Υπόθεση Δίστομο – Υπόθεση Ψυχής!

Χριστίνα Ι. Σταμούλη, Δικηγόρος-Διαχειρίστρια του Αρχείου Ι.Ε.Σταμούλη

Η επίσημη απάντηση της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας στη Ρηματική Διακοίνωση της Ελληνικής Δημοκρατίας, της 4ης Ιουνίου 2019, μας θυμίζει και πάλι την Υπόθεση του Διστόμου. Η ιστορία είναι λίγο ως πολύ γνωστή. Η άσκηση αγωγής για τη διεκδίκηση ατομικών αποζημιώσεων από τα ναζιστικά εγκλήματα, ήταν μια πρωτότυπη νομική ιδέα του δικηγόρου και Νομάρχη Βοιωτίας, Γιάννη Σταμούλη. Μια ιδέα που σχηματοποιήθηκε στο μυαλό του ξαφνικά, όταν έγινε μάρτυρας μιας προσκυνηματικής διαδικασίας, στο Δίστομο, το χειμώνα του 1995, από γερμανόφωνους γέροντες.

Η επανένωση των 2 Γερμανιών, το 1990, αναβίωσε, πανευρωπαϊκά, τη συζήτηση γύρω από την υποχρέωση επανόρθωσης της Γερμανίας. Υποχρέωση που όμως, είχε παγώσει το 1953.

Παγκόσμια νομική πρωτοτυπία, η αγωγή του Διστόμου, κατατέθηκε το 1995 και οδήγησε σε συγκλονιστικές αποφάσεις

Πρωτοστάτησε το Πολυμελές Πρωτοδικείο Λιβαδειάς το 1997. Με απόφαση της Ολομέλειας του Αρείου Πάγου, το 2000 επικυρώνεται , με μεγάλη πλειοψηφία, αμετάκλητα, αυτή της Λιβαδειάς. Οι ελληνικές κυβερνήσεις, από τότε δεν τόλμησαν να δώσουν την άδεια που χρειαζόταν.

Έτσι οι Διστομίτες αποφασίζουν να εκτελέσουν την απόφασή τους, σε άλλο Κράτος. Σύμφωνα με έναν Ευρωπαϊκό Κανονισμό (44/2000), όταν έχουμε δικαστική απόφαση ενός κράτους-μέλους, μπορούμε να επιχειρήσουμε την είσπραξη της απαίτησής μας σε άλλο κράτος-μέλος, όπου ο οφειλέτης μας διατηρεί περιουσία. Ζητούν, από τα αρμόδια ιταλικά δικαστήρια, να αναγνωριστεί η ισχύς της σπουδαίας απόφασης της Λιβαδειάς και να τους επιτραπεί να προχωρήσουν σε κατάσχεση και πλειστηριασμό γερμανικής περιουσίας που εντοπίστηκε σε ιταλικό έδαφος. Αρχικά κατάσχεται η Villa Vigoni, ένα κτίριο ιδιοκτησίας του γερμανικού δημοσίου, στη λίμνη του Κόμο. Στη συνέχεια εντοπίζεται ένα σημαντικότατο ποσό το οποίο είχε λαμβάνειν το γερμανικό κράτος, από τους ιταλικούς σιδηροδρόμους και κατάσχεται “εις χείρας τρίτου”. H Γερμανία πίεσε την Ιταλία να λυθεί το θέμα από το Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης, το οποίο το 2012 με μια «ολίγον πολιτική» απόφασή του, έδωσε δίκιο στη Γερμανία, προτρέποντας όμως τα μέρη να διαπραγματευτούν για την επίλυση του προβλήματος. Στην απόφαση αυτή όμως υπήρχε ισχυρή μειοψηφία. Το 2014, η ιταλική Συνταγματική Δικαιοσύνη, διαφώνησε με το Διεθνές Δικαστήριο και έδωσε τη δυνατότητα στα ιταλικά δικαστήρια της ουσίας να μην εφαρμόσουν την απόφαση της Χάγης. Από το 2004 μέχρι μόλις προχθές, Σεπτέμβριος 2019, συνεχόμενα και χωρίς δισταγμούς, οι Δικαστές της γειτονικής –ας το υπενθυμίσουμε(!) κάποτε κατέχουσας χώρας- αντιστέκονται σθεναρά σε κάθε προσπάθεια της Γερμανίας να ξεφύγει από τις υποχρεώσεις της. Με αλλεπάλληλες αποφάσεις διαφόρων δικαστηρίων και βαθμών, επιμένουν: «Το έγκλημα κατά της Ανθρωπότητας που διαπράχθηκε στο Δίστομο, είναι πολύ σοβαρό για να παριστάνουμε ότι δεν έγινε».

Κάνοντας μια αποτίμηση της εικοσιπενταετούς μοναχικής πορείας του Διστόμου συμπεραίνουμε πως παραμένει μια μοναδική πορεία που παράγει μοναδικά αποτελέσματα, χάρη στην υπομονή και την επιμονή κάποιων ανθρώπων που εμπνεύστηκαν από την ιδέα και πίστεψαν στον στόχο του Γιάννη Σταμούλη. Πρόκειται για μία από αυτές τις μεγάλες προσπάθειες που όπως, πρόσφατα, ανέφερε και ο Αναπληρωτής Υπουργός Προστασίας του Πολίτη κ. Γιώργος Κουμουτσάκος, καταβάλλονται “όχι μόνον με Νού αλλά και με Ψυχή, ισχύει για αυτές τις προσπάθειες το follow your heart”.

Από εχθές έχουμε στα χέρια μας, ακόμη μια κάθετα απορριπτική τοποθέτηση της επίσημης Γερμανίας. Η Γερμανία θα δυσκολευτεί να ορθώσει νέο «τείχος» απέναντι στη Δικαιοσύνη του Διστόμου. Το ζητούμενο, όμως, είναι η μέχρι σήμερα, σχεδόν αποκλειστικά, ατομική επιμονή να μετατραπεί σε συλλογική επιμονή.

Ακολουθήστε το dikastiko.gr στο Google News και δείτε πρώτοι όλες τις ειδήσεις

Διαβάστε όλες τις τελευταίες ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο στο dikastiko.gr