“Συνεπιμέλεια”: Πώς τα δικαστήρια εφαρμόζουν τον νέο νόμο – Οι πρώτες αποφάσεις

Η απόφαση του Πρωτοδικείου Πειραιά καθορίζει τον κοινό τρόπο επιμέλειας του ανήλικου βάσει των νέων διατάξεων.

NEWSROOM
“Συνεπιμέλεια”: Πώς τα δικαστήρια εφαρμόζουν τον νέο νόμο – Οι πρώτες αποφάσεις

Απόδειξη για τη «χρυσή τομή» που επιφέρουν οι ρυθμίσεις για τη συνεπιμέλεια και μπορεί να βάλουν τέλος σε διενέξεις οι οποίες λειτουργούν σε βάρος του παιδιού, αποτελεί μία απόφαση – σταθμός του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιά με αφορμή προσφυγή ζευγαριού που οδηγήθηκε σε διαζύγιο, έχοντας και ένα ανήλικο τέκνο.

Ίσα δικαιώματα και για τους δύο γονείς, διαμοιρασμός ημερολογιακά των ημερών διαμονής του παιδιού στην κατοικία του καθενός, τις ημέρες των εορτών (Χριστουγέννων και Πάσχα), αλλά και των διακοπών είναι μερικά από όσα προβλέπονται.

Παράλληλα, ορίζεται πως πρέπει να διασφαλίζεται το απρόσκοπτο της επικοινωνίας του παιδιού με τον γονέα, ο οποίος δεν μένει με το παιδί τις συγκεκριμένες περιόδους.

Στην απόφαση του Δικαστηρίου αναφέρονται οι όροι για την ανάθεση της από κοινού επιμέλειας στους δύο γονείς του ανήλικου τέκνου τους. Το δικαίωμα στην από κοινού επιμέλεια κατά την απόφαση απορρέει πρωτίστως από την ανάγκη ισόρροπης ανάπτυξης του παιδιού.

Τα παιδιά χρησιμοποιούνται για πίεση και εκδίκηση

«Οι μεταξύ των συζύγων δημιουργούμενες έντονες αντιθέσεις ενίοτε αποκλείουν κάθε συνεννόηση μεταξύ τους αλλά και σε σχέση με τα τέκνα τους, τα οποία όχι σπανίως χρησιμοποιούνται ως όργανα για την άσκηση παντοειδών πιέσεων και την ικανοποίηση εκδικητικών διαθέσεων» υπογραμμίζει η απόφαση.

Και προσθέτει: «Ήδη αυτή καθ’ εαυτή η ανάθεση της επιμέλειας στον ένα από τους γονείς, εκ λόγων αναγομένων στο συμφέρον του τέκνου, αποτελεί παρέκκλιση από την αρχή της ισότητας των γονέων στο λειτουργικό τούτο δικαίωμα τους το οποίο τίθεται υπό δικαστική ρύθμιση, παραβιάζονται δε και η αρχή αυτή και οι βασικοί κανόνες διαπαιδαγώγησης, που στηρίζονται στα πορίσματα της παιδικής ψυχολογίας προς βλάβη του ανηλίκου, ενώ παράλληλα δυσχεραίνεται και η ρυθμιστική επέμβαση του δικαστηρίου όταν το τέκνο περιάγεται σε στάση αρνήσεως ή αντιπάθειας έναντι του ετέρου των γονέων από πράξεις ή παραλείψεις εκείνου που έχει την επιμέλεια του».

Η συνεπιμέλεια περιορίζει τις επιπτώσεις του διαζυγίου

«Η παραπάνω άσκηση της επιμέλειας εξασφαλίζει την ισότιμη συμμετοχή και των δύο γονέων στην ανατροφή του παιδιού και ενισχύει τους δεσμούς του ανηλίκου τέκνου με αμφότερους τους γονείς τους, περιορίζοντας έτσι τις αναπόφευκτα δυσμενείς επιπτώσεις που προκαλεί το διαζύγιο στην ψυχολογία και την εν γένει προσωπικότητα του τέκνου» σημειώνεται.

«Επιπλέον με την παραλλήλως προσδοκώμενη επίδειξη εκ μέρους των διαδίκων της αυξημένης υπευθυνότητας και ευαισθητοποίησης, αναμένεται ότι θα επικρατήσει το απαραίτητο κλίμα γαλήνης και ηρεμίας στις σχέσεις μεταξύ των διαδίκων και σταθερότητας και ασφάλειας που είναι αναγκαίο για την ομαλή και απρόσκοπτη εξέλιξη της προσωπικότητας του καθόσον επιβάλλεται η μεταξύ τους συνεργασία, ώστε το τέκνο να μην γίνεται δέκτης αντιφατικών και διαφορετικών μηνυμάτων από τους γονείς του» προστίθεται.

Το φύλο και η ηλικία δεν ορίζουν την επιμέλεια

Τέλος στα στερεότυπα πως η ηλικία του παιδιού ή το φύλο οδηγούν στην ανάθεση της επιμέλειας στον ένα γονέα και συνήθως στην μητέρα βάζει επίσης η απόφαση του Πρωτοδικείου. «Η μικρή ηλικία του ανηλίκου τέκνου και το φύλο του δεν αποτελούν κυρίαρχο κατά νόμο στοιχείο για το προσδιορισμό του συμφέροντος του ανηλίκου αναφορικά με την ανάθεση της γονικής μέριμνας ή της μόνο της επιμέλειας στον ένα ή τον άλλο από τους γονείς του, γιατί η άποψη ότι η γονική μέριμνα των μικρής ηλικίας τέκνων πρέπει να ανατίθεται στη μητέρα τους λόγω του ότι έχουν ανάγκη της μητρικής στοργής και ιδιαίτερων περιποιήσεων, εξακολουθεί να ισχύει, κατά τις νεότερες ιατρικές παιδαγωγικές και ψυχολογικές έρευνες, μόνο για την νηπιακή ηλικία, για την οποία αναγνωρίζεται σαφής βιοκοινωνική υπεροχή στη μητέρα, ενώ για το μεταγενέστερο χρόνο αναγνωρίζεται ο σοβαρός ρόλος του πατέρα στην όλη διαμόρφωση των διαπροσωπικών σχέσεων του τέκνου» τονίζεται.

Κατάλληλοι και οι δύο γονείς

Σύμφωνα με την κρίση του Δικαστηρίου «από την αποδεικτική διαδικασία πιθανολογήθηκε η αγάπη και το ενδιαφέρον, η σοβαρή πρόθεση και η ψυχική διάθεση και των δύο γονέων για να ασχοληθούν με την ανατροφή του παιδιού τους και ότι και οι δύο γονείς είναι εξίσου κατάλληλοι για την ανάθεση της επιμέλειας του προσώπου του ανηλίκου τέκνου τους. Ειδικότερα, το ανήλικο τέκνο λόγω της νεαρής ηλικίας του διατηρεί ισχυρό συναισθηματικό δεσμό με τον πατέρα του με τον οποίο άλλωστε συμβιώνει μετά τη διάσπαση της έγγαμης συμβίωσης και ο οποίος το περιβάλλει με αγάπη και στοργή και ενδιαφέρεται και φροντίζει για την ανατροφή, την επίβλεψη και την ψυχοσωματική του υγεία και ανάπτυξη και είναι σε θέση να εξασφαλίσει ήρεμο και ομαλό ατομικό και οικογενειακό περιβάλλον. Αλλά και με τη μητέρα του πιθανολογείται ότι πριν τη διάσπαση της έγγαμης συμβίωσης το ανήλικο τέκνο είχε δημιουργήσει ένα δυνατό ψυχικό δεσμό και είχαν αναπτυχθεί αμοιβαία μεταξύ τους αισθήματα στοργής και αγάπης, τα οποία ουδόλως έχουν ατονήσει καθώς η αιτούσα το χρονικό διάστημα από τη διάσπαση της έγγαμης συμβίωσης μέχρι την άσκηση της υπό κρίση αίτησης έχει συστηματική επαφή και επικοινωνία με το παιδί της αφιερώνοντας συνειδητά ποιοτικό χρόνο σε αυτό και αποσκοπώντας στη οικοδόμηση και διατήρηση μίας στενής συναισθηματικής σχέσης μεταξύ τους».

Τι προβλέπει η απόφαση

Υπό το πρίσμα αυτό καταλήγει πως «ενόψει της καταλληλότητας και των δύο γονέων και της θέλησης τους να ασχοληθούν συστηματικά με τον υιό τους σε συνδυασμό με το γεγονός ότι δεν διαθέτουν κάποιο άλλο κατιόντα, ο οποίος να χρήζει επιμέλειας, το Δικαστήριο κρίνει ότι το συμφέρον του ανηλίκου σε μία υπεύθυνη, ανεξάρτητη και ψυχικά υγιή προσωπικότητα επιβάλλει προσωρινά την άσκηση της επιμέλειας του στους διαδίκους από κοινού με χρονική κατανομή αυτής ανάμεσα στους δύο γονείς.

Αναθέτει προσωρινά την άσκηση της επιμέλειας του ανηλίκου τέκνου των διαδίκων … από κοινού και στους δύο διαδίκους – γονείς του και συγκεκριμένα την κατανέμει ημερολογιακά στον καθένα, στην κατοικία του οποίου θα διαμένει το ανήλικο τέκνο και δη τις ημέρες Δευτέρα – Τετάρτη και Παρασκευή στον πατέρα αυτού και την Τρίτη και Πέμπτη στη μητέρα του. μετά το πέρας των σχολικών και εξωσχολικών δραστηριοτήτων του, όπως και το πρώτο και τρίτο Σαββατοκύριακο κάθε μήνα θα διαμένει στη μητέρα του από τις 10.00 το πρωί του Σαββάτου μέχρι το πρωί της Δευτέρας, οπότε και θα μεταβαίνει στο σχολείο του, κατά δε τις εορτές των Χριστουγέννων και Πρωτοχρονιάς και του Πάσχα, κατά την πρώτη εβδομάδα των εορτών θα διαμένει στον πατέρα και κατά τη δεύτερη εβδομάδα στη μητέρα εναλλάξ ανά έτος, ενώ κατά τις θερινές διακοπές 15 ημέρες συνεχόμενες τον Ιούλιο και αντίστοιχο διάστημα τον Αύγουστο θα διαμένει με καθένα από τους γονείς του μετά από συνεννόηση μεταξύ τους (γονέων και ανηλίκου).

Ρυθμίζει προσωρινά το δικαίωμα επικοινωνίας του γονέα κατά το χρόνο που δεν διαμένει με το ανήλικο τέκνο και επιτρέπει στο γονέα να επικοινωνεί με το ανήλικο τέκνο του καθημερινά ελεύθερα στο σταθερό τηλέφωνο της οικίας του γονέα που θα διαμένει το ανήλικο τέκνο ή και με τη χρήση ηλεκτρονικών μέσων επικοινωνίας (viber, skype κ.λπ.), εφόσον δεν θα διαταράσσεται το πρόγραμμα σχολικών και εξωσχολικών δραστηριοτήτων του ανηλίκου».

Δείτε ολόκληρη την απόφαση

Ακολουθήστε το dikastiko.gr στο Google News και δείτε πρώτοι όλες τις ειδήσεις

Διαβάστε όλες τις τελευταίες ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο στο dikastiko.gr