Δευτέρα 25 Νοεμβρίου 2024

«Ναι» στο τεστ πατρότητας με DNA ακόμα κι αν ο «πατέρας» αρνείται να το κάνει

NEWSROOM icon
NEWSROOM
«Ναι» στο τεστ πατρότητας με DNA ακόμα κι αν ο «πατέρας» αρνείται να το κάνει

Πάντα «ναι» λέει το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Δικαιωμάτων του Ανθρώπου, στην επιθυμία ενός παιδιού να ανακαλύψει την πατρική προέλευσή του, μέσω ενός τεστ DNA.

Μπροστά δηλαδή στην άρνηση του πατέρα να υποβληθεί σε τεστ DNA  για την αναγνώριση πατρότητας το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο θεωρεί ότι αυτή η επιθυμία υποχωρεί, έναντι της ανάγκης ενός παιδιού να ανακαλύψει την αλήθεια.

Το ερώτημα, τέθηκε στο ΕΔΔΑ που αποφάνθηκε πως η διενέργεια τεστ DNA, παρά την άρνηση του πατέρα είναι απόλυτα δικαιολογημένη  από τον θεμιτό σκοπό του κράτους να εκπληρώσει το καθήκον του εφαρμόζοντας  την Ευρωπαϊκή Σύμβαση των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου αναφορικά με το δικαίωμα της εικαζόμενης κόρης να ανακαλύψει την αλήθεια που αφορά την ίδια της τη ζωή.

Όπως αναφέρει το ρεπορτάζ της Μίνας Μουστάκα στην εφημερίδα Τα Νέα, υπό αυτό το πρίσμα τα μέλη του ΕΔΔΑ κατέληξαν  στο συμπέρασμα ότι υποχρεωτική διενέργεια DNA σε τέτοιες περιπτώσεις, με στόχο και το συμφέρον του παιδιού που αναζητά τη ρίζα του, δεν συνιστά παραβίαση του δικαιώματος της ιδιωτικής ζωής του πατέρα.

Είναι αλήθεια ότι πρόκειται για μία πρωτοποριακή απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου, που θέτει νέα δεδομένα στο ευαίσθητο αυτό θέμα, που αφορά τη θεμελιώδη σχέση παιδιού και πατέρα.

Πώς ξεκίνησε

Η ιστορία ξεκινά τον Δεκέμβριο του 2012, όταν μία γυναίκα επιλέγει να προσφύγει στη δικαιοσύνη προκειμένου να αναγνωριστεί ο βιολογικός της πατέρας και να γραφτεί αυτό στο πιστοποιητικό γέννησής της.

Όπως προκύπτει από την ανάγνωση της απόφασης, ο  άνθρωπος αυτός που η κοπέλα θεωρούσε βιολογικό της πατέρα αρνήθηκε την πατρότητα. Και έτσι εκείνη ζήτησε από το δικαστήριο να διατάξει έλεγχο DNA, όπως προβλέπεται από τον Αστικό Κώδικα σε τέτοιες περιπτώσεις. Εκείνος από την πλευρά του διατύπωσε αντιρρήσεις, υποστηρίζοντας ότι ο εξαναγκασμός του σε τεστ DNA θα παραβίαζε τα δικαιώματά του βάσει του άρθρου 8 της Ευρωπαϊκής Σύμβασης και απευθύνθηκε στο Συνταγματικό Δικαστήριο της χώρας του, το οποίο απέρριψε τους ισχυρισμούς του.

Αντίθετα, το Συνταγματικό Δικαστήριο στάθηκε ιδιαίτερα στο δικαίωμα της κοπέλας να γνωρίζει ποιος ήταν ο πατέρας της και διαπίστωσε ότι εκείνος δεν θα υφίστατο καμία ταπεινωτική μεταχείριση εάν υποβαλλόταν στην εξέταση αυτή, η οποία λαμβάνει χώρα δια στόματος.  Κάπως έτσι το τεστ DNA υλοποιήθηκε τελικά.

Ο εμφανιζόμενος ως πατέρας όμως, εξαντλώντας το δικαίωμα που του παρέχει ο νόμος παραπονέθηκε για το γεγονός ότι το δίκαιο της  Μάλτας καθιστούσε υποχρεωτικό το τεστ DNA στις διαδικασίες περί πατρότητας και ότι του επιβλήθηκε παρά τη θέλησή του, κατά παράβαση του άρθρου 8, που προστατεύει το  δικαίωμα σεβασμού  της ιδιωτικής και οικογενειακής ζωής.

Έτσι, αποφάσισε να φτάσει μέχρι τέλος τη δικαστική διαμάχη οδηγώντας την υπόθεση στο Δικαστήριο του Στρασβούργου.

Η απόφαση

Το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο λοιπόν, εστίασε στο ερώτημα κατά πόσον τα εθνικά δικαστήρια είχαν επιτύχει την απαιτούμενη ισορροπία μεταξύ της επιθυμίας του πατέρα να αρνηθεί να παράσχει δείγμα DNA, μια διαδικασία που ήταν μια παρέμβαση στα δικαιώματά του για σεβασμό της ιδιωτικής του ζωής και της επιθυμίας της κόρης να ανακαλύψει την αλήθεια για μία σημαντική πτυχή της ταυτότητάς της.

Για την ιστορία, αξίζει να αναφέρουμε ότι ακόμη και μετά την απόφαση του αστικού δικαστηρίου, ο προσφεύγων προσπάθησε να αμφισβητήσει το αποτέλεσμα του τεστ DNA.

Το κρίσιμο σημείο, που στάθμισαν οι Ευρωπαίοι δικαστές, ήταν ότι ο προσφεύγων μπορούσε να συμμετέχει σε όλη τη διαδικασία, να παρουσιάσει τα επιχειρήματά του και να προβεί στην εξέταση μαρτύρων. Η διενέργεια τέτοιων εξετάσεων δεν ερχόταν σε αντίθεση με τους κανόνες δικαίου και το φυσικό δίκαιο.

Επιπλέον, στην περίπτωσή του, το τεστ DNA διατάχθηκε μετά από διεξοδική εξέταση από τα εγχώρια δικαστήρια, τα οποία δεν είχαν επιδείξει κανένα σημάδι ότι ήταν αυθαίρετα ή άδικα.

Συνολικά, τα εθνικά δικαστήρια, όπως είπε εν κατακλείδι το ΕΔΔΑ, είχαν επιτύχει μια δίκαιη ισορροπία κατά τη στάθμιση των συμφερόντων του  πατέρα και εκείνων της κόρης. Και ως εκ τούτου  αποφάνθηκε ότι δεν υπήρξε παραβίαση του δικαιώματος της ιδιωτικής ζωής.

Ακολουθήστε το dikastiko.gr στο Google News και δείτε πρώτοι όλες τις ειδήσεις

Διαβάστε όλες τις τελευταίες ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο στο dikastiko.gr