Παναγιώτης Στάθης: Μπογιές στον Πορτοσάλτε- Η σπορά του μίσους

Η εικόνα της «εισβολής» στην οικογενειακή εστία είναι απολύτως αποκρουστική. Είναι βία. Δεν έχει σημασία αν πρόκειται για το σπίτι του Αρη Πορτοσάλτε ή οποιουδήποτε άλλου. Είναι φασισμός και έχει ένα ξεκάθαρο μηνυμα: «Δεν γουστάρω αυτά που λες, συνεπώς σκάσε». Οι ενέργειες αυτές είναι αποτέλεσμα της πολιτικής επιλογής των χρόνων της κρισης , να σχηματιστεί […]

NEWSROOM

Η εικόνα της «εισβολής» στην οικογενειακή εστία είναι απολύτως αποκρουστική. Είναι βία. Δεν έχει σημασία αν πρόκειται για το σπίτι του Αρη Πορτοσάλτε ή οποιουδήποτε άλλου. Είναι φασισμός και έχει ένα ξεκάθαρο μηνυμα: «Δεν γουστάρω αυτά που λες, συνεπώς σκάσε».

Οι ενέργειες αυτές είναι αποτέλεσμα της πολιτικής επιλογής των χρόνων της κρισης , να σχηματιστεί ένας ακόμα αόρατος εχθρός στα μάτια του κόσμου, ώστε να είναι εύκαιρος πάντα, να δεχτεί την οργή του λαού.

Η θεωρία του αόρατου εχθρού, δεν είναι άλλωστε κάτι καινούργιο στην πολιτική σκηνή. Εχει μια απλή θεώρηση: Όταν τα πράγματα σκουραίνουν τότε όλο το ανάθεμα το ρίχνουμε στον αγγελιοφόρο. Εξηγούμαι: Τη στιγμή που π.χ κόβονταν συντάξεις , και ο έκαστοτε πολιτικός αισθανόταν στριμωγμένος άρχιζε την καραμέλα με τα μέσα της διαπλοκής και της διαφθοράς. «Μα οι συντάξεις κόβονται», τους έλεγες. «Face news» σου απαντούσαν και έριχναν την μπάλα στην εξέδρα. Ανεξάρτητα αν τα εκκαθαριστικά των συνταξιούχων πιστοποιούσαν του λόγου το αληθές . Η συστηματική καλλιέργεια αυτού του κλίματος δημιούργησε ένα κίνημα μίσους, κατά των δημοσιογράφων. Προσέξτε: Όχι γιατί ντε και καλά δεν ηταν σωστά όσα έλεγαν, αλλά απλώς γιατί αυτά που έλεγαν δεν άρεσαν σε αυτούς.

Πατώντας λοιπόν πάνω σε απολύτως πραγματικά και κατακριτέα φαινόμενα κακοποίησης της δημοσιογραφικής ιδιότητας από λίγες και γνωστές περιπτώσεις , δημιούργησαν ένα βουνό μίσους , κρύβοντας πίσω από αυτό τις δικές τους αποτυχίες.

Αυτό προφανώς δεν σημαίνει πως όλα είναι καλά στο δημοσιογραφικό στερέωμα. Το αντίθετο μάλιστα, και αυτο αποτελεί παραδοχή του συνόλου των επαγγελματιών δημοσιογράφων.

Όμως αν η μόνιμη κολυμβήθρα των πολιτικών για τα όποια λάθη τους είναι η φράση «κριθήκαμε στις εκλογές», εν προκειμένω το όπλο το κρατούν και πάλι οι πολίτες. Είναι το πανίσχυρο τηλεκοντρόλ, το κουμπί του ραδιοφώνου, η αλλαγή ιστοσελίδας ή εφημερίδας που διαβάζει. Δεν μπορεί, μεταξύ των ΜΜΕ θα υπάρχει κάποιο που ικανοποιεί τις ανάγκες του τηλεθεατή- αναγνώστη- ακροατή. Αφήστε τον να κάνει χρήση λοιπόν αυτού του όπλου. Γιατί τα «ντου» και οι «παρεμβάσεις» στη δική μου γλώσσα είναι φασισμός.

Ακολουθήστε το dikastiko.gr στο Google News και δείτε πρώτοι όλες τις ειδήσεις

Διαβάστε όλες τις τελευταίες ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο στο dikastiko.gr