Εργασία Σαββάτου: Δεν αποτελούν χρόνο εργασίας τα διαλείμματα
Ο μισθωτός που εργάστηκε νόμιμα ή παράνομα κατά την ημέρα της Κυριακής ή άλλης κατά νόμο εξαιρέσιμης αργίας, και με την προϋπόθεση ότι η απασχόλησή του αυτή υπερέβη τις πέντε ώρες, δικαιούται αναπληρωματικής εβδομαδιαίας ανάπαυσης (ρεπό) σε άλλη ημέρα της εβδομάδας και εντεύθεν έχει δικαίωμα, εκτός της προσαύξησης του 75% επί του νομίμου ημερομισθίου του, να αξιώσει και αποζημίωση για την προσφορά της εργασίας του κατά την ημέρα της Κυριακής, χωρίς να του δοθεί άλλη ημέρα ανάπαυσης, με βάση τις διατάξεις περί αδικαιολογήτου πλουτισμού, δηλαδή να αξιώσει την απόδοση της ωφέλειας που αδικαιολόγητα αποκόμισε ο εργοδότης από την εργασία του κατά την ημέρα της αναπληρωματικής εβδομαδιαίας ανάπαυσής του, αποφεύγοντας έτσι ισόποση αμοιβή που θα κατέβαλλε σε άλλον μισθωτό τον οποίο θα προσλάμβανε για να εργασθεί αντί εκείνου κατά την ημέρα αυτή.
Για την εργασία όμως του μισθωτού κατά την έκτη ημέρα της εβδομάδας (συνήθως τα Σάββατα), στις περιπτώσεις εφαρμογής του συστήματος της πενθήμερης εργασίας, ο μισθωτός δεν δικαιούται αναπληρωματικής ημέρας ανάπαυσης (ρεπό), διότι η έκτη ημέρα της εβδομάδας δεν έχει τον χαρακτήρα υποχρεωτικής αργίας, όπως η εβδόμη ημέρα της εβδομάδας, και, κατά συνέπεια, δεν μπορούν να εφαρμοσθούν, ούτε και αναλόγως, τα όσα ισχύουν για απασχόληση κατά τη διάρκεια των Κυριακών.
Για να είναι ορισμένη η αγωγή με την οποία ζητείται η επιδίκαση αμοιβής για τη μη παροχή αναπληρωματικής ημέρας ανάπαυσης (ρεπό), πρέπει να αναφέρεται στο δικόγραφό της, εκτός από την κατάρτιση της μεταξύ των διαδίκων σύμβασης εξαρτημένης εργασίας και τους όρους αυτής, το χρονικό διάστημα στο οποίο αφορούν οι αξιώσεις, η χρονική διάρκεια της εβδομαδιαίας απασχόλησης του ενάγοντος με αναφορά στις ημέρες απασχόλησης αυτού, από όπου προκύπτει ο αριθμός των ημερών αναπληρωματικής ανάπαυσης, καθώς και το αξιούμενο για την αιτία αυτή ποσό.
Ως ώρες εργασίας θεωρούνται οι πραγματικές, στις οποίες δεν συμπεριλαμβάνονται οι διακοπές ή τα διαλείμματα εργασίας.
Έτσι ο χρόνος του διαλείμματος κατά τη διάρκεια της εργασίας δεν αποτελεί, κατά κανόνα, χρόνο εργασίας, δηλαδή της εκπλήρωσης από τον εργαζόμενο της συμβατικής του υποχρέωσης έναντι του εργοδότη του, αλλά χρόνο διατιθέμενο από τον εργαζόμενο, εκτός αν υπάρχει ειδική αντίθετη διάταξη ή σχετική συμφωνία.— Δεν μπορεί, επομένως, χωρίς συμφωνία, να τεθεί ζήτημα υπερεργασίας ή υπερωριακής απασχόλησης, στην περίπτωση αυτή.
Λόγοι αναίρεσης κατ’ αποφάσεων ειρηνοδικείων.
«Πράγματα» στην αναιρετική δίκη.
Δεν αποτελούν «πράγματα» τα επικαλούμενα από τους διαδίκους αποδεικτικά μέσα και, πολύ περισσότερο, η αξιολόγηση από το δικαστήριο του περιεχομένου των εγγράφων και των λοιπών αποδείξεων.
Επομένως, δεν ιδρύεται ο λόγος αναίρεσης των άρθρων 559 αρ. 8 και 560 αρ. 5 Κ.Πολ.Δ., αν δεν λήφθηκαν υπ’ όψιν επιχειρήματα ή συμπεράσματα από την εκτίμηση των αποδείξεων, έστω και αν προτείνονται ως λόγοι έφεσης, όπως και οι νομικοί ισχυρισμοί ή η νομική επιχειρηματολογία των διαδίκων, ούτε οι ισχυρισμοί που ανάγονται στην κατ’ ορθή ερμηνεία έννοια του εφαρμοστέου νόμου (Απόφαση Αρείου Πάγου του 2019, Επιθεώρησις Εργατικού Δικαίου, τόμος 2019, σελ. 728).
Ακολουθήστε το dikastiko.gr στο Google News και δείτε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Διαβάστε όλες τις τελευταίες ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο στο dikastiko.gr
