Γεώργιος Νικολακόπουλος: Υπέρογκα τραπεζικά επιτόκια

     Η υγειονομική κρίση άλλαξε άρδην την καθημερινότητα μας και κατέδειξε την αναγκαιότητα να θέτουμε πάντα ως προτεραιότητα τον Άνθρωπο και όχι τους αριθμούς. Όμως η διαφαινόμενη πορεία δύο σημαντικών ζητημάτων δείχνει ότι οι ιθύνοντες δεν έγιναν σοφότεροι!

      Ειδικότερα, η  Έκθεση αξιολόγησης των θεσμών της 20/5/2020 περιέχει εκ νέου την εμμονή τους για μη ουσιαστική προστασία της κύριας κατοικίας! Η Έκθεση αυτή είναι σταθερά προσανατολισμένη στη μεταβίβαση της κυριότητας του σπιτιού του δανειολήπτη και την παροχή, ως αντίδωρο, του “ευεργετήματος” της επιδότησης του ενοικίου σε ευάλωτους επιλέξιμους οφειλέτες!

        Μία τέτοια πολιτική παραγνωρίζει τις ιδιομορφίες του ελληνικού τραπεζικού συστήματος, δηλαδή τις υπέρμετρες πολλές φορές χρεώσεις που έχει πληρώσει ο δανειολήπτης, λόγω των υψηλών επιτοκίων, των σύντομων ανατοκισμών, των καταχρηστικών προμηθειών κ.α.. Ως εκ τούτου, αν δεν υπάρξει ουσιαστική προστασία της κύριας κατοικίας, θα οδηγηθούμε στο απάνθρωπο αποτέλεσμα να χάνει κάποιος το σπίτι του, παρότι έχει πληρώσει ακόμη και δύο φορές την πραγματική του αξία(!),  για ένα μικρό χρεωστικό υπόλοιπο, το οποίο δεν θα υπήρχε αν τα επιτόκια και οι λοιπές χρεώσεις ήταν χαμηλότερα!

         Το δεύτερο σημαντικό ζήτημα που φανερώνει τουλάχιστον πρόχειρο και επιπόλαιο χειρισμό, είναι το υπερβολικό επιτόκιο (περίπου 8%), το οποίο απαιτούν οι τράπεζες τώρα από τις επιχειρήσεις για τη δανειοδότηση τους, στα πλαίσια του κρατικού προγράμματος για δανεισμό με επιδότηση επιτοκίου στις πληττόμενες επιχειρήσεις.

        Συγκεκριμένα,το επιτόκιο ύψους 8% είναι μεγαλύτερο από το μέσο ανάλογο επιτόκιο στην ευρωζώνη που πλέον δεν υπερβαίνει το 2%!   Μάλιστα, το ανωτέρω επιτόκιο είναι υπέρογκο αν αναλογιστεί κανείς ότι οι τράπεζες σήμερα δανείζονται από την ΕΚΤ  και από τις καταθέσεις μας με σχεδόν μηδενικά επιτόκια!

          Τέλος, πέραν από την εν λόγω δυσαρμονία των επιτοκίων, είναι απορίας άξιο γιατί το Κράτος δεν παρεμβαίνει θέτοντας όρια στο ανωτέρω επιτόκιο, αφού αυτό (το Κράτος, δηλαδή εμείς οι φορολογούμενοι) θα πληρώσουμε αυτό το κόστος των υψηλών επιτοκίων, μέσω της επιδότησης προς τις επιλέξιμες επιχειρήσεις!