Νόμος για τις διαδηλώσεις: Ποιος και τι πληρώνει για τα «σπασμένα»

Σε ισχύ είναι πλέον ο Νόμος 4703/2020 «Δημόσιες υπαίθριες συναθροίσεις και άλλες διατάξεις» μετά τη δημοσίευσή του την περασμένη Παρασκευή στο ΦΕΚ.

Σκοπός του, σύμφωνα με το άρθρο πρώτο, είναι «η διασφάλιση της άσκησης του δικαιώματος του συνέρχεσθαι δημοσίως σε υπαίθριο χώρο, σύμφωνα με το άρθρο 11 του Συντάγματος και το άρθρο 11 της Ευρωπαϊκής Σύμβασης των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (ΕΣΔΑ), κατά τρόπον ώστε να μην εκτίθεται σε σοβαρό κίνδυνο η δημόσια ασφάλεια και να μην διαταράσσεται υπέρμετρα η κοινωνικοοικονομική ζωή ορισμένης περιοχής».

Μεταξύ των προβλέψεων του Νόμου είναι η «προσωρινή και οριστική δικαστική προστασία», με το Συμβούλιο της Επικρατείας και τα διοικητικά δικαστήρια να είναι πλέον τα αρμόδια όργανα της δικαιοσύνης όπου θα μπορούν να προσφεύγουν οι οργανωτές δημόσιων συναθροίσεων που απαγορεύτηκαν.

Συγκεκριμένα ορίζεται ότι:

1. Ο οργανωτής δημόσιας υπαίθριας συνάθροισης που απαγορεύθηκε δικαιούται να ζητήσει την αναστολή της εκτέλεσης της σχετικής απόφασης από την Επιτροπή Αναστολών του Συμβουλίου της Επικρατείας και υπό τους όρους του άρθρου 52 του π.δ. 18/1989 (Α ́ 8), χω- ρίς να χρειάζεται να έχει υποβάλει ταυτοχρόνως αίτηση ακυρώσεως. Η προσωρινή διαταγή και η απόφαση της Επιτροπής Αναστολών που δέχεται την αίτηση αποβάλλουν αυτοδικαίως την ισχύ τους, αν ο οργανωτής δεν υποβάλει αίτηση ακυρώσεως εντός δεκαημέρου από τη χορήγηση της αναστολής.

2. Ο οργανωτής μπορεί να ζητήσει την ακύρωση της απόφασης με την οποία απαγορεύθηκε δημόσια υπαίθρια συνάθροιση με αίτηση ενώπιον του Συμβουλίου της Επικρατείας.

3. Ο οργανωτής μπορεί να ζητήσει την ακύρωση της απόφασης με την οποία επιβλήθηκαν περιορισμοί στη δημόσια υπαίθρια συνάθροιση ή της απόφασης με την οποία αυτή διαλύθηκε, με αίτηση ενώπιον του κατά τόπον αρμόδιου Διοικητικού Πρωτοδικείου, το οποίο δικάζει σε πρώτο και τελευταίο βαθμό, εφαρμοζομένων κατά τα λοιπά, αναλόγως, των διατάξεων των άρθρων 2 έως 4 του ν. 702/1977 (Α ́ 268).

Ο « λογαριασμός»

Όσον αφορά τώρα τις ποινικές κυρώσεις και την αστική ευθύνη, προβλέπονται τα εξής:

1. Όσοι αλλοιώνουν ή επιχειρούν να αλλοιώσουν με βιαιοπραγίες τον ειρηνικό χαρακτήρα δημόσιας υπαίθριας συνάθροισης τιμωρούνται με φυλάκιση μέχρι δύο (2) ετών.

2. Ο οργανωτής δημόσιας υπαίθριας συνάθροισης ευθύνεται για την αποζημίωση όσων υπέστησαν βλάβη της ζωής, της σωματικής ακεραιότητας και της ιδιοκτησίας από τους συμμετέχοντες στη δημόσια υπαίθρια συνάθροιση. Από την ευθύνη αυτή απαλλάσσεται, εάν είχε γνωστοποιήσει εγκαίρως τη διεξαγωγή της συνάθροισης και αποδεικνύει ότι έχει τηρήσει τις υποχρεώσεις του, όπως αυτές αναφέρονται περιοριστικά στις περ. α ́, β ́ και γ ́ του άρθρου 4.

3. Η διάταξη της παρ. 2 εφαρμόζεται αναλογικά και για τον οργανωτή της παρ. 3 του άρθρου 3

Ακολουθήστε το dikastiko.gr στο Google News και δείτε πρώτοι όλες τις ειδήσεις

Διαβάστε όλες τις τελευταίες ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο στο dikastiko.gr