Στο… συρτάρι καταγγελία σεξουαλικής κακοποίησης 5χρονου από 12χρονο

Το 2006 ένα παιδί 5 ετών τότε, φέρεται να βιάστηκε και κακοποιήθηκε σεξουαλικά από δωδεκάχρονο αγόρι. Λίγο καιρό μετά τα υποτιθέμενα γεγονότα, είχε μιλήσει στη μητέρα του για την κακοποίηση. Το 2010 και το 2011 η μητέρα του υπέβαλε δύο καταγγελίες στην Εισαγγελία, ζητώντας τη διεξαγωγή έρευνας.

Η Εισαγγελία, όμως, αρνήθηκε με την αιτιολογία ότι δεν υπήρχαν στοιχεία που επιβεβαιώνουν τους ισχυρισμούς της. Η μητέρα του προσφεύγοντος αμφισβήτησε την κρίση αυτή της Εισαγγελίας, διαμαρτυρόμενη ότι η ψυχολογική έκθεση της 28.09.2010 – που συντάχθηκε από ψυχολόγο από το Σύλλογο «Εθνικό Κέντρο για την Πρόληψη της Παιδικής Κακοποίησης» μετά από τέσσερις ψυχολογικές αξιολογήσεις με τον παθόντα – δεν είχε ληφθεί υπόψη.

Η έκθεση ανέφερε ότι το θύμα υπέφερε από διαταραχές στη συναισθηματική, γνωστική και συμπεριφορική σφαίρα που προκλήθηκαν από τα γεγονότα που φέρεται να είχαν λάβει χώρα, δηλαδή την καταγγελλόμενη σεξουαλική κακοποίηση, και για συνεχιζόμενη σωματική και ψυχολογική κακοποίηση.

Το 2012 ο Εισαγγελέας επέμεινε στην απόφασή του να μην διαταχθεί ποινική έρευνα. Το ίδιο έτος, αφού η μητέρα του προσφεύγοντος άσκησε έφεση, η οποία αφού συντάχθηκε με τις απόψεις του εισαγγελέα απερρίφθη προσθέτοντας ως αιτιολογία ότι η μητέρα του προσφεύγοντος δεν είχε παραπονεθεί μέχρι το 2010.

Σύμφωνα με ιατρική βεβαίωση του 2018 σχετικά με την κακοποίηση που υπέστη ο ανήλικος, διαπιστώθηκε ότι ο ίδιος πάσχει, μεταξύ άλλων, από συναισθηματικές διαταραχές.

Σεξουαλική κακοποίηση: Δικαίωση από το ΕΔΔΑ

Ακολούθησε προσφυγή του θύματος και της οικογένειάς του στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Δικαιωμάτων του Ανθρώπου, το οποίο έκρινε πως η άρνηση των αρχών να εξετάσουν ενδελεχώς την υπόθεση, μη λαμβάνοντας υπόψη την ιδιαίτερα ευάλωτη κατάσταση του ανήλικου παθόντος, και η εν γένει αναποτελεσματικότητα της διαδικασίας, συνιστούσε εξευτελιστική μεταχείριση. Για το λόγο αυτό επιδίκασε και αποζημίωση από τις αρχές της Μολδαβίας, χώρα καταγωγής του θύματος, ύψους 7.500 ευρώ για ηθική βλάβη και 3.360 ευρώ για έξοδα και δαπάνες.

Το ΕΔΔΑ επεσήμανε ότι όταν ένα άτομο ισχυρίζεται, για αμφισβητούμενους λόγους, ότι υπήρξε θύμα πράξεων αντίθετων προς τις προβλέψεις της Σύμβασης για τα ανθρώπινα δικαιώματα, οι εγχώριες αρχές οφείλουν να προβούν σε αποτελεσματική επίσημη έρευνα ώστε να διευκολυνθεί η διαπίστωση των γεγονότων και η ταυτοποίηση και τιμωρία, κατά περίπτωση, των υπευθύνων.

Στην προκειμένη υπόθεση το ΕΔΔΑ σημείωσε ότι «οι ισχυρισμοί για βιασμό και σεξουαλική κακοποίηση που υπέστη ο προσφεύγων ήταν αρκετά σοβαροί ώστε να εμπίπτουν στο πεδίο εφαρμογής του άρθρου 3 της ΕΣΔΑ. Επιπλέον, λαμβάνοντας υπόψη την ψυχολογική έκθεση που συνέταξε το εξειδικευμένο «Εθνικό Κέντρο για την Πρόληψη της Παιδικής Κακοποίησης», έκρινε ότι αυτοί οι ισχυρισμοί είχαν εγείρει αμφισβητήσεις και ότι ως εκ τούτου, οι εγχώριες αρχές θα έπρεπε να είχαν διενεργήσει επαρκώς ενδελεχή έρευνα προκειμένου να διαλευκανθεί η υπόθεση».

Παρά το γεγονός, πως ο φερόμενος δράστης δεν είχε ακόμη συμπληρώσει την ηλικία κατά την οποία θα μπορούσε να στοιχειοθετηθεί ποινικό αδίκημα σε βάρος του όπως καθορίζεται από τη νομοθεσία της Μολδαβίας και ότι δεν μπορούσε να ασκηθεί ποινική δίωξη, τονίζει ότι οι αναφερόμενες πράξεις είχαν δυνητικά αποτελέσει μεταχείριση η οποία προσκρούει στη Σύμβαση, επομένως οι αρχές εξακολουθούσαν να δεσμεύονται από την απαίτηση να διαλευκάνουν τα γεγονότα που ισχυριζόταν ο προσφεύγων.

Αναποτελεσματική και μη ενδελεχής έρευνα

Όσον αφορά την πληρότητα της έρευνας που διεξήχθη στην υπόθεση αυτή, το ΕΔΔΑ στην απόφασή του επισήμανε ότι «η αστυνομία, η Εισαγγελία και ο Ανακριτής δεν είχαν λάβει υπόψη την ψυχολογική έκθεση της 28.09.2010 που συντάχθηκε από εξειδικευμένο πραγματογνώμονα, το πόρισμα της οποίας ήταν ότι ο προσφεύγων είχε υποστεί σεξουαλική κακοποίηση, το οποίο και δεν είχε αμφισβητηθεί κατά τη διάρκεια των εγχώριων διαδικασιών ή ενώπιον του ΕΔΔΑ. Έκρινε ότι η εν λόγω έκθεση αποτελούσε αποδεικτικό στοιχείο που θα έπρεπε να είχε ληφθεί υπόψη κατά την έρευνα που διεξήγαγαν οι αρχές. Οι τελευταίες θα μπορούσαν να έχουν πάρει συνέντευξη από τον ψυχολόγο που είχε συντάξει την έκθεση ή να δώσουν εντολή για τη σύνταξη καινούργιας ψυχολογικής έκθεσης προκειμένου να απαντηθούν τυχόν πρόσθετες ερωτήσεις που δεν καλύπτονται από την πρώτη».

Ωστόσο, όπως σημειώνεται, καμία τέτοια ενέργεια δεν είχε λάβει χώρα από τις αρμόδιες αρχές. Παράλληλα, το Δικαστήριο παρέβλεψε το επιχείρημα της κυβέρνησης ότι η αποτελεσματικότητα της έρευνας είχε υπονομευθεί από το γεγονός ότι η μητέρα του προσφεύγοντος είχε υποβάλει την καταγγελία τέσσερα χρόνια μετά τα γεγονότα.

«Σαφώς το ΕΔΔΑ δεν μπορούσε να αρνηθεί ότι η εν λόγω πάροδος του χρόνου θα μπορούσε να είχε αρνητικές επιπτώσεις στην ικανότητα των αρμοδίων αρχών να συλλέξουν αποδεικτικά στοιχεία. Ωστόσο, θεωρήθηκε ότι αυτό δεν τις απάλλασσε από την υποχρέωσή τους να προβούν σε επαρκώς ενδελεχή έρευνα μόλις έλαβαν γνώση των ισχυρισμών για σεξουαλική κακοποίηση του ανηλίκου» τονίζεται.

Τέλος, το ΕΔΔΑ επισήμανε ότι ο προσφεύγων δεν παρακολουθούνταν από ψυχολόγο ή οποιοδήποτε άλλο ειδικό κατά την ανακριτική διαδικασία. Για το λόγο αυτό έκρινε ότι «αυτό ήταν αρκετό για να συναχθεί το συμπέρασμα ότι ένα παιδί το οποίο φέρεται να υπέστη σεξουαλική κακοποίηση δεν είχε γίνει αντικείμενο επαρκούς φροντίδας, λαμβανομένης υπόψη της ιδιαιτέρως ευάλωτης θέσης κατά τη διάρκεια της εσωτερικής διαδικασίας. Η έλλειψη οποιασδήποτε συνδρομής στον προσφεύγοντα, ανήλικο κατά τη διάρκεια των ανακρίσεων, ήταν ιδιαίτερα ατυχής καθώς δεν υπήρχε τίποτα που να υποδηλώνει ότι ο αστυνομικός που τον είχε ανακρίνει είχε λάβει ειδική εκπαίδευση για τέτοιες καταστάσεις».

Κατά συνέπεια, το ΕΔΔΑ κατέληξε στο συμπέρασμα ότι η έρευνα που διεξήχθη από τις αρχές ήταν αναποτελεσματική, διότι δεν ήταν ενδελεχής και δεν είχε ληφθεί υπόψη η ιδιαίτερα ευάλωτη κατάσταση του προσφεύγοντος.

Ακολουθήστε το dikastiko.gr στο Google News και δείτε πρώτοι όλες τις ειδήσεις

Διαβάστε όλες τις τελευταίες ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο στο dikastiko.gr