Δασαρχείο Πειραιά: Ποινικό αδίκημα η «καλλιέργεια» της γης;
Απίστευτη απαγόρευση, απόρροια μιας αναχρονιστικής Δασικής Αστυνομικής Διάταξης του 1969, εξέδωσε προς όλους τους αρμόδιους φορείς της περιφέρειάς του το Δασαρχείο Πειραιά, απαγορεύοντας την εκχέρσωση ακόμα και εντός καλλιεργήσιμης γης.
Η διάταξη, όπως καταγγέλλουν οι αρμόδιοι, επί της ουσίας οδηγεί σε απαγόρευση κάθε καλλιέργειας και κάθε αγροτικής και καλλιεργητικής δραστηριότητας, αφού ακόμα και η εκρίζωση χόρτων από τις γεωργικές και δενδροκομικά καλλιεργούμενες εκτάσεις καθίσταται πράξη απαγορευμένη και ποινικά κολάσιμη. Δηλαδή οι αγρότες των νησιών που ανήκουν στον Πειραιά για να βγάλουν τα προς το ζείν θα πρέπει να διαπράξουν «ποινικό αδίκημα» σύμφωνα με τη διάταξη!
Στα διοικητικά Δικαστήρια
Η συγκεκριμένη οδηγία απευθύνθηκε στους δήμους στις αρχές του καλοκαιριού και ήδη ο δήμος Κυθήρων δια του δημάρχου του, Στ. Χαρχαλάκη, απηύθυνε επιστολή- ερώτημα προς την αρμόδια δασική αρχή αλλά και όλους τους φορείς με την οποία , καλεί να τεκμηριωθεί νομικά αλλά λογικά η οδηγία , αλλιώς όπως αναφέρει, θα προσφύγει στα Διοικητικά Δικαστήρια.
Το Δασαρχείο Πειραιά απαγορεύει για 10 χρόνια την εκχέρσωση ακόμα και «καλλιεργήσιμης γης»
Η οδηγία εδράζεται στο άρθρο 66 του Ν.Δ. 86/1969 και αναφέρει πως «απαγορεύθηκε σε ολόκληρη την περιοχή αρμοδιότητας του Δασαρχείου Πειραιά για δέκα χρόνια, η υλοτομία, κλάδευση ή εκρίζωση κάθε δασικού δένδρου, θάμνου, φρύγανου και χόρτου για λόγους προστατευτικούς, δασοπονικούς, αισθητικούς, τουριστικούς και γενικά για λόγους κοινής ωφελείας, που φύονται μέσα σε γεωργικές ή δενδροκομικά καλλιεργούμενες εκτάσεις, σε δάση, δασικές εκτάσεις, φρυγανώδεις ή χορτολιβαδικές εκτάσεις, βραχώδεις εξάρσεις και γενικά ακάλυπτους χώρους, Δημόσιους ή μη, πάρκα, άλση και κοινόχρηστους χώρους χωρίς άλλο ιδιαίτερο χαρακτηρισμό οι οποίοι έχουν αποκτήσει εν τοις πράγμασι χαρακτήρα πάρκου ή άλσους εντός εγκεκριμένου σχεδίου πόλης, καθώς και τους κοινόχρηστους χώρους πρασίνου που περιβάλλονται από τον οικιστικό ιστό χωρίς να έχουν ενταχθεί σε σχέδιο πόλης. Τυχόν υλοτομία των παραπάνω μπορεί να γίνει μόνον κατόπιν αδείας της Δασικής Αρχής».
Χωρίς στόχευση
Στην απαντητική επιστολή του Δήμου Κυθήρων αναφέρεται πως η διάταξη αυτή , θα πρέπει να έχει μία συγκεκριμένη στόχευση, δηλαδή να εξυπηρετεί συγκεκριμένη ανάγκη και, εν όψει αυτής, να θεσπίζονται συγκεκριμένα μέτρα και απαγορεύσεις.
Αντίθετα εξαντλείται στην απλή επανάληψη της γενικής διατύπωσης του νόμου (άρθρο 66 Ν.Δ. 86/69), χωρίς να εξειδικεύει τους λόγους που επέβαλαν την ανάγκη θέσπισής της.
Θυμηδία
Όπως αναφέρει η επιστολή «προφανώς, η θεσπισθείσα με την άνω διάταξη απαγόρευση της εκρίζωσης χόρτων που φύονται σε γεωργικές ή δεντροκομικά καλλιεργούμενες εκτάσεις, ουδένα σκοπό εξυπηρετεί και μόνο τη θυμηδία μας προκαλεί, αν όχι κάτι άλλο. Πολύ δε περισσότερο, όταν η απαγόρευση αυτή επιβάλλεται σε μια γεωργική περιοχή όπως τα Κύθηρα, είναι βέβαιο ότι σε σύντομο χρονικό διάστημα θα οδηγήσει στα αντίθετα αποτελέσματα. Κάθε τιθέμενο εμπόδιο στην εκμετάλλευση και καλλιέργεια της αγροτικής και χορτολιβαδικής γης, το θεωρούμε εθνικά επιζήμιο, όταν αφορά ευαίσθητες νησιωτικές περιοχές που υποφέρουν πληθυσμιακά και των οποίων ο αγροτικός πληθυσμός διαρκώς μειώνεται, αντί να ενθαρρύνεται από τις αρμόδιες αρχές να ασχοληθεί με την γη και τον πρωτογενή τομέα.
Αλήθεια, με ποια λογική απαγορεύετε π.χ. στους 20 εναπομείναντες κατοίκους των ακριτικών προς νότο Αντικυθήρων την κοπή χόρτων (!), τη στιγμή μάλιστα που την περίοδο αυτή καταβάλλεται μια τεράστια προσπάθεια από το Δήμο, τη Μητρόπολη και άλλους κοινωνικούς φορείς για τον ήπιο εποικισμό του νησιού προς αποτροπήν της πληθυσμιακής του ερήμωσης; Οι πολύτεκνες οικογένειες που θα αποφασίσουν να μείνουν μόνιμα στα Αντικύθηρα, θα καλλιεργήσουν τη γη, την ίδια γη που επί αιώνες καλλιεργούσαν οι Αντικυθήριοι μέχρι και πρόσφατα (δεκαετία 1970-80), και για να το πράξουν αυτό θα κόψουν χόρτα, φρύγανα και θάμνους, προκειμένου να την καταστήσουν εκ νέου καλλιεργήσιμη. Θα τους το απαγορεύσετε; Θα αναλάβετε τέτοια ευθύνη; Αν ναι, τεκμηριώστε την απόφασή σας νομικά και αιτιολογήστε την με βάση συγκεκριμένο στόχο και σκοπό, όχι απλώς επαναλαμβάνοντας μια γενική διατύπωση του νόμου η οποία μας είναι γνωστή και χωρίς την συγκεκριμένη Δ.Α.Δ.
Η πρόσφατη εμπειρία από τη φωτιά του 2017 στο νησί των Κυθήρων κατέδειξε με τον πλέον σαφή τρόπο ότι κάθε εμπόδιο στην καλλιέργεια της αγροτικής γης, όχι μόνο δεν προστατεύει τα δάση, αλλά αντιθέτως συμβάλει στην ολοκληρωτική καταστροφή τους. Η τραγική μείωση των καλλιεργειών και των αγροτικών εκμεταλλεύσεων έχει μετατρέψει το νησί σε μια ωρολογιακή βόμβα, έτοιμη να εκραγεί ανά πάσα στιγμή, με εξαιρετικά εύφλεκτη καύσιμη ύλη. Εάν επικρατήσουν απαγορεύσεις τέτοιου είδους (νομότυπες ή όχι), τότε οι ευθύνες για την περιβαλλοντική καταστροφή των νησιών μας θα είναι τεράστιες και να είστε βέβαιοι ότι θα αποδοθούν τόσο ηθικά όσο και νομικά.
Το επίμαχο έγγραφο
Η εφαρμογή της ως άνω διάταξης, επί της ουσίας συνεπάγεται την απαγόρευση κάθε καλλιέργειας στο νησί και κάθε αγροτικής και καλλιεργητικής δραστηριότητας, αφού ακόμα και η εκρίζωση χόρτων από τις γεωργικές και δεντροκομικά καλλιεργούμενες εκτάσεις καθίσταται πράξη απαγορευμένη και κολάσιμη, ενώ ακόμα και για να μαζέψει κάποιος βρώσιμα χόρτα από τη φύση θα πρέπει να κάνει αίτηση στην οικεία Δασική Αρχή! Μόνο ως αστειότητα εκλαμβάνουμε κάτι τέτοιο!.
Καμία απολύτως αναγκαιότητα δεν επιβάλει τη λήψη ενός τέτοιου μέτρου. Αντιθέτως, είναι απολύτως σαφές ότι η εφαρμογή του θα οδηγήσει αφενός σε μαρασμό την αγροτική οικονομία του νησιού και αφετέρου στο να καταστήσει ευάλωτες τις εναπομείνασες δασικές εκτάσεις».
Ο Δήμος Κυθήρων (αφορά και άλλους δήμους βέβαια) ζητεί την εξαίρεση όλων των γεωργικών και των δεντροκομικών καλλιεργούμενων εκτάσεων, και αν δε συμβεί αυτό θα προσφύγει στα Διοικητικά Δικαστήρια της χώρας.
Ακολουθήστε το dikastiko.gr στο Google News και δείτε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Διαβάστε όλες τις τελευταίες ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο στο dikastiko.gr