Προσμέτρηση συντάξιμου χρόνου δικαστικού λειτουργού για πρακτική άσκηση ως δικηγόρου: Τι αποφάνθηκε το Ελεγκτικό Συνέδριο

Πράσινο φως για τη δυνατότητα εξαγοράς ως συντάξιμου χρόνου της πρακτικής άσκησης σε δικηγορικά γραφεία δίνει το Ελεγκτικό Συνέδριο σε δικαστικούς λειτουργούς.

Με την απόφαση της Ολομέλειας του Συνεδρίου και μετά από προδικαστικό ερώτημα που δέχθηκε καθορίζει τον τρόπο υπολογισμού της πρακτικής άσκησης και διευκρινίζει σε ποιες περιπτώσεις απαιτείται να υπάρξει εξαγορά αυτής ή όχι.

Παράλληλα, αφήνει εμμέσως, πλην σαφώς αιχμές για τους χειρισμούς της Διοίκησης, όπου ενώ αναγνωρίστηκε αρχικώς ως συντάξιμος χρόνος η πρακτική άσκηση δικαστικού λειτουργού και αυξήθηκε το ποσό της σύνταξης, στη συνέχεια ακυρώθηκε.

Βάσει της απόφασης της Ολομέλειας του Ελεγκτικού Συνεδρίου, αναφέρεται ότι «προκειμένου να συνυπολογιστεί στον συντάξιμο χρόνο και το χρονικό διάστημα της προβλεπόμενης στο άρθρο 12 παρ. 2 περ. γ΄ του Συνταξιοδοτικού Κώδικα πρακτικής άσκησης σε δικηγόρο που απαιτείτο από τις οικείες διατάξεις ως αυτοτελές προσόν διορισμού, οφείλεται η καταβολή της οριζόμενης στην παρ. 2 του άρθρου 17 του ν. 2084/1992 ασφαλιστικής εισφοράς, εφόσον για την προϋπηρεσία αυτή δεν καταβλήθηκαν εισφορές στο Δημόσιο ή σε άλλον ασφαλιστικό οργανισμό. Κατά την έννοια της μεταβατικής διάταξης της παρ. 4 του άρθρου 20 του ν. 2084/1992, ερμηνευόμενης υπό το φως των παρ. 1 και 10 5 του άρθρου 4 του Συντάγματος, θεμελιώνουν δικαίωμα σύνταξης πριν από την 31.12.1997 όσοι κατά την ημερομηνία αυτή έχουν συμπληρώσει τον απαιτούμενο από τις διατάξεις του Συνταξιοδοτικού Κώδικα για τη θεμελίωση συνταξιοδοτικού δικαιώματος χρόνο πραγματικής συντάξιμης υπηρεσίας (καταρχήν είκοσι πέντε έτη), ανεξάρτητα από τον χρόνο αποχώρησής τους, η οποία μπορεί να λάβει χώρα πολύ μεταγενέστερα. Η θεσπιζόμενη από τη μεταβατική διάταξη της παρ. 4 του άρθρου 20 εξαίρεση από την υποχρέωση εξαγοράς του αναγνωριζόμενου ως συντάξιμου χρόνου, συναρτάται με τη θεμελίωση συνταξιοδοτικού δικαιώματος έως την 31.12.1997 επί τη βάσει των διατάξεων του Συνταξιοδοτικού Κώδικα, και άρα δεν θεμελιώνουν συνταξιοδοτικό δικαίωμα την 31.12.1997 και εκείνοι που κατά τον χρόνο εκείνον έχουν συμπληρώσει δεκαπενταετή πλήρη πραγματική συντάξιμη υπηρεσία, σύμφωνα με την στενώς ερμηνευτέα εξαιρετική διάταξη του άρθρου 19 παρ. 7 του ν. 2084/1992. Αναπέμπει, κατά τα λοιπά, την έφεση στο Τρίτο Τμήμα του Ελεγκτικού Συνεδρίου για την περαιτέρω εξέταση αυτής».

Ελεγκτικό Συνέδριο για προσμέτρηση πρακτικής άσκησης σε σύνταξη: Η υπόθεση

Ο εκκαλών διορίστηκε στις 8.10.1977 σε θέση Παρέδρου Διοικητικών Πρωτοδικείων, κατόπιν επιτυχούς συμμετοχής του στον διαγωνισμό που διεξήχθη στις 21.3.1977, διαθέτοντας, σύμφωνα με τις τότε ισχύουσες διατάξεις του άρθρου 111 παρ. 1 περ. α΄ του ν.δ/τος 962/1971, ως τυπικό προσόν, την ιδιότητα του δικηγόρου (βλ. το Δελτίο Ατομικής και Υπηρεσιακής Κατάστασης). Στις 30.6.2015 αποχώρησε από την υπηρεσία με τον βαθμό του Προέδρου του Ελεγκτικού Συνεδρίου και με την …/26.11.2015 πράξη του Προϊσταμένου της Διεύθυνσης Κανονισμού και Εντολής Πληρωμής Πολιτικών Συντάξεων του κανονίστηκε σύνταξη, πληρωτέα από 1.7.2015, με βάση συνολική συντάξιμη υπηρεσία από έτη 37-08-23.

Στην πράξη αυτή, διευκρινίζεται, σε απάντηση σχετικού αιτήματος του εκκαλούντος, ότι «Η αναγνώριση χρόνου πρακτικής άσκησης σε δικηγόρο, που απαιτήθηκε ως προσόν για την συμμετοχή του ανωτέρω στον διαγωνισμό για την πρόσληψη δικαστικών λειτουργών, θα εξεταστεί μετά την υποβολή βεβαίωσης του Ταμείου Νομικών, από την οποία θα προκύπτει ότι ο χρόνος αυτός έχει αναγνωριστεί συντάξιμος ή όχι στο ταμείο αυτό (άρθρο 11 του π.δ. 169/2007)».

Με την …/22.2.2016 αίτηση προς το Γ.Λ.Κ., ο εκκαλών ζήτησε την αναγνώριση ως συντάξιμου χωρίς εξαγορά του χρόνου πρακτικής άσκησής του σε δικηγόρο, από 20.3.1974 έως 28.8.1974 και από 10.9.1974 έως 9.7.1975, προσκομίζοντας αφενός μεν την από 23.6.2015 βεβαίωση του Δικηγορικού Συλλόγου Αθηνών, από την οποία προκύπτει ότι κατά τα ανωτέρω διαστήματα «ασκήθηκε πρακτικά» αρχικώς στον Δικηγορικό Σύλλογο Θεσσαλονίκης και ακολούθως στον Δικηγορικό Σύλλογο Αθηνών, αφετέρου δε την από 20.1.2016 βεβαίωση της Διευθύντριας Ασφάλισης του Ενιαίου Ταμείου Ανεξάρτητα Απασχολουμένων – Τομέας Ασφάλισης Νομικών, από την οποία προκύπτει ότι αυτός δεν ασφαλίστηκε στο εν λόγω Ταμείο, σύμφωνα με το άρθρο 2 του ν. 730/1977, διότι διορίστηκε ως δικαστής διοικητικών δικαστηρίων προ της 1.12.1977 και δεν είχε υποβάλει σχετική αίτηση για ασφάλιση μέσα σε έξι μήνες από την ισχύ του παραπάνω νόμου.

Σε απάντηση της αίτησης αυτής εκδόθηκε η …/5.7.2016 πράξη του Προϊσταμένου της Διεύθυνσης Κανονισμού και Εντολής Πληρωμής Πολιτικών Συντάξεων του Γ.Λ.Κ., με την οποία αναγνωρίστηκε ως συντάξιμος ο χρόνος προσόντος για τον διορισμό του από 10.9.1974 έως 17.6.1975, διάρκειας εννέα μηνών και οκτώ ημερών (00-09-08), ήτοι, κατά την αιτιολογία της πράξης, «τόσος χρόνος προσόντος του ανωτέρω, όσος απαιτείται για τη μεγιστοποίηση της σύνταξής του» και ορίστηκε το ποσό της οφειλόμενης από τον συνταξιούχο εισφοράς, κατ’ άρθρο 17 του ν. 2084/1992, σε 4.563,66 ευρώ. Επιπλέον, η σύνταξη του ανωτέρω αναπροσαρμόστηκε με την …/5.7.2016 πράξη του ίδιου οργάνου, βάσει του αυξημένου χρόνου συντάξιμης υπηρεσίας (από έτη 38-06-01).

Εντούτοις, κατόπιν της …/20.12.2016 αίτησης του εκκαλούντος, η …/2016 πράξη ανακλήθηκε με την …/7.2.2017 πράξη του Προϊσταμένου της ίδιας ως άνω Διεύθυνσης, επιβεβαιώνοντας ούτως την άρνηση της συνταξιοδοτικής διοίκησης να αναγνωρίσει χωρίς εξαγορά ως συντάξιμο τον ζητούμενο χρόνο και παράλληλα αναπροσαρμόστηκε εκ νέου η σύνταξη, με επαναφορά του συντάξιμου χρόνου και του ποσού της σύνταξης στα αρχικώς κανονισθέντα.

ΑΝΑΛΥΤΙΚΑ Η ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΗΣ ΟΛΟΜΕΛΕΙΑΣ ΤΟΥ ΕΛΕΓΚΤΙΚΟΥ ΣΥΝΕΔΡΙΟΥ

Ακολουθήστε το dikastiko.gr στο Google News και δείτε πρώτοι όλες τις ειδήσεις

Διαβάστε όλες τις τελευταίες ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο στο dikastiko.gr