Παναγιώτης Στάθης: Ποιος δικαστής θα άντεχε σήμερα να πει σε μητέρα θύματος “σέβομαι τον πόνο σας αλλά το μόνο που με ενδιαφέρει είναι τα μάτια του κατηγορουμένου;”

Το απόσπασμα είναι απολύτως ενδεικτικό: “Ορόσημο στην αρχή της σταδιοδρομίας μου υπήρξε μια δίκη ενώπιον Μικτού Ορκωτού Εφετείου, όπου ο πρόεδρος του δικαστηρίου και διακεκριμένος αρεοπαγίτης, Δημήτρης Γουργουράκης, σεβαστός σε όλους μας, επιβάλλοντας την τάξη σε μια αίθουσα χαοτική από τις ύβρεις και τις επιθέσεις εναντίον του κατηγορουμένου για ανθρωποκτονία από πρόθεση, και απαντώντας στη μητέρα του νεκρού και πολιτικώς ενάγουσα, η οποία απευθυνόμενη προς τον ίδιο και κρατώντας μια κορνίζα με το νεκρό γιο της, του είπε : « κοιτάξτε τα μάτια του παιδιού μου», της απήντησε «Κυρία μου, σεβόμαστε τον πόνο σας αλλά το μόνο που με ενδιαφέρει σε αυτή την αίθουσα είναι τα μάτια του κατηγορουμένου» .

Αυτή η φράση αποτέλεσε και αποτελεί οδηγό έκτοτε στην πορεία μου στα ποινικά δικαστήρια, όπως πιστεύω ότι αποτελεί πυξίδα και οδηγό για όλους τους μαχόμενους δικηγόρους” (Σάκης Κεχαγιόγλου, ποινικολόγος , εισήγηση στο Συνέδριο της Ένωσης Ποινικολόγων Μαχόμενων Δικηγόρων)

Η πρώτη σκέψη , στην δια ζώσης ακρόαση της αποστροφής του γνωστού δικηγόρου, συνοδεύτηκε – προσωπικά- από ένα ελαφρύ ειρωνικό μειδίαμα: “Ποιος δικαστής σήμερα, θα τολμούσε να πει κάτι τέτοιο σε μια δίκη ανθρωποκτονίας;”

Η σκέψη δεν αποτελεί μομφή για το σθένος (αρκετών αλλά όχι πάρα πολλών) δικαστικών λειτουργών αλλά σκιαγράφηση μιας οδυνηρής πραγματικότητας. Όταν σε μια ώρα θα είχε κατακλυστεί το διαδίκτυο με αφορισμούς και ευθείες επιθέσεις για τον τρισκατάρατο δικαστή που τόλμησε να μιλήσει έτσι. Δεν ξέρω μάλιστα αν θα ήταν στιγμές ή ώρες το χρονικό διάστημα που θα περνούσε για να κληθεί ο Υπουργός Δικαιοσύνης και η ηγεσία της Δικαιοσύνης να λάβουν πειθαρχικά μέτρα σε βάρος του. Θα είχε καταγγελθεί βέβαια προηγουμένως από την πολιτική αγωγή και τους διαπρεπείς νομικούς παραστάτες της, δεν ξέρω μήπως είχε πάρει θέση και ο οικείος δικηγορικός σύλλογος , ο εκπρόσωπος του οποίου θα καλείτο να εξηγήσει και να κατακεραυνώσει σε τηλεοπτικές εκπομπές και δελτία ειδήσεων. Αν μάλιστα η δίκη είχε και έντονο κοινωνικό ενδιαφέρον μπορεί και κάποια συνδικαλιστική δικαστική ένωση (ή μέλη αυτής) να έσπευδαν να κάνουν δριμείες παρατηρήσεις. Αφήστε που όλο και κάποιο πολιτικό κόμμα θα είχε κάτι να πει.

Αυτή είναι δυστυχώς η πραγματικότητα.

Οι μέρες του ποινικού λαϊκισμού και της αμφισβήτησης δικαιωμάτων, είναι η εποχή μας. Η διαστρέβλωση των νοημάτων (όχι μόνο από τα ΜΜΕ αλλά προεξαρχόντως από τους πολιτικούς και πολλές φορές από τους δικηγόρους και ακολούθως από τους δημοσιογράφους) από τη μια και η έλλειψη επαρκούς αιτιολόγησης των δικαστικών αποφάσεων, διογκώνουν σε δομικό το πρόβλημα για την σύσταση του κράτους δικαίου. Όσο κυρίως η έλλειψη εμπέδωσης πως τα δικαιώματα κάθε κατηγορουμένου (κατηγορούμενου για επαχθείς, αποτρόπαιες πράξεις) είναι δικαιώματα όλων μας. Η δίκαιη δίκη, με σαφή τήρηση δικαιωμάτων και πλήρη άνεση στην ακροαματική διαδικασία να υπερασπιστεί τον εαυτό του, δεν σημαίνει μικρότερη, επιεικέστερη τιμωρία. Το αντίθετο.

Μια δίκαιη δίκη δεν αφορά τους ενόχους, αφορά κυρίως τους αθώους και βασικά αφορά το τι δημοκρατία θέλουμε. Δημοκρατία και κανόνες για όλους και με ασφάλεια δικαίου ή επιστροφή στην λαιμητόμο. Αλλιώς υπάρχει και η θανατική ποινή για να μην ταλαιπωρείτε κανείς. Και στο μεσαίωνα έτσι το έλυσαν το θέμα…

Ακολουθήστε τον Παναγιώτη Στάθη στο instagram, στο facebook και στο Twitter

Ακολουθήστε το dikastiko.gr στο Google News και δείτε πρώτοι όλες τις ειδήσεις

Διαβάστε όλες τις τελευταίες ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο στο dikastiko.gr