Ισμήνη Λέντζου: Η υπόθεση Πισπιρίγκου, η “ηδονή της κλειδαρότρυπας” και το χάσιμο του μέτρου…

Σ’ ένα Χ χρονικό διάστημα η Ρούλα Πισπιρίγκου ίσως “φορτωθεί” με νέες, βαριές κατηγορίες. Αρκετά πιο μετά το δικαστήριο θα την τιμωρήσει και ένα “μπράβο” θα ακουστεί στην Ελλάδα. Συγχρόνως, ένα “ε μα ναι, φαινόταν – ήταν σίγουρο” θα ακουστεί στα δημοσιογραφικά γραφεία. Πίσω από αυτές τις λίγες λεξούλες θα κρυφτεί η “ασχημοσύνη” των ΜΜΕ, όπως όμως και σχεδόν ολόκληρης της νεοελληνικής κοινωνίας που έχασε το μέτρο σε μία τόσο σοβαρή υπόθεση, το οποίο μόνο οι δικαστές διέσωσαν. 

Δυστυχώς, ο εκσυγχρονισμένος τρόπος ζωής μας έχει επιτρέψει να “θάβονται” θεμελιώδη ερωτήματα, ερωτήματα τα οποία περικλείουν όλη την ουσία μίας ανθρώπινης Πολιτείας και όχι ζούγκλας. Και δεν μιλώ για τις λίγες μονάδες όχλου που έσπευσαν έξω από την οικία της κατηγορούμενης και των συγγενών της, ταχα μου ευελπιστώντας σε μία αναβίωση του “νόμου του Λιντς”. 

Ας κάνουμε μία αντιστροφή. Αυτή τη στιγμή, τώρα, τι ακριβώς μαθαίνουμε; Σε σχέση πάντα με την πολύκροτη υπόθεση. Αποκλείοντας προσωρινά τα αμιγώς αστυνομικοδικαστικά, όλα τα άλλα σε τι ακριβώς βοηθούν την ενημέρωση των πολιτων; Που υποτίθεται είναι το μέλημά μας. Πώς συνδέεται η πιθανά κολάσιμη και αξιόποινη πράξη της κατηγορουμένης με το ότι είχαν χωρίσει με τον σύντροφό της; Πώς συνδέεται με το γεγονός ότι ο κ. Δασκαλάκης έχει νέα φίλη, η οποία μάλιστα φέρεται να είναι έγκυος; Αποτελεί εξαιρετικό στοιχείο αυτό; Προσθέτει κάτι στη γνώση της υπόθεσης;

Να το πάω λίγο παραπέρα. Γιατί χρειάζεται να μάθει το “φιλοθεάμον κοινό” αυτές τις λεπτομέρειες; Το πρώτο ή το τελευταίο ζευγάρι που χωρίζει είναι; Πρώτη ή τελευταία φορά κάποιος θα βρει νέο σύντροφο και θα αποκτήσει παιδί; Και γιατί αυτές οι λεπτομέρειες συνοδεύονται με εμφαντικές λέξεις, όπως “βόμβα”, “συγκλονιστική αποκάλυψη”, κλπ. “Η σύντροφος του Μ. περιμένει παιδί”. Οποία αποκάλυψις! Τι κοσμοϊστορικό γεγονός!

Εύκολα κάποιοι κάνουν λόγο για την “ηδονή της κλειδαρότρυπας”, μιλώντας για εκείνους που θέλουν να μαθαίνουν τη ζωή των άλλων. Δεν συμφωνώ. Δυστυχώς, αυτό που γίνεται με βασικούς εμπλεκόμενους τα ΜΜΕ, δεν έχει να κάνει μόνο με την “κλειδαρότρυπα”. Είναι πολύ χειρότερο! Την “ηδονή της κλειδαρότρυπας”, ίσως κάπου να την αναζητούμε όλοι, υπό μία έννοια. Μέσω χαζοκουτσομπολιού, μικροκακιών, πέφτοντας τυχαία στην πορνό συλλογή του κολλητού μας και μετά το σχολιάζουμε. Ανθρώπινα. Και ο σχολιασμός, ανθρώπινος κι αυτός. Στη συγκεκριμένη περίπτωση, δεν έχουμε κάτι τετοιο. Υπάρχει μία βαθιά νοσηρή κατάσταση, όπου ξεφεύγει η “περιέργεια” και γίνεται κατασκευή κατηγοριών και κατάταξη ανθρώπων σε “κουτάκια”. 

Κάποια ΜΜΕ “ποτίζουν” με ευχαρίστηση την κρυμμένη ΕΠΙΘΥΜΙΑ μερίδας πολιτών που θέλουν να ξέρουν πως “μαζί τα έκαναν όλα, σκότωσαν τα παιδιά τους και τη σπιτονοικοκυρά”. Τώρα, θέλουν να χαρούν με την τιμωρία αλλά και με το πόσο σωστοί αποδείχθηκαν. Τρέχουν μετά χαράς να προβάλλουν αυτή την “αλήθεια” και δη με τέτοιο τρόπο που να μην επιδέχεται αμφιβολιών ή αμφισβήτησης. Διότι “τέτοιο είναι, έτσι λειτουργούν αυτοί”.

Λες και υπάρχει μία φτιαξιά ανθρώπων, ένας κατασκευαστήρας κακών χαρακτήρων και εγκληματιών. Είναι πολύ βολικό να μπαίνουμε σε αυτά τα ρημαδιασμένα “κουτάκια”, ώστε να φτανουμε στο συμπέρασμα πως αυτού του είδους οι άνθρωποι τέτοια κάνουν. Κι όσο δεν ομολογούν, τόσο πιο πολύ “φτιαχνόμαστε” με λεπτομέρειες ανούσιες στο παιχνίδι ΜΜΕ – κοινωνίας. Τόσο πιο πολύ ρίχνουμε τα κάρβουνα στη φωτιά που θα τους κάψει.

Και έτσι θα συνεχιστεί αυτή η “νοσηρή συνδιαλλαγή” ΜΜΕ – πολιτών. Τα μεν θα πουλάνε, οι δε θα αγοράζουν. Επιφανειακά. Στην ουσία όμως, όλοι μας θα ικανοποιούμαστε που δεν είμαστε οι “άλλοι” και μπορούμε άνετα να τους κατηγοριοποιούμε διότι εμείς δεν θα είμαστε ποτέ αυτοί.

Ακολουθήστε το dikastiko.gr στο Google News και δείτε πρώτοι όλες τις ειδήσεις

Διαβάστε όλες τις τελευταίες ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο στο dikastiko.gr