“Μπλόκο” στην επικοινωνία ομόφυλης με το παιδί της – Το απέκτησε με τη σύντροφό της όταν ήταν παντρεμένες – Δικαιώθηκε δικαστικά από το ΕΔΔΑ

Είχαν απορρίψει την αγωγή της στα εθνικά δικαστήρια λόγω έλλειψης «συγγενικού δεσμού». Δεν ζητούσε γονική μέριμνα, αλλά δικαίωμα επικοινωνίας αποφάνθηκε το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο.

NEWSROOM
“Μπλόκο” στην επικοινωνία ομόφυλης με το παιδί της – Το απέκτησε με τη σύντροφό της όταν ήταν παντρεμένες – Δικαιώθηκε δικαστικά από το ΕΔΔΑ

ΕΔΔΑ: Οι δύο γυναίκες παντρεύτηκαν και όσο τελούσαν υπό γάμο η μία εξ αυτών απέκτησε παιδί με υποβοηθούμενη αναπαραγωγή από δότη τράπεζας σπέρματος. Και οι δύο έζησαν με το παιδί για δύο ολόκληρα χρόνια και όπως αναφέρει στην προσφυγή της, το έτερον ήμισυ του τότε ζευγαριού ανέπτυξε με το ανήλικο μία προσωπική σχέση.

Ωστόσο, μετά το χωρισμό τους, απαγορεύτηκε να έχει επικοινωνία μαζί του. Ειδικότερα, τα γαλλικά δικαστήρια με αμετάκλητη απόφαση απέρριψαν την αγωγή της για επικοινωνία λόγω ελλείψεως «συγγενικού δεσμού» με το παιδί γιατί δεν το είχε υιοθετήσει. Μετά την κρίση αυτή, προσέφυγε στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (ΕΔΔΑ) που την δικαίωσε.

Το ΕΔΔΑ διαπίστωσε ότι τα εγχώρια δικαστήρια απέρριψαν την αγωγή της προσφεύγουσας για επικοινωνία γιατί δεν είχε την ιδιότητα του γονέα. Έκρινε ότι  εξέτασαν την υπόθεση χωρίς ιδιαίτερο εύρος γιατί δεν έλαβαν υπόψη τους ότι η προσφεύγουσα δεν ζητούσε την γονική μέριμνα αλλά δικαίωμα επικοινωνίας αφού είχε ζήσει με το παιδί για  δύο χρόνια. Επίσης δεν διενεργήθηκε ψυχιατρική εκτίμηση του παιδιού. Το ΕΔΔΑ συμπέρανε ότι οι εγχώριες αρχές δεν επέτυχαν δίκαιη ισορροπία μεταξύ του συμφέροντος της προσφεύγουσας να προστατεύσει την προσωπική και οικογενειακή της ζωή, αφενός, και το συμφέρον του παιδιού αφετέρου.

Freepik

ΕΔΔΑ: Η απόφαση 

Όπως αναφέρει το ΕΔΔΑ, η απόφαση που δόθηκε από το Εφετείο του Μπορντό βασίστηκε σε μεγάλο βαθμό στη σκέψη ότι η έννοια της «οικογενειακής ζωής» δεν είχε εφαρμοστεί πλήρως στη σχέση μεταξύ της προσφεύγουσας και του παιδιού. Πράγματι, το Εφετείο είχε καταλήξει ότι η προσφεύγουσα δεν είχε αποδείξει ότι είχε γονική σχέση με το παιδί, ότι είχε βοηθήσει στην ανατροφή του μόνο μέχρι τα δύο του χρόνια και ότι δεν είχε προσπαθήσει να δημιουργήσει μακροχρόνιους νομικούς δεσμούς με το να συμμετέχει ενεργά στις διαδικασίες υιοθεσίας.

Το ΕΔΔΑ έκρινε, αντίθετα, ότι η προσφεύγουσα και το παιδί είχαν γνήσιους προσωπικούς  δεσμούς που προστατεύονταν από το άρθρο 8 της Σύμβασης. Το Δικαστήριο δυσκολεύτηκε να διακρίνει πώς και γιατί τα επιχειρήματα που διατύπωσε το Εφετείο και το γεγονός ότι η τότε σύντροφός της είχε ήδη στο μυαλό της ένα γονικό πλάνο  προτού αρχίσει να συζεί με την προσφεύγουσα ως ζευγάρι ήταν αποφασιστικό στην αξιολόγηση του αιτήματος της προσφεύγουσας, το οποίο δεν αφορούσε τη σύσταση συγγένειας ή απόκτηση κοινής γονικής μέριμνας. Η προσφεύγουσα απλώς είχε ζητήσει τη δυνατότητα να συνεχίσει, περιστασιακά, να βλέπει ένα παιδί για το οποίο είχε ενεργήσει ως γονέας για περισσότερα από δύο χρόνια από τη γέννησή του.

freepik

Και κατέληξε πως τα εθνικά δικαστήρια είχαν αποκλίνει ως προς την απαιτούμενη απάντηση της αίτησης της προσφεύγουσας. Ο Οικογενειακός Δικαστής του tribunal de grande instance του Μπορντό είχε παραχωρήσει δικαιώματα επικοινωνίας στην προσφεύγουσα.  Περαιτέρω, ενώπιον του Εφετείου ο δικαστής είχε ζητήσει την επικύρωση της απόφασης αυτής, προτείνοντας τη μείωση των εν λόγω δικαιωμάτων λόγω της έλλειψης συγγένειας μεταξύ της προσφεύγουσας και του παιδιού.

Πηγή: echrcaselaw.com

Ακολουθήστε το dikastiko.gr στο Google News και δείτε πρώτοι όλες τις ειδήσεις

Διαβάστε όλες τις τελευταίες ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο στο dikastiko.gr