Το – κατά Ιωάννη (Αγγελή)- αφήγημα της Novartis: Για ποιου πρώην υπουργού τον λογαριασμό στις ΗΠΑ μίλησε το FBI (ολόκληρη η αναφορά ν.2)
H σύγχρονη δικαστική ιστορία θα κατατάξει την υπόθεση Novartis σε περίοπτη θέση, προφανώς με μελανά γράμματα. Ενώ ήδη εξελίσσεται η προανακριτική επιτροπή που θα διερευνήσει τυχόν ποινικές ευθύνες του πρώην αναπληρωτή υπουργού Δικαιοσύνης, Δημ. Παπαγγελόπουλου, το dikastiko.gr ανοίγει το φάκελο της υπόθεσης και παρουσιάζει με σειρά δημοσιευμάτων που θα ακολουθήσουν, βήμα- βήμα, πως οδηγήθηκε εδώ.
Σε αυτή περίοπτη θέση καταλαμβάνουν προφανώς οι 2 αναφορές του Γιάννη Αγγελή, αντεισαγγελέα του Αρείου Πάγου, στις αρχές του 2019 , για όσα έγιναν από το Δεκέμβριο του προηγουμένου έτους και μετά. Ο κ. Αγγελής, προστατευόμενος ως τότε της εισαγγελέα του Αρείου Πάγου, Ξένης Δημητρίου, επόπτης της Εισαγγελίας κατά της Διαφθοράς ορισμένος από την ίδια, παραιτείται και υποβάλλει την πρώτη αναφορά του στις 7/1/19 , την οποία παρουσίασε αυτούσια το dikastiko.gr.
H αναφορά, η διερεύνηση της οποίας διατάχθηκε μόνο κατά το σκέλος που αφορά την διαρροή της συζήτησης με τους Αμερικανούς για το περίφημο «στικάκι» (με λογαριασμό πρώην υπουργού ), είναι εμφανώς «στρογγυλεμένη» σε σχέση με όσα με τη δεύτερη αναφορά στις 21/2/2019 καταθέτει συμπληρωματικά ο κ. Αγγελής. Στον Αρειο Πάγο λένε αξιόπιστες πηγές είχαν ακουστεί φράσεις όπως «δε θα πάω φυλακή για τη Novartis» και απαντήσεις του τύπου «θα μας τινάξεις στον αέρα», που φέρονται να οδήγησαν στην ελαφρώς «κομψή» περιγραφή της πρώτης αναφοράς. Όσα όμως μεσολαβούν μέχρι τις 21/2, δηλαδή περίπου ενάμιση μήνα μετά, οδηγούν τον κ. Αγγελή να «απασφαλίσει». Η δεύτερη αναφορά, που πυροδότησε όλες τις εξελίξεις , είναι φωτιά και λαύρα:
Η δευτερη αναφορά
Σε αυτή ο κ.Αγγελής:
-Αποκαλύπτει το όνομα του πρώην υπουργού για τον οποίο έγινε συζήτηση με τους Αμερικανούς του FBI στη Βιέννη.
-Κάνει την πρώτη αναφορά σε «Ρασπούτιν» που κάνει «κουμάντο και παρεμβαίνει»: «….. Σε κάθε περίπτωση δε, εξακολουθεί να επεμβαίνει στα έργα της Εισαγγελέως διαφθοράς, το άτομο εκείνο, το οποίο είχε προσδιοριστεί ως «Ρασπούτιν» από την κα Ράικου;». αναφέρει…
-Μιλάει για πρώτη φορά για βιασύνη στην απαγγελία κατηγοριών σε πολιτικά πρόσωπα : «……αντιλήφθηκα ότι υπήρχε «σχετική βιασύνη» να ασκηθεί «κάποια ποινική δίωξη, για κάποιους πολιτικούς», να παραπεμφθεί η υπόθεση σε ανακριτή (και μάλιστα χωρίς κλήση σε εξηγήσεις, αφού τα ονόματα θα τα προσδιόριζε ο ανακριτής) και «τα υπόλοιπα θα τα έβρισκε ο ανακριτής».
-Ο αντεισαγγελέας ΑΠ υποστηρίζει πως όταν πρόβαλλε την νομική άποψη ότι πριν πάνε σε διώξεις πρέπει να κληθούν ως ύποπτοι οι εμπλεκόμενοι και να εξεταστούν τυχόν ζητήματα παραγραφής αδικημάτων (εκ του συντάγματος) συνάντησε σφοδρή αντίδραση: «…..Εννοείται ότι, η παραπάνω άποψή μου ήταν αντίθετη με την μέχρι τότε, ισχύουσα «γραμμή» που συνίστατο στο ότι «ασκούμε δίωξη στηριζόμενοι στις καταθέσεις των προστατευομένων μαρτύρων, στέλνουμε τμήμα της δικογραφίας στον ανακριτή και τα υπόλοιπα τα βρίσκει ο ανακριτής…..καλά εμένα δεν με υπολογίζετε ως επόπτη σας, την κα Εισαγγελέα του Αρείου Πάγου την έχετε ενημερώσει;» μου απάντησαν αρνητικώς. Στην ερώτηση μου «πως είναι δυνατόν να δίνουν στους Αμερικανούς, αναφορά για θέματα που δεν γνωρίζει ούτε η Εισαγγελέας του Αρείου Πάγου» ουδέν μου απάντησαν. Στην ερώτηση μου «με τι αποδεικτικά στοιχεία θα ασκήσετε την δίωξη;» μου απάντησαν «με τις ενδείξεις που προκύπτουν από τις καταθέσεις των προστατευομένων μαρτύρων, μετά την άσκηση της ποινικής δίωξης ο ανακριτής θα τα βρει».…. Ύστερα από τα παραπάνω, μπορεί να γίνει αντιληπτό για πιο λόγο, εγώ έπρεπε να «φύγω από τη μέση» με την κατασκευή μιας ψευδούς εναντίον μου, τύπου Ρασπούτιν, κατηγορίας, περί δήθεν άρνησης να παραλάβω «στικάκι» με αποδεικτικά στοιχεία, κατά συγκεκριμένου πολιτικού προσώπου. Είναι δε ευνόητο ότι, με την μεθόδευση αυτή επιτυγχάνεται «διπλός στόχος», αφού έτσι αφ΄ ενός μεν επιτυγχάνεται η γρήγορη άσκηση ποινικής δίωξης, επιπλέον δε ανευρίσκεται και το εξιλαστήριο θύμα (δηλαδή εγώ), στο οποίο θα «φορτωθούν» οι ευθύνες, όταν θα αποτύχει η έρευνα, αφού εγώ δήθεν είχα αρνηθεί να παραλάβω «σημαντικά και σίγουρα αποδεικτικά στοιχεία».
Δικαστική συνδρομή
-Ουσιαστικά ο κ.Αγγελής επιμένει πως ότι στοιχεία ήθελαν να δώσουν οι αμερικανοί έπρεπε να δοθούν μόνο μέσω της δικαστικής συνδρομής που ειχε διατυπωθεί από το ν Δεκέμβριο του 2016 αλλά παρέμενε ανενεργή.
«…..Έτσι σχημάτισα την άποψη ότι, η παρουσία μου ως επόπτη και συντονιστή της διαφθορά, «βόλευε» μόνο στον βαθμό που «ευλογούσα το σχέδιο, της άσκησης ποινικής δίωξης το ταχύτερο δυνατόν», γεγονός όμως που αντέβαινε τόσο στην συνείδησή μου, όσο και στον όρκο που είχα δώσει να εκτελώ τιμίως και ευσυνειδήτως τα καθήκοντα μου. Όλα τα παραπάνω, όπως είναι φυσικό είχε δημιουργήσει «ένταση και σχετική προστριβή» στις μεταξύ μας (Αγγελή – Τουλουπάκη) υπηρεσιακές σχέσεις».
Αδυναμία στοιχείων
Ο κ.Αγγελής κάνει κρίσεις και για την ποιότητα των στοιχείων που είχαν συλλεγεί μέχρι τότε αλλά και για τον τρόπο με τον οποίο ελήφθησαν οι καταθέσεις: «……Ενδεικτικώς αναφέρεται ότι η μάρτυρας Αικατερίνη ΚΕΛΕΣΗ καταθέτει την 6-11-2017, 8-11-2017,11-11-2017, 1-12-2017, 11-12-2017, 29-11-2017, 5-1-2018, 28-1-2018, 9-2-2018, αντί να καταθέσει ενιαίως ή το πολύ σε δυο ή τρεις συνεχόμενες καταθέσεις, αφού η ακολουθουμένη πρακτική μπορεί να δημιουργήσει διαφόρους συνειρμούς για την ορθότητα της «ανακριτικής τακτικής». Επίσης ως προς τα κρίσιμα για την υπόθεση γεγονότα (π.χ. δωροδοκίες πολιτικών προσώπων) οι καταθέσεις των μαρτύρων περιέχουν πρωτίστως αξιολογικές- υποκειμενικές και αόριστες κρίσεις και όχι συγκεκριμένα πραγματικά περιστατικά, τα οποία θα μπορούσαν να οδηγήσουν σε δημιουργία των επαρκών εκείνων ενδείξεων ενοχής, που απαιτούνται (σε πρώτο διαδικαστικό στάδιο) για την άσκηση ποινικής δίωξης
Ο τρόπος λήψεως των εν λόγω καταθέσεων, αποδυναμώνουν όχι μόνον την αξιοπιστία των μαρτύρων, αλλά και την ικανότητα των προανακριτικών υπαλλήλων που τις έλαβαν, αφού δεν κατάφεραν (δικονομικώς, διά των καταλλήλων – διευκρινιστικών ερωτήσεων) να μετατρέψουν τις υποκειμενικές κρίσεις, σε αντικειμενικά πραγματικά γεγονότα, που απαιτούν τα εγκλήματα που διερευνώνται. Εκ των υστέρων έγιναν προσπάθειες να διορθωθούν τα παραπάνω λάθη, με την συμπληρωματική κατάθεση των ιδίων ως άνω μαρτύρων, εκ των οποίων όμως ο ένας (ΙΩΑΝΝΗΣ ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΥ = Νικόλαος ΜΑΝΙΑΔΑΚΗΣ) είχε μετατραπεί σε κατηγορούμενο. Η προσπάθεια αυτή, που συνίσταται στο να μετατραπούν τα «ήξεις – αφήξεις» των αρχικών καταθέσεων σε βεβαιότητα, δεν μπορεί να «αποδώσει αποτελέσματα» (επαρκείς ενδείξεις), αφού ουσιαστικώς ενδυναμώνουν «την αδυναμία» των αρχικών καταθέσεως».
Επισημαίνει δε πως προκύπτει ακυρότητα της διαδικασίας διότι ορισμένες καταθέσεις τις πήρε ως προανακριτικός υπάλληλος η ίδια η κα Τουλουπάκη.: «….Και ευλόγως προκύπτει το νομικό ερώτημα, πως μπορεί η ίδια να εγκρίνει, χωρίς απόλυτη ακυρότητα (άρθρο 171 ΚΠΔ) την αρχειοθέτηση (κατ΄ άρθρο 43 παρ. 2 ΠΔ) των ιδίων της πράξεων, αφού έτσι θα συμπέσουν στο πρόσωπο της αμφότερες οι ιδιότητες του κριτή και του κρινόμενου;»
Εκκρεμότητες από το 2013
Ο κ.Αγγελής επιμένει ακόμα πως υπήρχαν σοβαρές καθυστερήσεις σε πολλές υποθέσεις στην Εισαγγελία κατά της Διαφθοράς και μάλιστα αναφέρει πως εντόπισε τέτοιες από το 2013: «….Με έκπληξη μου διαπίστωσα ότι, η εκκρεμότητα υπάρχει από το έτος 2013, ήτοι από καθιερώσεως του Εισαγγελέα διαφθοράς, ενώ σε ορισμένες περιπτώσεις, ουδεμία ανακριτική ενέργεια προκύπτει ότι έχει γίνει μέχρι και σήμερα. Δεν μου δόθηκε ο χρόνος να εξετάσω μια – μια τις δικογραφίες, που εκκρεμούν, είναι βέβαιον όμως ότι, εάν η εκκρεμότητα αυτή υπήρχε σε άλλους Εισαγγελείς, όχι μόνον θα είχαν ελεγχθεί πειθαρχικώς, αλλά πιθανόν να είχαν κριθεί και ως ανεπαρκείς (κατά την έννοια του Ν. 1756/1988) ως εισαγγελικοί λειτουργοί».
Βεβαίως αξιόποινες πράξεις
Ο εισαγγελέας όμως απαντά και το ερώτημα αν προκύπτει ότι η υπόθεση αποτελεί ουσιαστικά σκάνδαλο: «…..Στο εύλογο ερώτημα, εάν υπάρχουν αξιόποινες πράξεις στην έρευνα NOVARTIS, η απάντηση είναι: Βεβαίως υπάρχουν. Είναι όμως βέβαιον ότι, αυτές δεν πρόκειται να «έρθουν στην επιφάνεια», λόγω της ατελούς ανακριτικής έρευνας, που οφείλεται στην ανεπάρκεια (κατά την έννοια του Ν 1756/1988) των ατόμων που την διεξάγουν (από πλευράς Εισαγγελέων διαφθοράς).
Στο επίσης εύλογο ερώτημα, εάν «η έρευνα μπορεί να ορθοποδήσει» η απάντηση είναι: Κατά την κρίση μου ΝΑΙ, εάν αντικατασταθεί, έστω και σ΄ αυτό το δικονομικό στάδιο έρευνας, η κα Τουλουπάκη και οι ασχολούμενοι με την συγκεκριμένη έρευνα επίκουροι Εισαγγελείς, οι οποίο επίσης κρίνονται (τουλάχιστον για το χρονικό διάστημα που υπήρξα επόπτης, ως ανεπαρκείς, κατά την έννοια του Ν. 1756/1988)….». 
ΟΛΟΚΛΗΡΗ Η 2η ΑΝΑΦΟΡΆ ΑΓΓΕΛΗ
«ΠΡΟΣ Κον Αντεισαγγελέα Αρείου Πάγου, ο οποίος διενεργεί έρευνα με βάση την από 7-1-2019 αναφορά μου προς την κα Εισαγγελέα Α.Π.
ΣΥΜΠΛΗΡΩΜΑΤΙΚΗ ΕΜΠΙΣΤΕΥΤΙΚΗ ΑΝΑΦΟΡΑ -σε συνδυασμό και με άρθρ 37 ΚΠΔ
ΙΩΑΝΝΗ ΑΓΓΕΛΗ, ΑΝΤΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑ Α.Π.
Σε συνέχεια της από 7-1-2019 αναφοράς μου προς την κα Εισαγγελέα Α.Π., αναφέρω συμπληρωματικώς (προς διευκόλυνση του έργου Σας) και τα παρακάτω:
Σε σχέση με την διαρροή της συζήτησης προς τα ΜΜΕ, που έγινε κατά την συνάντηση της Βιέννης. Όπως αναγράφω στην αρχική αναφορά μου, είναι αληθές ότι, πράγματι έγινε αναφορά για συγκεκριμένο πρόσωπο και ειδικότερα για τον κ. ….. στο βαθμό και με τον τρόπο που αναφέρω στην αρχική αναφορά μου. Συγκεκριμένα στην αρχική από 7-1-2019 αναφορά μου, αφού πρώτα περιγράφω τις συνθήκες υπό τις οποίες έγινε η δήθεν δικαστική συνδρομή, αναγράφω (κατά λέξη) ότι «… έγινε πράγματι συζήτηση για συγκεκριμένο πολιτικό πρόσωπο . Ειδικότερα οι εκπρόσωποι της «Αμερικανικής πλευράς» μας ανέφεραν ότι, συγγενικό πρόσωπο αυτού του πολιτικού χρησιμοποιεί λογαριασμό στις ΗΠΑ, ο οποίος (λογαριασμός) δέχεται χρήματα από άλλον λογαριασμό τράπεζας, που βρίσκεται σε συγκεκριμένη Ευρωπαϊκής χώρα. Τους ζήτησα να μας δώσουν έστω και άτυπα τους αριθμούς των λογαριασμών, τους οποίους αυτοί γνώριζαν, για να ελέγξουμε εάν έχουν δηλωθεί στο «πόθεν έσχες» και για να ζητήσουμε στη συνέχεια νόμιμη δικαστική συνδρομή, σχετικά με την κίνηση του εν λόγω λογαριασμού. Μας «ξεκαθάρισαν» ότι, αυτοί μας δίνουν πληροφορίες και ότι είναι δικό μας θέμα, πως θα μετατρέψουμε τις πληροφορίες αυτές σε αποδεικτικά στοιχεία, που θα μπορούμε να τα χρησιμοποιήσουμε κατά το δικό μας νομικό σύστημα. …».
Η διαρροή
Τα γεγονότα αυτά «διέρρευσαν» στον τύπο (αρχικώς στην εφημερίδα ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ» και μάλιστα διαστρεβλωμένα, σε κάθε δε περίπτωση, όχι από εμένα. Σημειώνω ότι, μετά τα πρώτα ψευδή δημοσιεύματα περί ύπαρξης «στικάκι» ζήτησα από την κα Τουλουπάκη, κ. Τζούρα και κ. ΜΑΝΩΛΗ να μου «δώσουν μια λογική εξήγηση». Ο δεύτερος και ο τρίτος αρνήθηκαν κάθε σχέση με την διαρροή, ενώ η κα Τουλουπάκη μου ανέφερε κατά λέξη «… δεν αποκλείεται να διέρρευσαν από το γραφείο της Εισαγγελέως Α.Π. Δεν αποκλείεται να έχουν παγιδεύσει με κοριό το γραφείο της Εισαγγελέως Α.Π. και κάποιοι να τα άκουσαν όταν την ενημερώσατε για τα συμβάντα στη Βιέννη … ». Στην μεταγενέστερη ερώτησή μου, ποιος έπλασε το ψευδές σενάριο για ύπαρξη «στικάκι» και ποιος τα διέρρευσε στον τύπο ουδέν μου απάντησε. Σημειώνω ότι δεν είναι η πρώτη φορά που διαρρέουν απόρρητα στοιχεία για την συγκεκριμένη υπόθεση NOVARTIS, για τα οποία έχουν καταγγελθεί οι Εισαγγελείς διαφοράς. Ενδεικτικώς αναφέρω την περίπτωση καταγγελίας από την πρώην Εισαγγελέα διαφθοράς κα Ελένη Ράικου, (η οποία περιήλθε σε γνώση μου από τα ΜΜΕ), για διαρροή απορρήτων στοιχείων που αφορούν την ίδια και τον σύζυγό της. Επίσης αναφέρω καταγγελία της συζύγου του κ. Στουρνάρα, για διαρροή απορρήτων στοιχείων σε εναντίον της έρευνα, την οποία (καταγγελία) έχω διαβιβάσει (τον Ιανουάριο του 2019) στην Εισαγγελία Πρωτοδικών, προς διεξαγωγή ποινικής έρευνας κατ΄ άρθρο 252 Π.Κ.
Το όνομα του Υπουργού
Σε σχέση με το γεγονός ότι, εγώ δήθεν αρνήθηκα να παραλάβω από Αμερικανούς Εισαγγελείς «ΣΤΟΙΧΕΙΑ – ΦΩΤΙΑ ΤΟΥ FBI» και συγκεκριμένα «στικάκι» με τραπεζικούς λογαριασμούς πρώην πολιτικού προσώπου. Όπως αναγράφω στην αρχική αναφορά μου, το γεγονός αυτό είναι παντελώς ψευδές. Είναι όμως αληθές ότι, πράγματι έγινε αναφορά για συγκεκριμένο πρόσωπο και ειδικότερα για τον κ….. στο βαθμό και με τον τρόπο που αναφέρω στην αρχική αναφορά μου. Ελπίζω ότι, η έρευνα Σας θα ερευνήσει και θα διαπιστώσει ποιος τα έδωσε στην δημοσιότητα, με ποιον τρόπο και γιατί.
Η μόνη λογική εξήγηση, που μπορώ να δώσω είναι η παρακάτω:
α) Κάποιος ή κάποιο από τους τρεις Έλληνες συμμετέχοντες (Τουλουπακη- Τζούρας –ΜΑΝΩΛΗΣ) μετέφερε τους σχετικούς διαλόγους, σε άγνωστο σε μένα πρόσωπο, το οποίο κατέστρωσε το «σκοτεινό σενάριο», το οποίο διοχέτευσε αρχικώς σε συγκεκριμένη εφημερίδα (ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ) και από εκεί μεταφέρθηκε σε άλλες εφημερίδες και ηλεκτρονικά sites,
«Ρασπούτιν»
β)το άτομο το οποίο εξύφανε την σε βάρος μου σκευωρία, έχει την ικανότητα να πλάθει σενάρια «τύπου Ρασπούτιν» (όρος που έχει χρησιμοποιηθεί από την πρωην Εισαγγελέα διαφθοράς), έχει προσβάσεις στα ΜΜΕ, έχει νομικές γνώσεις, χωρίς να αποκλείεται να έχει γνώσεις και μυστικών υπηρεσιών, αφού η κατασκευή του σεναρίου για δήθεν «στικάκι», μόνο σε σενάρια μυστικών υπηρεσιών μπορεί συνειρμικά να οδηγήσει,
γ)το «άγνωστο αυτό άτομο», είχε και έχει ως προφανή σκοπό, γνωρίζοντας (ως άτομο που «τα πανθ ορά») και την ευθιξία μου, να με εξουδετερώσει, από επόπτη των Εισαγγελέων Διαφθοράς, αφού η δική μου στρατηγική έρευνας, δεν συμφωνούσε με αυτήν που είχε χαραχθεί μέχρι τότε για την συγκεκριμένη υπόθεση (όπως θα αναλύσω παρακάτω),
δ)το άτομο αυτό «γνωρίζει πρόσωπα και πράγματα» στο χώρο της δικαιοσύνης και έχει τις γνώσεις, αλλά και την δυνατότητα να επεμβαίνει κατά την απονομή αυτής.
Προς απόδειξη του ότι τα περί «υπάρξεως στικάκι» αποτελούν ψεύδος, επικαλούμαι εκ πρώτης όψεως την μαρτυρία των εκεί παρευρισκομένων συναδέλφων μου. Σε περίπτωση όμως, που αυτοί καταθέσουν κάτι διαφορετικό από την αλήθεια, παρακαλώ: α)να με εξετάσετε κατ΄ αντιπαράσταση μ΄ αυτούς και β)να κληθούν οι εκεί παρευρεθέντες εκπρόσωποι των Αμερικανών, προκειμένου να επιβεβαιώσουν το αληθές ή ψευδές της προσφοράς «αποδεικτικών στοιχείων σε στικάκι» και της άρνησης μου να το παραλάβω, γ)σε περίπτωση που θεωρηθεί ότι είναι δύσκολη η εξέταση δια ζώσης των παραπάνω ως μαρτύρων, παρακαλώ να ζητηθεί η απάντηση των με αποστολή σχετικού εγγράφου προς αυτούς ή έστω και διά μέσου της οδού, που έχουν ληφθεί μέχρι τώρα, τα θεωρούμενα ως έγγραφα δικαστικής συνδρομής έγγραφα από την εν λόγω υπηρεσία (όπως θα αναφέρω παρακάτω), δ) σε κάθε περίπτωση παρακαλώ να ζητηθεί η επιβεβαίωση ή μη του γεγονότος δια μέσου νόμιμης δικαστικής συνδρομής.
Στικάκι και στρατηγική
Γιατί επινοήθηκε η μυθοπλασία για το «στικάκι».
Είναι ευνόητο ότι μια τόσο σοβαρή υπόθεση, όπως αυτή της NOVARTIS, με οικονομικές, πολιτικές, ενδεχομένως και κομματικές προεκτάσεις, απαιτεί την χάραξη κάποιας συγκεκριμένης στρατηγικής χειρισμού και έρευνας. Τέτοια στρατηγική δεν «χαράχθηκε» με βάση τους κανόνες της ανακριτικής επιστήμης και τεχνικής, αλλά με άλλα κριτήρια, όπως προκύπτει από τα πραγματικά περιστατικά που αναφέρω παρακάτω. Συγκεκριμένα, από την αρχή της τοποθέτησής μου ως επόπτης διαφοράς, αντιλήφθηκα ότι υπήρχε «σχετική βιασύνη» να ασκηθεί «κάποια ποινική δίωξη, για κάποιους πολιτικούς», να παραπεμφθεί η υπόθεση σε ανακριτή (και μάλιστα χωρίς κλήση σε εξηγήσεις, αφού τα ονόματα θα τα προσδιόριζε ο ανακριτής) και «τα υπόλοιπα θα τα έβρισκε ο ανακριτής». Αντέλεγα ευθέως στην συγκεκριμένη «στρατηγική», γεγονός που με έφερε σε «ευθεία κόντρα» με την κα Τουλουπάκη, η οποία μου παρέθετε ως πρόσχημα ότι, ο επόπτης δεν δικαιούται να λαμβάνει γνώση των ουσιαστικών στοιχείων της δικογραφίας και δεν δικαιούται να επεμβαίνει στον τρόπο και την πορεία της έρευνας. Κατέστησα σαφέστατη την αντίθεσή μου προς αυτό, μεταφέροντας ταυτόχρονα και τον προβληματισμό μου, πως μπορώ να ασκήσω εποπτεία και συντονισμό «έχοντας μαύρα μεσάνυκτα σχετικά με την δικονομική πορεία της υπόθεσης». Ταυτόχρονα δε, διαβεβαίωσα τόσο αυτή, όσο και τους περί αυτήν επίκουρους εισαγγελείς ότι, δεν πρόκειται να επέμβω στην κρίση τους και ότι οφείλω ως επόπτης να ελέγξω και να διαπιστώσω, εάν κατά την ποινική έρευνα τηρείται το άρθρο 239 κπδ, σύμφωνα με το οποίο: «Σκοπός της ανάκρισης είναι η συλλογή των αναγκαίων αποδεικτικών στοιχείων για να βεβαιωθεί η τέλεση εγκλήματος και να αποφασιστεί αν πρέπει να εισαχθεί κάποιος σε δίκη γι` αυτό. Κατά την ανάκριση γίνεται καθετί που μπορεί να βοηθήσει την εξακρίβωση της αλήθειας, εξετάζεται και βεβαιώνεται αυτεπαγγέλτως όχι μόνο η ενοχή, αλλά και η αθωότητα του κατηγορουμένου, καθώς και κάθε στοιχείο που αφορά την προσωπικότητά του και επηρεάζει την επιμέτρηση της ποινής».
Να αποφασίσει και για τους 10
Από την αρχή επίσης κατέστησα σαφές στην κα Τουλουπάκη ότι, η έρευνα πρέπει να περαιωθεί ταυτόχρονα για όλους (και τους δέκα) εμπλεκομένους πολιτικούς και προπάντων δεν πρέπει να «κομματιαστεί» χρονικώς και ένα «κομμάτι» της να συνδυαστεί με άσκηση ποινικής δίωξης, αφού έτσι θα δοθεί η εντύπωση ότι υπάρχει βιασύνη, που στοχεύει σε συγκεκριμένο αποτέλεσμα (άσκηση μερικής ποινικής δίωξης), γεγονός που ήθελε δημιουργήσει αρνητικά σχόλια για την δικαιοσύνη, για ευνόητους λόγους. Σε κάθε περίπτωση επίσης κατέστησα σαφές ότι, θα πρέπει να διερευνηθεί η ύπαρξη επαρκών ή μη ενδείξεων ενοχής, εναντίον συγκεκριμένων προσώπων, που πρέπει να προσδιοριστούν, να κληθούν σε παροχή εξηγήσεων (άρθρο 31 ΠΔ) και σε περίπτωση που τα άτομα αυτά προστατεύονται από συνταγματικές διατάξεις, θα έπρεπε να προσδιοριστεί επακριβώς και το ποινικό αδίκημα που θα τους αποδοθεί (ύπαρξη του λεγομένου «υπουργικού αδικήματος»), προκειμένου να εξεταστεί το ενδεχόμενο παραγραφής του. Εννοείται ότι, η παραπάνω άποψή μου ήταν αντίθετη με την μέχρι τότε, ισχύουσα «γραμμή» που συνίστατο στο ότι «ασκούμε δίωξη στηριζόμενοι στις καταθέσεις των προστατευομένων μαρτύρων, στέλνουμε τμήμα της δικογραφίας στον ανακριτή και τα υπόλοιπα τα βρίσκει ο ανακριτής».
Ερώτημα βέβαια υφίσταται για το ποιος «χάραξε» την συγκεκριμένη στρατηγική έρευνας, καθώς και ποιος έχει ή ποιοι έχουν την αρμοδιότητα, αλλά και την ευθύνη χάραξης της στρατηγικής μιας σοβαρής υπόθεσης, όπως η συγκεκριμένη. Η κα Τουλουπάκη και οι περί αυτής ομάδα επίκουρων εισαγγελέων; Ο επόπτης Εισαγγελέας; Ή από κοινού ύστερα από συνεννόηση; Πως μπορεί να συντονίζει ο επόπτης Εισαγγελέας, εάν δεν γνωρίζει τα στοιχεία της δικογραφίας; Ποιος θέλει την παρουσία του επόπτη μόνον «ως διακοσμητική», με την έννοια ότι, «απλώς θα καλύπτει» τις ενέργειες της κας Τουλουπάκη, χωρίς όμως να μπορεί να κρίνει αυτές; Μέχρι που φθάνει η εποπτεία ως προς την εκτίμηση των αποδεικτικών στοιχείων; Ποιος αποφασίζει για τα χρονικά όρια περαίωσης της δικογραφίας; Θα γίνει κατάτμηση των πραγματικών περιστατικών με κριτήρια τον χρόνο Υπουργίας κάθε εμπλεκομένου πολιτικού προσώπου; Με ποια κριτήρια και για ποιους λόγους; Ποιος αποφασίζει για το εάν δημιουργηθούν πλείονες της μιας δικογραφίες ή εάν κριθούν όλοι οι εμπλεκόμενοι πολιτικοί ενιαίως; Πόσες δικογραφίες έχουν δημιουργηθεί για την ίδια υπόθεση και μια ποια κριτήρια; Θα περαιωθούν όλες οι επιμέρους δικογραφίες μαζί; (π.Χ. εάν ασκηθεί δίωξη κατά κάποιων πολιτικών προσώπων, αυτό θα γίνει την ίδια ημέρα που θα τεθούν οι δικογραφίες στο Αρχείο, για όσους δεν προέκυψαν ενδείξεις ενοχής; Ή αυτό θα γίνει σε μεταγενέστερο χρόνο;). Σε ποιους θα δοθεί η προτεραιότητα έρευνας στους γιατρούς ή στους πολιτικούς; Σε κάθε περίπτωση δε, εξακολουθεί να επεμβαίνει στα έργα της Εισαγγελέως διαφθοράς, το άτομο εκείνο, το οποίο είχε προσδιοριστεί ως «Ρασπούτιν» από την κα Ράικου;
Η «βιασύνη» για την άσκηση ποινικής δίωξης.
Η βιασύνη για την «όπως – όπως» άσκηση ποινικής δίωξης αποδεικνύεται από τα παρακάτω δυο πραγματικά περιστατικά:
Α)Από το περιστατικό της Βιέννης και συγκεκριμένα από την πρόθεση της κας Τουλουπάκη να πληροφορήσει τους Αμερικάνους, ότι «…. γύρω στις είκοσι (20) Δεκεμβρίου θα ασκήσουμε δίωξη κατά τριών πολιτικών προσώπων και συγκεκριμένα κατά των Γεωργιάδη, Λοβέρδου και Σαλμά. …». Πλέον συγκεκριμένα, την Τρίτη 4-12-2018 κατά την συνάντηση με τους Αμερικανούς Εισαγγελείς, ζήτησα από τους συναδέλφους μου να κάνουμε «ένα simulation», δηλαδή μια προσομοίωση το τι θα γίνει κατά την συζήτηση με τους εκπροσώπους των ΗΠΑ. Ρώτησα τους κ.κ. Τουλουπάκη – Τζούρα – Μανώλη, να μου πουν για ποιο συγκεκριμένο λόγο ζήτησαν να γίνει η παρούσα «δικαστική συνεργασία», αφού μέχρι τότε αγνοούσα τον ακριβή λόγο συναντήσεως. Με μεγάλη μου έκπληξη τους άκουσα να με πληροφορούν δια στόματος κας Τουλουπάκη (κατά λέξη) ότι, «θα πούμε στους Αμερικάνους, ότι γύρω στις είκοσι (20) Δεκεμβρίου θα ασκήσουμε δίωξη κατά τριών πολιτικών προσώπων και συγκεκριμένα κατά των Γεωργιάδη, Λοβέρδου και Σαλμά. Αντέδρασα έντονα, και τους είπα (κατά λέξη) «καλά εμένα δεν με υπολογίζετε ως επόπτη σας, την κα Εισαγγελέα του Αρείου Πάγου την έχετε ενημερώσει;» μου απάντησαν αρνητικώς. Στην ερώτηση μου «πως είναι δυνατόν να δίνουν στους Αμερικανούς, αναφορά για θέματα που δεν γνωρίζει ούτε η Εισαγγελέας του Αρείου Πάγου» ουδέν μου απάντησαν. Στην ερώτηση μου «με τι αποδεικτικά στοιχεία θα ασκήσετε την δίωξη;» μου απάντησαν «με τις ενδείξεις που προκύπτουν από τις καταθέσεις των προστατευομένων μαρτύρων, μετά την άσκηση της ποινικής δίωξης ο ανακριτής θα τα βρει». Ακολούθησε έντονη διαφωνία ως προς την εκτίμηση των αποδεικτικών στοιχείων, που υπήρχαν μέχρι τότε στην δικογραφία, ενώ η κα Τουλουπάκη υποστήριξε ότι, η ιδιότητά μου ως επόπτη συντονιστή δεν περιλαμβάνει και το δικαίωμα της εκτίμησης των αποδεικτικών στοιχείων (άρθρο 177 ΚΠΔ). Μετά από σχετικώς έντονο διάλογο (καθήμενοι πάντα στο σαλόνι της reception), τους ζήτησα να μην αναφέρουν αυτά που σκέπτονται στους Αμερικανούς (πράγμα το οποίο και έγινε) και να ενημερώσουν πρώτα την κα Εισαγγελέα Α.Π., διότι οι ενδείξεις που δημιουργούνται από τις καταθέσεις των προστατευομένων μαρτύρων είναι (κατά την κρίση μου) μη αποχρώσες και υπάρχει ο κίνδυνος να εκδοθεί τυπική κλήση από τον ανακριτή κατ΄ άρθρο 270 ΠΔ, με όσες ποινικές (άρθρο 239 ΠΚ) και αστικές συνέπειες μπορούν να προκύψουν τόσο γι΄ αυτούς, όσο και για μένα υπό την ιδιότητά μου ως επόπτης των, αφού δεν επόπτευσα για την τήρηση του άρθρου 239 ΚΠΔ
Τα χρονικά όρια στην Παπασπύρου
Β)από τα χρονικά όρια, που είχαν τεθεί στην κα πρόεδρο του Συντονιστικού Οργάνου Επιθεώρησης και Ελέγχου, να περαιωθεί το σχετικό πόρισμα το αργότερο μέχρι την 15-12-2018 (Βλέπ. σχετικώς τα 3423/29-11-2018 και 3424/29-11-2018 έγγραφα του Εισαγγελέα Εγκλημάτων διαφθοράς). Επειδή όμως κάτι τέτοιο ήταν λογικώς αδύνατον, πρωτίστως λόγω του όγκου του προς επεξεργασία αποδεικτικού υλικού, αλλά και λόγω του «παράτυπου» τρόπου αποστολής αυτού προς το Συντονιστικό Όργανο Επιθεώρησης και Ελέγχου, συγκάλεσα αμφότερες τις πλευρές σε συντονιστική συνάντηση, προς επίλυση των συγκρούσεων και των προβλημάτων που είχαν δημιουργηθεί (Βλέπ. σχετικώς το με αριθμό ΕΠ-Δ 108/11-12-2019 έγγραφό μας). Διευκρινίζεται ότι, από πλευράς Συντονιστικού Οργάνου Επιθεώρησης και Ελέγχου παρέστη η κα Ντινάκη, με κάποιος συνεργάτες της, τα ονόματα των οποίων δεν ενθυμούμαι.
Ύστερα από τα παραπάνω, μπορεί να γίνει αντιληπτό για πιο λόγο, εγώ έπρεπε να «φύγω από τη μέση» με την κατασκευή μιας ψευδούς εναντίον μου, τύπου Ρασπούτιν, κατηγορίας, περί δήθεν άρνησης να παραλάβω «στικάκι» με αποδεικτικά στοιχεία, κατά συγκεκριμένου πολιτικού προσώπου. Είναι δε ευνόητο ότι, με την μεθόδευση αυτή επιτυγχάνεται «διπλός στόχος», αφού έτσι αφ΄ ενός μεν επιτυγχάνεται η γρήγορη άσκηση ποινικής δίωξης, επιπλέον δε ανευρίσκεται και το εξιλαστήριο θύμα (δηλαδή εγώ), στο οποίο θα «φορτωθούν» οι ευθύνες, όταν θα αποτύχει η έρευνα, αφού εγώ δήθεν είχα αρνηθεί να παραλάβω «σημαντικά και σίγουρα αποδεικτικά στοιχεία».
Η δικαστική συνδρομή
Πειθαρχικές ευθύνες σε σχέση με τα θέματα δικαστικής συνεργασίας με τις ΗΠΑ,
Ήδη από 19-12-2016 είχε υποβληθεί (από τον επίκουρο κ. Ελευθεριάνο) νομότυπα επίσημο έγγραφο Δικαστικής Συνδρομής από Ελλάδα προς ΗΠΑ, με το οποίο (αίτημα) ζητούνται συγκεκριμένα αποδεικτικά στοιχεία (π.χ. καταθέσεις μαρτύρων, που έγιναν στις ΗΠΑ), εν όψει της παράλληλης έρευνας που διεξάγεται στις ΗΠΑ (Βλέπ. σχετικώς το ΕΚΔ 22080/20-12-2016 -ΦΔΣ 5954/2016 του τμήματος Δικαστικής Συνδρομής, της Εισαγγελίας Εφετών Αθηνών). Τον Φεβρουάριο του 2017, οι ΗΠΑ αντί να απαντήσουν στο επίσημο αίτημα των Ελληνικών Αρχών, υποβάλλουν (προφανώς στα πλαίσια της «στρατηγικής των» για την υπόθεση NOVARTIS) αντίστοιχο δικό τους αίτημα (δια του Ελληνικού Υπουργείου Δικαιοσύνης) με σχεδόν πανομοιότυπο με το δικό μας περιεχόμενο. Αμφότερα τα αιτήματα στηρίζονται στους ισχύοντες νόμους δικαστικής συνδρομής και συμβάσεις (Ν. 3771/2009, Ν. 3666/2008 κλπ). Το αίτημα των ΗΠΑ διαβιβάστηκε στο Ειδικό Ανακριτικό Τμήμα Διεθνών δικαστικών Συνδρομών του Πρωτοδικείου Αθηνών, του οποίου ο Ανακριτής με το με αριθμό 524/5-4-2017 έγγραφο του προς την Εισαγγελέα Διαφθοράς ζητά τα σχετικά στοιχεία για την εκτέλεσή και ικανοποίησή του.
Αντί όμως να απαντηθούν (ενν. από Ελληνικής πλευράς) νομοτύπως και κατά τους ισχύοντες κανόνες δικαίου τα εν λόγω αιτήματα Δικαστικής Συνδρομής (MLA), ούτως ώστε να επιτευχθεί η νομότυπη λήψη αποδεικτικών στοιχείων, προτιμήθηκε (από ποιον ή ποιους άραγε και γιατί; ) η αμφιβόλου νομιμότητας επικοινωνία με τις Δικαστικές Αρχές των ΗΠΑ, κατά παρέκκλιση των παραπάνω αναφερομένων κανόνων Διεθνούς Δικαστικής συνεργασίας. Η εν λόγω «επικοινωνία – δικαστική συνεργασία» γίνεται υπό τον μανδύα των «απόρρητων υπηρεσιακών λόγων» (όπως αναγράφεται ως αιτιολογία μετάβασής των εισαγγελέων διαφθοράς στο εξωτερικό). Είναι απορίας άξιον με ποια διαδικασία (π.χ. ανταλλαγή εγγράφων;) και με πρωτοβουλία ποίων προσώπων γινόταν οι συναντήσεις, αν υπήρχε Agenda, σε ποιο σημείο γινόταν οι συναντήσεις, αν τηρούντο πρακτικά και εάν οι εισαγγελείς διαφθορά υπέβαλαν αναφορά και σε ποιον μετά την επιστροφή των από τις εν λόγω συναντήσεις. Είναι ευνόητο ότι, όλα αυτά πρέπει να αναζητηθούν κατά την έρευνα που έχει διαταχθεί.
Πάντως υπό τον μανδύα των «απόρρητων υπηρεσιακών λόγων» έγιναν τέσσερις συναντήσεις μεταξύ εκπροσώπων του τμήματος διαφθοράς και εκπροσώπων των ΗΠΑ. Και δη: α) από 12-19 Νοεμβρίου 2017 στις ΗΠΑ, (Τουλουπάκη – Τζούρας – Μανώλης), β)από 15 έως 18 Φεβρουαρίου 2018 στη Βιέννη (Τουλουπάκη – Τζούρας), γ)από 13-15 Απριλίου στη Βιέννη (Τουλουπάκη – Τζούρας – Μανώλης), δ)από 3-5 Δεκεμβρίου 2018 στη Βιέννη (Τουλουπάκη – Τζούρας – Μανώλης- Αγγελής). Και είναι απορίας άξιον εάν κατά στις συναντήσεις αυτές η Ελληνική πλευρά αποκόμισε έστω και ένα νόμιμο αποδεικτικό στοιχείο, που να μπορεί να το χρησιμοποιήσει νόμιμα στην όλη ποινική διαδικασία.
Παρακαλώ να αναζητηθούν τα στοιχεία αυτά της «δικαστικής συνδρομής», καθότι σε εμένα ουδέν στοιχείο προσκομίστηκε από τους εισαγγελείς διαφθοράς, με αποτέλεσμα να τείνω να διαμορφώσω την άποψη ότι, μετέβαιναν στο εξωτερικό για λόγους «προσωπικής αναψυχής». Και ευλόγως διερωτώμαι: ποιος είναι αυτός που ενέκρινε τα έξοδα; Σε ποιον υπέβαλαν την σχετική αναφορά μετά την επιστροφή των; ή έστω ποιον ενημέρωναν κάθε φορά για τα αποδεικτικά στοιχεία που δήθεν προσκόμιζαν, ποιος ενέκρινε τις ενέργειές των αυτές και σε κάθε περίπτωση γιατί δεν ακολουθήθηκε ο νόμιμος δρόμος των συντονιστικών συναντήσεων δια μέσου της EUROJUST, η οποία μάλιστα θα είχα αναλάβει και την καταβολή των εξόδων (προς όφελος της Ελληνικής οικονομίας), που είναι τα έγγραφα που απαιτούνται για την διαδικασία προετοιμασίας της δικαστικής συνδρομής (έγγραφα συνεννόησης, ατζέντα κλπ).
Τα στοιχεία
«Αποδεικτικά στοιχεία» που έλαβε η «Ελληνική πλευρά», από τις ΗΠΑ.
Επαναλαμβάνω ότι, η κα Τουλουπάκη έχει την άποψη ότι, ο επόπτης Εισαγγελέας Διαφθοράς δεν δικαιούται να λαμβάνει γνώση των ουσιαστικών στοιχείων της δικογραφίας (π.χ. εγγράφων). Έτσι σχημάτισα την άποψη ότι, η παρουσία μου ως επόπτη και συντονιστή της διαφθορά, «βόλευε» μόνο στον βαθμό που «ευλογούσα το σχέδιο, της άσκησης ποινικής δίωξης το ταχύτερο δυνατόν», γεγονός όμως που αντέβαινε τόσο στην συνείδησή μου, όσο και στον όρκο που είχα δώσει να εκτελώ τιμίως και ευσυνειδήτως τα καθήκοντα μου. Όλα τα παραπάνω, όπως είναι φυσικό είχε δημιουργήσει «ένταση και σχετική προστριβή» στις μεταξύ μας (Αγγελή – Τουλουπάκη) υπηρεσιακές σχέσεις.
Στα πλαίσια ασκήσεως των καθηκόντων μου και εν όψει της «συνάντησης Βιέννης» (στην οποία σημειωτέον συμμετείχα μετά από προφορική παραγγελία της κας Εισαγγελέως Αρείου Πάγου) απέστειλα στην κα Τουλουπάκη την με αριθμό 13.203/26-11-2018 γραπτή παραγγελία μου και της ζητούσα ( κατά λέξη) «… όλα τα έγγραφα τα οποία έχει λάβει ή έχει αποστείλει προς τις αρμόδιες Αρχές των ΗΠΑ, στα πλαίσια της επίσημης ή ανεπίσημης συνεργασίας της, για υποθέσεις παράνομης διακίνησης φαρμάκων, στην Ελληνική ή αγγλική γλώσσα …». Την ίδια ημέρα μου προσκόμισε η ίδια μικρό αριθμό εγγράφων, χωρίς όμως να προσδιορίζεται στο διαβιβαστικό, ούτε ο ακριβής αριθμός αυτών, ούτε η ταυτότητά των (κατά συνέπεια δεν αποκλείεται να υπάρχουν και άλλα). Τα έγγραφα αυτά (οκτώ στον αριθμό) έχουν τα παρακάτω χαρακτηριστικά:
1)Δεν λαμβάνουν αριθμό πρωτοκόλλου, εισερχομένων εγγράφων από την κα Τουλουπάκη, γεγονός που δημιουργεί πλείστα όσα εύλογα ερωτηματικά,
2)είναι όλα προγενέστερα των τριών συναντήσεων στη Βιέννη, με αποτέλεσμα ευλόγως να διερωτώμαι, «τι και ποια στοιχεία, έστω και υπό μορφή πληροφοριών, πήραμε από τις συναντήσεις της Βιέννης;»,
3)δεν προέρχονται από τους Εισαγγελείς με τους οποίους έγιναν οι συναντήσεις στις ΗΠΑ ή στην Βιέννη,
4)τα έγγραφα υπογράφονται από το νόμιμο εκπρόσωπο του «legal attaché Office – US Embassy – Athens – Greece” , άτομο δηλαδή, που εκ πρώτης όψεως ουδεμία ουσιαστική ανάμειξη έχει στην όλη δικαστική συνεργασία,
5)απευθύνονται προς (κατά λέξη) «.. eleni Raikou ή Eleni Touloupaki – Hellenic Ministry of Justice- Supreme Court”
6)όλα τα έγγραφα περιέχουν «ρήτρα μη χρησιμοποιήσεως των» και ειδικότερα αναγράφουν (κατά λέξη) «… με την επιφύλαξη τυχόν (ειδικής) πρόβλεψης ή κατόπιν χορήγησης αδείας από το Αρχηγείο του Ομοσπονδιακού Γραφείου Ερευνών, οι πληροφορίες του παρόντος εγγράφου προορίζονται μόνο για πληροφοριακούς και καθοδηγητικούς σκοπούς και δεν δύνανται να χρησιμοποιηθούν από την Κυβέρνησή σας σε οιεσδήποτε ποινικές διαδικασίες, ούτε να προωθηθούν σε άλλη Κυβέρνηση, πρόσωπο ή οντότητα ή να χρησιμοποιηθούν σε ανοιγείσες ποινικές διαδικασίες …»,
7)Είναι χαρακτηριστικό ότι, τα έγγραφα αυτά περιέχουν μόνον πληροφορίες, που σκοπό έχουν «την καθοδήγηση της έρευνας». Συγκεκριμένα αναφέρουν (κατά λέξη) «…. οι πληροφορίες του παρόντος εγγράφου προορίζονται μόνο για πληροφοριακούς και καθοδηγητικούς σκοπούς… » (Βλέπ. ενδεικτικώς το 181678043/13-12-2017 έγγραφο των ΗΠΑ),
8)Κατ΄ εξαίρεση σε δυο περιπτώσεις (έγγραφα με ημερομηνίες 13-11-2017 και 23-1-2018) πέραν της γενικής απαγόρευσης που υπάρχει στην Αρχή, δίδεται περιορισμένη άδεια χρήσης, μόνον ως προς τα άτομα που (ονομαστικώς) αναφέρονται σ΄ αυτά. Συγκεκριμένα τα εν λόγω έγγραφα αναφέρουν (κατά λέξη σε μετάφραση) «…. το Υπουργείο Δικαιοσύνης της Ελλάδας μπορεί να χρησιμοποιήσει τις πληροφορίες αυτού του εγγράφου για την εφαρμογή του νόμου και αποδεικτικούς λόγους που αφορούν μόνο τα ακόλουθα φυσικά πρόσωπα: …» (Σημειωτέον δε ότι, στο έγγραφο αυτό αναφέρονται συγκεκριμένα πρόσωπα, πρωτίστως δε πολιτικοί, γεγονός που ερμηνεύεται κατά την κρίση μου ότι, οι ΗΠΑ διερευνούν και ευθύνες πολιτικών προσώπων),
Γενικώς οι πληροφορίες που παρέχουν τα έγγραφα, που μου προσκόμισε η κα Τουλουπάκη (δεν αποκλείω να υπάρχουν και άλλα τα οποία δεν μου έχουν προσκομιστεί) αφορούν:
α)στον τρόπο δράσεως της εταιρείας NOVARTIS και το modus operand στη νομιμοποίηση παρανόμων εσόδων,
β)αναφέρουν ονόματα φυσικών προσώπων, που εμπλέκονται στη νομιμοποίηση εσόδων από παράνομες δραστηριότητες,
γ)αναφέρουν ονόματα συγκεκριμένων εταιρειών, που εμπλέκονται στη νομιμοποίηση παρανόμων εσόδων,
δ)αναφέρουν τα ονόματα (18) φυσικών προσώπων, οι οποίο έχουν δώσει κατάθεση στις ΗΠΑ,
ε)αναφέρουν δεκατέσσερις (14) τραπεζικού λογαριασμούς, που χρησιμοποιούσε η NOVARTIS (έγγραφο με ημερομηνία 22-6-2017),
στ) αναφέρουν τον τρόπο με τον οποίο ιατροί, προωθούσαν τα προϊόντα NOVARTIS και τα ανταλλάγματα, που ελάμβαναν προς τούτο.
«Οι 14 λογαριασμοί»
Στο λογικό ερώτημα, εάν έχουν ερευνηθεί οι παραπάνω πληροφορίες, ώστε αυτές να μετατραπούν σε ενδείξεις ή αποδείξεις, από τους Εισαγγελείς Διαφθοράς, η απάντηση είναι αρνητική. Τουλάχιστον μέχρι την ημέρα που έγινε αποδεκτή η παραίτησή μου (16-1-2019) οι προερχόμενες από τις ΗΠΑ πληροφορίες δεν είχαν διερευνηθεί σχεδόν στο σύνολο τους, παρά τις προφορικές μου οδηγίες προς την κα Τουλουπάκη. Γενικώς, στο βαθμό που η συνεργασία μου με την κα Τουλουπάκη μου επέτρεψε να σχηματίσω άποψη, η κρίση μου είναι ότι: για τα ονόματα και τις εταιρείες, που αναφέρονται στα έγγραφα των ΗΠΑ, έχει γίνει επιλεκτική έρευνα, μόνο για συγκεκριμένα πρόσωπα και συγκεκριμένες εταιρείες, με κριτήρια τα οποία δεν είμαι σε θέση να γνωρίζω. Βέβαιον πάντως είναι ότι, συγκεκριμένα ονόματα (π.χ. συγκεκριμένως εκδότης) και συγκεκριμένες εταιρείες ουδόλως έχουν ερευνηθεί μέχρι τώρα. Βέβαιον επίσης είναι ότι, δεν έχουν ερευνηθεί (τουλάχιστον μέχρι 16-1-2019) οι δεκατέσσερις (14) λογαριασμοί, που εγγράφως μας έχουν γνωστοποιήσει οι Αρχές των Ηνωμένων Πολιτειών. Και εδώ γεννάται το εύλογο ερώτημα: Εάν υπήρχαν πράγματι λογαριασμοί, που εγώ δήθεν αρνήθηκα να παραλάβω με «στικάκι», δεν θα μας τους είχαν αναφέρει μαζί με αυτούς τους (14);
Σε κάθε περίπτωση πάντως, εντύπωση προκαλεί το γεγονός ότι, οι ΗΠΑ σταμάτησαν να παρέχουν (τις έστω παράτυπες κατά την νομική μου κρίση ) πληροφορίες των την 23-1-2018. Εικάζεται δε ότι, τούτο οφείλεται στο γεγονός ότι, συγκεκριμένα έγγραφα των ΗΠΑ, τέθηκαν στην δικογραφία που διαβιβάστηκε στη βουλή, παρά τη γραπτή ρήτρα μη χρησιμοποιήσεως αυτών.
Είναι ευνόητο βέβαια ότι, κατά την έρευνα που διεξάγεται δέον να ερευνηθεί, για ποιους λόγους και από ποιους αποφασίστηκε ότι, θα πρέπει να παρακαμφθεί η νόμιμη οδός της δικαστικής συνδρομής, που είχε «δρομολογηθεί» και αντ’ αυτής να ακολουθηθεί από τους Εισαγγελείς διαφθοράς η «παράτυπη οδός» των άτυπων συναντήσεων στην Βιέννη. Ομοίως θα πρέπει να διερευνηθεί εάν έχει προσκομιστεί (δια της δήθεν «δικαστικής συνδρομής») έστω και ένα νόμιμο αποδεικτικό στοιχείο, που θα μπορεί να χρησιμοποιηθεί (νομίμως) στην αποδεικτική διαδικασία.
Γενικώς για το ιστορικό της υπόθεσης NOVARIS
Η έρευνα της υπόθεσης ξεκίνησε την 25-5-2015 ύστερα από ανώνυμη καταγγελία (με ημερομηνία 20-2-2015) σε βάρος του Νικολάου Μανιαδάκη (ο μετέπειτα προστατευόμενος μάρτυρας) με αφορμή δημοσιεύματα στον τύπο. Γενικώς έχουν σχηματιστεί πλείονες της μιας δικογραφίες, οι οποίες συν-ενώνονται και χωρίζονται μεταξύ των, κατά το «δοκούν και τις περιστάσεις», χωρίς κάποια συγκεκριμένα λογικά κριτήρια.
…..(σ.σ αναφέρονται αριθμοί δικογραφιών)
Με απλά λόγια σχηματίστηκε αριθμός δικογραφιών, χωρίς να προκύπτει σε τι αναφέρεται η καθεμιά.
Είναι σχεδόν βέβαιον (κατά την κρίση μου) ότι, ούτε οι ίδιοι οι εισαγγελείς διαφθοράς γνωρίζουν πόσες σχετικές δικογραφίες έχουν σχηματιστεί. Και αυτό γιατί, το Αρχείο της εν λόγω υπηρεσίας δεν τηρείται «κατά τρόπο υποδειγματικό και ασφαλή» επικρατεί δε ένα «αλαλούμ» στην τήρηση του, η οποία σημειωτέον ουδεμία ασφάλεια παρέχει, αφού τηρείται σε μορφή απλού εγγράφου word, που σημαίνει πρακτικώς ότι, οποιοσδήποτε και οποτεδήποτε μπορεί να επέμβει και να προσθέσει, αφαιρέσει ή να τροποποιήσει εγγραφές και στοιχεία. Τούτο επιβεβαιώνεται και από το γεγονός ότι, όταν ζήτησα από τους Εισαγγελείς διαφθοράς να δω «τις δικογραφίες NOVARTIS» μου επέδειξαν ένα όγκο εγγράφων σε μια γωνία, γνωρίζοντας μου ότι, δεν έχουν «ξεχωρίσει τα έγγραφα ανά δικογραφία».
Από έρευνα δε που διενήργησα στο ηλεκτρονικό Αρχείο διαπίστωσα την ύπαρξη «αταξιών και ακαταλαβίστικων ενεργειών». Ενδεικτικώς για την «αταξία ως προς την τήρηση» των εγγραφών αρκεί να αναφερθεί ότι: (σ.σ αναφέρεται σε συγκεκριμένες δικογραφίες)…..» (Παρατήρηση γράφοντος: «όποιος κατάλαβε- κατάλαβε»).
Οι χειρισμοί
Πειθαρχικώς ελεγκτέες ενέργειες κατά τον χειρισμό της υπόθεσης NOVARTIS
Α)Ως προς τον προστατευόμενο μάρτυρα ΙΩΑΝΝΗ ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΥ ή Νικόλαο Μανιαδάκης. Κρίσιμοι Χρόνοι, που εμφανίζεται στην δικογραφία.
Την 25-5-2015 ύστερα από ανώνυμη καταγγελία (με ημερομηνία 20-2-2015) σε βάρος του (Νικολάου Μανιαδάκη) σχηματίζεται …. από την Εισαγγελία Διαφθοράς, και αποστέλλεται στην Διεύθυνση Οικονομικής Αστυνομίας/ ΕΛΑΣ για διενέργεια προκαταρκτικής εξέτασης ,
Την 6-6-2017 η εν λόγω δικογραφία συσχετίσθηκε με την …. και αποστέλλεται στην ΓΕΔΔ,
Την 15-3-2017, δίδεται παραγγελία στη ΓΕΔΔ για διενέργεια προκαταρκτικής ρητώς κατά του ΜΑΝΙΑΔΑΚΗ.
Στην παραγγελία αυτή αναγράφεται: «…Σας διαβιβάζουμε και φωτοαντίγραφα των σχετικών καταγγελιών , από το περιεχόμενο των οποίων [αν υποτεθούν αληθινά τα καταγγελλόμενα με αυτές] συνάγεται ότι ο Νικόλαος Μανιαδάκης, εκμεταλλευόμενος την ιδιότητά του ως διαχρονικού συμβούλου των Υπουργών Υγείας και σε συνεννόηση – από το Δεκέμβριο του έτους 2013 – κυρίως με την αντιπρόεδρο του ΕΟΦ, …. και ενδεχομένως και με άλλα πρόσωπα, προέβαινε σε τιμολογήσεις φαρμάκων, προωθώντας έναντι ανταλλαγμάτων κατά την τιμολόγηση αυτή τα συμφέροντα ιδίως των ως άνω εταιριών Phizer, Abbot, Glaxo, Elpen, Demo και Vianex, πλην της φαρμακευτικής εταιρίας Νovartis, για την οποία εκκρεμεί σε εσάς όμοιου περιεχομένου έλεγχος σε εκτέλεση της με ….από 11.1.2017 παραγγελίας μας, στα πλαίσια της οποίας και θα απαντηθούν τα σχετικά ερωτήματα και για την εταιρία εκείνη. …»,
1-8-2017 έγγραφο των ΗΠΑ αναφέρεται «no information provided»,
8-11-2017 η ΑΙΚΑΤΕΡΙΝΗ ΚΕΛΕΣΗ καταθέτει κατά του ΜΑΝΙΑΔΑΚΗ, (κατά λέξη) ότι «….… Στη συνέχεια και κατά την περίοδο 2012-2013 εμφανίζεται σύμβουλος – συνεργάτης του Λοβέρδου,ο κ. Μανιαδάκης, καθηγητής της Εθνικής Σχολής Δημόσιας Υγείας (ΕΣΔΥ), ο οποίος εισέπραττε χρήματα προκειμένου να εξυπηρετεί τα συμφέροντα της Νοβάρτις εν γνώσει του Υπουργού. Επιπλέον θα ήθελα να σας πω οτι η Νοβάρτις υποστήριζε οικονομικά την εταιρεία της γυναίκας του Μανιαδακη με την επωνυμία Ψ……. ΑΕ, η οποία δραστηριοποιείτο στις εκδόσεις. Αυτή η εταιρεία έλαβε, με πρωτοβουλία του Φρουζή, το ποσό περίπου των 50.000 ευρώ για δήθεν υπηρεσίες που παρείχε στη νοβάρτις Ελλάς, αλλά στην πραγματικότητα με αυτό τον τρόπο δωροδοκήθηκε ο Μανιαδάκης για την προώθηση των συμφερόντων της νοβάρτις. Υπογραμμίζω ότι το ανωτέρω ποσό είναι μόνο ένα μικρό μέρος του συνολικού ποσού με το οποίο δωροδοκήθηκε ο Μανιαδάκης…..»,
13-12-2017 δίδεται άδεια από τις ΗΠΑ να χρησιμοποιηθούν οι πληροφορίες κατά του ΜΑΝΙΑΔΑΚΗ. Από διάφορα έγγραφα (π. χ. αυτό της 7-11-2017 σελ. 13) φέρεται ότι έχει σχέση με συγκεκριμένη εταιρεία, δια της οποίας διενεργείται νομιμοποίηση εσόδων,
20-12-2017 τίθεται υπό προστασία άρθρο 1,2,7 Ν. 2928/2001 και υπό καθεστώς άρθρου 45 Β ΚΠΔ
3-1-2018 ως προστατευόμενος Ιωάννης ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΥ
25-1-2018 δίνει κατάθεση με το πραγματικό του όνομά του (Νικόλαος Μανιαδάκης)
26-1-2018 καταθέτει ως προστατευόμενος μάρτυρας Ιωάννης ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΥ
28-1-2018 η ΑΙΚΑΤΕΡΙΝΗ ΚΕΛΕΣΗ καταθέτει κατά του ΜΑΝΙΑΔΑΚΗ (κατά λέξη) «… σε σχέση με τα όσα ανέφερα στην από 8-11-2017 ένορκη κατάθεσή μου αναφορικά με χρήματα που δόθηκαν σε εταιρεία συμφερόντων της συζύγου του Νικολάου Μανιαδάκη, θέλω να διευκρινίσω ότι εκ παραδρομής ανέφερα την περίοδο υπουργίας Λοβέρδου 2012-2013, ενώ το σωστό είναι ότι ήταν Υπουργός Υγείας από την 7-9-2010 έως την 17-5-2012. Επίσης, θέλω να διευκρινίσω ότι το ποσό που ανέφερα ότι έλαβε ο Μανιαδάκης, το έλαβε όχι από την εταιρεία Ψ……. ΑΕ, όπως ανέφερα αρχικά, αλλά από την εταιρεία της συζύγου του με την επωνυμία ‘… και Σια ΕΕ’. Επιπλέον, τα ποσά που είχα αναφέρει στην από 8-11-2017 κατάθεσή μου ότι έλαβε ο Νικόλαος Μανιαδάκης, τού δόθηκαν από την Νοβάρτις όχι ως αντάλλαγμα για δικές του ενέργειες, αλλά προκειμένου να μεσολαβήσει ώστε να έρθει σε επαφή ο Φρουζής με τον Υπουργό και τα αρμόδια υπηρεσιακά όργανα στον τομέα του φαρμάκου….»,
29-1-2019 ως προστατευόμενος Ιωάννης ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΥ
01-2-2018 ως προστατευόμενος Ιωάννης ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΥ
12-12-2018 δίνει κατάθεση ο μάρτυρας ΜΑΞΙΜΟΣ ΣΑΡΑΦΗΣ, ο οποίος τον ενοχοποιεί,
31-12-2018 ΑΝΑΚΛΗΣΗ προστασίας άρθρου 1,2,7 Ν. 2928/2001 (Διάταξη 6/2018),
31-12-2018 ασκείται δίωξη και γίνεται απαγόρευση εξόδου από την χώρα.
Ύστερα από τα παραπάνω είναι (νομικής) απορίας άξιον, για ποιους λόγους αποφάσισε η κα Τουλουπάκη να θέσει τον παραπάνω Νικόλαο ΜΑΝΙΑΔΑΚΗ, υπό καθεστώς προστασίας Ν. 2928/2001 και άρθρου 45 Β ΠΔ.
Β)Στα πλαίσια της ποινικής έρευνας για την NOVARTIS εξετάστηκαν (μεταξύ των άλλων) και οι μάρτυρες ΑΙΚΑΤΕΡΙΝΗ ΚΕΛΕΣΗ και ΜΑΞΙΜΟΣ ΣΑΡΑΦΗΣ, οι οποίο τέθηκαν υπό καθεστώς προστασίας Ν. 2928/2011 και στη συνέχεια του άρθρου 45 Β ΚΠΔ. Το κύριο χαρακτηριστικό των μαρτυρικών καταθέσεων είναι ότι αυτές δεν παρουσιάζουν μια «λογική – χρονική ενότητα» με αποτέλεσμα να «αποδυναμώνονται» λόγω της «κατάτμησης των». Ενδεικτικώς αναφέρεται ότι η μάρτυρας Αικατερίνη ΚΕΛΕΣΗ καταθέτει την 6-11-2017, 8-11-2017,11-11-2017, 1-12-2017, 11-12-2017, 29-11-2017, 5-1-2018, 28-1-2018, 9-2-2018, αντί να καταθέσει ενιαίως ή το πολύ σε δυο ή τρεις συνεχόμενες καταθέσεις, αφού η ακολουθουμένη πρακτική μπορεί να δημιουργήσει διαφόρους συνειρμούς για την ορθότητα της «ανακριτικής τακτικής». Επίσης ως προς τα κρίσιμα για την υπόθεση γεγονότα (π.χ. δωροδοκίες πολιτικών προσώπων) οι καταθέσεις των μαρτύρων περιέχουν πρωτίστως αξιολογικές- υποκειμενικές και αόριστες κρίσεις και όχι συγκεκριμένα πραγματικά περιστατικά, τα οποία θα μπορούσαν να οδηγήσουν σε δημιουργία των επαρκών εκείνων ενδείξεων ενοχής, που απαιτούνται (σε πρώτο διαδικαστικό στάδιο) για την άσκηση ποινικής δίωξης. Ενδεικτικώς αναφέρω τα τμήματα εκείνα της κατάθεσης της ΑΙΚΑΤΕΡΙΝΗΣ ΚΕΛΕΣΗ με τις παρακάτω αξιολογικές κρίσεις α)… Ο ανωτέρω είχε πάντα στη διάθεση του μεγάλα χρηματικά ποσά πριν τις συναντήσεις του και μόνο, με πολιτικούς στο χώρο του φαρμάκου και λοιπούς αξιωματούχους, τα οποία πάντα μετέφερε μαζί του στις συναντήσεις αυτές και προφανώς τα παρέδιδε. …. τον χρημάτισε με τον τρόπο που ανωτέρω σας ανέφερα με διάφορά ποσά, προκειμένου ο ……. να διατηρήσει την τιμή του φαρμάκου Galvus περίπου στα 300 ευρώ ενώ αυτή θα έπρεπε να πέσει στα 150 ευρώ, …… μετέβαλε τις τιμές προς τα πάνω εξυπηρετώντας τα συμφέροντα της Νοβάρτις, αλλά και του ιδίου, καθώς λάμβανε για αυτά παράνομα χρηματικά ανταλλάγματα….» (Βλέπ. την από 6-11-2017 κατάθεσή του), β) «…ο συγκεκριμένος ομοίως χρηματίστηκε κατ’ επανάληψη, όπως έχω περιγράφει και πιστεύω ότι στο σύνολο είχε λάβει τουλάχιστον 200.000 ευρώ…..»(Βλέπ. την από 8-11-2017 κατάθεσή του), γ)…. οι ανωτέρω εταιρείες επέστρεφαν τα χρήματα στον κ. Φρουζή, ο οποίος αφού παρακρατούσε το δικό του “μερίδιο”, εν συνεχεία κατέβαλε μεγάλα χρηματικά ποσά ως δωροδοκίες σε κρατικούς αξιωματούχους, με τον τρόπο που σας έχω περιγράφει. Ενδεικτικά ο πρώην υπουργός ……. απαιτούσε τα χρήματα να του καταβάλλονται πάντα σε βαλίτσα. …. ο πρόεδρος του …. το έτος 2009, …… δωροδοκήθηκε με μεγάλο χρηματικό ποσό προκειμένου να δώσει σε σύντομο χρονικό διάστημα την ένδειξη/έγκριση του ….. , ο ….. έλαβε για το λόγο αυτό μεγάλο χρηματικό ποσό, οπωσδήποτε άνω των 200.000 ευρώ, με τον τρόπο που σας έχω ήδη περιγράφει. ….» (Βλέπ. την από 25-11-2017 κατάθεσή του), δ) «… ο τελευταίος εξυπηρετούσε τη ΝΟΒΑΡΤΙΣ με τις δημόσιες σχέσεις – επαφές του και υπολογίζω ότι έλαβε συνολικά από τη ΝΟΒΑΡΤΙΣ (περίοδος περίπου 2002 εώς 2014) τουλάχιστον 4 εκατ. ευρώ. … δωροδοκήθηκε ο τότε Υπουργός Υγείας, ……. με το ποσό των 2 εκατ. ευρώ τουλάχιστον. Και ο ……. δωροδοκήθηκε για τον ίδιο λόγο, με ικανό χρηματικό ποσό, το ύψος του οποίου δεν μπορώ να προσδιορίσω. Σε δυο περιπτώσεις τουλάχιστον, πριν συναντηθεί ο Φρουζής με τον ……στο Υπουργείο …. είχε μαζί του μια μαύρη αντρική τσάντα, γεμάτη χρήματα, τα οποία είμαι βέβαιη ότι προορίζονταν για τον τελευταίο. Είναι βέβαιο ότι ο ……. έλαβε απευθείας συνολικά ως δώρα ποσό τουλάχιστον 1 εκατ. ευρώ, χωρίς να συμπεριληφθούν τα ποσά που έλαβε μέσω …….. » (Βλέπ. την από 25-11-2017 κατάθεσή του).
Ο τρόπος λήψεως των εν λόγω καταθέσεων, αποδυναμώνουν όχι μόνον την αξιοπιστία των μαρτύρων, αλλά και την ικανότητα των προανακριτικών υπαλλήλων που τις έλαβαν, αφού δεν κατάφεραν (δικονομικώς, διά των καταλλήλων – διευκρινιστικών ερωτήσεων) να μετατρέψουν τις υποκειμενικές κρίσεις, σε αντικειμενικά πραγματικά γεγονότα, που απαιτούν τα εγκλήματα που διερευνώνται. Εκ των υστέρων έγιναν προσπάθειες να διορθωθούν τα παραπάνω λάθη, με την συμπληρωματική κατάθεση των ιδίων ως άνω μαρτύρων, εκ των οποίων όμως ο ένας (ΙΩΑΝΝΗΣ ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΥ = Νικόλαος ΜΑΝΙΑΔΑΚΗΣ) είχε μετατραπεί σε κατηγορούμενο. Η προσπάθεια αυτή, που συνίσταται στο να μετατραπούν τα «ήξεις – αφήξεις» των αρχικών καταθέσεων σε βεβαιότητα, δεν μπορεί να «αποδώσει αποτελέσματα» (επαρκείς ενδείξεις), αφού ουσιαστικώς ενδυναμώνουν «την αδυναμία» των αρχικών καταθέσεως.
Τα καθήκοντα του εισαγγελέα
Γενικώς για την άσκηση καθηκόντων της Εισαγγελέας Διαφθοράς
Ο Εισαγγελέας Διαφθοράς καθιερώθηκε με το Ν 4022/2011. Αρχικώς οι δυο αυτές ιδιότητες συνέπιπταν στο ίδιο πρόσωπο, στη συνέχεια όμως διαχωρίστηκαν, για λόγους τους οποίους γνωρίζετε, με αποτέλεσμα να ορίζεται άλλο πρόσωπο ως εισαγγελέας οικονομικού εγκλήματος. Σημειωτέον ότι ο νόμος «ομιλεί» για «Εισαγγελέα Εγκλημάτων Διαφθοράς με βαθμό αντεισαγγελέα Εφετών, από εκείνους που υπηρετούν στην Εισαγγελία Εφετών Αθηνών» και όχι για «Εισαγγελία Διαφθοράς», γεγονός που ερμηνεύεται ότι: ο μεν αντεισαγγελέας Εφετών ανήκει οργανικώς στην εισαγγελία Εφετών Αθηνών, οι δε επίκουροι Εισαγγελείς, ανήκουν στην Εισαγγελία Πρωτοδικών Αθηνών, από όπου και αποσπώνται. Κατά συνέπεια δεν υφίσταται «εισαγγελία ή τμήμα ή υπηρεσία διαφθοράς». Τα παραπάνω αναφέρονται προκειμένου να «οριοθετηθεί» ο τρόπος λειτουργίας των Εισαγγελιών διαφθοράς, ή άλλως από ποιον εσωτερικό κανονισμό λειτουργίας διέπονται, κατά την άσκηση των καθηκόντων των.
Σημειωτέον ότι, από την καθιέρωση του Εισαγγελέα Διαφθοράς μέχρι και σήμερα έχουν τοποθετηθεί από το Ανώτατο Δικαστικό συμβούλιο δύο Αντεισαγγελείς Εφετών ως προϊστάμενες, ήτοι η κα Ελένη Ράικου (από την ίδρυσή του, μέχρι και τον Απρίλιο του 2017) και η κα Ελένη Τουλουπάκη (από τον Απρίλιο του 2017, μέχρι και σήμερα). Σκοπός της καθιέρωσης του εν λόγω εισαγγελέα Διαφθοράς είναι μεταξύ των άλλων και η (κατά λέξη) «σε κάθε περίπτωση, η προκαταρκτική εξέταση που διενεργείται για τα ως άνω εγκλήματα (να) ολοκληρώνεται μέσα σε προθεσμία δύο μηνών» (Βλέπ. άρθρ. 2 παρ. 1 περ. 6β Ν 4022/2011) και όχι σε προθεσμία τριών μηνών, όπως προβλέπεται στο άρθρο 31 ΠΔ, για τα εγκλήματα που δεν έχουν σχέση με την διαφθορά.
Εκκρεμότητα από το έτος 2013
Μετά την άρνηση της κας Τουλουπάκη, παρά την γραπτή σ΄ αυτήν παραγγελία μου – υπάρχει στο Αρχείο της Εισαγγελίας), να μου υποβάλλει πίνακα εκκρεμοτήτων, ζήτησα από τους επίκουρους Εισαγγελείς να μου γνωστοποιήσουν «την εκκρεμότητα, που έχουν στα χέρια τους», πράγμα το οποίο και έγινε. Με έκπληξη μου διαπίστωσα ότι, η εκκρεμότητα υπάρχει από το έτος 2013, ήτοι από καθιερώσεως του Εισαγγελέα διαφθοράς, ενώ σε ορισμένες περιπτώσεις, ουδεμία ανακριτική ενέργεια προκύπτει ότι έχει γίνει μέχρι και σήμερα. Δεν μου δόθηκε ο χρόνος να εξετάσω μια – μια τις δικογραφίες, που εκκρεμούν, είναι βέβαιον όμως ότι, εάν η εκκρεμότητα αυτή υπήρχε σε άλλους Εισαγγελείς, όχι μόνον θα είχαν ελεγχθεί πειθαρχικώς, αλλά πιθανόν να είχαν κριθεί και ως ανεπαρκείς (κατά την έννοια του Ν. 1756/1988) ως εισαγγελικοί λειτουργοί. Από την μελέτη του πίνακα εκκρεμοτήτων, όπως αυτός συντάχθηκε από εμένα, γίνονται οι παρακάτω διαπιστώσεις: Κάθε δικογραφία «χρεώνεται» σε δυο τουλάχιστον επίκουρους εισαγγελείς. Αυτοί υπό τον έλεγχο της εκάστοτε προϊσταμένης, διενεργούν τις σχετικές ανακριτικές πράξεις, μετά το πέρας των οποίων υποβάλλουν γραπτή αναφορά – πόρισμα. Στη συνέχεια δε η προϊσταμένη Εισαγγελέας διαφθοράς (στην πράξη μέχρι τώρα η κα Ράικου ή κα Τουλουπάκη) εγκρίνει ή δεν εγκρίνει το πόρισμα. Στην πράξη βέβαια πάντα συμφωνεί με την αναφορά (δεν υπέπεσε στην αντίληψή μου αντίθετη περίπτωση), αφού αυτή ουσιαστικώς κατευθύνει και καθοδηγεί τις έρευνες. Ουσιαστικώς δηλαδή εγκρίνει τις μέχρι τότε ενέργειές, που η ίδια έχει κάνει. Υπάρχουν όμως και περιπτώσεις που καλείται να εγκρίνει και υποθέσεις, στις οποίες η ίδια έχει συμπράξει ως προανακριτικός υπάλληλος, ακόμα και με την τυπική έννοια του όρου, έχοντας δηλαδή λάβει (η ίδια) ένορκες καταθέσεις. Π.χ. στην υπόθεση NOVARTIS ‘έχει η ίδια ένορκες λάβει καταθέσεις από τους προστατευόμενους μάρτυρες Αικατερίνη ΚΕΛΕΣΗ και Μάξιμο ΣΑΡΑΦΗ. Και ευλόγως προκύπτει το νομικό ερώτημα, πως μπορεί η ίδια να εγκρίνει, χωρίς απόλυτη ακυρότητα (άρθρο 171 ΚΠΔ) την αρχειοθέτηση (κατ΄ άρθρο 43 παρ. 2 ΠΔ) των ιδίων της πράξεων, αφού έτσι θα συμπέσουν στο πρόσωπο της αμφότερες οι ιδιότητες του κριτή και του κρινόμενου; Το γεγονός δε ότι, από το νόμο δεν προβλέπεται αναπληρωματικός της (για ποιους λόγους άραγε; ), όπως στην Εισαγγελέα οικονομικού εγκλήματος, καθιστά το εν λόγω νομικό πρόβλημα ακόμα πιο περίπλοκο. Σε κάθε περίπτωση πάντως θεωρώ τουλάχιστον ως «δικονομικό σφάλμα» την σύμπραξη της ως πρώτης προανακριτικής υπαλλήλου, σε μια ένορκη κατάθεση μάρτυρος, που συμμετέχουν δυο άλλοι (επίκουροι) εισαγγελείς διαφθοράς, τις πράξεις των οποίων, γνωρίζει ότι, θα κληθεί να εγκρίνει στη συνέχεια.
Παρατίθεται παρακάτω ο πίνακας εκκρεμοτήτων ανά επίκουρο Εισαγγελεά, με την παρατήρηση ότι: Θα πρέπει να διαταχθεί έρευνα τόσο στο ηλεκτρονικό Αρχείο, όσο και στο φυσικό Αρχείο, προκειμένου να ελεγχθούν μια – μια οι δικογραφίες (περαιωμένες και μη) και να διαπιστωθεί ποια είναι η νομική πορεία αυτών. (σ.σ παρατίθεται ο καταλογος των εκκρεμών δικογαρφιών)
ΓΕΝΙΚΑ ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ – ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ- ΑΙΤΗΜΑΤΑ
Το γενικό συμπέρασμα της ποινικής έρευνας μέχρι της αποδοχής της παραιτήσεώς μου (16-1-2019), σχετικά με την υπόθεση NOVARTIS είναι ότι: Οι ασχολούμενοι με την έρευνα εισαγγελείς διαφθοράς είναι ανεπαρκείς (κατά την έννοια του Ν. 1756/1988) και αδυνατούν να διεξάγουν επιτυχώς την σχετική ποινική έρευνα, γι΄ αυτό και θα πρέπει να αντικατασταθούν το ταχύτερο δυνατόν, όπως από αρχές Δεκεμβρίου (αμέσως μετά την επιστροφή μου από την Βιέννη) είχα καταστήσει γνωστό.
Επίσης, οι ασχολούμενοι με την έρευνα εισαγγελείς διαφθοράς διέπραξαν λάθη και σφάλματα ανακριτικής τακτικής, για τα οποία κατά την άποψη μου δέον να ελεγχθούν πειθαρχικώς. Τέτοια λάθη και σφάλματα είναι:
α)η θέση του μετέπειτα κατηγορουμένου Νικολάου ΜΑΝΙΑΔΑΚΗ, σε καθεστώς προστασίας. Παρά την ύπαρξη δυο προκαταρκτικών εξετάσεων εναντίον του και παρά το γεγονός ότι, αναφέρεται ως εμπλεκόμενος – ύποπτος στις έστω και παράτυπες πληροφορίες των Αμερικανικών Αρχών, είναι «λογικώς ανεξήγητη» η ενέργεια να τεθεί υπό καθεστώς προστασίας . Το σημαντικότερο όμως είναι ότι, με την ενέργεια αυτή, δόθηκε η ευκαιρία στον ίδιο (Νικόλαο ΜΑΝΙΑΔΑΚΗ), αλλά και στους άλλους επίσης εμπλεκόμενους να μαθαίνουν πληροφορίες σχετικά με την πορεία τις έρευνας και έτσι να προετοιμάζουν την στρατηγική της υπεράσπισης των,
β)η μη αναγραφή αριθμού πρωτοκόλλου στα εισερχόμενα έγγραφα των Αμερικανικών Αρχών,
γ)η μη συνέχιση της Δικαστικής Συνδρομής, που άρχισε νομότυπα και η χωρίς λόγο και αιτία παύση αυτής,
δ)η μη διενέργεια συντονιστικών συναντήσεων στα πλαίσια της EUROJUST , αλλά αντ΄ αυτών οι αμφιβόλου νομιμότητας, άτυπες συναντήσεις με τις Αμερικανικές Αρχές, υπό το πρόσχημα της Δικαστικής Συνδρομής, χωρίς αυτές να προβλέπονται από το νόμο και χωρίς την τελική λήψη κάποιου συγκεκριμένου νόμιμου αποδεικτικού στοιχείου,
ε)η μη διερεύνηση κρίσιμων πληροφοριών, που έστω και παράτυπα δόθηκαν από τις Αμερικανικές Αρχές (π.χ. πληροφορίες για νομιμοποίηση χρήματος, από συγκεκριμένο εκδότη. Η μη διερεύνιση συγκεκριμένων τραπεζικών λογαριασμών),
στ)η δημιουργία απόλυτων ακυροτήτων με τη συμμετοχή της προϊσταμένης Εισαγγελέως διαφθοράς στην λήψη ενόρκων καταθέσεων, ως μη έδει,
ζ)η προειλημμένη απόφασή των για άσκηση ποινική δίωξης τύπου «όπως- όπως – τύπου fast track», χωρίς την προηγούμενη τήρηση του άρθρου 239 ΚΠΔ,
η)η κατάτμηση της δικογραφίας και η τμηματική αυτής εξέταση, αφού κάτι τέτοιο αποδυναμώνει την συγκέντρωση των αποδεικτικών στοιχείων, δημιουργεί αρνητικούς συνειρμούς για την έρευνα της συγκεκριμένης υπόθεσης, αλλά και την δικαιοσύνη εν γένει,
θ)η γνωστοποίηση απόρρητων στοιχείων, που λέχθηκαν στην Βιέννη σε τρίτο άτομο και η εντεύθεν «κατασκευασμένη» διαρροή των στα ΜΜΕ, γεγονός που οδηγεί σε σκέψεις «χειραγώγησης» της υπόθεσης,
Βεβαίως υπάρχουν αξιόποινες πράξεις στην υπόθεση
Στο εύλογο ερώτημα, εάν υπάρχουν αξιόποινες πράξεις στην έρευνα NOVARTIS, η απάντηση είναι: Βεβαίως υπάρχουν. Είναι όμως βέβαιον ότι, αυτές δεν πρόκειται να «έρθουν στην επιφάνεια», λόγω της ατελούς ανακριτικής έρευνας, που οφείλεται στην ανεπάρκεια (κατά την έννοια του Ν 1756/1988) των ατόμων που την διεξάγουν (από πλευράς Εισαγγελέων διαφθοράς).
Στο επίσης εύλογο ερώτημα, εάν «η έρευνα μπορεί να ορθοποδήσει» η απάντηση είναι: Κατά την κρίση μου ΝΑΙ, εάν αντικατασταθεί, έστω και σ΄ αυτό το δικονομικό στάδιο έρευνας, η κα Τουλουπάκη και οι ασχολούμενοι με την συγκεκριμένη έρευνα επίκουροι Εισαγγελείς, οι οποίο επίσης κρίνονται (τουλάχιστον για το χρονικό διάστημα που υπήρξα επόπτης, ως ανεπαρκείς, κατά την έννοια του Ν. 1756/1988),
Σε κάθε περίπτωση επιθυμώ να διευκρινίσω ότι: Την παρούσα συμπληρωματική αναφορά μου υποβάλλω προκειμένου να καταστήσω σαφές ότι: Η ευθιξία, που αναφέρω στην αρχική από 7-1-2019 αναφορά μου, δεν περιορίζεται μόνον στα ψευδή και κατασκευασμένα δημοσιεύματα που αποβλέπουν στην υπηρεσιακή μου μείωση, ούτε μόνον στο γεγονός ότι, μέχρι τώρα ουδεμία ενέργεια έχει γίνει προκειμένου να διαπιστωθεί αυτεπαγγέλτως ποιος κρύπτεται πίσω από αυτά και που αποβλέπει με την κατασκευασμένη σε βάρος μου ψευδή κατηγορία. Η ευθιξία μου, οφείλεται πρωτίστως στο γεγονός ότι, δεν επιθυμώ να συνδεθεί το όνομα μου με όσα «τουλάχιστον περίεργα, παράτυπα και ενδεχομένως παράνομα» (άρθρο 239 Π.Κ.) αναφέρω παραπάνω, τόσο δηλαδή στην αρχική από 7-1-2019, όσο και στην παρούσα συμπληρωματική αναφορά μου, το περιεχόμενο των οποίων παρακαλώ να κληθώ (εάν κρίνετε αναγκαίο) να επιβεβαιώσω και ενόρκως.
Παρακαλώ ύστερα από τα παραπάνω:
1)Να λάβετε υπόψη όλα τα παραπάνω κατά την έρευνά Σας,
2)να κληθώ ως μάρτυρας προκειμένου να επιβεβαιώσω και ενόρκως (εάν το κρίνετε απαραίτητο), όσα αναφέρω τόσο στην αρχική μου, όσο και στην παρούσα συμπληρωματική αναφορά μου, καθώς και να απαντήσω σε οποιεσδήποτε διευκρινίσεις μου τεθούν,
3)εάν κρίνετε απαραίτητο, να διαβιβαστούν οι δυο αναφορές μου στον αντικαταστάτη μου, προκειμένου να λάβει αυτός γνώση σχετική με την εν λόγω έρευνα,
Σε κάθε δε περίπτωση διευκρινίζω ότι, η παρούσα αναφορά μου υποβάλλεται εκ λόγων υποχρεώσεως, και κατά την έννοια του άρθρου 37 ΚΠΔ προκειμένου να κριθεί, εάν υπάρχουν ενδείξεις για τέλεση ποινικών αδικημάτων, είτε τετελεσμένων, είτε σε απόπειρα (άρθρο 42 συνδ. με 239 Π.Κ.),
Αθήνα 21-2-2019
Ο Αναφέρων
Ιωάννης ΑΓΓΕΛΗΣ
Αντεισαγγελέας Α.Π.»
Ακολουθήστε το dikastiko.gr στο Google News και δείτε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Διαβάστε όλες τις τελευταίες ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο στο dikastiko.gr
