Χάρης Τζωρτζάκης: «Κάθε άνθρωπος οφείλει να είναι Αντιφασίστας»
Ο Χάρης Τζωρτζάκης διακρίνεται τόσο για το ταλέντο του όσο και για το αιχμηρό και καυστικό του δημόσιου λόγου του. Το dikastiko.gr και η Κέλλυ Σταμούλη τον συνάντησε και άκουσε τις κατ΄ εξοχήν ενδιαφέρουσες απόψεις του. -Πολιτικά πώς θα ήθελες να σε χαρακτηρίσουνε; Αντιφασίστα. -Σε τι στοχεύει ο Αντιφασίστας; Στον αφανισμό του φασισμού. Kάθε άνθρωπος οφείλει […]
Ο Χάρης Τζωρτζάκης διακρίνεται τόσο για το ταλέντο του όσο και για το αιχμηρό και καυστικό του δημόσιου λόγου του. Το dikastiko.gr και η Κέλλυ Σταμούλη τον συνάντησε και άκουσε τις κατ΄ εξοχήν ενδιαφέρουσες απόψεις του.
-Πολιτικά πώς θα ήθελες να σε χαρακτηρίσουνε;
Αντιφασίστα.
-Σε τι στοχεύει ο Αντιφασίστας;
Στον αφανισμό του φασισμού. Kάθε άνθρωπος οφείλει να είναι Αντιφασίστας.
-Γιατί γίνονται οι άνθρωποι φασίστες;
Ο φασισμός ενυπάρχει μέσα μας. Υπάρχει δηλαδή μία φασίζουσα συμπεριφορά σε όλους τους ανθρώπους η οποία, αναλόγως της συνθήκης, στην οποία θα βρεθούμε, θα ξυπνήσει ή θα μείνει εν υπνώσει. Είναι ζήτημα επιλογής.
-Πώς μπορούμε ο καθένας ξεχωριστά να καταπολεμήσουμε το φασισμό;
Για αρχή καλό θα ήταν να τον ονοματίσουμε. Ο φασισμός δεν είναι μια αφηρημένη έννοια. Αντιθέτως. Στην Ελλάδα έχει οργανωμένη πολιτική έκφραση και ακούει στο όνομα Χρυσή Αυγή. Έχει ιεραρχία και Αρχηγό. Έχει για πολιτικό λόγο το μίσος απέναντι στους διαφορετικούς. Έχει συγκεκριμένους ιδεολογικούς μπαμπάδες, τον Χίτλερ και τον Μουσολίνι. Είναι αφελές λοιπόν να λέμε ότι μπορούμε να τον εξαφανίσουμε με ατομική μεμονωμένη προσπάθεια. Οργάνωση, οργάνωση, οργάνωση!
-Ποια είναι λοιπόν η πρότασή σου Χάρη;
Μπορούμε μόνο να αντισταθούμε. Αν δεν αλλάξει ριζικά το εκπαιδευτικό μας σύστημα και συνεχίσουμε να μαθαίνουμε στα παιδιά μας να κουνάνε σημαιάκια, αναπαράγοντας τους γνωστούς εθνικούς μύθους, το φάντασμα του φασισμού θα είναι πάντα παρόν.
-Δικαιοσύνη. Δώσε μας τον ορισμό της.
Εξαρτάται από ποιανού πλευρά την προσεγγίζεις. Καμία ειρήνη χωρίς δικαιοσύνη.
-Που σημαίνει;
Ότι επί της ουσίας όταν υπάρχει τόση μεγάλη κοινωνική ανισότητα είναι αδύνατον να υπάρξει δικαιοσύνη, εφόσον τους νόμους τους γράφουν οι ισχυροί.
-Οι νόμοι δεν ψηφίζονται από τους βουλευτές, οι οποίοι εκφράζουν όλα τα κοινωνικά στρώματα;
Με την διαφορά όμως ότι οι νόμοι ερμηνεύονται και παρερμηνεύονται σύμφωνα με το πόσα φράγκα έχει ο καθένας στην τσέπη του. Ένας φτωχοδιάβολος με δύο τσιγάρα χόρτο για παράδειγμα, μπορεί πιο εύκολα να βρεθεί πίσω απ΄τα κάγκελα, από κάποιον που΄ χει υφαρπάξει από το Δημόσιο εκατομμύρια ευρώ.
-Τι καταλαβαίνουμε από αυτήν την “μη ισότητα των όπλων” Χάρη;
Όλο αυτό συνιστά μία μάχη στην ιστορία της ανθρωπότητας. Έτσι κι αλλιώς όμως όλα από μία μάχη προκύπτουν.
-Και η Τέχνη μέσα από μάχη προκύπτει;
Κυρίως. Η Τέχνη είναι γεμάτη αντιφάσεις, επειδή οι άνθρωποι είναι γεμάτοι αντιφάσεις.
-Θα μας δώσεις ένα “αντιφατικό” παράδειγμα;
Μπορεί να δεις το έργο ενός τεράστιου καλλιτέχνη και να διαβάσεις μετά τη ζωή του και να διερωτηθείς “αυτός ο μαλάκας έκανε αυτό τo αριστούργημα” ;
-Ποιο είναι το επωφελές σε αυτό το οξύμωρο Χάρη;
Ότι η Τέχνη έχει αυτήν την ελευθερία! Επικοινωνεί με έναν τρόπο, που ο ίδιος ο δημιουργός της αδυνατεί.
-Είναι προτιμότερο να συνομιλούμε με την Τέχνη ή μεταξύ μας;
Οι άνθρωποι όταν μιλάμε μεταξύ μας δεν σημαίνει κατ΄ ανάγκη ότι επικοινωνούμε. Σε έναν διάλογο μπορεί να ανταλλάξουμε κάποιες απόψεις, αλλά στην πραγματικότητα ο ψυχικός μας κόσμος δεν εμφανίζεται ή εμφανίζεται σπάνια. Η Τέχνη όμως έχει τη δύναμη να εισχωρεί μέσα μας.
-Πες μας για το Χιούμορ μιας και μιλάμε περί ψυχικού κόσμου!
Το χιούμορ είναι ένα εργαλείο. Προσωπικά με βοηθάει πολύ να προσδίδω μία ελαφράδα στις καταστάσεις. Αλλιώς η ζωή είναι δυσβάσταχτη.
-Πώς σχετίζεις το δυσβάσταχτο της ζωής με το χιούμορ;
Είμαστε τα μόνα όντα που έχουμε επίγνωση του θανάτου μας και παρόλα αυτά δες με τι ασχολούμαστε! Σε πόσο ηλίθια πράγματα αναλωνόμαστε! Έχω επίγνωση της ηλιθιότητας μου και γι αυτό αυτοσαρκάζομαι!
-Ποιο ιστορικό πρόσωπο θαυμάζεις;
Όλους όσοι έδωσαν τη ζωή τους για έναν ευγενή σκοπό, που αφοσιώθηκαν σε αυτόν και τελικά κατέληξαν στη μάχη.
-Για ποιο λόγο σε εμπνέουν οι συγκεκριμένες προσωπικότητες;
Είμαι ρομαντικός, γι’αυτό. Έχει κάτι το πραγματικά ηρωικό το να δίνεις το σημαντικότερο αγαθό που έχεις, τη ζωή σου, για μια ιδέα. Ή για μια Ελένη… (χαχαχα)
-Ποιο χαρακτηριστικό σε ελκύει στον συνάνθρωπο;
Ο ευγενής χαρακτήρας με συγκινεί πολύ. Αυτός που επιλέγει να είναι ευγενής. Ο άνθρωπος επιλέγει αυτό που είναι.
-Εσύ λοιπόν Χάρη γιατί επέλεξες να γίνεις ηθοποιός;
Έλα ντε! Είναι προς ψυχιατρική διερεύνηση..
-Πως σε μεγάλωσαν οι γονείς σου;
Με αφήνανε να δοκιμάζω ό,τι ήθελα κι ας τα παρατούσα μετά. Κιθάρα; Κιθάρα! Στίβο; Στίβο.. Μuay Thai; Muay Thai! Δε μου έλεγαν όχι!
-Ως θεατής μιάς παραστάσεως πώς νοιώθεις;
Όταν βλέπω καλούς ηθοποιούς συγκινούμαι, φορτίζομαι. Συνειδητοποιώ ότι υπάρχω και ότι οφείλω να είμαι ευγνώμων γι’αυτό. Δεν είναι εύκολη η συγκίνηση, όταν σου συμβαίνει είναι ιδιαίτερο πράγμα.
-Θα μας πεις μία παράσταση στην οποία συγκινήθηκες;
Στο «Τίμημα» (Θέατρο Ιλίσια). Πραγματικά πολύ καλή παράσταση. Συγκινήθηκα με έναν τόσο, μα τόσο σπουδαίο ηθοποιό, το Γιώργο Μιχαλακόπουλο. Μακάρι να αξιωθώ να παίξω μαζί του κάποια στιγμή. “Πάρε τα λεφτά που σου δίνω γιατί αύριο μπορεί να μην είμαι εδώ” . Πόσο δύσκολο είναι να μιλάς τόσο ξεκάθαρα! Ο Μιχαλακόπουλος, με τόσο κόσμο από κάτω, να απευθύνεται με αυτόν τον κάθετο τρόπο, όταν άλλους, στην ηλικία του, τους φροντίζουν δέκα!
-Τον σκέφτεσαι το θάνατο;
Τον φοβάμαι πολύ. Στο θέατρο βέβαια διευρύνεται ο χρόνος σου. Στο δίωρο της παράστασης δεν υπάρχει τίποτα, παρά μόνο το έργο, η σκηνή και το μοίρασμα. Στο θέατρο ο χρόνος από πεπερασμένος, γίνεται σχετικός. Σταματάς να σκέφτεσαι το θάνατο, τους φόβους σου και φέρνεις μία άλλη ζωή μέσα στην ζωή.
-Κι ο Πρωθυπουργός όταν βγάζει λόγο δεν σκέφτεται παρά μόνο το λόγο του και τίποτα άλλο;
Ναι άλλα αυτό είναι πολιτική δεν είναι τέχνη.
-Πώς διαφοροποιούνται Πολιτική και Τέχνη;
Η πολιτική είναι η τέχνη του ισχυρού. Η τέχνη αντιθέτως είναι για τον ανίσχυρο. Όχι κατ’ανάγκη οικονομικά. Ανίσχυρο, εννοώντας τον συναισθηματικά εύθραυστο. Ο δημιουργός δηλαδή πρέπει να αποδεχτεί τις αδυναμίες του για να μπορέσει να πει δύο κουβέντες, που θα είναι αληθινές. Πρέπει να ξέρεις ότι ανά πάσα στιγμή μπορεί να αποτύχεις. Είναι αυτό που λέει η Νίνα στον Γλάρο: “δεν ήξερα τι να κάνω τα χέρια μου..”
-Το “ψέμα” τελικά είναι ίδιον του ηθοποιού ή του πολιτικού;
Ο ηθοποιός προσπαθεί μέσα από το Λόγο να αναζητήσει την αλήθεια, τη δική του, την προσωπική αλήθεια, με σκοπό να την επικοινωνήσει στο κοινό. Αυτό δεν έχει σχέση με τον πολιτικό. Ο πολιτικός όταν μιλάει τις περισσότερες φορές έχει επίγνωση του ψέματος που λέει. Ο ηθοποιός αντίθετα πρέπει να έχει επίγνωση της αλήθειας. Άρα ο ηθοποιός δεν καμώνεται ότι επικοινωνεί, προσπαθεί ειλικρινά να το κάνει.
-Τους Αμερικάνους γιατί τους γουστάρεις;
Γιατί μπορούν να αφηγηθούν μία ιστορία με ζηλευτή μαεστρία. Ειδικά στο σινεμά είναι άπιαστοι. Οι Αμερικάνοι επίσης σε μία νέα Ιδέα, το πρώτο πράγμα που λένε είναι Ναι. Στην Ευρώπη το πρώτο πράγμα που λένε είναι όχι. Στην Ευρώπη είμαστε πιο σκεπτικιστές.
-Τι έχεις να πεις για την εικόνα του Αλέξη Τσίπρα;
Το “look” έχει μία σημασία στην κοινωνία του θεάματος. Άρα το να είσαι γοητευτικός βοηθάει.
-Αυτή η γοητεία του Πρωθυπουργού είναι επίκτητη; Δεν πηγάζει από μέσα του;
Είναι ξεκάθαρο ότι είναι γοητευτικός ο Αλέξης Τσίπρας. Γι αυτόν ακριβώς το λόγο απέκτησε και τόσους εχθρούς!
-Ορίστε; Τι εννοείς;
Εννοώ ότι σε αυτές τις περιπτώσεις υπάρχει πάντα μία αντίφαση στο κοινό. Είναι σαν τον έρωτα τον μεγάλο. Όταν ερωτευτείς κάποιον με πάθος και κάτι δεν σου αρέσει λες “τι μου κάνει τώρα” και αρχίζεις και δυσανασχετείς. Αν δεν είναι μεγάλος έρωτας, λες απλώς “οκ δεν μου κάνει”. Αλλά πρέπει να έχει υπάρξει το προηγούμενο, για να υπάρξει και το επόμενο.
-Αυτό συμβαίνει δηλαδή με όλες τις προσωπικότητες βεληνεκούς;
Φυσικά! Δες στους ηθοποιούς! Ποιοι έχουν τις περισσότερες αντιφάσεις με το κοινό; Σχεδόν για όλους τους μεγάλους ηθοποιούς ο κόσμος λέει “τον βαρέθηκα αυτόν”, “δεν τον μπορώ άλλο αυτόν”. Είναι φανερό ότι αυτός ο άνθρωπος σε έχει πρώτα συγκινήσει, για να βγάλεις μετά το αρνητικό συναίσθημα! Για να καταφέρει να σε συγκινήσει όμως σημαίνει ότι έχει μία αλήθεια..
-Που συχνάζεις τα βράδια Χάρη;
Στο Closer στη Ναυαρίνου!
Δεν έχω έρθει ποτέ! Έχει ωραία μουσική; Μην απαντήσεις! Θα έρθω για να δω ιδιοίς όμμασι! Σ΄ευχαριστώ Χάρη για την ξεχωριστή αυτή συνέντευξη!
Info: Ο Χάρης Τζωρτζάκης θα παίξει στην παράσταση «με λένε Έμμα» του Duncan Macmillan, στο Σύγχρονο Θέατρο (Ευμολπιδών 45, Αθήνα 118 54, τηλ 210 3464380). Η σκηνοθεσία είναι της Ελένης Σκότη, η μετάφραση και σκηνογραφία του Γ. Χατζηνικολάου και η μουσική σύνθεση του Στ. Γιαννουλάκη. Στο ρόλο της Έμμα η Μαίρη Μηνά. Τον Χάρη μπορείτε επίσης να τον βρείτε στο Evias Silence, (https://www.eviasilence.com/) αν θέλετε διακοπές με άποψη!
Ακολουθήστε το dikastiko.gr στο Google News και δείτε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Διαβάστε όλες τις τελευταίες ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο στο dikastiko.gr