Παναγιώτης Στάθης: Σκληρός νόμος αλλά νόμος και άλλες γελοιότητες για το Τζόκερ

Το ερώτημα είναι προφανώς ένα: Αν υφίσταται νόμος δεν πρέπει να εφαρμόζεται;

Η απάντηση δεν είναι προφανώς ίδια για όλους, γιατί απλώς στην Ελλάδα νομοθετούμε κατά περίπτωση, αποσπασματικά, με βάση την επικαιρότητα και τα πρωτοσέλιδα.

Γιαυτό επέζησαν επί δεκαετίες ειδικοί ποινικοί νόμοι της εποχής του Μεταξά για ότι πετάει και ότι κολυμπάει. Για πράγματα που τα έχει ήδη ξεπεράσει η ίδια η ζωή.

Εν προκειμένω η διάταξη με την οποία εκλήθη η αστυνομία είναι μια διοικητική κύρωση που θεσπίστηκε το 2010 από τους συναρμόδιους υπουργούς Χ. Καστανίδη και Γ. Ραγκούση και θεσπίζει το πλαίσιο με το οποίο θα κρίνεται η καταλληλότητα (από ποια ηλικία και πάνω θα μπορούν να παρακολουθούν) ταινιών για ανήλικους.

Πρέπει να υπάρχει τέτοια διάταξη; Προφανώς και πρέπει. Δεν είναι όλες οι ταινίες κατάλληλες για όλες τις ηλικίες. Γιατί στη θέση του Τζόκερ θα μπορούσε να είναι μια ταινία η οποία δεν θα είχε την παγκόσμια αποδοχή της συγκεκριμένης.

Έπρεπε να πάει η αστυνομία εφόσον εκλήθη; Προφανώς και έπρεπε να πάει. Η αστυνομία δεν κάνει επιλογή εφαρμογής νόμων όταν καλείται να διαπιστώσει μια παράβαση.

Έπρεπε να κληθεί η αστυνομία από τα πρόσωπα μου έκαναν την καταγγελία εναντίον των ανηλίκων; Ε’ προφανώς όχι , αυτό συνιστά την γελοιότητα.

Πρέπει να αλλάξει η διάταξη; Να προστεθεί πως εναπόκειται στον κηδεμόνα του ανηλίκου η απόφαση, και εφόσον τον συνοδεύει; Ιδού η απορία και η μοναδική σωστή – κατά τη γνώμη μου- ερώτηση που θα έπρεπε εδώ και μέρες να τεθεί.

Ακολουθήστε το dikastiko.gr στο Google News και δείτε πρώτοι όλες τις ειδήσεις

Διαβάστε όλες τις τελευταίες ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο στο dikastiko.gr