Παναγιώτης Τσιμπούκης: Άλλος αέρας πνέει πλέον στον Άρειο Πάγο

Άλλος αέρας πνέει πλέον στο δικαστικό  Μέγαρο της Λεωφόρου Αλεξάνδρας μετά την τοποθέτηση του νέου προέδρου και νέου εισαγγελέα του Αρείου Πάγου, ενώ αντίθετα σε άλλα δικαστήρια όχι μόνο συνεχίζει αλλά αυξάνεται το αρνητικό κλίμα το οποίο τα τελευταία χρόνια έχει επικρατήσει.

Πέρα από κάθε πολιτική χροιά και κάθε πολιτικό υπονοούμενο, που μπορεί ο οποιοσδήποτε καλοθελητής να αποδώσει στις γραμμές αυτές, το κλίμα στον Άρειο Πάγο έχει αλλάξει άρδην, μετά την τοποθέτηση στην θέση του προέδρου του  Ιωσήφ Τσαλαγανίδη και  στην θέση του εισαγγελέα  του Βασιλείου Πλιώτα. 

Μέσα σε ένα μήνα από την ανάληψη των καθηκόντων τους οι δύο επικεφαλής του δικαστηρίου άλλαξαν το όλο αρνητικό κλίμα που επικρατούσε και ειδικά στην Εισαγγελία του Αρείου Πάγου.

Επανήλθε στους υπαλλήλους το χαμόγελο που είχε χαθεί. Ο πολίτης και το παράπονό του αντιμετωπίζεται κάτω από  συνθήκες ανθρωπιάς. Οι αδικαιολόγητες φωνές, η επιθετικότητα , οι φανφάρες εντυπωσιασμού,  οι εκδικητικές συμπεριφορές, οι μετακινήσεις των μη αρεστών υπαλλήλων, οι περίεργες επισκέψεις, κ.λπ., ανήκουν πλέον στο παρελθόν. Έχει επέλθει η νηνεμία, ενώ επικρατεί η λογική και η σύνεση.

Το ουσιαστικό  πρόβλημα ήταν στη Εισαγγελία του Αρείου Πάγου και λιγότερο στον Άρειο Πάγο. Η διαφορά οφειλόταν στα πρόσωπα και τις «ιδιομορφίες»  των  επικεφαλής.

Οι επιλογές των προσώπων που θα ηγηθούν στα τρία μεγάλα δικαστήρια της χώρας, με τον τρόπο που προβλέπεται από τις συνταγματικές επιταγές, έχει τις γνωστές αγκυλώσεις του και φέρνουν πολύ κοντά τις δύο εξουσίες, σε σημείο να έχουν αποκτήσει πλέον δεσμούς αίματος.

Πέρα όμως από αυτό, οι επιλογές των προσώπων που τοποθετούνται επικεφαλής ανωτάτων δικαστηρίων πρέπει να γίνονται, πέρα από τα νομικά προσόντα και με άλλα αξιολογικά κριτήρια, εάν λάβει κανείς υπόψη του ότι οι πρόεδροι των τριών αυτών δικαστηρίων (και ειδικά του ΣτΕ και του  ΑΠ) είναι εν δυνάμει υπηρεσιακοί Πρωθυπουργοί.

Ο εκάστοτε πρόεδρος Ανωτάτου Δικαστηρίου (πέρα από την του νομική κατάρτιση) πρέπει να έχει «ειδικό βάρος», να διακρίνεται για τα διοικητικά του καθήκοντα, να μην είναι κυκλοθυμικός με εξάρσεις   μικρονοϊκές,  να μη κατέχεται από στερητικά σύνδρομα κάθε μορφής, να μη στερείται ψυχραιμίας,  να μη λειτουργοί εκδικητικά, να μην κινείται και δρα εν θερμώ, να μην χάνει  τον έλεγχο των πραγμάτων με την πρώτη δυσκολία, να μην  δημιουργεί αυλή παρατρεχάμενων, να θυμάται ανά πάσα στιγμή ότι έχει δώσει όρκο (έστω πολιτικό εάν δεν τα έχει καλά με τη θρησκεία) και άλλα πολλά.

Μα πάνω από όλα, πρέπει να αφήνει την πολιτική  του ταυτότητα και τη μωροφιλοδοξία του στο σπίτι.

Δυστυχώς, οι επιλογές των τελευταίων ετών ήταν αρκετά αρνητικές έως και λυπηρές. Κάτι που είναι φανερό ακόμη και σήμερα.

Ακολουθήστε το dikastiko.gr στο Google News και δείτε πρώτοι όλες τις ειδήσεις

Διαβάστε όλες τις τελευταίες ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο στο dikastiko.gr