Θέμος Αναστασιάδης: Έφτιαξε σχολή, «γέννησε» συγκρούσεις, άφησε παρακαταθήκη…

Η φράση του ιστορικού διευθυντή της «Ελευθεροτυπίας», του αείμνηστου Σεραφείμ Φυντανίδη, είναι χαρακτηριστική για το ποιος ήταν ο Θέμος Αναστασιάδης: «Πολλά από αυτά που έγραψε, όχι απλώς δεν με εκφράζουν αλλά με ενοχλούν βαθύτατα, ακόμα και με εξοργίζουν» , είχε πει για το κείμενό του για τους “Ρηγάδες” , αλλά η φράση είναι σημαντική κυρίως […]

NEWSROOM
Θέμος Αναστασιάδης: Έφτιαξε σχολή, «γέννησε» συγκρούσεις, άφησε παρακαταθήκη…

Η φράση του ιστορικού διευθυντή της «Ελευθεροτυπίας», του αείμνηστου Σεραφείμ Φυντανίδη, είναι χαρακτηριστική για το ποιος ήταν ο Θέμος Αναστασιάδης:

«Πολλά από αυτά που έγραψε, όχι απλώς δεν με εκφράζουν αλλά με ενοχλούν βαθύτατα, ακόμα και με εξοργίζουν» , είχε πει για το κείμενό του για τους “Ρηγάδες” , αλλά η φράση είναι σημαντική κυρίως για τη συνέχεια της: «…αλλά μου είναι εξαιρετικά δύσκολο να παίρνω το ψαλίδι και να πετσοκόβω αβασάνιστα ότι με ενοχλεί ή και με εξοργίζει…».

Σε αυτές τις λέξεις ίσως συνοψίζεται η πορεία και το στίγμα που άφησε ο Θέμος σαν δημοσιογράφος.

Η στήλη «μαύρη τρύπα» στο οπισθόφυλλο της εφημερίδας ήταν μαζί με τον ιστορικό «καιρό»  πιθανόν οι δημοφιλέστερες στον ελληνικό Τύπο, αφού –χαριτολογώντας- πολλοί έλεγαν πως ξεκινούσαν να διαβάζουν την εφημερίδα από πίσω…

Και κάθε νέος δημοσιογράφος που περνούσε την πόρτα της ιστορικής «Ελευθεροτυπίας», μάθαινε με το «καλημέρα» για το 1995 που είχε γίνει, το περίφημο σκηνικό με τις έντονες -πέραν του δέοντος- αποδοκιμασίες μελών του «Ρήγα» στον Θέμο Αναστασιάδη. Η αιρετική και πολλάκις προκλητική στήλη του, τα έβαλε κάποια στιγμή με χυδαίο τρόπο και με τους “Ρηγάδες”, οι οποίοι τον “άσπρισαν” σε μια παράσταση διαμαρτυρίας που έκαναν στα γραφεία της εφημερίδας.

Ευφυής, συγκρουσιακός, δημιουργικός

Εξαιρετικά ευφυής, με καταπληκτικά κείμενα, συγκρουσιακός με εντάσεις  και λάθη.  Αλλά εξαιρετικά δημιουργικός, ουσιαστικά ο ιδρυτής της σχολής του «νέου Τύπου».

Δηλαδή των εφημερίδων με πιο ελεύθερο ύφος γραφής βάζοντας στο ρεπορτάζ την έννοια του «story», συγκρουσιακές αποκαλύψεις, σκληρές πολιτικές αντιθέσεις αλλά και Lifestyle στα Κυριακάτικα φύλλα.

Δεν είναι τυχαίο ότι το «Πρώτο Θέμα», η εφημερίδα που δημιούργησε με τον Τάσο Καραμήτσο και τον Μ. Τριανταφυλλόπουλο (ο οποίος αποχώρησε μετά από σύγκρουση μεγατόνων) παραμένει ένα από τα πιο επιτυχημένα εκδοτικά εγχειρήματα στον Ελληνικό Τύπο.

Ακολούθησαν πολιτικές συγκρούσεις με υποθέσεις που είχαν τεράστιο αντίκτυπο (π.χ υπόθεση Ζαχόπουλου) και πολλά άλλα. Σημασία έχει -στο τέλος της μέρας- πως  ο Αναστασιάδης άφησε μια πλούσια παρακαταθήκη στον Ελληνικό Τύπο αφού συμφωνεί ή διαφωνεί κάποιος με τις απόψεις του, ήταν σίγουρα ένας εξαιρετικά δημιουργικός και ευφυής δημοσιογράφος.

Ο Θέμος (όπως τον φώναζαν με το μικρό του όνομα) γεννήθηκε στις 6 Ιανουαρίου του 1958 και κατάλαβε από πολύ νωρίς τι ήθελα να κάνει στη ζωή του. Σπούδασε μεν νομικά στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο, αλλά γρήγορα τον κέρδισε η δημοσιογραφία. Ήταν παντρεμένος με την επίσης δημοσιογράφο Βασιλική Παναγιωτοπούλου, με την οποία είχαν αποκτήσει τρία παιδιά.

Εργάστηκε σε πολλές εφημερίδες… Εξπρές, Καθημερινή (στην οποία μάλιστα θήτευσε και ως Διευθυντής), Ελευθεροτυπία, Βήμα, ενώ έγινε γνωστός στο ευρύτερο κοινό με την στήλη του “Μαύρη Τρύπα”, στο οπισθόφυλλο της εφημερίδας “Ελευθεροτυπία”, όταν διευθυντής της ήταν ο Σεραφείμ Φυντανίδης. Αργότερα έγινε εκδότης, δημιουργώντας μια από τις πιο επιτυχημένες εφημερίδες όλων των εποχών, το “Πρώτο Θέμα”.

Εκτός από «εφημεριδάς», ο Θέμος Αναστασιάδης άφησε εποχή και στο ραδιόφωνο -ήταν από τους πρώτους που στελέχωσαν τον δημοτικό σταθμό της Αθήνας 9.84-, ενώ εργάστηκε και στον Flash 9.61 και διέπρεψε στην τηλεόραση, καθιερώνοντας τα χιουμοριστικά talk show.

Γοητεύτηκε όμως και από την τηλεόραση. Για ένα σύντομο διάστημα εργάστηκε στην ΕΡΤ, στην οποία άφησε εποχή μια τηλεοπτική συζήτησή του με την αξέχαστη Μαλβίνα Κάραλη. Στη συνέχεια ξεκίνησε συνεργασία με τον τηλεοπτικό σταθμό ΣΚΑΪ, όπου παρουσίασε τις εκπομπές “Νοκ Άουτ” και “Μπίλιες”.

Ακολούθησε μια από τις μακροβιότερες και πιο επιτυχημένες εκπομπές στην ελληνική τηλεόραση, το “Όλα”, γράφοντας την δική του ιστορία και δημιουργώντας «σχολή» ακόμα και στο μέχρι τότε αποστειρωμένο περιβάλλον των πρωτοκλασάτων καναλιών.

Με συνοδοιπόρο για πάνω από μία δεκαετία (σε ραδιόφωνο και τηλεόραση) τον Βαγγέλη Περρή έφεραν στην τηλεόραση το υψηλού επιπέδου μοντάζ και με συρραφή βίντεο σχολίαζαν χιουμοριστικά -τόσο την πολιτική όσο και την κοσμική- επικαιρότητα.

Η τελευταία του τηλεοπτική εκπομπή ήταν τον Απρίλιο του 2017.

Το «Πρώτο Θέμα»

Η εφημερίδα που δημιούργησε, το Πρώτο Θέμα, τον αποχαιρετά ως εξής:

«Ο Θέμος είχε το χάρισμα της ανθρώπινης επικοινωνίας και το αστείρευτο ταλέντο της δημιουργίας. Αυτά τα είχε από τη φύση του. Αλλά δεν έμενε σε αυτά. Συνάμα ήταν ακαταπόνητος, εργασιομανής και επιπλέον μπορούσε να ακούει. Όλους τους συνεργάτες του. Παλιούς και έμπειρους, αλλά και νέους και φουριόζους. Έπαιρνε από τον καθένα το καλύτερο. Και έδινε με τη σειρά του ό,τι καλύτερο είχε: Την εμπιστοσύνη και την ενθάρρυνση.

Δημιούργησε το ΠΡΩΤΟ ΘΕΜΑ με μία χούφτα «απόκληρους» της δημοσιογραφίας και «εκτός συστήματος» την περίοδο του 2004-05, όταν κυριαρχούσαν στον τύπο κολοσσιαίας επιρροής και τερατώδους οικονομικής επιφάνειας εκδοτικά συγκροτήματα. Με συνταγή την αποκαλυπτική δημοσιογραφία και την ευχάριστη αφήγηση και έχοντας μαζί του το ίδιο με εκείνον αποφασιστικούς συνεργάτες, δημιούργησε το πιο επιτυχημένο έντυπο της τελευταίας 30ετίας. Δεν έμεινε εκεί. Λίγα χρόνια αργότερα τόλμησε το site που σήμερα κυριαρχεί στην εγχώρια ιντερνετική ενημέρωση. Και συνέχισε με το ραδιόφωνο και άλλα μέσα ενημέρωσης, που διαμορφώνουν τον πιο δυναμικά αναπτυσσόμενο δημοσιογραφικό οργανισμό, ακόμα και στις μέρες της πολλαπλής κρίσης στον ελληνικό τύπο.

Δεν άφηνε τίποτα στον αυτόματο πιλότο, δεν ήταν ο εκδότης παραδοσιακού τύπου, ούτε ο «επιχειρηματίας επόπτης». Έγραφε ο ίδιος σελίδες ολόκληρες, μιλούσε επί ώρες με τους δημοσιογράφους, παρακολουθούσε την παραμικρή λεπτομέρεια, έβαζε την πινελιά του σε όλα. Τον καθοδηγούσε ένα αλάνθαστο ένστικτο και μία εξαιρετικής ακρίβειας αντίληψη του κοινού νου. Μπορούσε να συμπυκνώσει και να αποτυπώσει μέσα σε ελάχιστο χρόνο σε έναν μεστό και ευρηματικό τίτλο, άπειρα νοήματα, πληροφορίες και μηνύματα.

Είχε πάντα την πόρτα του ανοιχτή. Κανείς δεν ζητούσε «ραντεβού» για να τον δει. Κυρίως όμως έβλεπε ο ίδιος και ήξερε όλους τους συνεργάτες του. Πήγαινε και καθόταν στα γραφεία και συνομιλούσε με τους πάντες. Ρωτούσε και άκουγε. Και έτσι διαμόρφωνε μία πιστή και σφαιρική εικόνα. Για όλους και για όλα.

 Ο Θέμος κατάφερνε να συνδυάζει δύο στοιχεία, φαινομενικά αντίθετα και ασυμβίβαστα. Είχε «σκληρές» απόψεις, με γωνίες και χωρίς εκπτώσεις. Δεν ενδιαφερόταν να γίνει αρεστός και αποδεκτός, «στρογγυλεύοντας» αυτά που πίστευε. Ταυτόχρονα όμως μπορούσε να συζητάει, χωρίς να ταράζεται από τη διαφορετική άποψη. Δεν ένιωθε την παραμικρή ανασφάλεια όταν αμφισβητούσαν τις απόψεις του. Τουναντίον ενθάρρυνε τις διαφωνίες, για να δοκιμάσει τις αντοχές των δικών του επιχειρημάτων.

Συχνά και στα μάτια πολλών, ο Θέμος ήταν θύμα του μύθου του, της εικόνας του. Όσοι τον γνωρίσαμε από κοντά και συνεργαστήκαμε για περισσότερο ή λιγότερο καιρό, είδαμε έναν άνθρωπο ευαίσθητο, ευάλωτο και εύθραυστο. Όχι μόνο έναν άνθρωπο που κατανοούσε, αποδεχόταν και στήριξε. Αλλά και έναν άνθρωπο, που άνοιγε τα αυτιά, τα μάτια και την καρδιά του και επηρεαζόταν, πραγματικά, νοιαζόταν, επηρεαζόταν. Δεν ξεχνούσε ποτέ. Δεν εγκατέλειπε τίποτα και κανέναν. Με αστείρευτο χιούμορ, γελούσε με την καρδιά του, σάρκαζε και αυτοσαρκαζόταν. Κυρίως το δεύτερο. Χωρίς αναστολές και κόμπλεξ.

Παρότι είχε μία συστολή, που τον παίδευε και έναν αδιόρατο φόβο να ανοιχτεί, τελικά εκφραζόταν. Προτιμούσε μεν να είναι ψύχραιμος, αλλά φανέρωνε τα συναισθήματά του, με ένα γλυκό τρόπο. Και έκανε όλους να αισθάνονται ανάλογα. Ήταν το χαμόγελο που τον ξεχώριζε. Και τον έκανε αγαπητό. Όταν χρειάστηκε να «μετρήσει» την αγάπη και την εκτίμηση των συνεργατών του, κατάλαβε ότι αυτό ήταν αμοιβαίο».

Ο αποχαιρετισμός

«Ανείπωτος ο πόνος στην «οικογένειά» του στο ΠΡΩΤΟ ΘΕΜΑ – Με συνταγή την αποκαλυπτική δημοσιογραφία, δημιούργησε το πιο επιτυχημένο έντυπο της τελευταίας 30ετίας – Γεννημένος αγωνιστής ο Θέμος Αναστασιάδης δεν τα κατάφερε αυτή τη φορά, σε μία άνιση μάχη με τον καρκίνο.

Είναι από τις στιγμές που παγώνει ο λόγος, το χέρι δεν πάει στο πληκτρολόγιο και το μυαλό παιδεύεται ανάμεσα στον πόνο και στο γεγονός, ανάμεσα στη σκληρή φύση της ζωής και την κρυφή προσδοκία ότι όλα είναι ψέματα, ανάμεσα στο αναπόδραστο και την άρνηση, τις αναμνήσεις και το δάκρυ. Είναι από τις «ειδήσεις» που δεν θες να έχεις ποτέ. Από τα κείμενα που εύχεσαι να μην αναγκαστείς να γράψεις. Και από τις ιστορίες που ελπίζεις να μην χρειαστεί να διηγηθείς.

Γεννημένος αγωνιστής και στις περισσότερες περιπτώσεις μεγάλος νικητής, ο Θέμος Αναστασιάδης δεν τα κατάφερε αυτή τη φορά, σε μία άνιση μάχη με τον καρκίνο. Μετά από ενάμιση χρόνο αναμέτρησης, άφησε την τελευταία του πνοή το βράδυ της Τρίτης 22 Ιανουαρίου.

Για όλους εμάς στο ΠΡΩΤΟ ΘΕΜΑ, για όσους τον γνωρίσαμε σε εύκολες και δύσκολες εποχές, η απώλεια του Θέμου δεν είναι απλώς μία οδύνη, μία αβάσταχτη λύπη. Είναι σαν να ξεριζώνεται η ψυχή μας, να δοκιμάζονται οι αντοχές μας, να βυθιζόμαστε στο σκοτάδι. Ο Θέμος ήταν πολλά περισσότερα από τον εκδότη, τον συνάδελφο και το φίλο. Ήταν το φύσημα, το άγγιγμα, η έμπνευση, που έδινε ζωή, παλμό και νόημα σε έναν ολόκληρο δημοσιογραφικό οργανισμό και στον καθένα μας ξεχωριστά.

 Στην Ελβετία

Είχε το ΠΡΩΤΟ ΘΕΜΑ ως τη δεύτερη οικογένειά του. Δεν διανοούνταν τη ζωή του χωρίς αυτό. Το ομολογούσε και το παραδεχόταν. Αλλά δεν χρειαζόταν να κάνει κάτι ιδιαίτερο επ’ αυτού. Φαινόταν. Αλλά εξέπεμπε και μία αστείρευτη αγάπη για την πρώτη του οικογένεια. Την Βασιλική και τα τρία παιδιά του. Την Αλίκη, τον Βύρωνα και την Φιλιώ. Την αδελφή του Νταϊάνα και τον Σπύρο της.

Άφησε την τελευταία του πνοή το απόγευμα της Τρίτης, 22 Ιανουαρίου, μετά από άνιση μάχη που έδινε επί σχεδόν δύο χρόνια με τον καρκίνο, σε νοσοκομείο της Ζυρίχης, στην Ελβετία. Η κατάσταση της υγείας του είχε επιδεινωθεί τους τελευταίους δύο μήνες.

Ο Θέμος Αναστασιάδης έφυγε από τη ζωή αφήνοντας πίσω του μία παρακαταθήκη. Μία κληρονομιά μάχιμης, αποκαλυπτικής και αιχμηρής δημοσιογραφίας. Ακόμα κι αν διαφωνούσε κανείς με τις απόψεις του, δεν μπορεί να μην αναγνωρίσει ότι έβαλε τη δική του σφραγίδα στον ελληνικό τύπο. Ότι άνοιξε δρόμους. Δεν άρεσε σε όλους. Αλλά αυτό ήταν κάτι που τον ενέπνεε, σχεδόν τον συνέγειρε».

Η  κηδεία του θα γίνει πιθανότατα την Κυριακή -εφόσον ολοκληρωθούν οι γραφειοκρατικές διαδικασίες- στο κοιμητήριο της Κηφισιάς.

Ακολουθήστε το dikastiko.gr στο Google News και δείτε πρώτοι όλες τις ειδήσεις

Διαβάστε όλες τις τελευταίες ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο στο dikastiko.gr