«Πράσινο φως» στη μονιμοποίηση συμβασιούχων άναψε το Εφετείο Αθηνών – Η πρώτη απόφαση σε ανώτερο Δικαστήριο

Η υπόθεση αφορούσε εργαζόμενους με συμβάσεις ορισμένου χρόνου μέσω προγράμματος του ΟΑΕΔ.

Πρόκειται για άτομα ειδικών κατηγοριών (ΑμεΑ), τα οποία προσλήφθηκαν βάσει του προγράμματος από δήμο της Αττικής.

Εκεί, απασχολήθηκαν σε δημοτική επιχείρηση ως εργαζόμενοι ανήκοντες σε ευπαθείς κοινωνικές ομάδες και σύμφωνα με όσα αναφέρονται απασχολήθηκαν με διαδοχικές συμβάσεις «χαρακτηριζόμενες κατ’ επίφασιν ως ορισμένου χρόνου», ενώ στην πράξη κάλυπταν πάγιες και διαρκείς ανάγκες.

Το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο αν και απέρριψε το αίτημα χρηματικής αποζημίωσης, λόγω ηθικής βλάβης «δέχθηκε εν μέρει την αγωγή ως βάσιμη και κατ’ ουσίαν και (α) αναγνώρισε ότι οι ενάγοντες συνδέονται με τον εναγόμενο με σύμβαση εξηρτημένης εργασίας, πλήρους απασχολήσεως, (β) αναγνώρισε ότι η από 30/4/2010 καταγγελία των συμβάσεων εργασίας είναι άκυρη και (γ) υποχρέωσε τον εναγόμενο να απασχολεί τους ενάγοντες στις θέσεις και τις ειδικότητες που κατείχαν προ της καταγγελίας, καταβάλλοντας τις αντιστοιχούσες σ’ αυτές αποδοχές, επ’ απειλή χρηματικής ποινής πενήντα (50) ευρώ, υπέρ εκάστου των εναγόντων για κάθε ημέρα παραλείψεως συμμορφώσεως στην ως άνω υποχρέωση».

Σε αυτή την άποψη κατέτεινε και το Εφετείο Αθηνών, σύμφωνα με την απόφαση του οποίου «δεν έσφαλε το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο, το οποίο δέχθηκε εν μέρει την αγωγή ως βάσιμη και κατ’ ουσίαν, αλλά ορθώς ερμήνευσε και εφήρμοσε τον Νόμο και (ορθώς) εκτίμησε τις αποδείξεις. Τα αντίθετα δε υποστηριζόμενα από τον εκκαλούντα με την έφεσή του, είναι αβάσιμα και πρέπει να απορριφθούν, όπως και η έφεση στο σύνολό της».

Δικαίωση συμβασιούχων από ανώτερο Δικαστήριο

Για πρώτη φορά – όπως σημειώνει – η Ένωση για την Υπεράσπιση της Εργασίας και του Κοινωνικού Κράτους (ΕΝΥΠΕΚΚ), ανώτερο Δικαστήριο διατάσσει τη μονιμοποίηση πρώην «συμβασιούχων» με τα προγράμματα του ΟΑΕΔ. Αναφέρει ειδικότερα πως πρόκειται για εργαζομένους στον Δήμο Μεταμόρφωσης, οι οποίοι παρέμειναν στην εργασία τους εκεί και μετά τη λήξη των συμβάσεών τους δυνάμει της υπ’αριθ. 2927/2014 απόφασης του Πρωτοδικείου Αθηνών.

Κατά της δεκτής για τους εργαζομένους αυτής απόφασης, προσέφυγε στον β’ βαθμό (Εφετείο) ο Δήμος Μεταμόρφωσης (εργοδότης), επικαλούμενος τη συνταγματική απαγόρευση της μονιμοποίησης των «συμβασιούχων» από το άρθρο 103 παρ. 8 του Συντάγματος.

Το Εφετείο Αθηνών, αναφέρεται, με την υπ’αριθ. 5933/2020 απόφασή του (δημοσιεύθηκε επισήμως στις 18-3-2021):

α. Απέρριψε την έφεση του Δήμου Μεταμόρφωσης,

β. Διέταξε τη μονιμοποίηση των «συμβασιούχων»,

γ. Απεφάνθη ότι είναι ανίσχυρη η διάταξη – απαγόρευση του άρθρου 103 (παρ. 8) του Συντάγματος,

δ. Απεφάνθη επίσης ότι στην περίπτωση των «συμβασιούχων», δεν εφαρμόζεται η ανωτέρω συνταγματική διάταξη (103 παρ.8), αλλά η Ευρωπαϊκή Οδηγία 1999/70 ως υπέρτερη και προγενέστερη της συνταγματικής διάταξης, καθώς και ο εθνικός νόμος 2112/2020 (ΦΕΚ Α’ 67) για τη μετατροπή των συμβάσεων ορισμένου χρόνου σε αορίστου,

ε. Ανέτρεψε όλες τις προηγούμενες αποφάσεις του Εφετείου που είχαν κρίνει αντισυνταγματική τη μονιμοποίηση «συμβασιούχων».

Ο Πρόεδρος της ΕΝΥΠΕΚΚ, καθηγητής Αλέξης Μητρόπουλος, χαιρετίζει την έκδοση της απόφασης του Εφετείου Αθηνών και συγχαίρει τον γνωστό εργατολόγο – μέλος της Ένωσης Τάσο Παπαγγέλου για τον επιτυχή χειρισμό της υπόθεσης.

Η απόφαση – σταθμός του ΔΕΕ

Μόλις προ μηνών το Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης είχε εκδώσει μία απόφαση που άνοιγε για τη μονιμοποίηση συμβασιούχων στην Ελλάδα, μετά από προδικαστικό ερώτημα που είχε θέσει το Πρωτοδικείο Αγίου Νικολάου Λασιθίου.

Όπως είχε γράψει το dikastiko.gr, το δικαστήριο του Λουξεμβούργου  έκρινε τότε πως μετά τις 10 Ιουλίου 1999, που δημοσιεύθηκε η εν λόγω Οδηγία, η Ελλάδα όφειλε να απέχει από τη θέσπιση νομοθετικών διατάξεων ικανών να θέσουν σε σοβαρό κίνδυνο την επίτευξη του αποτελέσματος που επιδιώκει η Οδηγία.

Στο πλαίσιο αυτό, επισημαινόταν ότι τα κράτη – μέλη οφείλουν να εξασφαλίζουν την πλήρη αποτελεσματικότητα των διατάξεων του δικαίου της Ένωσης ακόμη και όταν προβαίνουν σε αναθεώρηση του Συντάγματος. Για τους λόγους αυτούς, η μετατροπή των συμβάσεων ορισμένου χρόνου σε συμβάσεις αορίστου χρόνου, με βάση το άρθρο 8 παρ. 3 του Ν. 2112/1920, δεν μπορεί να αποκλεισθεί με το επιχείρημα ότι κάτι τέτοιο θα προσέκρουσε στο άρθρο 103 παρ. 7 και 8 του Συντάγματος, όπως δεχόταν μέχρι σήμερα ο Άρειος Πάγος.

Αντίθετα, τονιζόταν από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο, προκειμένου να αρνηθούν τη μονιμοποίηση των συμβασιούχων, τα ελληνικά δικαστήρια θα πρέπει να διαπιστώσουν ότι στο ελληνικό δίκαιο υπάρχουν άλλα αποτελεσματικά μέτρα που αποκλείουν την καταχρηστική χρησιμοποίηση διαδοχικών συμβάσεων ορισμένου χρόνου για την κάλυψη παγίων και διαρκών αναγκών του δημόσιου φορέα-εργοδότη.

Δείτε την απόφαση ΕΔΩ

Ακολουθήστε το dikastiko.gr στο Google News και δείτε πρώτοι όλες τις ειδήσεις

Διαβάστε όλες τις τελευταίες ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο στο dikastiko.gr