“Μήνυμα” του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου για την ανομία στα Εξάρχεια
Μια απόφαση ιδιαίτερα διδακτική για τις ελληνικές αρχές αλλά κυρίως για τον τρόπο που αντιλαμβάνεται η Ευρώπη φαινόμενα καταλήψεων από ομάδες ατόμων, κτιρίων, που ανήκουν σε ξένη ιδιοκτησία, εξέδωσε το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Δικαιωμάτων του Ανθρώπου.
Η απόφαση αυτή είναι απολύτως εφαρμόσιμη στα ελληνικά δεδομένα αν αναλογιστεί κανείς πόσα ιδιωτικά κτίρια τελούν υπό κατάληψη στην Αθήνα και οι διωκτικές αρχές παρακολουθούν από απαθείς έως ανήμπορες να αντιδράσουν. Κι όλα αυτά, παρά το γεγονός ότι υφίστανται δικαστικές αποφάσεις ή εισαγγελικές παραγγελίες εκκένωσης, που δεν εκτελούνται (σχεδόν) ποτέ. Το δια ταύτα της απόφασης του ΕΔΔΑ είναι πως η μη εκτέλεση αποφάσεων που αφορούν ιδιοκτησία παραβιάζει διττά την ΕΣΔΑ, τόσο σε επίπεδο δίκαιης δίκης όσο και στο επίπεδο της προστασίας της ιδιοκτησίας και περιουσίας.
Η υπόθεση
Η υπόθεση αφορά καταδίκη της Ιταλίας. Όπως αναφέρει το echrcaselaw.com, ένα κτίριο 8000 τ.μ. που ανήκε σε εταιρία καταλήφθηκε το 2012 από ομάδα 100 ατόμων, οι οποίοι είχαν εγκατασταθεί στην ιδιοκτησία της προσφεύγουσας εταιρίας. Μετά από αλλεπάλληλες μηνύσεις που δεν είχαν αποτέλεσμα, η ιδιοκτήτρια εταιρία κατάφερε και εκδόθηκε το 2013 δικαστική απόφαση για έξωση των καταληψιών. Ο Νομάρχης της Ρώμης αρνιόταν να εκτελέσει τη δικαστική απόφαση κυρίως λόγω έλλειψης εναλλακτικής στέγασης των καταληψιών και ζητούσε την διασφάλιση της εύρεσης καταλύματος για τους καταληψίες. Η ιδιοκτήτρια εταιρία όμως κατέβαλε 30.000 ευρώ για ρεύμα του καταληφθέντος και πλήρωσε και όλους τους φόρους για το ακίνητο αυτό.
Το ΕΔΔΑ διαπίστωσε δύο παραβιάσεις: α) της δίκαιης δίκης, αφού οι εθνικές αρχές δεν μπόρεσαν να εκτελέσουν τη δικαστική απόφαση για πάνω από πέντε χρόνια, παραβιάζοντας την αρχή της νομιμότητας του κράτους δικαίου και την αρχή της ασφάλειας δικαίου και β) του δικαιώματος στην ιδιοκτησία, αφού οι αρχές θα έπρεπε να είχαν λάβει έγκαιρα τα απαραίτητα μέτρα ώστε να εφαρμοστεί η δικαστική απόφαση που αφορούσε την λήξη της παράνομης κατοχής της ιδιοκτησίας της προσφεύγουσας εταιρίας.
Το σκεπτικό
Το Δικαστήριο αναγνώρισε ότι οι κοινωνικές εκτιμήσεις και οι φόβοι για διαταραχές της δημόσιας τάξης θα μπορούσαν να δικαιολογήσουν δυσκολίες στην επιβολή της νομοθεσίας και καθυστέρηση στην εκκένωση των εγκαταστάσεων. Παρ’ όλα αυτά, δεν εντόπισε καμία αιτιολόγηση της πλήρους και παρατεταμένης παράλειψης των ιταλικών αρχών να αναλάβουν δράση. Επανέλαβε δε, ότι η έλλειψη πόρων δεν μπορεί από μόνη της να αποτελέσει αποδεκτό λόγο για την αποτυχία της επιβολής της δικαστικής απόφασης.
Ακολουθήστε το dikastiko.gr στο Google News και δείτε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Διαβάστε όλες τις τελευταίες ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο στο dikastiko.gr
