Παναγιώτης Στάθης: Λόγος και αντίλογος (για τα περί καψωνιών στη Δικαιοσύνη)

Επειδή σε αυτό εδώ το site έχουμε επιλέξει να καταγράφουμε όλες απόψεις, οφείλω να γράψω μερικά πράγματα για την ιστορία που περιγράψαμε χθες με πρωταγωνιστή έναν εισαγγελέα που τελικά δεν επιλέχθηκε για τη θέση του προϊσταμένου στην Εισαγγελία Πειραιά

NEWSROOM 17.06.2021 | 06:00

dikastiko.gr

DIKASTIKO.GR / ΓΝΩΜΕΣ ΣΤΟ DI / Παναγιώτης Στάθης: Λόγος και αντίλογος (για τα περί καψωνιών στη Δικαιοσύνη)

Η χθεσινή καταγραφή για την ιστορία του Έλληνα Εισαγγελέα που επί 9 χρόνια υπηρέτησε στη Μόνιμη Ελληνική Αντιπροσωπεία στις Βρυξέλλες, είχε καθαρά θεσμικά και όχι προσωπικά κίνητρα. Είναι «αδιάφορο» δηλαδή ποιος είναι για τον υπογράφοντα.

Σημασία δηλαδή είχε η θεσμική πρακτική και όχι βέβαια το προσωπικό ζήτημα. Η περιγραφή της ιστορίας (όπως μεταφέρθηκε στον γράφοντα) είχε να κάνει με την αίτησή του, επιστρέφοντας στην Ελλάδα (αφού δεν μπορούσε, όπως ζήτησε, να παραταθεί για ακόμα 3 χρόνια η θητεία του στο εξωτερικό) , να τοποθετηθεί προϊστάμενος, λόγω αρχαιότητας, στην Εισαγγελία Πειραιά. Αυτό , η αρχαιότητα δηλαδή, προβλέπεται νομικά. Η αίτηση απορρίφθηκε με 11-0 από το Ανώτατο Δικαστικό Συμβούλιο , ή καλύτερα με 11-0 το ΑΔΣ επέλεξε άλλον προϊστάμενο( προϊσταμένη). Η αριθμητική εν προκειμένω έχει μια σημασία, όταν μάλιστα αφορά το κορυφαίο δικαστικό όργανο της χώρας. Γιατί για να είμαι δίκαιος, προσωπική εμπάθεια από ολόκληρο το συμβούλιο, δεν γίνεται να υπάρχει.

Συνεπώς επανέρχομαι και παραθέτω τον αντίλογο σε όσα μετέφερα, τα οποία πληροφορήθηκα εσχάτως και οφείλω να περιγράψω:

Τυπικά η αίτηση ήταν πράγματι εκπρόθεσμη, συνεπώς τυπικά αυτή είναι η απόφαση. Υπάρχουν όμως και άλλοι λόγοι, που δεν έχουν να κάνουν με την επάρκεια του συγκεκριμένου λειτουργού, ούτε με προσωπικά ζητήματα. Άλλωστε πληροφορούμαι πως η υπηρεσία, έχει σταθεί αρωγός σε περιπτώσεις που άπτονται τέτοιων ζητημάτων για τον ίδιο. Άρα δεν τίθεται προσωπικό ζήτημα.

Όμως αξιολογήθηκαν και άλλα ζητήματα όπως π.χ η μακροχρόνια απουσία του από τα ελληνικά δεδομένα και κυρίως με την προσαρμογή που απαιτούν τα καθήκοντα του προϊσταμένου στην καθημερινή δικαστηριακή πραγματικότητα. Αυτό έχει να κάνει και με την άσκηση διοίκησης.

Παράλληλα κρίθηκε, όπως μαθαίνω , πως θα ήταν εξαιρετικά χρήσιμη η παρουσία του στην οργανική του θέση στην Εισαγγελία Αθηνών, η οποία «γονατίζει» από το φόρτο εργασίας και χρειάζεται ανθρώπους να τρέξουν τις δικογραφίες που – και λόγω πανδημίας- σωρεύονται επικίνδυνα.

Το ΑΔΣ οφείλει να κρίνει με βάση τον νόμο αλλά και να αφουγκράζεται τους δικαστικούς λειτουργούς. Το σύνολό τους. Και να δρα με τρόπο δίκαιο απέναντι σε όλους. Γιατί πάνω από όλα είναι η εύρυθμη λειτουργία της Δικαιοσύνης με βάση το συνολικό και όχι το προσωπικό.

Και ο αντίλογος αυτό διατυπώνει. Δεν έχω λόγο επ΄ αυτού να διαφωνήσω, λοιπόν…