Novartis: Τι θα πει ο αντεισαγγελέας Αγγελής στην κατάθεσή του στην προανακριτική για τον Δημ. Παπαγγελόπουλο

Ένα από τα κεντρικά πρόσωπα στην υπόθεση Novartis και σίγουρα εκ των κομβικών παραγόντων για την έναρξη της ανάποδης έρευνας περί «σκευωρίας», ο αντεισαγγελέας του Αρείου Πάγου Γιάννης Αγγελής, ανεβαίνει σήμερα το μεσημέρι στο έδρανο του μάρτυρα της Προανακριτικής Επιτροπής για τον Δημ. Παπαγγελόπουλο.

Τι θα πει ο ανώτερος εισαγγελικός λειτουργός , η παραίτηση του οποίου από τη θέση του εποπτεύοντα της εισαγγελίας κατά της Διαφθοράς, στις αρχές του 2019, άνοιξε τον ασκό του Αιόλου;

Όποιος έχει διαβάσει τις δυο αναφορές του (που παρουσίασε το dikastiko.gr) αντιλαμβάνεται πλήρως τι θα πει ο κ.Αγγελής.

Ο αντεισαγγελέας του Αρείου Πάγου, προστατευόμενος ως τότε της εισαγγελέα του Αρείου Πάγου, Ξένης Δημητρίου, επόπτης της Εισαγγελίας κατά της Διαφθοράς ορισμένος από την ίδια, παραιτήθηκε στις 7/1/19. Στον Αρειό Πάγο λένε αξιόπιστες πηγές είχαν ακουστεί φράσεις όπως «δε θα πάω φυλακή για τη Novartis» και απαντήσεις του τύπου «θα μας τινάξεις στον αέρα», που φέρονται να οδήγησαν στην ελαφρώς «κομψή» περιγραφή της πρώτης αναφοράς. Όσα όμως μεσολαβούν μέχρι τις 21/2, δηλαδή περίπου ενάμιση μήνα μετά, οδηγούν τον κ. Αγγελή να «απασφαλίσει». Η δεύτερη αναφορά, που πυροδότησε όλες τις εξελίξεις , είναι φωτιά και λαύρα:

Η δεύτερη αναφορά

Σε αυτή ο κ.Αγγελής:

-Αποκαλύπτει το όνομα του πρώην υπουργού για τον οποίο έγινε συζήτηση με τους Αμερικανούς του FBI στη Βιέννη.

-Κάνει την πρώτη αναφορά σε «Ρασπούτιν» που κάνει «κουμάντο και παρεμβαίνει»: «….. Σε κάθε περίπτωση δε, εξακολουθεί να επεμβαίνει στα έργα της Εισαγγελέως διαφθοράς, το άτομο εκείνο, το οποίο είχε προσδιοριστεί ως «Ρασπούτιν» από την κα Ράικου;». αναφέρει…

Και συνεχίζει: «…το άτομο το οποίο εξύφανε την σε βάρος μου σκευωρία, έχει την ικανότητα να πλάθει σενάρια «τύπου Ρασπούτιν» (όρος που έχει χρησιμοποιηθεί από την πρώην Εισαγγελέα διαφθοράς), έχει προσβάσεις στα ΜΜΕ, έχει νομικές γνώσεις, χωρίς να αποκλείεται να έχει γνώσεις και μυστικών υπηρεσιών, αφού η κατασκευή του σεναρίου για δήθεν «στικάκι», μόνο σε σενάρια μυστικών υπηρεσιών μπορεί συνειρμικά να οδηγήσει,

-το «άγνωστο αυτό άτομο», είχε και έχει ως προφανή σκοπό, γνωρίζοντας (ως άτομο που «τα πανθ ορά») και την ευθιξία μου, να με εξουδετερώσει, από επόπτη των Εισαγγελέων Διαφθοράς, αφού η δική μου στρατηγική έρευνας, δεν συμφωνούσε με αυτήν που είχε χαραχθεί μέχρι τότε για την συγκεκριμένη υπόθεση (όπως θα αναλύσω παρακάτω),

-το άτομο αυτό «γνωρίζει πρόσωπα και πράγματα» στο χώρο της δικαιοσύνης και έχει τις γνώσεις, αλλά και την δυνατότητα να επεμβαίνει κατά την απονομή αυτής».

-Μιλάει για πρώτη φορά για βιασύνη στην απαγγελία κατηγοριών σε πολιτικά πρόσωπα : «……αντιλήφθηκα ότι υπήρχε «σχετική βιασύνη» να ασκηθεί «κάποια ποινική δίωξη, για κάποιους πολιτικούς», να παραπεμφθεί η υπόθεση σε ανακριτή (και μάλιστα χωρίς κλήση σε εξηγήσεις, αφού τα ονόματα θα τα προσδιόριζε ο ανακριτής) και «τα υπόλοιπα θα τα έβρισκε ο ανακριτής».

-Ο αντεισαγγελέας ΑΠ υποστηρίζει πως όταν πρόβαλλε την νομική άποψη ότι πριν πάνε σε διώξεις πρέπει να κληθούν ως ύποπτοι οι εμπλεκόμενοι και να εξεταστούν τυχόν ζητήματα παραγραφής αδικημάτων (εκ του συντάγματος) συνάντησε σφοδρή αντίδραση: «…..Εννοείται ότι, η παραπάνω άποψή μου ήταν αντίθετη με την μέχρι τότε, ισχύουσα «γραμμή» που συνίστατο στο ότι «ασκούμε δίωξη στηριζόμενοι στις καταθέσεις των προστατευομένων μαρτύρων, στέλνουμε τμήμα της δικογραφίας στον ανακριτή και τα υπόλοιπα τα βρίσκει ο ανακριτής…..καλά εμένα δεν με υπολογίζετε ως επόπτη σας, την κα Εισαγγελέα του Αρείου Πάγου την έχετε ενημερώσει;» μου απάντησαν αρνητικώς. Στην ερώτηση μου «πως είναι δυνατόν να δίνουν στους Αμερικανούς, αναφορά για θέματα που δεν γνωρίζει ούτε η Εισαγγελέας του Αρείου Πάγου» ουδέν μου απάντησαν. Στην ερώτηση μου «με τι αποδεικτικά στοιχεία θα ασκήσετε την δίωξη;» μου απάντησαν «με τις ενδείξεις που προκύπτουν από τις καταθέσεις των προστατευομένων μαρτύρων, μετά την άσκηση της ποινικής δίωξης ο ανακριτής θα τα βρει».…. Ύστερα από τα παραπάνω, μπορεί να γίνει αντιληπτό για πιο λόγο, εγώ έπρεπε να «φύγω από τη μέση» με την κατασκευή μιας ψευδούς εναντίον μου, τύπου Ρασπούτιν, κατηγορίας, περί δήθεν άρνησης να παραλάβω «στικάκι» με αποδεικτικά στοιχεία, κατά συγκεκριμένου πολιτικού προσώπου. Είναι δε ευνόητο ότι, με την μεθόδευση αυτή επιτυγχάνεται «διπλός στόχος», αφού έτσι αφ΄ ενός μεν επιτυγχάνεται η γρήγορη άσκηση ποινικής δίωξης, επιπλέον δε ανευρίσκεται και το εξιλαστήριο θύμα (δηλαδή εγώ), στο οποίο θα «φορτωθούν» οι ευθύνες, όταν θα αποτύχει η έρευνα, αφού εγώ δήθεν είχα αρνηθεί να παραλάβω «σημαντικά και σίγουρα αποδεικτικά στοιχεία».

Δικαστική συνδρομή

-Ουσιαστικά ο κ.Αγγελής επιμένει πως ότι στοιχεία ήθελαν να δώσουν οι Αμερικανοί έπρεπε να δοθούν μόνο μέσω της δικαστικής συνδρομής που είχε διατυπωθεί από το ν Δεκέμβριο του 2016 αλλά παρέμενε ανενεργή.

«…..Έτσι σχημάτισα την άποψη ότι, η παρουσία μου ως επόπτη και συντονιστή της διαφθορά, «βόλευε» μόνο στον βαθμό που «ευλογούσα το σχέδιο, της άσκησης ποινικής δίωξης το ταχύτερο δυνατόν», γεγονός όμως που αντέβαινε τόσο στην συνείδησή μου, όσο και στον όρκο που είχα δώσει να εκτελώ τιμίως και ευσυνειδήτως τα καθήκοντα μου. Όλα τα παραπάνω, όπως είναι φυσικό είχε δημιουργήσει «ένταση και σχετική προστριβή» στις μεταξύ μας (Αγγελή – Τουλουπάκη) υπηρεσιακές σχέσεις».

Αδυναμία στοιχείων

Ο κ. Αγγελής κάνει κρίσεις και για την ποιότητα των στοιχείων που είχαν συλλέγει μέχρι τότε αλλά και για τον τρόπο με τον οποίο ελήφθησαν οι καταθέσεις: «……Ενδεικτικώς αναφέρεται ότι η μάρτυρας Αικατερίνη ΚΕΛΕΣΗ καταθέτει την 6-11-2017, 8-11-2017,11-11-2017, 1-12-2017, 11-12-2017, 29-11-2017, 5-1-2018, 28-1-2018, 9-2-2018, αντί να καταθέσει ενιαίως ή το πολύ σε δυο ή τρεις συνεχόμενες καταθέσεις, αφού η ακολουθούμενη πρακτική μπορεί να δημιουργήσει διαφόρους συνειρμούς για την ορθότητα της «ανακριτικής τακτικής». Επίσης ως προς τα κρίσιμα για την υπόθεση γεγονότα (π.χ. δωροδοκίες πολιτικών προσώπων) οι καταθέσεις των μαρτύρων περιέχουν πρωτίστως αξιολογικές- υποκειμενικές και αόριστες κρίσεις και όχι συγκεκριμένα πραγματικά περιστατικά, τα οποία θα μπορούσαν να οδηγήσουν σε δημιουργία των επαρκών εκείνων ενδείξεων ενοχής, που απαιτούνται (σε πρώτο διαδικαστικό στάδιο) για την άσκηση ποινικής δίωξης

Ο τρόπος λήψεως των εν λόγω καταθέσεων, αποδυναμώνουν όχι μόνον την αξιοπιστία των μαρτύρων, αλλά και την ικανότητα των προανακριτικών υπαλλήλων που τις έλαβαν, αφού δεν κατάφεραν (δικονομικώς, διά των καταλλήλων – διευκρινιστικών ερωτήσεων) να μετατρέψουν τις υποκειμενικές κρίσεις, σε αντικειμενικά πραγματικά γεγονότα, που απαιτούν τα εγκλήματα που διερευνώνται. Εκ των υστέρων έγιναν προσπάθειες να διορθωθούν τα παραπάνω λάθη, με την συμπληρωματική κατάθεση των ιδίων ως άνω μαρτύρων, εκ των οποίων όμως ο ένας (ΙΩΑΝΝΗΣ ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΥ = Νικόλαος ΜΑΝΙΑΔΑΚΗΣ) είχε μετατραπεί σε κατηγορούμενο. Η προσπάθεια αυτή, που συνίσταται στο να μετατραπούν τα «ήξεις – αφήξεις» των αρχικών καταθέσεων σε βεβαιότητα, δεν μπορεί να «αποδώσει αποτελέσματα» (επαρκείς ενδείξεις), αφού ουσιαστικώς ενδυναμώνουν «την αδυναμία» των αρχικών καταθέσεως».

Επισημαίνει δε πως προκύπτει ακυρότητα της διαδικασίας διότι ορισμένες καταθέσεις τις πήρε ως προανακριτικός υπάλληλος η ίδια η κα Τουλουπάκη.: «….Και ευλόγως προκύπτει το νομικό ερώτημα, πως μπορεί η ίδια να εγκρίνει, χωρίς απόλυτη ακυρότητα (άρθρο 171 ΚΠΔ) την αρχειοθέτηση (κατ΄ άρθρο 43 παρ. 2 ΠΔ) των ιδίων της πράξεων, αφού έτσι θα συμπέσουν στο πρόσωπο της αμφότερες οι ιδιότητες του κριτή και του κρινόμενου;»

Εκκρεμότητες από το 2013

Ο κ. Αγγελής επιμένει ακόμα πως υπήρχαν σοβαρές καθυστερήσεις σε πολλές υποθέσεις στην Εισαγγελία κατά της Διαφθοράς και μάλιστα αναφέρει πως εντόπισε τέτοιες από το 2013: «….Με έκπληξη μου διαπίστωσα ότι, η εκκρεμότητα υπάρχει από το έτος 2013, ήτοι από καθιερώσεως του Εισαγγελέα διαφθοράς, ενώ σε ορισμένες περιπτώσεις, ουδεμία ανακριτική ενέργεια προκύπτει ότι έχει γίνει μέχρι και σήμερα. Δεν μου δόθηκε ο χρόνος να εξετάσω μια – μια τις δικογραφίες, που εκκρεμούν, είναι βέβαιον όμως ότι, εάν η εκκρεμότητα αυτή υπήρχε σε άλλους Εισαγγελείς, όχι μόνον θα είχαν ελεγχθεί πειθαρχικώς, αλλά πιθανόν να είχαν κριθεί και ως ανεπαρκείς (κατά την έννοια του Ν. 1756/1988) ως εισαγγελικοί λειτουργοί».

Βεβαίως αξιόποινες πράξεις

Ο εισαγγελέας όμως απαντά και το ερώτημα αν προκύπτει ότι η υπόθεση αποτελεί ουσιαστικά σκάνδαλο: «…..Στο εύλογο ερώτημα, εάν υπάρχουν αξιόποινες πράξεις στην έρευνα NOVARTIS, η απάντηση είναι: Βεβαίως υπάρχουν. Είναι όμως βέβαιον ότι, αυτές δεν πρόκειται να «έρθουν στην επιφάνεια», λόγω της ατελούς ανακριτικής έρευνας, που οφείλεται στην ανεπάρκεια (κατά την έννοια του Ν 1756/1988) των ατόμων που την διεξάγουν (από πλευράς Εισαγγελέων διαφθοράς).

Στο επίσης εύλογο ερώτημα, εάν «η έρευνα μπορεί να ορθοποδήσει» η απάντηση είναι: Κατά την κρίση μου ΝΑΙ, εάν αντικατασταθεί, έστω και σ΄ αυτό το δικονομικό στάδιο έρευνας, η κα Τουλουπάκη και οι ασχολούμενοι με την συγκεκριμένη έρευνα επίκουροι Εισαγγελείς, οι οποίο επίσης κρίνονται (τουλάχιστον για το χρονικό διάστημα που υπήρξα επόπτης, ως ανεπαρκείς, κατά την έννοια του Ν. 1756/1988)….».

Ακολουθήστε το dikastiko.gr στο Google News και δείτε πρώτοι όλες τις ειδήσεις

Διαβάστε όλες τις τελευταίες ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο στο dikastiko.gr