Στο ΣτΕ η… τύχη δεύτερης προσφυγής κατά διοικητικής πράξης που απορρίφθηκε

Σε ένα κρίσιμο ερώτημα καλείται να απαντήσει το Συμβούλιο της Επικρατείας: Επιτρέπεται η άσκηση δεύτερης προσφυγής από τον ίδιο προσφεύγοντα κατά της ίδιας διοικητικής πράξης (ή παράλειψης), όταν η πρώτη προσφυγή έχει απορριφθεί τελεσιδίκως ως αόριστη (λόγω πλήρους αοριστίας όλων των λόγων της);

Στις 6 Μαΐου έχει οριστεί να διεξαχθεί η πιλοτική δίκη στο Ανώτατο Δικαστήριο και όπως προβλέπεται σε όλες τις σχετικές διαδικασίες «η παρούσα πράξη συνεπάγεται την αναστολή εκδίκασης των εκκρεμών υποθέσεων, στις οποίες τίθεται το ίδιο ζήτημα».

Το θέμα θα εισαχθεί στην Ολομέλεια του ΣτΕ, όπως αναφέρεται «ενόψει: α) της κατάθεσης ενώπιον του Διοικητικού Πρωτοδικείου Χανίων προσφυγής του Εθνικού Οργανισμού Παροχής Υπηρεσιών Υγείας  (Ε.Ο.Π.Υ.Υ.) κατά της 692/2010 απόφασης του ΤΔΕ ΙΚΑ-ΕΤΑΜ Χανίων και β) της εκδοθείσας επί  της προσφυγής αυτής 220/2021 απόφασης του Διοικητικού Πρωτοδικείου Χανίων, με την οποία διατυπώνεται κατ΄ εφαρμογή της διάταξης του άρθρου 1 παρ. 2  του ν. 3900/2010, το ακόλουθο προδικαστικό ερώτημα: «αν, κατά την έννοια του άρθρου 70 παρ. 1 του Κώδικα Διοικητικής Δικονομίας, όπως η παράγραφος αυτή αντικαταστάθηκε ολόκληρη από το άρθρο 24 του ν. 4274/2014 (Α΄ 147/14.7.2014) και μετέπειτα το δεύτερο εδάφιό της αντικαταστάθηκε από το άρθρο 25 παρ. 1 του ν. 4509/2017 (Α΄ 201/ 22.12.2017), επιτρέπεται η άσκηση δεύτερης προσφυγής από τον ίδιο προσφεύγοντα κατά της ίδιας διοικητικής πράξης (ή παράλειψης), όταν η πρώτη προσφυγή έχει απορριφθεί τελεσιδίκως ως αόριστη (λόγω πλήρους αοριστίας όλων των λόγων της)».

Σύμφωνα με πρόσφατη απόφαση Τμήματος του ΣτΕ, με το οποίο παραπέμπει στην Ολομέλεια το θέμα, κρίθηκε αντίθετη στο Σύνταγμα η διάταξη περί ασκήσεως δεύτερης προσφυγής όταν η πρώτη απερρίφθη για τυπικό λόγο.

«Ως απόρριψη προσφυγής για «τυπικό λόγο» που δικαιολογεί την άσκηση δεύτερης προσφυγής, κατά τα ανωτέρω, νοείται κάθε περίπτωση –πλην των ρητώς θεσπιζομένων εξαιρέσεων- κατά την οποία η (πρώτη) προσφυγή απορρίπτεται για έλλειψη δικονομικής προϋποθέσεως ως απαράδεκτη, χωρίς να εξεταστεί κατά τη βασιμότητά της. Συνεπώς, η περίπτωση του απαραδέκτου της προσφυγής λόγω μη υπογραφής του δικογράφου της από δικηγόρο, μη εμπίπτουσα στις ως άνω εξαιρέσεις του νόμου, υπάγεται στην έννοια της απορρίψεως για τυπικό λόγο κατά την ανωτέρω διάταξη» αναφέρεται.

«Η καθιέρωση δικαιώματος ασκήσεως δεύτερης προσφυγής  στην προεκτεθείσα έκταση (για κάθε κατ’ αρχήν «τυπικό λόγο») έχει ως αποτέλεσμα να διαρρηγνύεται σε μεγάλο βαθμό και χωρίς να προκύπτει λόγος δημοσίου συμφέροντος η βασική για το διοικητικό δίκαιο και τη διοικητική δικονομία αρχή της άπαξ ασκήσεως των ενδίκων βοηθημάτων αλλά και να κλονίζεται το σύστημα κανόνων το οποίο η έννομη τάξη έχει εισαγάγει για το παραδεκτό της προσφυγής, σύστημα το οποίο υπηρετεί – και γι αυτό, άλλωστε, κρίνεται παγίως συνταγματικό- την εύρυθμη λειτουργία της διοικητικής δικαιοσύνης· και το οποίο εξακολουθεί να ισχύει, χωρίς να κρίνεται αναγκαία η τροποποίησή του.  Υπό τα δεδομένα αυτά, η ανωτέρω ρύθμιση περί ασκήσεως δεύτερης προσφυγής αντίκειται στη συνταγματική αρχή της ασφάλειας του δικαίου, την απορρέουσα από την αρχή του κράτους δικαίου και ιδίως από τις διατάξεις των άρθρων 2 παρ. 1 και 25 παρ. 1 εδ. α΄ του Συντάγματος, καθώς και στην κατά το Σύνταγμα (άρθρα 4 παρ. 1 και 20 παρ. 1) υποχρέωση του νομοθέτη να διασφαλίζει αφενός μεν την ουσιαστική ισότητα στη διαδικαστική και δικονομική μεταχείριση των διαδίκων, αφετέρου δε την αποτελεσματική παροχή δικαστικής προστασίας και την ορθολογική προς τούτο οργάνωση της Δικαιοσύνης (και ειδικότερα της Διοικητικής Δικαιοσύνης κατά τα άρθρα 94 και 95 Συντάγματος)» προστίθεται.

Ακολουθήστε το dikastiko.gr στο Google News και δείτε πρώτοι όλες τις ειδήσεις

Διαβάστε όλες τις τελευταίες ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο στο dikastiko.gr