Mάριος Δαλιάνης: Από την υπεράσπιση του Νικόλα Ασιμου, στα έδρανα της δίκης της 17Ν – Έφυγε ένας οξυδερκής ποινικολόγος
Μια ψηλόλιγνη φιγούρα με ένα τσιγάρο στο χέρι. Με σταθερό βλέμμα και ενδεχομένως σκληρό παρουσιαστικό. Ένας μάχιμος ποινικολόγος με υψηλούς κώδικες αξιών, ένας ευγενής άνθρωπος. Αυτά ήταν τα πρώτα που ήρθαν στο νου όταν κοινοποιήθηκε μέσα από μια ανάρτηση της κόρης του, ότι ο δικηγόρος Μάριος Δαλιάνης, έφυγε από τη ζωή πριν από λίγες μέρες. […]
Μια ψηλόλιγνη φιγούρα με ένα τσιγάρο στο χέρι. Με σταθερό βλέμμα και ενδεχομένως σκληρό παρουσιαστικό. Ένας μάχιμος ποινικολόγος με υψηλούς κώδικες αξιών, ένας ευγενής άνθρωπος. Αυτά ήταν τα πρώτα που ήρθαν στο νου όταν κοινοποιήθηκε μέσα από μια ανάρτηση της κόρης του, ότι ο δικηγόρος Μάριος Δαλιάνης, έφυγε από τη ζωή πριν από λίγες μέρες. 50 χρόνια δικηγόρος, αλλά κυρίως πατέρας: «Ο πατέρας μου Μάριος Δαλιάνης γεννήθηκε στις 16.06.1938 στην Αθήνα. Τελείωσε τη Νομική στην Αθήνα και δούλεψε ως δικηγόρος για περίπου 50 χρόνια. Από τα πρώτα μέλη της Ένωσης Ποινικολόγων, πέρασε όλη τη ζωή του στα ποινικά ακροατήρια όλης της χώρας (στα τέλη της δεκαετίας του 1970 – αρχές της δεκαετίας του 1980 είχε υπερασπιστεί αναρχικούς όπως τον Λεωνίδα Χρηστάκη, εκδότη του περιοδικού Ιδεοδρόμιο, το Νικόλα Άσιμο κλπ, εν συνεχεία στη δίκη 17Ν υπερασπίστηκε το Σωτήρη Κονδύλη – ήταν και η δική μου πρώτη δίκη, παρασταθήκαμε μαζί.
Δεν χαρακτηρίστηκε όμως από αυτές τις δίκες, ασχολήθηκε με όλα τα αντικείμενα του ποινικού δικαίου και ιδιαίτερα με το οικονομικό Έγκλημα . Ήταν εξαιρετικός επιστήμονας, οξυδερκής και μαχητικός ποινικολόγος (ή τουλάχιστον έτσι τον έβλεπα εγώ). Ήταν επίσης διεισδυτικός και με πάντα με κριτική ματιά για τους πάντες και τα πάντα. Είχε φίλους σε όλους του πολιτικούς χώρους και σε όλα τα κοινωνικά στρώματα. Βοηθούσε όποιον είχε ανάγκη, όποιον ένιωθε ότι παραβιάζονται τα δικαιώματά του, με πάθος για το δικαίωμα υπεράσπισης. Ασχολήθηκε επίσης με το συνδικαλισμό στον ΔΣΑ», περιγράφει, όπως της ζήτησε το dikastiko.gr, η Μαρίνα Δαλιάνη, κόρη του και επίσης εξαιρετική δικηγόρος.
Στη δίκη της ΕΒΟ
Για κάποιους από τη γενιά των δικαστικών συντακτών της χώρας, οι δίκες της αρχής της δεκαετίας του 1990, ήταν το βάπτισμα του πυρός. Παρών και σε αυτές ο Μάριος Δαλιάνης όταν υπερασπίστηκε την υπόθεση του Σταμάτη Καμπάνη, προέδρου της Ελληνικής Βιομηχανίας Όπλων, κατηγορούμενου για απιστία (Σκάνδαλο ΕΒΟ 1990-1995) και την υπόθεση του Πάνου Βουρνά (σκάνδαλα ΔΕΚΟ- ΕΛΤΑ, μέσα δεκαετίας 1990).
Ο Δαλιάνης , όταν τον συναντούσε κανείς στους δρόμους της Νέας Σμύρνης είχε πάντα εκείνο το σκωπτικό ύφος του λιγομίλητου, λιτού, ανθρώπου που σκέφτεται διαρκώς. Ενός ανήσυχου πνεύματος με έναν αδιαπραγμάτευτο κώδικα αξιών.
Όπως είχε πει άλλωστε ο ίδιος στη δίκη για την υπόθεση της 17Ν στην αγόρευσή του
«….Αξιότιμε κ. Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι Δικαστές θα είμαι πολύ σύντομος, δεν θα αναφερθώ στα γενικά θέματα που εθίγησαν ήδη και νομίζω ότι καλύφθηκαν επαρκώς από τη συνεργάτιδα, συνάδελφο και κόρη μου, θα περιοριστώ μόνο στις επιμέρους πράξεις και θα συμπληρώσω ό,τι κενό πιστεύω ότι υπάρχει.
Άλλωστε διαπιστώνω αξιότιμε κ. Πρόεδρε και κυρίες και κύριοι Δικαστές ότι περνώντας τα χρόνια, όλο και συρρικνώνεται η δυνατότητα αγόρευσής μας. Περιοριζόμαστε στα απολύτως αναγκαία και ίσως αυτό είναι και αδυναμία, δεν είναι μόνο αποτέλεσμα εμπειρίας».
Ακολουθήστε το dikastiko.gr στο Google News και δείτε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Διαβάστε όλες τις τελευταίες ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο στο dikastiko.gr