαρχιακό Δικαστήριο είχε θεωρήσει την ενοχή του προσφεύγοντος ως γεγονός αποδεδειγμένο και ότι ο σκοπός της δίκης ήταν απλώς να επιβεβαιώσει αυτό το προκαθορισμένο αποτέλεσμα» τονίζεται χαρακτηριστικά στην απόφαση του ΕΔΔΑ.
«Ενώ το Επαρχιακό Δικαστήριο μπορούσε απλά να είχε διαπράξει τεχνικό σφάλμα κατά την κακή διατύπωση της απόφασής του, δεν είχε ποτέ αναγνωρίσει ότι τέτοιο σφάλμα είχε διαπραχθεί ή επιχειρήθηκε να το διορθώσει σε οποιοδήποτε στάδιο της διαδικασίας. Ούτε μια τέτοια διόρθωση έγινε από οποιαδήποτε άλλη εγχώρια αρχή» προστίθεται.
Και το Ανώτατο Δικαστήριο καταλήγει: «Το γεγονός ότι ο προσφεύγων κρίθηκε αμετάκλητα ένοχος και καταδικάστηκε σε ποινή φυλάκισης δεν θα μπορούσε να αναιρέσει το αρχικό του δικαίωμα να τεκμαίρεται αθώος έως ότου αποδειχθεί ένοχος σύμφωνα με το νόμο».
Αναιτιολόγητες παρατάσεις προσωρινής κράτησης
Η προσφυγή αφορούσε, επίσης, την προσωρινή κράτηση του προσφεύγοντος από τις αρμενικές αρχές κατά τη διάρκεια ποινικής διαδικασίας εναντίον του για τη φερόμενη απόπειρα εμπορίας ναρκωτικών, και επανειλημμένες παρατάσεις της προσωρινής κράτησης με την αιτιολογία ότι μπορούσε να διαφύγει και να παρεμποδίσει τη διαδικασία αλλοιώνοντας αποδεικτικά στοιχεία και ασκώντας παράνομη επιρροή σε εκείνους που εμπλέκονται στη διαδικασία.
Η υπόθεση σχετίζεται με τις αποφάσεις που έλαβαν τα δικαστήρια κατά τη διάρκεια της προδικασίας και της κύριας διαδικασίας και την απόρριψη των προσφυγών του προσφεύγοντος.
«Όσον αφορά την προσωρινή κράτηση του προσφεύγοντος, η δικαστική του απόφαση περιορίστηκε σε μια μόνο φράση, η οποία έκρινε ότι το προληπτικό μέτρο που εφαρμόστηκε έναντι του προσφεύγοντος παραμένει αμετάβλητο» αναφέρει το ΕΔΔΑ και προσθέτει πως «η μη παροχή αιτιολογίας από τις δικαστικές αρχές στις αποφάσεις τους για την παράταση της προσωρινής κράτησής του ενδέχεται να είναι ασυμβίβαστη με την αρχή της προστασίας από την αυθαιρεσία που κατοχυρώνεται στο άρθρο 5 § 1».
Ειδικότερα, σημειώνεται πως «το Επαρχιακό Δικαστήριο με την απόφαση του Μαρτίου 2012 απλώς επικύρωσε την κράτηση που επιβλήθηκε στον προσφεύγοντα στην προδικασία χωρίς να παράσχει καμία απολύτως αιτιολογία στην απόφασή του ή να ορίσει προθεσμία για τη συνέχιση της προσωρινής κράτησής του. Αυτό είχε θέσει τον προσφεύγοντα σε κατάσταση αβεβαιότητας ως προς τους λόγους και τη διάρκεια της κράτησής του μετά την ημερομηνία αυτή».
Η μεταγενέστερη απόφαση του Φεβρουαρίου 2013, που ελήφθη – όπως αναφέρει το Ανώτατο Δικαστήριο – «μετά την αίτηση αποφυλάκισής του, δεν περιείχε συγκεκριμένους λόγους που να δικαιολογούν την προσωρινή κράτηση του προσφεύγοντος και, επιπλέον, ελήφθη σχεδόν ένα έτος μετά την απόφαση του Μαρτίου 2012. Επομένως, δεν μπορούσε να θεωρηθεί ως διορθωτική της παραπάνω απόφασης».
Αντιθέτως, έκρινε πως «η απόφαση του Μαρτίου 2012 δεν είχε παράσχει στον προσφεύγοντα επαρκή προστασία από την αυθαιρεσία που αποτελούσε ουσιώδες στοιχείο της «νομιμότητας» της προσωρινής κράτησης».
Κανένα δικαίωμα αποζημίωσης για ηθική βλάβη
Ο προσφεύγων, όπως αναφέρει το ΕΔΔΑ, δεν διέθετε εκτελεστό δικαίωμα αποζημίωσης λόγω ηθικής βλάβης για την κράτησή του, είτε πριν, είτε μετά την έκδοση της απόφασης του Δικαστηρίου.
«Καμία από τις εγχώριες αρχές δεν διαπίστωσε σε κανένα στάδιο – ρητά ή σιωπηρά – παραβίαση των δικαιωμάτων του προσφεύγοντος που κατοχυρώνονται από το άρθρο 5. Επομένως, ο ίδιος δεν είχε λόγους να ζητήσει αποζημίωση βάσει της εθνικής νομοθεσίας. Επιπλέον, ακόμη και αν υποτεθεί ότι είχε τέτοιους λόγους, το Δικαστήριο είχε ήδη διαπιστώσει ότι ο αρμενικός νόμος, πριν από τις τροποποιήσεις του 2014 και κατά την παρούσα υπόθεση, δεν είχε συμμορφωθεί με τις απαιτήσεις του άρθρου 5 § 5 ενόψει της αδυναμίας του ενδιαφερόμενου να αξιώσει αποζημίωση για ηθική βλάβη λόγω απουσίας ενδίκου μέσου επανορθώσεως» τονίζεται.
«Ο αρμενικός νόμος είχε έκτοτε τροποποιηθεί, εισάγοντας ένδικο μέσο για διεκδίκηση αποζημίωσης για ηθική βλάβη που θα μπορούσε να τεθεί αξίωση για παραβίαση των δικαιωμάτων της Σύμβασης, συμπεριλαμβανομένου του δικαιώματος στην ελευθερία και την ασφάλεια του ατόμου. Ωστόσο, δεν αποδείχθηκε ότι ο προσφεύγων θα μπορούσε να κάνει χρήση αποζημίωσης για την παραβίαση των δικαιωμάτων του στο άρθρο 5 μετά την έκδοση της απόφασης του ΕΔΔΑ» καταλήγει.
ΠΗΓΗ: www.echrcaselaw.com
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
Δικηγόροι: Παρατείνονται οι προθεσμίες υποβολής δηλώσεων φόρου κληρονομιάς, δωρεών και γονικών παροχών “Τις σκότωσαν γιατί τις αγαπούσαν”: 3 φριχτά εγκλήματα που συντάραξαν την Ελλάδα με φόντο τη δολοφονία της Καρολάιν στα Γλυκά Νερά – ΒΙΝΤΕΟ – ΦΩΤΟ Γιάννης Στάνκογλου: Γιατί μπήκε 3 ημέρες στη σκληρή Δ΄ Πτέρυγα του Κορυδαλλού – ΒΙΝΤΕΟ Έρευνα για τη Δικαιοσύνη: 3 στους 5 νέους δικηγόρους σκέφτηκαν να εγκαταλείψουν μόνιμα το επάγγελμα τον τελευταίο χρόνοΑκολουθήστε το dikastiko.gr στο Google News και δείτε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Διαβάστε όλες τις τελευταίες ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο στο dikastiko.gr