Παναγιώτης Τσιμπούκης: Κάτω από το χαλί οι ανεξέλεγκτες αναβολές στο ΣτΕ ;

Ευτελίζεται  ένας θεσμός, όπως είναι αυτός της  Δικαιοσύνης,  ενώ  παράλληλα γίνεται προσπάθεια το τεράστιο πρόβλημα των ανεξέλεγκτων αναβολών στο ΣτΕ  να μπει κάτω από το χαλί, ελπίζοντας  ότι η  λησμονιά  είναι το κατάλληλο φάρμακο.

Από την άλλη ο υπουργός Δικαιοσύνης –πολιτικός προϊστάμενος των δικαστών- επιλέγει το ρόλο της σιωπής, παρά τις δυνατότητες που του παρέχει το   Σύνταγμα.

Το δρόμο της σιωπής ακολούθησε όμως και το συνδικαλιστικό όργανο  των δικαστών του Συμβουλίου της Επικρατείας, το οποίο  δεν θέλησε, πιθανά για τους δικούς του λόγους, να λάβει θέση στο τεράστιο πρόβλημα των ανεξέλεγκτων αναβολών που δίνονται  επί σειρά ετών στο δικαστήριο αυτό.

Αντίθετα, μια ανυπόγραφη ανακοίνωση (24.3.2021) μιας αδρανοποιημένης από την ημέρα της σύστασής της, «επιτροπής διεθνών σχέσεων και επικοινωνίας», παραδέχεται το πρόβλημα του τεράστιου αριθμού  των αναβολών που δίνονται αφειδώς, παρ΄ ότι  η ίδια η ανακοίνωση αυτοαναιρείται (πλέον του ότι αναφέρεται σε μείωση των εκκρεμών υποθέσεων, παραλείποντας ότι μεγάλος αριθμός δικαστικής ύλης μεταφέρθηκε στα Διοικητικά Δικαστήρια), σημειώνοντας:

«Ταυτόχρονα, η Διοίκηση του Δικαστηρίου αντλεί συνεχώς στοιχεία από το πληροφοριακό του σύστημα και, σε συνάρτηση με τους σχετικούς αξιολογικούς δείκτες, παρακολουθεί τις όποιες στρεβλώσεις παρουσιάζονται σε οργανωτικό επίπεδο και εντοπίζει αδικαιολόγητες αποκλίσεις στην ατομική απόδοση δικαστών, προκειμένου να λαμβάνονται όλα τα αναγκαία μέτρα για την αποτελεσματική αντιμετώπιση τέτοιων φαινομένων και, ειδικά, των καθυστερήσεων».

Όμως, από την παράγραφο αυτή της ανακοίνωσης της εν λόγω  επιτροπής, ανακύπτει το εύλογο ερώτημα,   αν όλα αυτά που αναφέρει ισχύουν,  τότε πώς επί 14 και άνω έτη, δεν είδε κανείς από τους έχοντες ευθύνη λειτουργίας του ΣτΕ, τις στρεβλώσεις, αποκλίσεις, κ.λπ.;

Πάντως, όπως σχολίαζαν δικηγόροι, δεν αρμόζει σε μια ανακοίνωση Ανωτάτου Δικαστηρίου, έστω και χωρίς υπογραφή, να αναφέρονται απλά, έτσι, επιχειρήματα-πυροτεχνήματα, σε μια προσπάθεια δικαιολόγησης των αδικαιολογήτων.

Φυσικά, οι θιγόμενοι καθυστερούντες, μέχρι σημείου αρνησιδικίας δικαστές, πνέουν τα   μένεα  κατά του υπογράφοντα το κείμενο-ρεπορτάζ για τις απαράδεκτες αναβολές που δίνονται στο ΣτΕ, ενώ αντίθετα εκείνοι οι δικαστές  που εργάζονται ευσυνείδητα, συναινούν  με ένα απλό βλέμμα στους διαδρόμους του δικαστηρίου.

Δεν πρέπει να παραλειφθεί, ότι το  νέο πνεύμα που άρχισε να κυριαρχεί στους χώρους του ΣτΕ είναι: «Μην αναβάλλεις οίκοθεν,  δίκαζε  και όποτε βγουν (γραφούν) οι αποφάσεις».

Ούτε όμως μπορεί  να λησμονηθεί   ότι υπάρχει περίπτωση όπου σύμβουλος Επικρατείας ο οποίος από το  2019 έχει συνταξιοδοτηθεί,  έχει στα χέρια του ακόμα εκκρεμείς υποθέσεις, οι οποίες όπως όλα δείχνουν θα επανασυζητηθούν.

Ο συναδελφικός μηχανισμός, ενός από τα τρία μεγαλύτερα δικαστήρια,    στην περίπτωση των πολυπληθών αναβολών, λειτούργησε σε καθαρά συντεχνιακό και  ωχαδελφικό   επίπεδο. Εξαίρεση μόνο, κάποιες συστάσεις σε ελάχιστους  αν όχι μόνο σε έναν από τους σε σταθερή βάση καθυστερούντες την απονομή της Δικαιοσύνης, ενώ την ίδια στιγμή, οι μηνιαίες αποδοχές τους καταβάλλονται αδιαλείπτως. Αποδοχές  οι οποίες είναι πολύ πάνω από το μέσο όρο των αποδοχών των λοιπών εργαζομένων επιστημόνων. Και πάνω από όλα οι αποδοχές των δικαστών καταβάλλονται από το Ελληνικό Δημόσιο, με ότι αυτό μεταφράζεται.

Αναγκαίο είναι να  ληφθούν στο «καυτό αυτό θέμα» των ασύδοτων αναβολών, άμεσα και σε έκταση,  μέτρα κάθε είδους, έτσι  ώστε να αποτραπεί  κάθε συνέχεια….

Δεν μπορεί να υπεραμύνεται το ΣτΕ  και να δίνει μάχη   για  τον  ανώτατο αριθμό των σελίδων των δικογράφων που θα κατατίθενται στο ΣτΕ, με το επιχείρημα ότι δεν προλαβαίνουν οι δικαστές να διαβάσουν τα δικόγραφα, παράλληλα να  συναινεί σε αυτό και να ψηφίσει ο υπουργός Δικαιοσύνης την επιθυμητή διάταξη  των δικαστών και από την άλλη να αναβάλλουν μια υπόθεση 48 φορές επί 12 χρόνια και σε 14 άλλες υποθέσεις να δίνονται 438 αναβολές (οι συγκεκριμένες αναφορές είναι μέρος του τεράστιου καταλόγου των αναβολών).

Όλα αυτά  αποτελούν πρόκληση προς τον απλό πολίτη, ανεξάρτητα αν δεν γίνεται αυτό αντιληπτό από κάποιους δικαστές.

Το πρόβλημα καθυστέρησης  απονομής της Δικαιοσύνης είναι καθαρά εσωτερικό  πρόβλημα των δικαστηρίων, το οποίο όμως  κανείς από τους διευθύνοντες τα  μεγάλα δικαστήρια, δεν λαμβάνει καμία πρωτοβουλία επίλυσης, ενώ αντίθετα –κατά κανόνα- οι διευθύνοντες λαμβάνουν άμεσες και δραστικές πρωτοβουλίες  όταν πέσουν τα αναγκαία τηλέφωνα από τα υπουργικά γραφεία ή όταν γίνουν οι επισκέψεις των ενδιαφερομένων πολιτικών προσώπων.

Οι   δεσμοί αίματος μεταξύ πολιτικής και δικαστικής εξουσίας, είναι πολύ στενοί  εδώ και χρόνια και είναι το επόμενο κεφάλαιο που πρέπει να ανοίξει άμεσα, έτσι ώστε κάποια στιγμή να ξεκαθαρίσει το θαμπό αυτό τοπίο και οι πολίτες να πληροφορηθούν την πραγματικότητα στα διαδραματιζόμενα  στο χώρο της Δικαιοσύνης.

Ακόμη, η πολιτικοδικαστική εμπλοκή έχει φτάσει σε σημείο ορισμένες   δικαστικές Ενώσεις να ασκούν κεκαλυμμένη πολιτική, αλλά η χαρά δεν τους αφήνει να κρυφτούν….

Οι θερμοκρασίες στο χώρο των Ανωτάτων Δικαστηρίων συνεχώς ανεβαίνουν  καθώς έχει αρχίσει η αντίστροφη μέτρηση προς τον ερχόμενο Ιούνιο. Δικαστές αποχωρούν λόγω συνταξιοδότησης, δημιουργώντας κενές θέσεις στις υψηλές βαθμίδες της πυραμίδας της Δικαιοσύνης.

Ήδη, έχουν αρχίσει οι ζυμώσεις για την κάλυψη των θέσεων που θα κενωθούν, ενώ ορισμένες υποσχέσεις έχουν ήδη δοθεί και οι υποκλίσεις στις  επιθυμίες έχουν γίνει.

Πάντως, κάποια ονόματα που ακούγονται,  δεν σηματοδοτούν ελπίδες…. για την σωτηρία της ψυχής της Δικαιοσύνης.